Κατά δύο βαθμίδες αναβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας ο οίκος αξιολόγησης Moody’s.
 
Στην αιτιολόγηση της απόφασής της αυτής, ο γνωστός οίκος αξιολόγησης επικαλείται τη σημαντική βελτίωση της δημοσιονομικής θέσης της Ελλάδας και στην εκτίμησή της ότι η κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στη δημοσιονομική προσαρμογή.
 
Βάσει των εκτιμήσεων αυτών ο οίκος προβλέπει σταδιακή μείωση της σχέσης χρέους προς ΑΕΠ, η οποία αναμένεται να κορυφωθεί εφέτος και να αρχίσει να μειώνεται από το 2015.
 
Ο οίκος επικαλείται ακόμη τη βελτίωση στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, που βασίζεται τόσο στην κυκλική ανάκαμψη όσο και στην πρόοδο που επετεύχθη στην προώθηση των δομικών μεταρρυθμίσεων και στην εξισορρόπηση της οικονομίας.
 
Τέλος, ο οίκος επικαλείται το μειωμένο επιτοκιακό κόστος του χρέους για τον προϋπολογισμό και αντιστοίχως την επέκταση της ωρίμανσης του, που ενισχύουν τις δημοσιονομικές δυνατότητες και μειώνουν τους χρηματοδοτικούς κινδύνους.

Έντονος προβληματισμός στον τουριστικό τομέα..
 
Έντονος είναι ο προβληματισμός σε διάφορους κλάδους του τουρισμού, καθώς ο αυξημένος αριθμός αφίξεων ξένων τουριστών δεν μεταφράζεται σε πολλαπλασιασμό των εσόδων.
 
Το αυξημένο τουριστικό κύμα στην Ελλάδα, το οποίο σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Υπουργείου Τουρισμού αναμένεται να φθάσει ακόμα και τους 20 εκατ. επισκέπτες το 2014, συνοδεύεται από λίγα έσοδα, με αποτέλεσμα οι άμεσα εμπλεκόμενοι να κρατούν… μικρό καλάθι αναφορικά με το τελικό πρόσημο στους ισολογισμούς των επιχειρήσεών τους.
 
Ήδη αρκετοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στον εκσυγχρονισμό των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών, με απώτερο στόχο την προσέλκυση «ποιοτικότερων» τουριστών. Όπως δείχνουν τα στοιχεία του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ), το 2013 έκλεισε με 17,9 εκατ. αφίξεις τουριστών και έσοδα 11,9 δισ. ευρώ, με τη μέση ταξιδιωτική δαπάνη στα 657 ευρώ ανά επισκέπτη, γεγονός που σημαίνει ότι ο τουρισμός αποτέλεσε το 6,5% του ΑΕΠ της χώρας.
 
Αντίστοιχα, οι εκτιμήσεις για το 2014 «βλέπουν» έκρηξη της τουριστικής ζήτησης, με τον τουρισμό να συμβάλλει με το 5% των συνολικών εσόδων του κράτους, προσφορά που θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των ξένων επισκεπτών.
 
Στόχος, πάντως, είναι μέχρι το 2021 η μέση ταξιδιωτική δαπάνη να φτάσει τα 800 ευρώ, ενισχύοντας έτσι τόσο τα κρατικά έσοδα όσο και το μερίδιο συμβολής του τουρισμού στο ΑΕΠ. Βέβαια, συνάρτηση της αύξησης των φορολογικών εσόδων από τον τουρισμό είναι οι αυστηροί έλεγχοι, με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η οποία, ιδίως στους τουριστικούς προορισμούς, μοιάζει ανεξέλεγκτη.
 
Αφίξεις και κρατικά έσοδα
Μπορεί στους δημοφιλείς και μη τουριστικούς προορισμούς να γίνεται το αδιαχώρητο από τουρίστες, ωστόσο το ερώτημα που τίθεται είναι εάν η αύξηση των αφίξεων θα ενισχύσει σημαντικά τα κρατικά έσοδα.
 
Όλα, βέβαια, θα εξαρτηθούν από το πώς θα κλείσει η φετινή χρονιά. Ωστόσο, σύμφωνα με τα δεδομένα για το 2013 που αποκαλύπτει η έρευνα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, τα περιθώρια αισιοδοξίας για εκτίναξη των τουριστικών εσόδων το 2014 είναι περιορισμένα. Και αυτό επειδή η μέση δαπάνη ανά ταξίδι ενός ξένου τουρίστα το 2013, που μειώνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, είναι σημαντικά χαμηλότερη σε σύγκριση με πριν από έξι χρόνια.
 
