Την εμπιστευτική έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποκαλύπτει η “Καθημερινή της Κυριακής”.

Η έκθεση αξιολογεί το δεύτερο πρόγραμμα στην Ελλάδα, ενώ συγχρόνως περιγράφει τους όρους με τους οποίους το Ταμείο θα μπορούσε να πάρει μέρος στο πρόγραμμα χωρίς τα λάθη του παρελθόντος.

Η ατζέντα που θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και την ελληνική πλευρά θα αναφέρει ότι:

1. Οι δεσμεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη βιωσιμότητά του, χρειάζεται να μπουν από την αρχή του προγράμματος και πρέπει να βασίζονται σε έναν ρεαλιστικό μεσοπρόθεσμο στόχο για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.

2. Για την οικονομική ανάκαμψη προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα, καθώς η καθυστέρηση της αντιμετώπισης των “κόκκινων δανείων”, της δημιουργίας του θεσμικού πλαισίου για τις πτωχεύσεις και τον ορισμό των διοικήσεων των τραπεζών έχει επίπτωση στην ανάκαμψη.
3. Όταν η πολιτική βάση για τις μεταρρυθμίσεις είναι εύθραυστη και δεν υπάρχει ισχυρή κυριότητα του προγράμματος, οι προσδοκίες αλλά και η σχεδίαση του προγράμματος πρέπει να είναι πιο συντηρητικές από την αρχή. Το προσωπικό του ΔΝΤ πρέπει να αντιτάσσεται από τους Ευρωπαίους εταίρους για πιο θετικές προβλέψεις.
4. Για να προχωρήσει η ελληνική οικονομία χρειάζεται διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής συμμόρφωσης και ανάπτυξη στοχευμένων δικτύων κοινωνικής ασφάλειας. Αυτά είναι τα σημεία που θα κάνουν τις μεταρρυθμίσεις “να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και να είναι περισσότερο κοινωνικά δίκαιες”.

5. Η Ελλάδα πρέπει να επανεκκινήσει τις στάσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών, στα εργασιακά, και στα κλειστά επαγγέλματα ώστε να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης. “Κλειδί είναι η διασφάλιση ισχυρής ιδιοκτησίας του προγράμματος”, αναφέρεται χαρακτηριστικά.

6. Βάρος πρέπει να δοθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη του προγράμματος. Η έκθεση υποστηρίζει πως το πρόγραμμα δεν ήταν κοινωνικά δίκαιο, παρά τις προσπάθειες του προσωπικού να το κάνει, εγείροντας ανησυχίες για την πολιτική βιωσιμότητα των μέτρων που πάρθηκαν.
7. Θα ήταν σωστό να υπήρχε συγκεκριμένη διαδικασία συνεργασίας του Ταμείου με νομισματικές ενώσεις (όπως το ευρώ) όταν χρειάζεται πρόγραμμα προσαρμογής. Αυτό είναι ένα σημείο που έχει επισημανθεί και σε προηγούμενες εκθέσεις του ΔΝΤ, και τονίζεται η ανάγκη να υπάρχει μια εκ των προτέρων συμφωνία για ανταλλαγή πληροφοριών, για τις τεχνικές αναλύσεις (πολλές φορές οι θεσμοί καταλήγουν με διαφορετικά αποτελέσματα), σχεδιασμό και επικοινωνία του προγράμματος, μεταξύ άλλων. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι εκπρόσωποι από τους τρεις θεσμούς (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) θεωρούν ότι “υπάρχει χώρος βελτίωσης της συνεργασίας τους”.

Η έκθεση κυρίως επικεντρώνεται στην αξιολόγηση του δεύτερο προγράμματος, ασκώντας βασικά κριτική κυρίως στην ελληνική πλευρά και κάνοντας πολύ μικρή αυτοκριτική για τα λάθη του ίδιου του Ταμείου. Συγχρόνως εξηγεί πως ενώ συντελέστηκε πρόοδος ως προς την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος από την περίοδο 2012-2014, τελικά το πρόγραμμα “ναυάγησε” εξαιτίας των “αρνητικών πολιτικών εξελίξεων” στη χώρα, τα “οργανωμένα συμφέροντα” και την “εύθραυστη κυριότητα” του προγράμματος, που είχαν οι ελληνικές κυβερνήσεις εκείνο το διάστημα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Ως προς τα λάθη του προγράμματος “σημαντική δημοσιονομική και εξωτερική προσαρμογή επιτελέστηκε, κάποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έγιναν (μερικές στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά και στα τραπεζικά) και βασικά αφού η Ελλάδα παρέμεινε στο ευρώ περιορίστηκαν οι συστημικοί κίνδυνοι”, όπως αναφέρει η έκθεση.

