Το AfD επιδιώκει να φτάσει σε μία ακόμα εκλογική επιτυχία και, για τον λόγό αυτό, συνεχίζει την τακτική του έντονου ευρωσκεπτικισμού που το έχει φέρει μέχρι εδώ και συνέβαλε στην είσοδό του και στην Ευρωβουλή.

 

Ο Λούκε προειδοποίησε το ακροατήριό του για τα δημοσιονομικά χάλια της Ελλάδας, τον αποπληθωρισμό στην Ευρωζώνη, την υπογεννητικότητα στη Γερμανία και το χαμηλό επίπεδο κατάρτισης των μεταναστών.

 

«Τελικά ξεσήκωσε το κοινό του», ανέφερε δημοσίευμα του Reuters, λέγοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να πεταχτεί έξω από το ευρώ. Προέβλεψε ωστόσο ότι η Ανγκελα Μέρκελ θα προσπαθήσει να αποτρέψει κάτι τέτοιο, για να μην καταδειχθεί η αποτυχία των δικών της πολιτικών διάσωσης.

imerisia.gr

Στην πιο κρίσιμη ερώτηση που απασχολεί αυτή την περίοδο τόσο τους Έλληνες, πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες, όσο και τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές μας, στην ερώτηση δηλαδή του πώς μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά το ελληνικό χρέος, επιχειρούν να απαντήσουν οι «σοφοί» του κορυφαίου οικονομικού think tank των Βρυξελλών, του ινστιτούτου Bruegel.

 

Ο Ούγγρος αναλυτής του Bruegel Zsolt Darvas και η Αυστριακή Pia Hüttl συνέταξαν μια εμπεριστατωμένη έκθεση στην οποία περιγράφεται η μέθοδος, ο «οδικός χάρτης» για την μείωση του χρέους της Ελλάδας σε ποσοστό έως και 15% του ΑΕΠ, με μια σειρά κινήσεων και το κυριότερο χωρίς να χρειαστεί νέο «κούρεμα», νέα επιβάρυνση δηλαδή των πιστωτών της χώρας.

 

Στην μελέτη τους οι αναλυτές του Bruegel Zsolt Darvas και Pia Hüttl, σημειώνουν πως το θέμα της μείωσης του ελληνικού χρέους κορυφώθηκε το τελευταίο διάστημα λόγω της προκήρυξης πρόωρων εκλογών για τις 25 Ιανουαρίου.

Οι αναλυτές του Bruegel θεωρούν πως υπάρχουν πρακτικά όχι ένας ή δύο αλλά επτά τρόποι για να μειωθεί το ελληνικό χρέος χωρίς απώλειες για τους Ευρωπαίους, με το συνδυασμό ορισμένων εξ' αυτών να αποτελεί την πιο αποδοτική λύση, ενδεχομένως και την πιο εφικτή στην παρούσα φάση.

 

Συνοπτικά το Bruegel εκτιμά πως ο «απόλυτος συνδυασμός» για την δραστική μείωση του χρέους της Ελλάδας χωρίς να θιγούν τα συμφέροντα των δανειστών είναι ο συνδυασμός της επέκτασης της διάρκειας των ελληνικών δανείων (διμερή δάνεια) και της επέκτασης διάρκειας των δανείων του EFSF. Επί του πρακτέου και σύμφωνα με τη μελέτη του Ινστιτούτου, μια περαιτέρω παράταση κατά 10 έτη της διάρκειας των διμερών δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα, θα μπορούσε να καθυστερήσει την ανάγκη να δανειστεί η χώρα από την αγορά για να αποπληρώσει τα δάνεια της διάσωσης. Έτσι, σύμφωνα με το Bruegel, «η πιθανότητα η Ελλάδα να πρέπει να δανειστεί για να πληρώσει ένα πολύ υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού στην αγορά κατά την περίοδο αυτή, θα μπορούσε να σώσει πολλές από τις πληρωμές τόκων».

