Στα Ειρηνοδικεία στρέφονται και πάλι τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ρυθμίσουν τις οφειλές τους στις τράπεζες.

Φέτος αλλά και το 2018 εκτιμάται ότι θα εκδικαστούν πάνω από 100.000 υποθέσεις που έχουν υπαχθεί στο νόμο Κατσέλη και αναμένεται ότι θα ρυθμιστούν δάνεια συνολικού ύψους 18 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ένα ποσοστό 60% – 70% επιτυγχάνει διευθέτηση των δανειακών του υποχρεώσεων ή προστασία της πρώτης του κατοικίας, με «κούρεμα» μέρους της οφειλής και ρύθμιση του υπολοίπου σε βάθος χρόνου ενώ ένα ποσοστό 40% – 30% δικαιώνει την τράπεζα ως προς τις διεκδικήσεις της απέναντι σε δανειολήπτες.
Nοικοκυριά, ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροέμποροι , μπορούν να προστατεύσουν την κύρια κατοικία τους, από πλειστηριασμούς με την προϋπόθεση :
Α) Να προσφύγουν στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη, μέχρι στις 31-12-2018, εφόσον βέβαια πληρούν κάποιες βασικές προϋποθέσεις.
Οι προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούν είναι :
– Το μηνιαίο διαθέσιμο εισόδημα τους , να μην υπερβαίνει τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», προσαυξημένες κατά 70%.
Με τα σημερινά δεδομένα, για ένα άτομο θα πρέπει να είναι μέχρι 1.159,4 ευρώ, για ζευγάρι τα 1.972 ευρώ, για ζευγάρι με ένα παιδί 2.448 ευρώ, με δυο παιδιά 2.924 ευρώ και με τρία παιδιά 3.400 ευρώ.
– Η αντικειμενική αξία του ακινήτου (πρώτη κατοικία), κατά το διάστημα συζήτησης της αίτησης, να μην υπερβαίνει τις 180.000 ευρώ για τον άγαμο, προσαυξημένη κατά 40.000 ευρώ για τον έγγαμο 220.000 ευρώ) και κατά 20.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Σημειώνεται ότι οι δανειολήπτες, που έχουν προσφύγει στον ν.3869/2010 , με α’ κατοικία μικρότερης αντικειμενικής αξίας από 120.000 ευρώ για τον άγαμο και έως 220.000 για ζευγάρι με 3 παιδιά, τους δίνεται η δυνατότητα υποβολής αίτησης χορήγησης βοηθήματος, από το Δημόσιο (Υπ.Οικονομίας) για χρονική περίοδο τριών ετών.
Στο ν.Κατσέλη, υπάγονται όλα τα χρέη, εκτός….
Σήμερα ένας οφειλέτης μπορεί να απαλλαγεί από το χρέος του (Ιδιωτικό ,Δημόσιο ), αρκεί να το εντάξει στο ν.3869/2010 (ν.Κατσέλη). Όμως στην αίτηση δεν μπορούν να περιληφθούν οι παρακάτω οφειλές:
• Οφειλή που αναλήφθηκε εντός του έτος πριν από την κατάθεση της αίτησης αρ.1 παρ.4 περ.α ν.3869/2010. Αν στην αίτηση περιλαμβάνονται και χρέη που αναλήφθηκαν εντός του έτους από την κατάθεση της αίτησης, η αίτηση θα απορριφθεί ως μη νόμιμη μόνο ως προς αυτά, ενώ τα υπόλοιπα μπορούν να εισέλθουν σε ρύθμιση από το δικαστήριο 22/2014 Ειρ.Φλώρινας (εκουσίας). Τον σχετικό ισχυρισμό προβάλλουν ως ένσταση οι πιστωτές 22/2014 Ειρ.Φλώρινας (εκουσίας).