Όμως παρά την αρχική υποστήριξη του προγράμματος από τα μεγαλύτερα κόμματα στη χώρα, η πολιτική αστάθεια υπονόμευσε το πρόγραμμα και το “έθεσε εκτός τροχιάς αντανακλώντας την εύθραυστη κυριότητα και την ισχυρή αντίσταση από τα “οργανωμένα συμφέροντα”. Στα μέσα του 2014 υπήρχαν σημάδια ανάκαμψης και η ελληνική κυβέρνηση μπόρεσε να επιστρέψει στις αγορές. Όμως, όπως λέει η έκθεση, η πιο βαθιά από ότι αναμενόταν ύφεση και η κατά 30% μείωση των εισοδημάτων “έκαναν την άνοδο της λαϊκής δυσαρέσκειας ασταμάτητη”. Συγχρόνως, αναφέρει ότι το πρόγραμμα τον Ιούνιο του 2014 ήταν πλέον “εκτός τροχιάς”. Το καλοκαίρι του 2015, αναφέρει η έκθεση, η Ελλάδα έγινε η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που προσωρινά δεν ανταποκρίθηκε στις οικονομικές υποχρεώσεις προς το Ταμείο, η μεγαλύτερη στην ιστορία του.

Παρά το PSI και το OSI (η συμμετοχή των ιδιωτών στο “κούρεμα του χρέους”), το χρέος χαρακτηρίστηκε μη βιώσιμο το 2015 όταν πλέον το πρόγραμμα ήταν απολύτως εκτός τροχιάς.

Η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα, και η βιωσιμότητα του χρέους δεν έχει επανέλθει. Για να το πετύχει η Ελλάδα χρειάζεται να συνεχίσει τις μη ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις και οι Ευρωπαίοι εταίροι να της προσφέρουν περισσότερη ελάφρυνση του χρέους.

Οποιοδήποτε πρόγραμμα, όσο καλά σχεδιασμένο και να ήταν, δεν θα πετύχαινε κάτω από αυτές τις “δύσκολες καταστάσεις”. Το πρόγραμμα θα είχε μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας αν ήταν λιγότερο φιλόδοξο, με λιγότερα θετικές προβλέψεις για την οικονομία, απαιτώντας περισσότερη χρηματοδότηση και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους.

Οι προβλέψεις για τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών έπρεπε να ήταν πιο συντηρητικές, έτσι ώστε να έχει μειωθεί η ανάγκη για ανακεφαλαιοποιήσεις. Συγχρόνως, τα μέτρα για τα “κόκκινα δάνεια” άργησαν να εφαρμοστούν. Όσον αφορά τις διοικήσεις των τραπεζών, η έκθεση αναφέρει ότι παρότι τηρήθηκαν τα κριτήρια για τον διορισμό τους, “στενοί δεσμοί μεταξύ υψηλά ιστάμενων στις τράπεζες, τα πολιτικά κόμματα και τις μεγάλες επιχειρήσεις δεν κόπηκαν για πολιτικούς λόγους”, πιθανώς επηρεάζοντας αρνητικά τις τράπεζες στην προσπάθειά τους να αντλήσουν ρευστότητα αυξάνοντας τα προβλήματα της ποιότητας του ενεργητικού τους.

Η έκθεση τέλος, είναι πολύ κριτική όσον αφορά τους στόχους που είχαν τεθεί στην Ελλάδα για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Αναφέρει χαρακτηριστικά πως από ένα δείγμα 55 χωρών τα τελευταία 200 χρόνια, υπάρχουν μόνο 15 παραδείγματα που είχαν ύφεση πάνω από πέντε χρόνια και καμία από αυτές τις χώρες δεν διατήρησε πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 2% του ΑΕΠ κατόπιν. “Είναι αμφίβολο κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να κάνει ιστορικό ρεκόρ καταφέρνοντας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% -4,5% του ΑΕΠ”, αναφέρει η έκθεση.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή της Κυριακής

Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ στέκονται στον «εκρηκτικό» χαρακτήρα του ελληνικού χρέους στην έκθεσή τους για τη βιωσιμότητα του(Debt Sustainability Analysis). Μάλιστα η συγκεκριμένη έκθεση θα παρουσιαστεί επισήμως προς εξέταση στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου στις 6 Φεβρουαρίου.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα των «Financial Times», σε μία ακόμη διαρροή που βλέπει το φως της δημοσιότητας και φυσικά ούτε επιβεβαιώνεται αλλά ούτε και διαψεύδεται από το ίδιο το Ταμείο, θα πρέπει να υπάρξει «σαφής ανακούφιση του ελληνικού χρέους», το οποίο χαρακτηρίζεται ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο» και μάλιστα η εικόνα του δεν αναμένεται να βελτιωθεί ακόμη και εάν εφαρμοστούν οι επιπλέον μεταρρυθμίσεις που προτείνει το ίδιο το Ταμείο!!