 

Θεωρητικά αυτή η επέκταση αποπληρωμής κατά 10 έτη θα μπορούσε να μειώσει την καθαρή παρούσα αξία του κόστους των τόκων για την Ελλάδα κατά 4,5% του ΑΕΠ. Παράλληλα δεν θα προκαλέσει καμία άμεση απώλεια για τους δανειστές της Ευρωζώνης, δεδομένου ότι θα συνεχίζουν να μετακυλύουν το κόστος δανεισμού τους στην Ελλάδα. Αντιστοίχως η επέκταση κατά άλλα 10 χρόνια της διάρκειας αποπληρωμής των δανείων του EFSF, από τον οποίο η Ελλάδα έχει μέχρι στιγμής δανειστεί 141,8 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να οδηγήσει σε συνολικό όφελος για τη χώρα μας έως και κατά 8,1% του ΑΕΠ το 2015, χωρίς παράλληλα ο EFSF να χάσει ούτε σεντ! Άρα ο συνδυασμός των δύο λύσεων θα μπορούσε – δυνητικά – να μειώσει το χρέος της Ελλάδας έως και κατά 17%!

 

Οι υπόλοιπες λύσεις που εξέτασε το Βruegel είναι η μείωση του επιτοκίου των ελληνικών δανείων, η επαναγορά ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που κατέχουν η ΕΚΤ και οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες, η αλλαγή των δανείων κυμαινόμενου επιτοκίου με δάνεια σταθερού επιτοκίου, η εναλλαγή των βραχυπρόθεσμων δανείων με δάνεια που συνδέονται με την διαμόρφωση του ΑΕΠ και οι ιδιωτικοποιήσεις με τη χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Ειδικότερα πάντως γι' αυτή την τελευταία επιλογή οι αναλυτές του Ινστιτούτου θεωρούν πως υπάρχουν – στην Ελλάδα – μεγάλες δυσκολίες οι οποίες σχετίζονται με τις αβεβαιότητες σχετικά με τον όγκο των περιουσιακών στοιχείων που είναι κατάλληλος για την ιδιωτικοποίηση, την εύλογη αξία των περιουσιακών αυτών στοιχείων και το χρόνο και το κόστος που χρειάζονται για την πώληση περιουσιακών στοιχείων. Και εκτός αυτών οι ιδιωτικοποιήσεις είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορούν να γίνουν από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεδομένων των ιδεολογικών αντιλήψεων του κόμματος...

 

Οπως αναφέρουν συμερασματικά οι αναλυτές Zsolt Darvas και Pia Hüttl, «συνοπτικά μεταξύ των επτά επιλογών που εξετάστηκαν, οι πρώτες τρεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση του ελληνικού χρέους κατά 17% χωρίς απώλειες για τους Ευρωπαίους πιστωτές. Οι επόμενες τρεις επιλογές δεν θα επέφεραν ένα τέτοιο "καλόηθες" αποτέλεσμα και η προσπάθεια υλοποίησης της έβδομης πρότασης (αυτής των ιδιωτικοποιήσεων δηλαδή) θα χρειαζόταν πολύ χρόνο».

 

Ιδιαίτερη σημασία έχει η υποσημείωση των αναλυτών του Bruegel ότι η περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους τώρα δεν θα σήμαινε αυτομάτως ότι η Ελλάδα θα είχε περισσότερα χρήματα για να ξοδέψει τώρα, ωστόσο θα βελτίωνε σημαντικά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. «Για το λόγο αυτό, συνιστούμε να αναλογιστούν τις επιλογές που προτείνουμε, ανεξαρτήτως ποιο κόμμα θα επικρατήσει στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, εφ' όσον μπορεί να επιτευχθεί μια συνολική συμφωνία της νέας ελληνικής κυβέρνησης με την Τρόικα για τις δημοσιονομικές, διαρθρωτικές και οικονομικές πολιτικές».

Ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει την εξέλιξη του ελληνικού χρέους (ως ποσοστό του ελληνικού ΑΕΠ) μέχρι το 2050, εάν υλοποιηθεί το βασικό σενάριο που προτείνουν οι αναλυτές του Bruegel:

 

Το 2020 προβλέπεται να πέσει κάτω από 120% (δηλαδή κάτω από το χρέος της Ιταλίας και κάτω από τις προβλέψεις του ΔΝΤ)
Το 2030, το ελληνικό χρέος προβλέπεται να πέσει κάτω από 80%
Το 2040, το χρέος αναμένεται  κάτω από 60%, και
Το 2050, το χρέος της Ελλάδας μπορεί να πέσει κάτω από 40%!

«Δεν είναι καθόλου έτσι» σημείωσε η βουλευτής Δωδεκανήσου, σημειώνοντας ότι «τόσο ο Περιφερειάρχης όσο και οι Δήμαρχοι όλων των νησιών αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα».