• Οφειλή ,που βεβαιώθηκε το τελευταίο έτος, πριν από την κατάθεση της αίτησης, με τις εξαιρέσεις επί βεβαιωμένων οφειλών προς φορείς του Δημοσίου Τομέα, όπως αναλύονται παραπάνω 1036/18-03-2016 εγκ.Υπ.Οικ. αρ.1 παρ.4 περ.α ν.3869/2010
• Οφειλή, που δημιουργήθηκε από αδικοπραξία που τελέστηκε από τον οφειλέτη με δόλο ή βαρεία αμέλεια αρ.1 παρ.4 εδ.1 περ.α ν.3869/2010
• Οφειλή, που αφορά σε διοικητικά πρόστιμα ή σε χρηματικές ποινές αρ.1 παρ.4 περ.γ ν.3869/2010
• Οφειλή ,που αφορά στην υποχρέωση διατροφής συζύγου ή τέκνου αρ.1 παρ.4 περ.δ ν.3869/2010
Η αίτηση δεν επιτρέπεται να περιλαμβάνει μόνο βεβαιωμένες οφειλές προς φορείς του Δημοσίου (βεβαιωμένες οφειλές στη Φορολογική Διοίκηση κατά τον ΚΦΔ, τον ΚΕΔΕ ή τον Τελωνειακό Κώδικα, βεβαιωμένες οφειλές προς τους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού και τα νομικά πρόσωπά τους, βεβαιωμένες οφειλές προς τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης) αρ.1 παρ.2 ν.3869/2010.
Ένταξη ελ. επαγγελματιών και άλλων επιτηδευματιών στο νόμο 3869/2010
Την αίτηση μπορούν να καταθέσουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες διευκρίνηση Υπ.Αναπτ. Β13-5/1.2.2013.
Στα πλαίσια του ν. 3869/2010. υπάγονται και οι επαγγελματίες που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, όπως π.χ. γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κλπ, ομοίως, οδηγοί αυτοκινήτων, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρονικοί, προγραμματιστές, που αποκλειστικώς ή κατά κύριο λόγο προσφέρουν την προσωπική τους εργασία και δεν χαρακτηρίζονται έμποροι.
Προσθέτως υπάγονται και όσοι ήταν έμποροι, έπαψαν όμως την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα χωρίς κατά την παύση αυτή, να έχουν παύσει τις πληρωμές τους. (άρθρο 2 παρ. 3 πτωχευτικού κώδικα).
Σημειώνεται περαιτέρω, ότι νομολογιακά και ερμηνευτικά στο πεδίο εφαρμογής του νόμου ήδη υπάγονται και οι «μικροέμποροι» δηλαδή φυσικά πρόσωπα που ασκούν την εμπορική τους δραστηριότητα κατά βάση μέσα από την προσωπική τους εργασία, αποβλέποντας στον βιοπορισμό τους, και έχουν περιορισμένες οφειλές από εμπορικές πράξεις.
Τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και ως εκ τούτου δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση , για δικαστική ρύθμιση των χρεών.
Β) Εξωδικαστική ρύθμιση των οφειλών τους , με τους πιστωτές τους
Τέλος, οι Πιστοποιημένες Ενώσεις Καταναλωτών ,που ανήκουν στο Μητρώο της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή , παρέχουν “δωρεάν ” συμβουλευτική και στήριξη , σε όποιο δανειολήπτη ζητήσει την ενημέρωσή του και για τις δύο περιπτώσεις , προκειμένου το κάθε χρεωμένο νοικοκυριό να σώσει το σπίτι του, από πλειστηριασμό.
Πηγή: Fpress