Πέραν όλων των άλλων το βασικό πρόβλημα που δημιουργεί η παραπάνω εκτίμηση είναι ότι, με δεδομένο τον κανονισμό του, το ΔΝΤ ακόμη και εάν το επιθυμεί δεν μπορεί να έχει ουσιαστική (σ.σ.: παροχή κεφαλαίων) συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα, κάτι το οποίο θα επιφέρει το λιγότερο αναστάτωση σε αρκετές χώρες της Ευρωζώνης και κυρίως στο Βερολίνο.

«Ακόμη και με τις φιλόδοξες πολιτικές που έχουν συμφωνηθεί προς εφαρμογή, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από το πρόβλημα του χρέους», υπογραμμίζεται στην έκθεση και προστίθεται ότι «οι Ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να προχωρήσουν σε μία γενναιόδωρη αναδιάρθρωση του χρέους προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο».

Βάσει των εκτιμήσεων του ΔΝΤ το ελληνικό χρέος θα φθάσει στο 170% του ΑΕΠ έως το 2020, θα «υποχωρήσει» στο 164% έως το 2022 αλλά κατόπιν «θα καταστεί κε νέου εκρηκτικό φθάνοντας στο 275% του ΑΕΠ έως το 2060»!

Παράλληλα, όμως, οι οικονομολόγοι του Ταμείου σπεύδουν να αποδεχθούν «τις σκληρές θυσίες που έχουν κάνει οι Έλληνες» και ζητούν εκ νέου χαλάρωση των σκληρών δημοσιονομικών στόχων που έχουν τεθεί από τους Ευρωπαίους στο τρίτο Μνημόνιο. Παραμένουν σταθεροί στις αντιλήψεις τους για την άμεση ανάγκη μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό σύστημα και βελτιώσεων στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό της χώρας αλλά και στο ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα «δίχτυ ασφαλείας» για τους λιγότερο προνομιούχους.

Όμως, όπως άλλωστε υπογραμμίζεται και στο δημοσίευμα των «FT», το χρέος παραμένει ένα «λεπτό πολιτικό ζήτημα» κυρίως για τη Γερμανία και μάλιστα σε μία περίοδο όπου η Άγκελα Μέρκελ βρίσκεται αντιμέτωπη με μία δύσκολη εκλογική διαδικασία.

Την ίδια ώρα, βέβαια, οι Ευρωπαίοι θεωρούν απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ, όπως τονίστηκε και από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ μετά το πρόσφατο Eurogroup. «Ορισμένα κράτη-μέλη θεωρούν απόλυτα απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ», ξεκαθάρισε ο επικεφαλής του Eurogroup.

Το μεγάλο πρόβλημα για την Ευρώπη έγκειται και στο γεγονός ότι το 2017 αποτελεί έτος εκλογών, αρχής γενομένης από την Ολλανδία (στις 15 Μαρτίου) και ακολούθως σε Γαλλία (ο δεύτερος και καθοριστικός γύρος στις αρχές Μαΐου) και φυσικά στη Γερμανία (στις 24 Σεπτεμβρίου).

Δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ότι το θέμα του χρέους και η διαμάχη μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ για το όλο ζήτημα μπορεί να οδηγήσει σε εκτροχιασμό το ελληνικό πρόγραμμα και φυσικά σε αποσταθεροποίηση της Ελλάδας.

eleftherostypos.com 

Εάν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θεωρεί πλέον το ελληνικό χρέος ως βιώσιμο, τότε κατά την άποψη του χριστιανοδημοκράτη (CDU) πολιτικού, Κρίστιαν φον Στέτεν, δεν μπορεί πλέον να δοθεί οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα από τη Γερμανία.

«Η απόφασή μας είναι σαφής. Εάν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) φύγει, τότε θα φύγει και η Γερμανία» είπε ο επικεφαλής της μεγάλης επιρροής γερμανικής κοινοβουλευτικής επιτροπής μεσαίων επιχειρήσεων (PKM) στο οικονομικό περιοδκό WirtschaftsWoche (WiWO).