Συγκεκριμένα, ένας αλλοδαπός τουρίστας το 2013 ξόδεψε 653 ευρώ ή 73,1 ευρώ ανά διανυκτέρευση για σύνολο περίπου εννέα διανυκτερεύσεων. Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα, παρότι η δαπάνη της περυσινής χρονιάς είναι αυξημένη κατά 1,2% σε σύγκριση με το 2012, είναι χαμηλότερη σε ποσοστό 10,5% από το 2008, οπότε διαμορφωνόταν στα 730 ευρώ.
 
Επίσης, αν για τα έτη 2012 και 2013 περιληφθούν δαπάνες από κρουαζιέρες, τα μέσα έξοδα ανά τουρίστα είναι ακόμη χαμηλότερα. Η δαπάνη, δηλαδή, ανά ταξίδι το 2012 γίνεται 616,20 ευρώ και 604,20 ευρώ το 2013. Πού οφείλεται η συρρίκνωση αυτή της μέσης δαπάνης (που επηρεάζει αντίστοιχα και τη δαπάνη ανά διανυκτέρευση); Στο γεγονός ότι η δαπάνη των ταξιδιωτών με κρουαζιέρες είναι πάρα πολύ χαμηλή, ενώ αντίθετα ο αριθμός τους σχετικά μεγάλος (περίπου 3 εκατ.), με αποτέλεσμα να επιδρά αρνητικά στη διαμόρφωση του μέσου όρου.
 
Ταξιδιωτική δαπάνη ξένων επισκεπτών στην Ελλάδα
Παράλληλα, όπως αναφέρει η έκθεση, παρά τη μεγάλη αύξηση των αφίξεων και των εισπράξεων το 2013, η μέση ημερήσια δαπάνη το 2013 αυξήθηκε μόνο κατά 2,7%, φτάνοντας τα 73,1 ευρώ, και είναι χαμηλότερη κατά 4,3% από την αντίστοιχη δαπάνη του 2008, που ήταν 76,3 ευρώ.
 
Την ίδια στιγμή, η μέση διάρκεια παραμονής των αλλοδαπών τουριστών στην Ελλάδα εξακολουθεί να μειώνεται συνεχώς από το 2008. Από 9,6 ημέρες που ήταν το 2008 έχει μειωθεί σε 8,9 το 2013. Από τις χώρες της ΕΕ το 2013 τη μεγαλύτερη ταξιδιωτική δαπάνη την έχουν οι Αυστριακοί τουρίστες με 898 ευρώ κατά ταξίδι και ακολουθούν οι Γερμανοί με 838 ευρώ κατά ταξίδι. Τη μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής όμως την έχουν οι Γερμανοί τουρίστες με 12,8 διανυκτερεύσεις και ακολουθούν οι Βρετανοί με 10,2 διανυκτερεύσεις.
 
Από τις εκτός ΕΕ χώρες, οι Καναδοί έχουν την υψηλότερη δαπάνη ανά ταξίδι (1.388 ευρώ), με τους τουρίστες από τη Βραζιλία (1.387 ευρώ) και την Αυστραλία (1.370 ευρώ) να βρίσκονται στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Οι Καναδοί μένουν τις περισσότερες μέρες στην Ελλάδα, με 14,6 διανυκτερεύσεις, και ακολουθούν οι Αυστραλοί με 12,2, γεγονός που ερμηνεύεται και από τη μεγάλη απόσταση που τους χωρίζει από την Ελλάδα.
 
Πού κατευθύνθηκαν οι δαπάνες
Σύμφωνα με το ΞΕΕ, το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών (περίπου 56,8%) προέρχεται από επισκέπτες οι οποίοι διέμειναν σε ξενοδοχείο ή ξενοδοχειακό συγκρότημα, ενώ μόλις το 12,1% των δαπανών προέρχονται από επισκέπτες οι οποίοι διέμειναν σε ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα ή σπίτια. Τέλος, το υπόλοιπο 31,1% των δαπανών προέρχεται από επισκέπτες οι οποίοι χρησιμοποίησαν κάποιον άλλο τύπο καταλύματος ή δεν δήλωσαν τον τύπο καταλύματος που χρησιμοποίησαν.
 
Ενδιαφέρον πάντως έχει το στοιχείο ότι, παρόλο που έρχονται περισσότεροι τουρίστες, οι οποίοι αφήνουν λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν, το 2013 η Ελλάδα κατάφερε να εμφανίσει τις καλύτερες επιδόσεις σε επίπεδο τουριστικών εισπράξεων σε σχέση με τις ανταγωνιστικές χώρες.
 