Παρά την οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου για την μη έκδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών που έφτασαν με ελικόπτερο στην Αλεξανδρούπολη μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, σήμερα πρόκειται να συζητηθεί για τους τρεις εξ αυτών το δεύτερο αίτημα των Τουρκικών αρχών για παράδοση τους στη γείτονα χώρα.

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας, σε μία ανοικτή διαδικασία και με παρόντες τους τρεις αξιωματικούς και τους δικηγόρους τους, Χρίστο Μυλωνόπουλο και Όμηρο Ζέλιο. Συγκεκριμένα, ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών προσάγονται σήμερα το μεσημέρι οι Suleyman Ozkaynakci, Abdullah Yetik και Ferudum Caban για να εξεταστεί το νέο αίτημα έκδοσης που έχει υποβάλει η Γενική Εισαγγελία της Ισταμπούλ. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί, γεγονός που προκαλεί εντύπωση, πότε θα πραγματοποιηθούν οι αντίστοιχες συζητήσεις για τους υπόλοιπους έξι (έχουν χωριστεί σε δύο ομάδες, η μία των τριών και η άλλη των δύο αξιωματικών).

Το δεύτερο, κατά σειρά αίτημα των Τουρκικών αρχών έφτασε στις 30 Ιανουαρίου 2017 στην χώρα μας, τέσσερις μόλις ημέρες μετά την οριστική άρνηση του Αρείου Πάγου να εκδώσει τους οκτώ στρατιωτικούς στην Τουρκία.

Συγκεκριμένα, η Τουρκία εκζητά τους οκτώ αξιωματικούς προκειμένου να δικαστούν για τα εξής έξι αδικήματα του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα : της απόπειρας δολοφονίας κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας της Τουρκίας, της απόπειρας κατάργησης της Κυβέρνησης της Τουρκικής Δημοκρατίας και της εμπόδισης για να εκτελέσει την αποστολή της, της απόπειρας κατάργησης της Τουρκικής συνταγματικής τάξης (Σύνταγμα), της απόπειρας κατάργησης της μεγάλης εθνοσυνέλευσης ή εμπόδισης εκτέλεσης της αποστολής της, της λεηλασίας από κοινού από περισσότερα από ένα άτομα (αφορά την αρπαγή του ελικοπτέρου) και της πρόκλησης ζημιάς στη δημόσια περιουσία της Τουρκίας.

Οι οκτώ αξιωματικοί μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου παραμένουν κρατούμενοι στο αστυνομικό τμήμα του Ολυμπιακού Χωριού καθώς εκκρεμεί ακόμη η έκδοση των σχετικών αποφάσεων στο πλαίσιο της διαδικασίας ασύλου. Πλέον, έχει ολοκληρωθεί η προβλεπόμενη διαδικασία στην υπηρεσία Ασύλου της Αθήνας και αναμένεται η έκδοση τους, με τους δικηγόρους που ασχολούνται μάλιστα με αυτά τα ζητήματα, να τονίζουν ότι έχει καθυστερήσει υπέρμετρα η ολοκλήρωση τους.

newsit.gr

Ο Γιάνης Βαρουφάκης με κείμενό του στην Εφημερίδα των Συντακτών, πετά το “γάντι” στους επικριτές του, καλώντας τους να τον πάνε άμεσα στο Ειδικό Δικαστήριο, με τον οποίο τον απειλεί η Νέα Δημοκρατία, τονίζοντας μάλιστα πως “στα Δικαστήριά μας υπάρχουν ακόμη Σαρτζετάκηδες”.

Ολόκληρο το κείμενο του πρώην υπουργού Οικονομικών: “Δεν υπάρχει αναλυτής παγκοσμίως που να διαφωνεί ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης απλά θα κουκουλώσει για λίγο τη συνολική χρεοκοπία της χώρας κάνοντάς τη χειρότερη. Παράλληλα, δεν υπάρχει ραδιοτηλεοπτικό μέσο στη χώρα που να μη δαιμονοποιεί όποιον τολμήσει να πει αυτό που όλοι γνωρίζουν και που εκτός Ελλάδας θεωρείται δεδομένο.
Πριν από μέρες μού ζητήθηκε από δημοσιογράφο κεντρικού δελτίου ειδήσεων να απαντήσω μονολεκτικά στο ερώτημα: “Ξέρατε ότι ανακοινώνοντας το δημοψήφισμα θα έκλειναν οι τράπεζες;” “Προφανώς”, απάντησα ειλικρινά. Εντός δευτερολέπτων τα κοινωνικά μέσα βούιζαν: “Το παραδέχτηκε. Στο Ειδικό Δικαστήριο αμέσως!” Την επομένη, βουλευτές του τροϊκανικού τόξου ξεσπάθωσαν ζητώντας Ειδικό Δικαστήριο με συνοπτικές διαδικασίες.
Εχει σημ

ασία να κατανοήσουμε γιατί όλα αυτά.

Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με πρόβλημα στο εσωτερικό της τρόικας: δεν τους βγαίνει η αριθμητική τής δήθεν “αξιολόγησης”, δηλαδή των δανείων και των δημοσιονομικών. Και δεν τους βγαίνει για λόγους που όλοι οι αναλυτές παγκοσμίως γνωρίζουν αλλά που στην Ελλάδα διώκονται ως «αντεθνικές» αναλύσεις.
Η τρόικα είναι βαθιά διαιρεμένη μεταξύ εκείνων που γνωρίζουν ότι η αριθμητική δεν βγαίνει, αλλά θεωρούν πως πρέπει να την κουκουλώσουν άλλη μια φορά με μια νέα δόση (Μέρκελ, Κομισιόν), και άλλων που γνωρίζουν ότι η αριθμητική δεν βγαίνει αλλά κρίνουν ότι ήρθε η ώρα μιας οριστικής λύσης (που θα σημάνει είτε Grexit, όπως θέλει ο κ. Σόιμπλε, είτε αναδιάρθρωση χρέους εντός του ευρώ, όπως καλεί το ΔΝΤ).
Μέχρι να τα βρούνε μεταξύ τους οι δανειστές ώστε τον Ιούλιο η τρόικα να πληρώσει τον εαυτό της (παίρνοντας δηλαδή χρήματα από τον ESM για να τα δώσουν στην ΕΚΤ) και να στείλουν στο Μαξίμου το e-mails με τα μέτρα που θα νομοθετηθούν (τα οποία το Μαξίμου θα στηλιτεύσει ως «δύσκολα» πριν τα νομοθετήσει «σώζοντας» άλλη μια φορά τη χώρα από την πτώχευση), η εγχώρια τρόικα είναι στα κάρβουνα και εξορκίζει όποιον απειλεί το “εθνικά αναγκαίο” κλείσιμο της “αξιολόγησης”.

Οσο πιο διαιρεμένη είναι η τρόικα και όσο πιο πολύ φοβούνται ότι ο οικονομικός παραλογισμός τους θα αποκαλυφθεί τόσο δαιμονοποιείται και απειλείται με δίωξη όποιος τολμήσει να αρθρώσει στην Ελλάδα τον αντίλογο που όλοι οι σοβαροί αναλυτές αποδέχονται ως αυταπόδεικτο στο εξωτερικό.
Η μονολιθική αποδοχή του δόγματος ότι “μια κακή συμφωνία σήμερα είναι το βέλτιστο δυνατόν” αποτελεί επιταγή για την τρόικα εσωτερικού και το τροϊκανικό τόξο στη Βουλή και στα μέσα ενημέρωσης. Η άποψη ότι μια κακή συμφωνία σήμερα θα φέρει τα χειρότερα στο μέλλον απλά δεν επιτρέπεται να ακουστεί.

Προσωπικά έχω κουραστεί να μιλώ για το 2015. Από την άλλη, το 2015 δεν μπορεί να το ξεχάσει η τρόικα. Αυτό που τους νοιάζει δεν είναι τι έγινε το 2015. Το καλοκαίρι του 2015 η τρόικα πέτυχε να μετακυλίσει το μη βιώσιμο χρέος μέσω ενός νέου δανείου που το έκανε ακόμα λιγότερο βιώσιμο, φορτώνοντας παράλληλα το φταίξιμο στον υπουργό Οικονομικών που πάλεψε μέχρι τελευταία στιγμή για να κουρευτεί αντί να μετακυλιστεί.
Το ζητούμενο για τρόικα και εγχώρια ολιγαρχία είναι πώς θα συνεχίσουν σήμερα το ίδιο σενάριο. Πώς να ξαναγίνει το ίδιο, δαιμονοποιώντας την οποιαδήποτε αντίσταση στη συνεχιζόμενη μετακύλιση και διόγκωση του μη βιώσιμου χρέους και την παράλληλη μεταφορά της ευθύνης γι' αυτό από εκείνους που την επέβαλαν σε εκείνους που τους επιβλήθηκε – στον “ανεπρόκοπο” ελληνικό λαό δηλαδή.

Για να επιτευχθεί όμως αυτό, είναι απαραίτητο να σταματήσει οποιοσδήποτε δημόσιος διάλογος ρίχνει φως στον παραλογισμό των μέτρων, των νέων δόσεων και της συνταρακτικά ασυνάρτητης ιδέας πως η μέγιστη λιτότητα πρέπει να επιβάλλεται στο διηνεκές στην οικονομία με τη μέγιστη ύφεση.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προσπάθεια των καναλιών της διαπλοκής να καταργούνται τα περιθώρια για λελογισμένο δημόσιο διάλογο. Το παράδειγμα με το ερώτημα δημοσιογράφου για το δημοψήφισμα που προανέφερα είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό. Αν ο καλός δημοσιογράφος ενδιαφερόταν να γίνει χρήσιμος διάλογος, ίσως να ενδιαφερόταν για τους πραγματικούς λόγους που έκλεισαν οι τράπεζες. Ισως ενδιαφερόταν για το ότι οι τράπεζες θα έκλειναν ανεξάρτητα από το εάν ανακοινώναμε δημοψήφισμα την 26η Ιουνίου ή όχι.