Περαιτέρω, η Μίκα Ιατρίδη ζήτησε να λυθεί μια «σημαντική παρανόηση» μια και «το κάθε νησί, είτε βρίσκεται στις Κυκλάδες είτε στα Δωδεκάνησα, πρέπει να το βλέπουμε ξεχωριστά. Αντικειμενικά, δεν υπάρχει εδαφική συνοχή και η Σαντορίνη, με τη Μύκονο, η Ρόδος και η Κως έχουν σημαντικές διαφορές με τη Σίκινο, τη Φολέγανδρο, την Πάτμο και το Καστελόριζο».

Η βουλευτής Δωδεκανήσου, αφού αναφέρθηκε στα προβλήματα που είχαν παρατηρηθεί από την εφαρμογή και των προηγούμενων κοινοτικών προγραμμάτων, κάλεσε την ηγεσία του Υπουργείου να προχωρήσει στις αλλαγές που προτείνουν όλες οι πτέρυγες της Βουλής, προκειμένου να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι προοπτικές που δίνει για την ανάπτυξη της χώρας η νέα προγραμματική περίοδος του ΕΣΠΑ.

Κύριε Πρόεδρε,

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 η περιφερειακή πολιτική στη χώρα μας βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εφαρμογή των αντίστοιχων κοινοτικών προγραμμάτων.

Είναι γνωστό ότι η εφαρμογή των προγραμμάτων αυτών δεν  έγινε χωρίς δυσκολίες, αβλεψίες και αστοχίες εκ μέρους των ελληνικών κυβερνήσεων, αστοχίες οι οποίες οφείλονταν και στη δεδομένη απειρία που υπήρχε, αλλά και σ’ ένα πολύπλοκο γραφειοκρατικό πλαίσιο, το οποίο δημιουργούσε σημαντικά προβλήματα στην έγκριση και, κατ’ επέκταση, στην ολοκλήρωση των έργων.

Κλασικές περιπτώσεις αποτελούν τα έργα-γέφυρες μεταξύ των κοινοτικών πλαισίων στήριξης, ώστε να είναι εφικτή η ολοκλήρωσή τους και να μην χαθούν τα ποσά της χρηματοδότησης.

Ένα άλλο σημείο που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι η διάρθρωση των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης ήταν ένα μικτό σύστημα τομεακών περιφερειακών προγραμμάτων, όπου τα τομεακά προγράμματα εφαρμόζονταν και περιφερειακά με σειρά μικρών τοπικών παρεμβάσεων.

Αυτό το γεγονός συνιστούσε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ελληνικού προγραμματισμού, που συγκέντρωνε μεγάλο μέρος των περιφερειακών προγραμμάτων στις κεντρικές υπηρεσίες και τα Υπουργεία.

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες διαπιστωμένες δυστοκίες, αλλά το θετικό είναι ότι αυτές οι αστοχίες εντοπίστηκαν και έγιναν προσπάθειες να αντιμετωπιστούν με την εφαρμογή των ΕΣΠΑ, στα οποία σημαντικό ρόλο διαδραμάτιζε και η Αυτοδιοίκηση.

Κύριε Πρόεδρε, συμφώνησαν όλοι οι συνάδελφοι στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τέτοια, ώστε να βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης οι λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες, όπου δηλαδή το ΑΕΠ είναι μικρότερο από το 75% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από πέντε έγιναν δέκα.

Συνεπώς, εάν δούμε και γενικά τα στοιχεία του ΑΕΠ και τη δραματική συρρίκνωσή του την τελευταία πενταετία, αντιλαμβανόμαστε όλοι πολύ καλά ότι η συγκεκριμένη προγραμματική περίοδος του ΕΣΠΑ είναι κρίσιμη.

Αυτό συμβαίνει γιατί αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία να προωθηθούν αναπτυξιακά έργα, τα οποία δεν αφορούν μόνο τους δρόμους, αλλά και την πρωτογενή παραγωγή, τον τουρισμό μας, την αλιεία και υπό προϋποθέσεις και τη ναυτιλία μας.

Θα ήθελα στο σημείο αυτό να αναφερθώ και στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου -τα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες- η οποία έχει και αυτή πληγεί από την οικονομική κατάσταση.

Επίσης, θα ήθελα εδώ να λυθεί και μια σημαντική παρανόηση: Το κάθε νησί, είτε βρίσκεται στις Κυκλάδες είτε στα Δωδεκάνησα, πρέπει να το βλέπουμε ξεχωριστά. Αντικειμενικά, δεν υπάρχει εδαφική συνοχή και η Σαντορίνη, με τη Μύκονο, η Ρόδος και η Κως έχουν σημαντικές διαφορές με τη Σίκινο, τη Φολέγανδρο, την Πάτμο και το Καστελόριζο.
 