«Το ΔΝΤ θα πρέπει να δηλώσει τo αργότερο τον Ιούνιο αν θα παραμείνει ή όχι» είπε, επίσης, στη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό. 

Ο Κρίστιαν φον Στέτεν, ο οποίος δηλώνει απαισιόδος, προσθέτει: «Τα μηνύματα ότι το Νομισματικό Ταμείο δεν θεωρεί ως δεδομένες τις βάσεις του πακέτου σωτηρίας για την Ελλάδα είναι σαφή εδώ και καιρό».

imerisia.gr

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έλαβαν την Τρίτη το βράδι δύο εκθέσεις που αφορούν την Ελλάδα και οι οποίες αναμένεται να συζητηθούν σε ειδική συνεδρίαση (του Δ.Σ.) την πρώτη εβδομάδα Φεβρουαρίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι εκθέσεις “δεν είναι καλές” για τη χώρα μας, “μάλλον θα τις χαρακτήριζα καταθλιπτικές”, είπε στην ιστοσελίδα μας πηγή που έχει γνώση της κατάστασης. Πρόσθεσε ωστόσο ότι υπάρχουν και κάποιες θετικές αναφορές.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η ημερομηνία συζήτησης των εκθέσεων δεν έχει καθοριστεί, καθώς η Αθήνα ζητά χρονικό περιθώριο 15 εργάσιμων ημερών για να προετοιμαστεί κατάλληλα. Σύμφωνα με πληροφορίες η πρώτη έκθεση έχει σχέση με την επισκόπηση της ελληνικής οικονομίας που έκανε η επικεφαλής της Αποστολής  του ΔΝΤ για την Ελλάδα Ντέλια Βελκουλέσκου τον προηγούμενο Σεπτέμβριο στη βάση του άρθρου 4 του καταστατικού του Ταμείου.

Η συζήτηση της έκθεσης έχει καθυστερήσει δραματικά. Θα συζητηθεί επίσης η έκθεση που αφορά την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Πολ Τόμσεν και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το χρέος ΔΕΝ είναι βιώσιμο κάτι που ήταν αναμενόμενο. Σύμφωνα με το προσχέδιο της πρώτης έκθεσης που είχε δημοσιευθεί πριν από πέντε μήνες, το ΔΝΤ θεωρεί επιβεβλημένη τη μείωση των σημερινών συντάξεων, αλλά και τη μείωση του αφορολόγητου.

Τις θέσεις αυτές άλλωστε τις έχει επανειλημμένα εκφράσει και ο Πόουλ Τόμσεν το τελευταίο διάστημα, αποσυνδέοντας μάλιστα τις παρεμβάσεις αυτές με τα πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπει το ελληνικό πρόγραμμα. Όπως μας ειπώθηκε χαρακτηριστικά πρόκειται για ανάπτυξη των θέσεων του που παρουσίασε στα κείμενα του στο blog του ΔΝΤ. Σύμφωνα με τον συνάδελφο Θανάση Κουκάκη του CNN GREECE: Ειδική βαρύτητα στην έκθεση του άρθρου 4 θα έχει η ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους που θα εμπεριέχεται σε αυτή.

Το Ταμείο τον προηγούμενο Σεπτέμβριο είχε αναφέρει για το ζήτημα πως «για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα, θα απαιτηθεί περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, η οποία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που εξετάζεται, και η οποία πρέπει να υπολογιστεί βάσει ρεαλιστικών παραδοχών σχετικά με την ικανότητα της Ελλάδας να δημιουργήσει βιώσιμα πλεονάσματα και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη». Σύμφωνα με πληροφορίες η ίδια θέση μεταφέρεται αυτούσια και στην έκθεση του άρθρου 4 στην οποία γίνεται μια πρώτη αποτίμηση και των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.

Αξιολόγηση

Η δεύτερη έκθεση που θα εισαχθεί προς συζήτηση στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ αφορά στην εκ των υστέρων αξιολόγηση του δανειακού προγράμματος που είχε συνομολογήσει το Ταμείο με την Ελλάδα το 2012 και το οποίο ολοκληρώθηκε πρόωρα τον Ιανουάριο του 2016 (Η έκθεση θα τιτλοφορείται Greece: Ex Post Evaluation of Exceptional Access under the 2012 Stand-By Arrangement). Η έκθεση αυτή συντάχθηκε από μια ομάδα στελεχών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό πρόγραμμα με επικεφαλής τον Βιτάλι Κραμαρένκο, στέλεχος του Ταμείου που μέχρι πρόσφατα είχε εμπλοκή στα προγράμματα του ΔΝΤ στην Αφρική.