Ίσως ενδιαφερόταν για το ότι η μόνη περίπτωση να μην έκλειναν θα ήταν να έχουμε αποδεχθεί το τελεσίγραφο της τρόικας την 25η Ιουνίου, δηλώνοντας στο Eurogroup εκείνη την ημέρα ότι θα το νομοθετούσαμε στη Βουλή. Ισως ενδιαφερόταν ακόμα να μάθει ότι ήταν αδύνατον να προβώ σε μια τέτοια δήλωση όταν ο κ. Σόιμπλε, μετά από ερώτησή μου, δήλωσε ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται να το περάσει από τη δική του Βουλή.

Ίσως ενδιαφερόταν να μάθει ότι το κλείσιμο των τραπεζών έγινε επειδή είχε προαποφασιστεί ώστε τόσο το ελληνικό όσο και το γερμανικό κοινοβούλιο να εξαναγκαστούν να νομοθετήσουν μέτρα και δάνεια που χειροτέρευαν τη χρεοκοπία της χώρας και μεγέθυναν το κόστος της για ολόκληρη την Ευρώπη.
Όμως το πτωχευμένο μιντιακό σύστημα, που ζει από τις πτωχευμένες τράπεζες και λοιπούς επιχειρηματίες που επιβιώνουν ελέω της τρόικας, ενδιαφέρεται μόνο για ένα πράγμα: Πώς να μην υπάρξει λελογισμένος, εμπεριστατωμένος, διαφωτιστικός δημόσιος διάλογος.

Οταν παραιτήθηκα τη νύχτα του δημοψηφίσματος, το γνώριζα ότι έτσι θα εξελίσσονταν τα πράγματα μετά την παράδοση των όπλων από τον πρωθυπουργό. Ηξερα την ανάγκη που θα είχαν για καιρό πολύ, τουλάχιστον έως το 2020, να ποινικοποιηθεί η οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για τη χρεοδουλοπαροικία μας. Γι' αυτό είχα δηλώσει ότι θα φέρω ως μετάλλιο τιμής το μένος της τρόικας εξωτερικού και το μίσος του εγχώριου τροϊκανικού τόξου.
Από το 2010 έως σήμερα λέω τα ίδια πράγματα. Πράγματα τα οποία δεν χρειάζεται να είναι κανείς αριστερός ή ιδιαίτερα καλός οικονομολόγος για να τα πει. Ενας σοβαρός νεοφιλελεύθερος, ένας τραπεζίτης του Σίτι, ένας απλός αναλυτής του Bloomberg τα ίδια θα έλεγε:

χωρίς άμεση ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους που να επιτρέπει άμεσα τη μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1% με 1,5%, άμεσες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών, μια δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα και μια δημόσια «κακή» τράπεζα (που θα εκκαθαρίσει τα «κόκκινα» δάνεια), η Ελλάδα δεν θα ανακάμψει.

Αυτή τη συλλογική πρόταση την είχα καταθέσει τον Μάιο του 2015 τόσο στους εταίρους όσο και στο υπουργικό συμβούλιο. Κανείς δεν τη συζήτησε τότε. Κανείς δεν τη συζητά σήμερα - κι ας την αντιγράφουν για εσωτερική κατανάλωση ακόμα και στη Νέα Δημοκρατία.
Αντίθετα, όσο περισσότερο επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις εκείνες και όσο περισσότερο αντιγράφουν τις προτάσεις που κατέθετα το 2015 τόσο αυξάνουν οι κραυγές για παραπομπή μου σε Ειδικό Δικαστήριο.

