Για τους φορολογικούς παραδείσους του πλανήτη που αποδεικνύονται κόλαση για τους συνειδητούς φορολογούμενους είναι το βιβλίο «Ο κρυμμένος πλούτος των εθνών» του Γκάμπριελ Ζούκμαν, καθηγητή στο London School of Economics, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πεδίο.

Πρόκειται για μια αποκαλυπτική έρευνα 133 σελίδων με αποκαλυπτικά στοιχεία για το κόστος των φορολογικών παραδείσων, την ισχύ της χρηματοοικονομίας, τη χρυσή εποχή της Ελβετίας, την «τρύπα» του Λουξεμβούργου, την παρωδία της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών, τις οικονομικές κυρώσεις καθώς και τους τελωνειακούς δεσμούς που μπορούν να επιβληθούν για να περιοριστεί δραστικά το φαινόμενο του κρυμμένου πλούτου που στο τέλος επιβαρύνει το δημόσιο χρέος, δηλαδή το φορολογούμενο πολίτη.

Σύμφωνα με την έρευνα του καθηγητή:

Οι ελληνικές καταθέσεις στην Ελβετία φτάνουν τα 60 δισ. ευρώ, δηλαδή περισσότερο από 30% του σημερινού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Το ποσοστό αυτό είναι τεράστιο σε σύγκριση με χώρες όπως η Γερμανία ή η Γαλλία, των οποίων οι καταθέσεις στην Ελβετία δεν ξεπερνούν το 6% και το 9% του ΑΕΠ, αντίστοιχα. Με άλλα λόγια, η χώρα μας αναδεικνύεται σε παγκόσμια πρωταθλήτρια της offshore φοροδιαφυγής.

Τα βήματα που χρειάζεται να ακολουθήσει ένας εκατομμυριούχος για να φοροδιαφύγει είναι εξαιρετικά εύκολα, λέει ο καθηγητής- ερευνητής. Πρώτα ιδρύει μια εταιρεία βιτρίνα στα νησιά Κέιμαν για να εξασφαλίσει την ανωνυμία. Μέσω αυτής της εταιρείας ανοίγει ένα τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία. Με βάση αυτόν τον λογαριασμό αγοράζει μετοχές σε κάποιο επενδυτικό ταμείο του Λουξεμβούργου και εισπράττει τα μερίσματα στον ίδιο λογαριασμό. Το εισόδημα αυτό δεν φορολογείται ούτε στο Λουξεμβούργο, ούτε στην Ελβετία, ούτε στα νησιά Κέιμαν. Το κυριότερο είναι πως δεν φορολογείται ούτε στην χώρα το κατόχου του, εφόσον δεν δηλώνεται. Αποτέλεσμα, τα δημόσια ταμεία να στερούνται φορολογικών εσόδων και να αναγκάζονται οι κυβερνήσεις είτε να κόψουν κάποιες κοινωνικές δαπάνες, είτε να φορολογήσουν τα μικρά και μεσαία εισοδήματα.

Ο συγγραφέας υπολογίζει ότι οι κρυμμένες περιουσίες σε όλον τον κόσμο αγγίζουν τα 6 τρισεκατομμύρια ευρώ και προκαλούν ετήσιες απώλειες φορολογικών εσόδων 130 δισ. ευρώ. «Οι φορολογικοί παράδεισοι κλέβουν τα γειτονικά κράτη».

Στο κύριο ερώτημα πως λύνεται το πρόβλημα, ο Ζούκμαν τονίζει πως δεν αντιμετωπίζεται ούτε με ευχολόγια, ούτε με γενικόλογες καταγγελίες. Υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις για να κερδηθεί αυτός ο πόλεμος: ο εξαναγκασμός και ο έλεγχος. Δηλαδή, απειλές κυρώσεων ώστε οι τράπεζες να υποχρεωθούν να αποκαλύψουν τα πλήρη στοιχεία των πελατών τους. Παράλληλα, απαιτείται ένα παγκόσμιο περιουσιολόγιο ώστε να επαληθεύεται από τα κράτη η ακρίβεια των στοιχείων που παρέχουν οι τράπεζες.