Αυτό το λέω για να σταματήσει επιτέλους ο μύθος της «πλούσιας» Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Δεν είναι καθόλου έτσι και τόσο ο Περιφερειάρχης όσο και οι Δήμαρχοι όλων των νησιών αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat του 2011 που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου βρίσκεται στο 89%, αλλά είναι προφανές ότι η κατάσταση έκτοτε έχει χειροτερέψει πολύ περισσότερο.

Συνεπώς, πρέπει να γίνουν άμεσα παρεμβάσεις, πρέπει να εξασφαλισθεί ότι θα προχωρήσει η νέα προγραμματική περίοδος. Υπό αυτή την έννοια δικαιολογείται εν μέρει και η συζήτηση του παρόντος νομοσχεδίου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, εάν και πιστεύω ότι η Κυβέρνηση είχε το χρόνο να προετοιμαστεί καλύτερα και να φέρει νωρίτερα τη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.     

Δεν θα μακρηγορήσω άλλο, κύριε Πρόεδρε. Το νομοσχέδιο έχει θετικά στοιχεία, κάνει ένα μάζεμα σε διαδικασίες που ούτως ή άλλως εμφανίζονται γραφειοκρατικές και χρονοβόρες.

Χρειάζεται να δοθεί προσοχή –όπως αναφέρθηκε άλλωστε και στην Επιτροπή- σχετικά με τις προθεσμίες για τις απεντάξεις των έργων, που περιγράφονται στο άρθρο 19, γιατί υπάρχει όντως ο κίνδυνος αυτές οι προθεσμίες να μην μπορούν να τηρηθούν.

Πιστεύω ότι η Κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να δει τις βελτιώσεις που προτείνουν όλοι οι  Εισηγητές σε μια σειρά από ζητήματα, όπως το άρθρο 20, σχετικά με τη διαφορετική εκτίμηση των φορέων και την περίπτωση να συμβεί το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να μην εγγράφει ενταγμένο από τον Περιφερειάρχη έργο.

Για το θέμα του ΓΕΜΗ, των επιχειρήσεων και των επιμελητηρίων έχουμε μιλήσει. Πρέπει να εξασφαλισθεί ότι τα επιμελητήρια πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν και να έχουν πόρους. Εάν είναι ετήσιο το τέλος του ΓΕΜΗ, όπως είπε ο κύριος Υφυπουργός στην Επιτροπή, τότε αυτή είναι μια θετική εξέλιξη.

Σε ό,τι αφορά τους υπαλλήλους δύο ταχυτήτων στις Διαχειριστικές Αρχές, είναι ένα θέμα που πρέπει να δείτε, γιατί μπορεί να ισχύσει η διαπίστωση ότι εάν  πολλοί υπάλληλοι που είναι αποσπασμένοι στη ΜΟΔ θελήσουν να επιστρέψουν στις υπηρεσίες τους, τότε θα προκύψει πρόβλημα επαρκούς στελέχωσης της συγκεκριμένης υπηρεσίας.

Κύριε Πρόεδρε, επειδή ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος για ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει πάνω από εκατό άρθρα, θα περιοριστώ να πω ότι φαίνεται πως η Κυβέρνηση σκοπεύει να κάνει τις βελτιώσεις που έχουν προταθεί από όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Πρέπει να τις κάνει, γιατί ειδικά αυτή η προγραμματική περίοδος μπορεί και πρέπει να δώσει την ώθηση που απεγνωσμένα χρειάζεται η χώρα για να μπει κάποια στιγμή σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης.

Σας ευχαριστώ.

Παράλληλα, ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκάλυψε ότι η κυβέρνησή του θα διαπραγματευτεί τη δυνατότητα ελάφρυνσης του χρέους, χωρίς να προβεί σε μονομερείς ενέργειες.

Επιπλέον υποστήριξε ότι δέσμευσή του είναι να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά η Ευρώπη θα πρέπει να μειώσει ή να διαγράψει ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού χρέους.

«Τα δάνεια που έχει λάβει η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) πρέπει να αποπληρωθούν, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να παραταθεί η λήξη των ομολόγων που βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας», προσέθεσε.