Από ένα ιστορικό ατύχημα κατέστην αρκετά τυχερός να γίνω το αντικείμενο απέχθειας ενός βαθέος, παράλογου, απάνθρωπου και ανασφαλούς κατεστημένου. Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή η οποία μου επιβάλλει μια μεγάλη υποχρέωση: Να αποδεχθώ την πρόκληση του Ειδικού Δικαστηρίου ώστε να ακυρωθεί η επιχείρηση κατάργησης του σοβαρού, λελογισμένου δημόσιου διαλόγου.
Συνεπώς, επειδή ο δημόσιος διάλογος που πρέπει να γίνεται ακυρώνεται στα -και από τα- μέσα “ενημέρωσης”, ζητώ ευθαρσώς τη σύσταση Ειδικού Δικαστηρίου με την κατηγορία ότι, όπως είχα υποσχεθεί προεκλογικά, είπα “όχι” στους δανειστές για άλλο ένα δάνειο υπό όρους που θα βάθαιναν (με μαθηματική ακρίβεια) τη χρεοκοπία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, «όχι» στο δόγμα που κατέθεσε ο κ. Σόιμπλε στο πρώτο Eurogroup όπου εκπροσώπησα την Ελλάδα, σύμφωνα με το οποίο “οι εκλογές δεν επιτρέπεται να αλλάζουν την οικονομική πολιτική μιας χώρας σε πρόγραμμα”, “όχι” σε προτάσεις που ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε χαρακτήρισε απαράδεκτες στο Eurogroup.

Για να μην ξεχνάμε, στόχος του παρακράτους της δεκαετίας του 1960 ήταν να φιμώσει οποιαδήποτε αντιφρονούσα προς το βαθύ κράτος φωνή, κινητοποιώντας αγανακτισμένους “υγιείς” πολίτες, που με λοστούς και τρίκυκλα καταργούσαν τον δημόσιο διάλογο.
Οσο μεγάλωναν τα αδιέξοδα ενός καθεστώτος που κατέρρεε τόσο το παρακράτος ενίσχυε την πόλωση, εξωθούσε τους πολίτες στη βία και προετοίμαζε το έδαφος για εκτροπή, συμπεριλαμβανομένων των στρατοδικείων και των εξοριών. Σήμερα, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει μέσω των μέσων ενημέρωσης και των διαδικτυακών κοινωνικών μέσων.

Με τη δημοκρατία μας εξευτελισμένη, έχουμε υποχρέωση να κινητοποιήσουμε ίσως το τελευταίο της μετερίζι: τη Δικαιοσύνη. Ρωμαίοι μπορεί να μην υπάρχουν πια στον Τύπο. Αλλά κρίνω πως στα δικαστήριά μας υπάρχουν Σαρτζετάκηδες. Στο Ειδικό Δικαστήριο λοιπόν!”
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών

Δεν έχουν τέλος οι δικαστικές αποφάσεις που επιδικάζουν αποζημιώσεις στους υπερχρεωμένους πολίτες για τις πρακτικές των εισπρακτικών εταιρειών.