Φωτίζοντας τους μαύρους λογαριασμούς στην Ελβετία, αξιοποιεί στοιχεία από την Εθνική της τράπεζα και με βάση παράπλευρους υπολογισμούς εκτιμά ότι μέχρι το 2013 στις ελβετικές τράπεζες βρίσκονταν πάνω από 1.800 δισεκατομμύρια ευρώ στα οποία ανήκουν σε μη μόνιμους κατοίκους. Συγκεκριμένα, 200 δις σε Γερμανούς, 180 δισ. σε Γάλλους, 120 δισ. σε Ιταλούς, 110 δισ. σε Βρετανούς, 80 δισ. σε Ισπανούς, 60 δισ. σε Έλληνες, 60 δισ. σε Βέλγους, 30 δισ. σε Πορτογάλους, 180 δισ. σε κατοίκους σε χώρες του Κόλπου, 180 δισ. σε Ασιάτες, 170 δισ. σε Αμερικανούς, 120 δισ. σε Αφρικανούς, 90 δισ. σε Βορειοαμερικανούς, 50 δισ. σε Ρώσους και άλλους.

«Η Ευρώπη έχει βυθιστεί σε μια ατέρμονη κρίση, παρότι η γηραιά ήπειρος είναι η πλουσιότερη περιοχή του κόσμου. Η Ευρώπη κλέβει τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι καιρός να θέσουμε τις κυβερνήσεις προ των ευθυνών τους».

* Η επιστημονική επιμέλεια του βιβλίου έχει γίνει από τον Φραγκίσκο Κουτεντάκη, λέκτορα στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του πανεπιστημίου Κρήτης.

iefimerida.gr

Λόγω κακής οργάνωσης του συστήματος υγείας - Σύμφωνα με απόφαση που υπογράφει σήμερα ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Ξανθός, καταβάλλεται το ποσό των 972.000 ελβετικών φράγκων (πάνω από 900.000 ευρώ) στην Ελβετία, για αποστολή 5.400 ασκών αίματος

Με εισαγωγές μονάδων (ασκών) αίματος προσπαθεί το υπουργείο Υγείας να καλύψει τις ανάγκες των πολυμεταγγιζόμενων ασθενών καθώς και όλων όσοι χρειάζονται αίμα στο πλαίσιο της νοσηλείας τους.

Σύμφωνα με απόφαση που υπογράφει σήμερα ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Ξανθός, καταβάλλεται το ποσό των 972.000 ελβετικών φράγκων (πάνω από 900.000 ευρώ) στην Ελβετία, από όπου γίνεται η εισαγωγή, για αποστολή 5.400 ασκών αίματος. Άλλα 9.794,40 ελβετικά φράγκα (περίπου 9.000 ευρώ) δίνονται για την κάλυψη των μεταφορικών εξόδων της αεροπορικής εταιρείας από την Ελβετία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών (ΠΟΣΕΑ), η εθνική «δεξαμενή» αίματος χρειάζεται για να έχει επάρκεια και να μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού περίπου 650.000 μονάδες ετησίως. Λιγότερο, όμως, από το 50% των ασκών αίματος προέρχεται από τους εθελοντές αιμοδότες.

Περίπου οι μισές (300.000 μονάδες) προέρχονται από τους λεγόμενους δότες αναπλήρωσης, δηλαδή συγγενείς ασθενών ενώ περίπου 25.000 μονάδες εισάγονται από την Ελβετία με μεγάλο κόστος. Άλλες τόσες ωστόσο εκτιμάται ότι καταστρέφονται εξ αιτίας της κακής οργάνωσης του συστήματος αιμοδοσίας.

Έκκληση από τον Σύλλογο πασχόντων από μεσογειακή αναιμία

Πρόσφατα ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία (ΠΑΣΠΑΜΑ) απηύθυνε έκκληση προς όλους τους Έλληνες πολίτες να στηρίξουν την εθελοντική αιμοδοσία και να βοηθήσουν το σύστημα δίνοντας αίμα, επισημαίνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης.