Να σημειωθεί πως αντίστοιχη έκθεση είχε συνταχθεί από το ΔΝΤ και για το πρόγραμμα στήριξης του 2010 και η δημοσιοποίηση της τον Ιούνιο του 2013 είχε αναδείξει τα πρώτα προβλήματα στις σχέσεις Ταμείου – Ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά κυρίως τις ευθύνες του Ταμείου για το ότι χρηματοδότησε το πρόγραμμα εκείνο, χωρίς να έχει διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Πάντως, πέραν των δύο αυτών εκθέσεων δεν αναμένεται στις 6 Φεβρουαρίου να υπάρξει στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ καμία άλλη αναφορά για την Ελλάδα και ειδικά συζήτηση για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πρόγραμμα στήριξης, κάτι που φαίνεται πως θα καθυστερήσει, καθώς θα απαιτήσει την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Θυμήθηκε ξαφνικά το Grexit ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών

- Ωμός εκβιασμός από Σόιμπλε με το βλέμμα στις γερμανικές κάλπες
- Πακέτο μέτρων ετοιμάζει η κυβέρνηση για να εξασφαλίσει χρηματοδότηση
- Θα πονέσουν μισθωτοί, συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι

Η Γερμανία στις 24 Σεπτεμβρίου έχει εκλογές και ήδη βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Είναι μια περίοδος όπου ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών, Βόλφανγκ Σόιμπλε έδειξε ότι θα κινηθεί σε ρυθμούς σκληρού ροκ απέναντι στην Ελλάδα.

Ουσιαστικά έδειξε την πόρτα εξόδου από την ευρωζώνη στην Ελλάδα και με τον τρόπο αυτό, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στο βάθος υπάρχει... Grexit απείλησε ανοιχτά τη χώρα μας να λάβει όλα τα μέτρα που απαιτεί ο ίδιος και το ΔΝΤ ώστε να κλείσει άμεσα η διαπραγμάτευση.
Το μήνυμα Σόιμπλε ήταν σαφές. Για να παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγμαμμα η Ελλάδα πρέπει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Εάν αυτό δεν συμβεί η χώρα θα πρέπει να μπει σε νέο πρόγραμμα διάσωσης, ένα πρόγραμμα που θα χρειαστεί όμως αρκετό χρόνο μέχρι να ετοιμαστεί, πιθανότατα ως τα τέλη του 2017, γεγονός που θα σημάνει τη χρεοκοπία της χώρας καθώς το καλοκαίρι οι υποχρεώσεις έναντι των δανειστών είναι μεγάλες και η Ελλάδα έχει ανάγκη τη συνέχιση της ροής της χρηματοδότησης.

Με άλλα λόγια στη συνέντευξή του στο Bloomberg στο Νταβός ο Β. Σόιμπλε έστειλε μήνυμα προς την Ελλάδα: Μέτρα τώρα ή Grexit το καλοκαίρι.

Σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά επιχειρεί να παρακάμψει όλα τα παραπάνω μέσω πολιτικής οδού και κυρίως μέσω των ευρωπαϊκών θεσμών. Είναι πολλές οι χώρες της Ευρώπης, εκτιμά το Μαξίμου που δεν επιθυμούν να δουν μια νέα αποσταθεροποίηση μέσα στο 2017 και έτσι εκτιμάται ότι είναι δυνατό η διαπραγμάτευση να κλείσει ως το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου, επιτρέποντας στην ΕΚΤ να εντάξει τη χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Την ίδια ώρα όμως το “μπρα ντε φερ” φαίνεται ότι σκληραίνει. Για τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών η δήλωση συμμόρφωσης του Ε. Τσακαλώτου και η υποσχετική για κόφτη δεν είναι αρκετή.
Αν και η ΕΚΤ μοιάζει να επιθυμεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα ο Σόιμπλε δεν θέλει η συμμετοχή του να συνδιαστεί από ελάφρυνση του χρέους, αλλά μόνο με υποχρέωση της Ελλάδας για τήρηση των όρων της συμφωνίας. Κάπου εκεί όμως ενισχύεται το ενδεχόμενο το ΔΝΤ να προωθήσει τις απαιτήσεις τους για άμεση λήψη μέτρων από την Ελλάδα, μέτρα που θα σημάνουν μείωση του αφορολόγητου, κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και νέες μειώσεις στη μισθολογική δαπάνη του δημοσίου, δηλαδή μειώσεις μισθών στο Δημόσιο.