«Διαπραγμάτευση σημαίνει ότι θέλουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία για τη λύση», δήλωσε χαρακτηριστικά, λέγοντας ότι εκτιμά πως στην αρχή η στάση των Ευρωπαίων ηγετών θα είναι «σκληρή».

«Κανείς δεν ζητά νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στην κατοχή ιδιωτών», υποστήριξε, επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας.

Ωστόσο, ανέφερε ότι θέλει μείωση του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης του χρέους κάτω από το 20% του ΑΕΠ, ενώ, όπως είπε, στόχος είναι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί σε πρωτογενή βάση.

Τέλος, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε ότι το κόμμα του δεν θα συνεργαστεί με τα κυβερνητικά κόμματα για αποφευχθούν οι εκλογές, υποστηρίζοντας ότι θα επιδιώξει ευρεία συναίνεση μετά τις εκλογές.

Πηγή: zougla.gr

Στην ομιλία του κατά τη συζήτηση στη Βουλή του Κρατικού Προϋπολογισμού 2015, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός τόνισε ότι αυτός ο Προϋπολογισμός ανοίγει μια πύλη,

έστω και δειλά-δειλά, προς την ανάπτυξη της τάξεως του 1%-1,5% του Α.Ε.Π., μια ανάπτυξη όμως που έρχεται μέσα από την ύφεση, τη λιτότητα, την ανεργία, χαμηλούς μισθούς και συντάξεις και τη διαρκή υποτίμηση της ακίνητης περιουσίας.

Συνέχισε λέγοντας ότι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση εξ’ αρχής δεν υιοθετούσε τις απόψεις του Δ.Ν.Τ. περί τριτοκοσμικής ανάπτυξης η χώρα θα μπορούσε να έχει παραγωγική ανάπτυξη από την αρχή της κρίσης, με δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για υποδομές, με στόχο την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά 4%. Εάν αυτό γινόταν δε θα είχαμε την οικονομική εξαθλίωση του ενός τρίτου του πληθυσμού μας, τη μεγάλη ανεργία και την ισοπέδωση μισθών και συντάξεων.

Αναφέροντας το παράδειγμα της Ιταλίας, ο καθηγητής Κρεμαστινός σημείωσε ότι η γειτονική μας χώρα δεν χρωστάει δισεκατομμύρια όπως η Ελλάδα αλλά 2,5 τρισεκατομμύρια, εντούτοις έχει καλύτερη μεταχείριση γιατί έχει παραγωγικότητα, παραγωγή και εξαγωγές συγκριτικά με τις οποίες εμείς έχουμε μηδενικές.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων επικεντρώθηκε στο να εξηγήσει για ποιο λόγο η ανάπτυξη προϋποθέτει κυβέρνηση πολυκομματική με αναγκαία συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης και γιατί διαφέρει ένα τέτοιο σχήμα από μια διευρυμένη κυβέρνηση. Ανέλυσε ότι η συμμετοχή της εκάστοτε αντιπολίτευσης δίνει ένα μήνυμα προς όλους, ειδικά προς τους δανειστές ότι δεν υπάρχει άλλη διαπραγματευτική γραμμή και ότι τι υπάρχουν πραγματικές κόκκινες γραμμές. Με απλά λόγια, ότι δεν μπορούν οι δανειστές να αποσταθεροποιήσουν εύκολα αυτήν την κυβέρνηση και είναι υποχρεωμένοι να διαπραγματευτούν μαζί της.

Συνέχισε την ομιλία του λέγοντας, ότι δυστυχώς αυτό δεν έχει επιτευχθεί προσθέτοντας χαρακτηριστικά:
«Μια κυβέρνηση ενότητας ή ειδικού σκοπού ή όπως αλλιώς θελήσουμε να την πούμε, είναι αναγκαία για τον τόπο, έστω και αυτήν τη στιγμή. Αυτήν ζητούν οι πολίτες με τα εκλογικά και δημοσκοπικά αποτελέσματα των Εθνικών εκλογών και των Ευρωεκλογών. Δεν δίνουν καμία αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, παρότι συνεχώς προκαλούνται από τα κόμματα».

Ο καθηγητής Κρεμαστινός, έκλεισε την ομιλία του λέγοντας ότι έστω και τώρα, ας αντιληφθούμε ότι ακρογωνιαίος λίθος μιας ισχυρής κυβέρνησης με πραγματικές κόκκινες γραμμές είναι η ουσιαστική συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκειμένου να διασφαλιστεί μια ανάπτυξη ευρωπαϊκού και όχι τριτοκοσμικού τύπου.