«Θύματα» των ελλείψεων σε αίμα είναι πρωτίστως οι πολυμεταγγιζόμενοι ασθενείς με μεσογειακή αναιμία αλλά και όλοι όσοι νοσηλεύονται και χρειάζονται αίμα, πχ τραυματίες, χειρουργικά περιστατικά κα.

protothema.gr

Η διάρκεια του στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο, το επιτόκιο και η ισοτιμία, είναι οι τρεις παράγοντες που προτείνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή προς την Ελληνική Ένωση Τραπεζών, την Τράπεζα της Ελλάδος και το υπουργείο Οικονομίας, να συνυπολογίζονται, για να υπάρξει συμβιβαστική λύση μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών,

για να αντιμετωπιστεί η ζημία που υπέστησαν οι δεύτεροι με υπαιτιότητα των τραπεζών που δεν ενημέρωσαν για τους σχετικούς κινδύνους του προϊόντος.

Η πρόταση της Αρχής αφορά ουσιαστικά στις περιπτώσεις όπου υπάρχει δυνατότητα αποπληρωμής, έστω και σχετική, αλλά δεν είχε εκπληρωθεί η υποχρέωση προηγούμενης ενημέρωσης από την τράπεζα σχετικά με τις επιπτώσεις από τις μεταβολές του ελβετικού φράγκου και τις τεχνικές κάλυψης του κινδύνου.

Υπενθυμίζεται ότι από το 2002 έως τα τέλη του 2007 η νομισματική ισοτιμία ευρώ-ελβετικού φράγκου κυμαινόταν με μικρό εύρος και αυξητική τάση που ήταν θετική για τους δανειολήπτες. Από το 2008 έως τις αρχές του 2010, υπήρξαν ιδιαίτερα έντονες διακυμάνσεις, χωρίς, όμως, τελικά να ανατραπεί η σχετική σταθερότητα της ισοτιμίας. Η πορεία της ισοτιμίας ήταν έντονα καθοδική από το 2010 έως τις αρχές του 2012, οπότε και με παρεμβάσεις τις κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας σταθεροποιήθηκε στο 1Euro/1,2 CHF.

Η ποσοστιαία μεταβολή από το 2009 έως το 2012 ήταν περίπου 30%. Αρχές του 2015 η ελβετική κεντρική τράπεζα αναθεώρησε την πολιτική σταθερότητας της ισοτιμίας, με αποτέλεσμα την ενίσχυση του ελβετικού φράγκου στα επίπεδα του 1Euro/1,05CHF. Όπως σημειώνει ο Συνήγορος, οι καταναλωτές επιβαρύνθηκαν από τη συναλλαγματική ισοτιμία, αλλά ευνοήθηκαν ιδιαίτερα από τα χαμηλά επιτόκια, δεδομένου ότι τα δάνεια ήταν μακροπρόθεσμα και ο λόγος τόκων προς δόση είναι υψηλός για την επίμαχη αρχική περίοδο των δανείων.

Επίσης, ανάλογα με την ημερομηνία εκταμίευσης του δανείου, οι καταναλωτές μπορεί για κάποιο χρονικό διάστημα να ευνοήθηκαν από τη μεταβολή της ισοτιμίας (σε περιπτώσεις ισχυροποίησης του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου). Το υπόλοιπο εκάστου δανείου σήμερα σε ευρώ δεν αποτελεί πραγματική ζημιά, αλλά λογιστική, δεδομένου ότι η αποπληρωμή του θα γίνει στο μέλλον, χωρίς να γνωρίζουμε τις μελλοντικές ισοτιμίες με βάση τις οποίες θα γίνουν οι πραγματικές καταβολές, ενώ, παράλληλα, δεν είναι απαιτητό σήμερα στο σύνολό του.