Ειδικότερα, ενίσχυσε τα τουριστικά έσοδα κατά 17% περίπου το 2013 σε σχέση με το 2012 (δεν περιλαμβάνονται εισπράξεις από κρουαζιέρες), ποσοστό που διαμορφώθηκε σε 10,9% στην Τουρκία, 8% στην Κύπρο, 7,5% στην Πορτογαλία, 4,9% στην Κροατία, 3,8% στην Ισπανία και 3,1% στην Ιταλία.
 
Πηγή: zougla.gr

Το σκόπελο των νέων μέτρων ύψους 5,7 δισ. ευρώ στη διετία 2015-16, ποσό που μπορεί να προσαυξηθεί με το κόστος των μισθολογικών «επανορθώσεων» των ένστολων, θέλει να αποφύγει η κυβέρνηση κατά την αξιολόγηση του φθινοπώρου από την τρόικα.
 
Εφόσον κατορθώσει να αποκρούσει τις επιθέσεις για νέα μέτρα, σε δεύτερο πλάνο είναι η διεκδίκηση μειώσεων φόρων, αλλά θα πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και η μοναδική μείωση φόρου που μπορεί να γίνει αποδεκτή από τους δανειστές είναι η μείωση της φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης, η οποία εκτός από το κοινωνικό κόστος προκαλεί και μείωση των εσόδων!
 
Εάν προστεθούν και τα διαρθρωτικά μέτρα που αναφέρονται στο μνημόνιο, όπως είναι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό, απελευθέρωση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, απολύσεις στο δημόσιο τομέα, τότε η διαπραγμάτευση του Σεπτεμβρίου μετατρέπεται σε γόρδιο δεσμό για την κυβέρνηση. Ωστόσο, η κυβέρνηση δρομολογεί ήδη το πρώτο νέο εισπρακτικό μέτρο για το 2015, που είναι η συνέχιση της επιβολής της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, όπως δηλώνει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας.
 
Το ελληνικό αίτημα
Αναλυτικότερα, η κυβέρνηση προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τα δημοσιονομικά κενά που βλέπουν οι δανειστές για τη διετία 2015 και 2016, το συνολικό ύψος των οποίων φτάνει στο ποσό των 5,7 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τα «κενά» που δημιουργούν οι αποφάσεις για τους ένστολους. Η θέση της κυβέρνησης θα διευκολυνόταν εάν Κομισιόν και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποδεχτούν το ελληνικό αίτημα για μείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων και τεθούν ρεαλιστικότεροι στόχοι, οι οποίοι απαιτούν λιγότερη δημοσιονομική προσπάθεια, αλλά κυρίως θα έδιναν μια ανάσα στην οικονομία.
 
Η «ομολογία» και οι ένστολοι
Στη διεκδίκηση του στόχου αυτού, η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιήσει την «ομολογία» του ΔΝΤ για τα λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως είναι οι αναποτελεσματικές μειώσεις μισθών, η αύξηση της φορολογίας κ.λπ., προκειμένου να επιτύχει αλλαγές στην πολιτική και να αποφύγει έκτακτα μέτρα για την προσεχή τριετία. Για το 2014 η τρόικα αποδέχεται ότι δεν υπάρχει «κενό», αλλά έχει δεσμεύσει την κυβέρνηση πως εάν ικανοποιήσει τους ένστολους, για τις μισθολογικές αναπροσαρμογές, θα υποχρεωθεί να λάβει μέτρα για να καλύψει το κόστος. Επειδή όμως υπάρχει η τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ, η επιβάρυνση του προϋπολογισμού είναι δεδομένη, αλλά το υπουργείο Οικονομικών επιχειρεί να κερδίσει χρόνο αναβάλλοντας την υλοποίηση της δικαστικής απόφασης και αφετέρου να περιορίσει το εύρος των αναδρομικών.
Ανάλογα με τη διαδικασία που θα επιλεγεί, το δημοσιονομικό κόστος από την αντισυνταγματικότητα των μειώσεων των μισθών των ένστολων κυμαίνεται από 300 εκατ. ευρώ μέχρι και 1 δισ. ευρώ, ποσό που ασφαλώς καλύπτεται μόνο με νέα μέτρα, εξέλιξη που φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση.
 