Είτε γιατί οι τράπεζες διαβίβασαν σε αυτές τα προσωπικά τους στοιχεία χωρίς προηγουμένως να ενημερώσουν τους δανειολήπτες όπως όφειλαν, είτε γιατί βομβάρδιζαν τους οφειλέτες με πιεστικά τηλεφωνήματα, προσβάλλοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο την προσωπικότητά τους, τα δικαστήρια σε δεύτερο πλέον βαθμό (σ.σ.: εφετείο) καυτηριάζουν τη στάση τους, δικαιώνοντας τους πολίτες με την επιδίκαση έστω και «μικρών» αποζημιώσεων. Η περίπτωση ενός δικηγόρου είναι χαρακτηριστική, με το Πρωτοδικείο να κρίνει τελεσίδικα ότι οι συνεχείς τηλεφωνικές κλήσεις υπερβαίνουν το επιβαλλόμενο μέτρο και προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των πολιτών. Και πως ορθά το Ειρηνοδικείο τού επιδίκασε αποζημίωση, την οποία θα καταβάλει η εισπρακτική.
Κλοπή
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τον Δεκέμβριο του 2009 άγνωστος κλέβει τον χαρτοφύλακα του δικηγόρου και μαζί και την πιστωτική του κάρτα. Την ίδια κιόλας ημέρα ο δικηγόρος ενημερώνει τηλεφωνικά την τράπεζα, ζητώντας την ακύρωση της κάρτας, ενώ προσέρχεται και στο αστυνομικό τμήμα δηλώνοντας την κλοπή. Τέσσερις μήνες μετά δέχεται το πρώτο τηλεφώνημα από τη συμβεβλημένη με την τράπεζα εισπρακτική για ένα χρέος ύψους 1.100 ευρώ, που φέρεται ότι έγινε μέσω αναλήψεων από την επίμαχη πιστωτική κάρτα. Αμέσως ο δικηγόρος έρχεται σε επαφή με το τμήμα καρτών της τράπεζας, υποστηρίζοντας ότι ουδέποτε έκανε τις επίμαχες αναλήψεις, αφού δεν είχε στη διάθεσή του την κάρτα. Τον Μάιο του 2010 οι εκπρόσωποι της εισπρακτικής εταιρείας συνεχίζουν να του τηλεφωνούν, ζητώντας να μάθουν τι έγινε με την αμφισβήτηση του χρέους του. Τηλεφωνούν μάλιστα και στο δικηγορικό γραφείο του, ζητώντας από τον πατέρα του να προτρέψει τον γιο του να εξοφλήσει το χρέος!
Για τρεις μήνες το τηλέφωνο του δικηγόρου δεχόταν διαρκώς κλήσεις, ενώ, όπως είπε στο δικαστήριο και ο διευθυντής της εισπρακτικής, μέσα σε διάστημα 18 ημερών ο δικηγόρος είχε λάβει 7 κλήσεις. «Καθ’ όλο το επίδικο χρονικό διάστημα και δη επί τρίμηνο οι υπάλληλοι της δεύτερης εκκαλούσας εισπρακτικής εταιρείας προέβαιναν σε διαρκείς οχλήσεις προς τον εφεσίβλητο, προς τον οποίον απευθύνονταν με τρόπο πιεστικό, προσβλητικό και υποτιμητικό, αντιμετωπίζοντας αυτόν, τόσο προσωπικά όσο και έναντι του οικογενειακού και επαγγελματικού του περιβάλλοντος, ως πρόσωπο αφερέγγυο και ανειλικρινές, με αποτέλεσμα να του δημιουργήσουν εύλογη αναστάτωση και αισθήματα θυμού, λαμβανομένου υπόψη ιδίως του γεγονότος ότι βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία αμφισβητήσεως εκ μέρους του της οφειλής έναντι της πρώτης εκκαλούσας τράπεζας.
Η ως άνω προεκτεθείσα εξακολουθητική συμπεριφορά των υπαλλήλων της εισπρακτικής εταιρείας, η οποία λειτουργούσε ως αντιπρόσωπος και για λογαριασμό της πρώτης εκκαλούσας τράπεζας, εν όψει του τρόπου και του χρόνου, υπό τους οποίους εκδηλώθηκε και περιγράφηκαν ανωτέρω, υπερέβη το επιβαλλόμενο μέτρο, που οφείλεται στις συναλλαγές, και προσέβαλε επανειλημμένα την προσωπικότητα του εφεσιβλήτου.

Η δε χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της σε αυτόν (εφεσίβλητο) εντεύθεν αυτής προκληθείσας ηθικής βλάβης, πρέπει να ανέλθει στο ποσό των 3.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο» αναφέρει η υπ’ αριθμόν 1566/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου.

Εδωσαν τα στοιχεία της, θα πληρώσουν 6.000 ευρώ
Πριν από λίγες ημέρες το Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, μετά από προσφυγή δανειολήπτριας, της επιδίκασε το ποσό των 6.000 ευρώ, κρίνοντας ότι η τράπεζα διαβίβασε τα στοιχεία της σε εισπρακτική εταιρεία χωρίς να την ενημερώσει, όπως ορίζει ο νόμος. Μάλιστα οι υπάλληλοι της εταιρείας επικοινωνούσαν μαζί της στο τηλέφωνο της εργασίας της...

«Οι προαναφερόμενες παράνομες και υπαίτιες (από πρόθεση) πράξεις και παραλείψεις της τράπεζας (διά των προστιθέντων οργάνων της) προσέβαλαν την προσωπικότητα της ενάγουσας και προκάλεσαν σε αυτήν σημαντική ηθική βλάβη, ενώ τα όργανα της εναγομένης, κατά την επεξεργασία (διαβίβαση) των προσωπικών δεδομένων αυτής, χωρίς την προηγούμενη ενημέρωσή της, όφειλαν να γνωρίζουν την πιθανότητα επέλευσης της προαναφερόμενης ηθικής βλάβης» αναφέρει η απόφαση του δικαστηρίου.

Υπενθυμίζεται ότι 15 πρόσωπα ελέγχονται και ποινικά, μετά την έρευνα που ολοκληρώθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών, για «τα έργα και τις ημέρες» των εισπρακτικών εταιρειών.

ethnos.gr