Οι τρεις παράγοντες που ελήφθησαν υπόψη για τη διαμόρφωση της πρότασης της Αρχής, με σκοπό τη διευθέτηση των υπό εξέταση υποθέσεων, είναι ο χρόνος αποπληρωμής, το επιτόκιο και η ισοτιμία μετατροπής. Συγκεκριμένα: Αναφορικά με το χρόνο, παρατηρείται ότι τα περισσότερα δάνεια ήταν ιδιαίτερα μακροπρόθεσμα και δεδομένου ότι δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τη χορήγησή τους, η επέκτασή τους, χωρίς να τεθούν θέματα φυσικών περιορισμών (ηλικία δανειολήπτη), είναι δυνατή, αλλά περιορισμένη.

Το επιτόκιο, επίσης, των δανείων είναι ιδιαίτερα χαμηλό - σήμερα, μάλιστα, το επιτόκιο βάσης είναι αρνητικό - οπότε οι όποιες παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στο spread της τράπεζας. Το γεγονός ότι τα δάνεια έχουν καταστεί άτοκα είναι και ο λόγος που τα δάνεια πρέπει να παραμείνουν σε ελβετικό φράγκο. Η μετατροπή των δανείων στην παρούσα στιγμή με την αρχική ισοτιμία θα μετέτρεπε τη λογιστική ζημία των καταναλωτών (υπόλοιπο δανείου σε ευρώ) σε πραγματική ζημία των τραπεζών, που, λόγω, όμως, του μεγέθους της θα χρειάζονταν επιπλέον χρηματοδότηση από την Πολιτεία, ενώ τα επιτόκια θα αυξάνονταν για τους καταναλωτές, δεδομένου ότι πλέον τα δάνεια θα μετατρέπονταν σε ευρώ. Με βάση τα παραπάνω, με σκοπό τη συμβιβαστική επίλυση ενός ιδιαίτερα σύνθετου προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας, ο Συνήγορος του Καταναλωτή προτείνει:

Για το παρελθόν, υπολογίζεται η πιθανή ζημία του καταναλωτή, συγκρίνοντας τις καταβολές που έχει κάνει έναντι του δανείου σε ελβετικό φράγκο με αυτές που θα είχε κάνει, αν είχε λάβει δάνειο σε ευρώ με το αντίστοιχο επιτόκιο που είχαν τα δάνεια σε ευρώ κατά τη σύναψη της σύμβασης. Το εκάστοτε επιτόκιο σε ευρώ θα λαμβάνεται από τα στατιστικά δεδομένα της Τράπεζας της Ελλάδος. Για τα δάνεια που η αρχική σύμβαση ήταν σε ευρώ και μετατράπηκαν με τροποποίηση της σύμβασης σε ελβετικό φράγκο θα λαμβάνεται υπόψη το επιτόκιο σε ευρώ της αρχικής σύμβασης.

Εφόσον προκύπτει ζημία, το ισόποσο αυτής σε ελβετικό φράγκο θα αφαιρείται από το δάνειο. Το επίμαχο δάνειο θα παραμένει, ως έχει, βάσει της υπάρχουσας σύμβασης σε ελβετικό φράγκο, με τη δόση και το αντίστοιχο επιτόκιο σε ελβετικό φράγκο, όμως, η πληρωμή της δόσης σε ευρώ θα διαχωρίζεται σε δυο μέρη. Ο καταναλωτής θα πληρώνει με σταθερή ισοτιμία 1ευρώ/1,40CHF και η διαφορά που προκύπτει από την πραγματική ισοτιμία θα καλύπτεται από την τράπεζα έως τη λήξη του δανείου.

Η πρόταση αυτή αφορά, βεβαίως, στην περίπτωση που η πραγματική ισοτιμία δεν ξεπερνάει το 1ευρώ/1,40 CHF. Τα πλεονεκτήματα της σχετικής ρύθμισης, όπως σημειώνει η Αρχή, είναι ότι: Λόγω των μηδενικών επιτοκίων σε ελβετικό φράγκο, ο δανειολήπτης αποπληρώνει μόνο κεφάλαιο. Πλέον έχει συγκεκριμένη κλειστή ισοτιμία, οπότε αποφεύγει μελλοντικές μεταβολές και μπορεί να κάνει πιο εύκολα τον οικονομικό του προγραμματισμό. Διατηρεί την ευελιξία, αν επανέλθει η ισοτιμία στο μέλλον σε επιθυμητά επίπεδα, να μετατρέψει το υπόλοιπο του δανείου του σε ευρώ. Αποφεύγει πολυετείς και πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες. Σε ό,τι αφορά τα πιστωτικά ιδρύματα:

α) Τα δάνεια παραμένουν ενήμερα, χωρίς να απαιτούνται επιπλέον κεφαλαιακές προβλέψεις. β) Οι όποιες ζημιές είναι σταδιακές, σε βάθος πολλών ετών και εξαρτώνται από την πορεία του ελβετικού φράγκου. γ) Αξιοποιώντας την τεχνογνωσία τους, μπορούν να προβούν στις αντίστοιχες κινήσεις στην αγορά συναλλάγματος ή παραγώγων, ώστε να μειώσουν περαιτέρω τη ζημία τους.

δ) Μπορούν να ασφαλιστούν έναντι περαιτέρω ενίσχυσης του ελβετικού φράγκου. ε) Επιλύουν ένα πρόβλημα πελάτη τους, που δημιούργησε η πλημμελής προσυμβατική ενημέρωση και αποφεύγουν πολυετείς και πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες. Η παραπάνω πρόταση του Συνηγόρου του Καταναλωτή εκτιμάται ότι μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη συμβιβαστική επίλυση των διαφορών στις υποθέσεις με το αντικείμενο αυτό, αλλά και για τη συνολικότερη διαχείριση των συναφών εκκρεμών υποθέσεων από τους εμπλεκόμενους φορείς κατά το λόγο της αρμοδιότητάς τους.

Παράδειγμα Διευκρινίζει η Αρχή ότι τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο λειτουργούν, όπως και τα υπόλοιπα δάνεια. Ο δανειολήπτης μπορεί να καταβάλει το ποσό της δόσης του σε ελβετικό φράγκο είτε την αντιστοιχία σε ευρώ. Δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών δεν έχουν εισοδήματα σε ελβετικό φράγκο αναγκαστικά πρέπει να καταβάλουν την αντιστοιχία σε ευρώ. Η ζημία του δανειολήπτη προκύπτει, συνεπώς, από την αύξηση της δόσης του σε ευρώ για την παροχή στην τράπεζα του ποσού της δόσης σε ελβετικό φράγκο.

Παράδειγμα: Η δόση για ένα στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο καθορίζεται σε 700CHF. Ο καταναλωτής πρέπει να καταβάλει στην τράπεζα 700CHF ή την αντιστοιχία τους σε ευρώ. Αρχικά, η ισοτιμία ήταν 1ευρώ/1,5 CHF και 700 CHF αντιστοιχούσαν σε 466,6 ευρώ ενώ, με την διολίσθηση του ευρώ, διαμορφώθηκε σε 1ευρώ/1,07 CHF με αποτέλεσμα η δόση του να γίνει 654,2 ευρώ δηλαδή να αυξηθεί κατά ποσοστό 40% περίπου. Αν ο καταναλωτής είχε κάποιο εισόδημα σε ελβετικό φράγκο (π.χ. σύνταξη, ενοίκιο) δεν θα είχε καμία ζημία.

Η ζημία των καταναλωτών σήμερα είναι τα επιπλέον ποσά που πληρώνουν, λόγω της μεταβολής της ισοτιμίας. Από την άλλη μεριά, τα επιτόκια των συγκεκριμένων δανείων είναι σχεδόν μηδενικά και η όποια καταβολή ουσιαστικά αυτούσια απομειώνει το κεφάλαιο του δανείου.

www.dikaiologitika.gr

Η Ελβετία είναι το καλύτερο μέρος για να περάσει τη ζωή του ένας ηλικιωμένος και ακολουθούν η Νορβηγία και η Σουηδία, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της διεθνούς οργάνωσης HelpΑge International, που καταρτίζει τον παγκόσμιο δείκτη Global AgeWatch Index. Η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά, στην 79η θέση, μεταξύ 96 κρατών, κάτω από χώρες όπως η Κύπρος (30), η Αλβανία (53), το Μπαγκλαντές (67), η Μογγολία (72) και η Τουρκία (75).

Ο δείκτης -που καταρτίζεται σε συνεργασία με το βρετανικό πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον- καλύπτει το 91% του παγκόσμιου πληθυσμού άνω των 60 ετών, δηλαδή γύρω στα 900 εκατομμύρια ανθρώπους. Η κατάταξη των χωρών βασίζεται σε μια αξιολόγηση διαφόρων παραγόντων που επηρεάζουν την κοινωνικο-οικονομική ευημερία ενός ηλικιωμένου, όπως το εισόδημα, η υγεία, η εκπαίδευση, η απασχόληση, το περιβάλλον κ.α.

Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν η Γερμανία και ο Καναδάς, ενώ την τελευταία θέση κατέχει το Αφγανιστάν. Όσες χώρες -όλες στη βόρεια Ευρώπη και στη βόρεια Αμερική- επενδύουν συστηματικά για να βελτιώσουν την καθημερινή ζωή των ηλικιωμένων (υψηλότερες συντάξεις, καλύτερη περίθαλψη, μεγαλύτερη ασφάλεια κλπ.), βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της κατάταξης. Η έκθεση πάντως επισημαίνει ότι, λίγο-πολύ, σε όλες τις χώρες υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω βελτιώσεις.

Το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής σήμερα συνεχίζει να έχει η Ιαπωνία (86 χρόνια), ενώ ο μέσος όρος παγκοσμίως είναι τα 81 έτη. Το 73,5% των ανδρών ηλικίας 55 έως 64 ετών είναι οικονομικά ενεργοί, έναντι ποσοστού μόνο 46,8% για τις γυναίκες ίδιας ηλικίας. Με δεδομένο ότι οι γυναίκες εργαζόμενες συνήθως αμοίβονται λιγότερο από τους άνδρες, κινδυνεύουν περισσότερο από φτώχεια στην τρίτη ηλικία.

Σύμφωνα με την έκθεση, τα ποσοστά φτώχειας μεταξύ των ηλικιωμένων ποικίλουν δραματικά, από 48,5% στη Ν.Κορέα έως μόνο 1,6% στην Ισλανδία. Έως το 2030 εκτιμάται ότι το ποσοστό των ατόμων άνω των 60 ετών στη Γη θα έχει φθάσει το 16,5%, τα τρία τέταρτα από αυτούς σε αναπτυσσόμενες χώρες.
   

Ελλάδα

Η έκθεση -με επικεφαλής τον καθηγητή Ασγκάρ Ζαϊντί του Κέντρου Ερευνών Γήρανσης του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον- επισημαίνει ότι η Ελλάδα κατέχει τη χαμηλότερη θέση στη δυτική Ευρώπη και βρίσκεται σε παρόμοια θέση με χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας στο θέμα της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων.

Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 3 εκατ. άνθρωποι άνω των 60 ετών, σχεδόν το 27% του πληθυσμού. Το ποσοστό αυτό εκτιμάται ότι θα αυξηθεί στο 33,2% το 2030 και στο 40,8% το 2050. Το προσδόκιμο ζωής ενός 60χρονου (πόσα χρόνια ακόμη αναμένεται να ζήσει) υπολογίζεται σε 24 χρόνια, ενώ το προσδόκιμο υγιούς ζωής σε 17,4 χρόνια.

Η χώρα μας, σύμφωνα με τον Δείκτη, έχει συγκριτικά τις καλύτερες επιδόσεις της στο πεδίο της υγείας των ηλικιωμένων (22η) και στην εισοδηματική ασφάλειά τους (28η), παρά τη μείωση του ανά κεφαλή εισοδήματος (26.215 δολάρια) λόγω της κρίσης και το ότι μόνο το 77,4% των ατόμων άνω των 65 ετών παίρνουν σύνταξη. Σε 7,7% υπολογίζεται το ποσοστό φτώχειας μεταξύ των ατόμων άνω των 60 ετών (όσοι έχουν εισόδημα μικρότερο από το μισό του μέσου εθνικού εισοδήματος).

Η Ελλάδα έχει πολύ κακές επιδόσεις (91η) στο κατά πόσο το περιβάλλον της διευκολύνει τη ζωή ενός ηλικιωμένου, εξαιτίας των πολύ χαμηλών ποσοστών ικανοποίησης των ατόμων τρίτης ηλικίας από τις μεταφορές (53%), την ασφάλεια (48%) και τις ελευθερίες (39%).

Η έκθεση αναφέρει ότι, όσον αφορά στις κοινωνικές διασυνδέσεις, το 61% των ατόμων άνω των 50 ετών στην Ελλάδα αναφέρουν ότι έχουν συγγενείς ή φίλους στους οποίους μπορούν να βασιστουν σε περίπτωση ανάγκης. Εξάλλου μόνο το 48% δηλώνουν ότι νιώθουν ασφαλείς να περπατάνε μόνοι τους τη νύχτα στη γειτονιά τους ή γενικότερα στην πόλη τους.

Χαμηλή είναι επίσης η θέση της Ελλάδας (87η) στο πεδίο των δυνατοτήτων των ηλικιωμένων λόγω του χαμηλού ποσοστού απασχόλησής τους (35,6%) και του όχι υψηλού μορφωτικού επιπέδου τους (μόνο το 31% είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης). 

protothema.gr

Η Ελβετία, η Γερμανία και η Ιταλία θα συγκροτήσουν από τον Σεπτέμβριο μια κοινή μονάδα επέμβασης που θα έχει ως στόχο να εντοπίζει και να εξαρθρώνει τα δίκτυα των διακινητών που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες στην Ευρώπη, όπως έγινε γνωστό από ελβετικές πηγές.

«Εδώ και πολλούς μήνες σχεδιάζεται ο τρόπος λειτουργίας της μονάδας αυτής και καθορίζονται οι όροι για τη συνεργασία των τριών χωρών», ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο μια εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής ελβετικής αστυνομίας (Fedpol), η Κάθι Μάρετ.

«Καθώς στην Ελβετία η καταπολέμηση της διακίνησης ανθρώπων είναι αρμοδιότητα των καντονιών, ανέλαβε το καντόνι Τιτσίνο --κοντά στα σύνορα με την Ιταλία-- να συγκροτήσει αυτή τη μονάδα σε συνεργασία με τη Γερμανία, την Ιταλία και τις ομοσπονδιακές ελβετικές Αρχές», διευκρίνισε η Μάρετ.

Η μονάδα θα εδρεύει στο Κιάσο της Ελβετίας, μια μικρή πόλη πάνω στα σύνορα με την Ιταλία. Θα αποτελείται από Ελβετούς συνοριοφύλακες και Ιταλούς και Γερμανούς αστυνομικούς. «Θα βρίσκεται εκεί για να εντοπίζει, να παρακολουθεί και να εξαρθρώνει τα δίκτυα των διακινητών», πρόσθεσε.

Για πολλούς μετανάστες που κατευθύνονται στη βόρεια Ευρώπη, η Ελβετία αποτελεί διαμετακομιστικό κέντρο: οδηγεί από την μία στη Γερμανία και από την άλλη στη Γαλλία, πάντα μέσω της Ιταλίας. Τους τελευταίους μήνες στο Κιάσο ο αριθμός των προσφύγων και των μεταναστών που αφίκνυνται με το τρένο από την Ιταλία πολλαπλασιάζεται διαρκώς.

newsbomb.gr