Η πορεία του προϋπολογισμού
Η πορεία εφαρμογής του προϋπολογισμού του 2014, εκτός από το κόστος του μισθολογίου των ένστολων, θα κριθεί και από το ποσό του φόρου εισοδήματος που θα πληρωθεί στις 31 Ιουλίου και στις 30 Σεπτεμβρίου, όπως επίσης και του ΕΝΦΙΑ, στις δόσεις του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου. Από τους δύο αυτούς φόρους το ΥΠΟΙΚ έχει υπολογίσει την είσπραξη ποσού ύψους 6,4 δισ. ευρώ, ήτοι 3,75 δισ. ευρώ είναι ο πρόσθετος φόρος εισοδήματος που αναλογεί στα φετινά χρεωστικά εκκαθαριστικά και 2,65 δισ. ευρώ είναι τα αναμενόμενα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ. Οποιαδήποτε υστέρηση από τους συγκεκριμένους στόχους θα προκαλέσει απόκλιση από τους στόχους του προϋπολογισμού και πιέσεις των δανειστών για νέα μέτρα. Ολα αυτά θα συζητηθούν το Σεπτέμβριο, οπότε και θα ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις, με το κλίμα να είναι βαρύ για την κυβέρνηση λόγω της πιθανότητας πρόωρων εκλογών λόγω της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Εκτός από τον προϋπολογισμό του 2014, στην επικείμενη διαπραγμάτευση θα οριοθετηθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού του 2015 αλλά και θα επικαιροποιηθούν οι στόχοι του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2014-18. Πάντως, για το 2015 οι δανειστές βλέπουν «κενό» 2 δισ. ευρώ, ενώ η κυβέρνηση το υπολογίζει σε 911 εκατ. ευρώ, αλλά με μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα. Για το 2016 Κομισιόν και ΔΝΤ διαπιστώνουν «κενό» ύψους 3,7 δισ. ευρώ.
 
Οι στόχοι

Σημειώνεται πως οι στόχοι του Μεσοπρόθεσμου (δηλαδή της κυβέρνησης) και της τρόικας για τα πρωτογενή αποτελέσματα των επόμενων ετών έχουν σημαντικές διαφορές και είναι οι ακόλουθοι:

* Για το 2014 το μνημόνιο προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 1,5% του ΑΕΠ ή 2.733 εκατ. ευρώ, το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει πλεόνασμα 2,3% του ΑΕΠ ή 4.190 εκατ. ευρώ. Η διαφορά οφείλεται στις αναταξινομήσεις εσόδων μεταξύ των ετών 2013 και 2014 που επέβαλε η τρόικα.
* Για το 2015 ο στόχος του μνημονίου είναι για πλεόνασμα της τάξης του 3% του ΑΕΠ ή 5.648 εκατ. ευρώ. Το ΜΠΔΣ προβλέπει πλεόνασμα ύψους 2,5% του ΑΕΠ ή 4.737 εκατ. ευρώ, κατά 911 εκατ. ευρώ λιγότερα.
* Για το 2016 ο στόχος του μνημονίου είναι η επίτευξη πλεονάσματος ύψους 4,5% του ΑΕΠ ή 8.882 εκατ. ευρώ, αλλά με το ΜΠΔΣ το υπουργείο Οικονομικών κατεβάζει το στόχο στο 3,5% του ΑΕΠ ή σε 6.955 εκατ. ευρώ, κατά 1.927 εκατ. ευρώ λιγότερα.
* Για το 2017 ο στόχος του μνημονίου είναι το πλεόνασμα να ανέλθει σε 4,5% του ΑΕΠ ή σε 9.312 εκατ. ευρώ, ενώ το Μεσοπρόθεσμο ανεβάζει το στόχο σε 4,6% του ΑΕΠ ή σε 9.423 εκατ. ευρώ, που είναι υψηλότερο του στόχου του μνημονίου κατά 111 εκατ. ευρώ.
* Για το 2018 ενώ ο στόχος του μνημονίου είναι το πλεόνασμα να διαμορφωθεί στο 4,2% του ΑΕΠ ή σε 9.108 εκατ. ευρώ, το υπουργείο Οικονομικών θέτει στόχο για πλεόνασμα 5,3% του ΑΕΠ ή 11.585 εκατ. ευρώ, υψηλότερο κατά 2.477 εκατ. ευρώ.
 
Η εισφορά αλληλεγγύης
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιβολής ενός νέου εισπρακτικού μέτρου. Πρόκειται για την εφαρμογή και το 2015 της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, που κανονικά λήγει φέτος και παύει να εφαρμόζεται από το 2015.
Η τρόικα μέσω των μνημονίων πιέζει την κυβέρνηση να τη διατηρήσει και το 2015, καθώς αποδίδει σίγουρα έσοδα ύψους 1,3 δισ. ευρώ. Ο κ. Σταϊκούρας δηλώνει εμμέσως ότι συνεπεία των δικαστικών αποφάσεων είναι πιθανόν να διατηρηθεί η εισφορά και το 2015, που θα πρόκειται βέβαια για νέο μέτρο, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται.
Ομως το υπουργείο Οικονομικών με επίσημη γραπτή ανακοίνωσή του στις 2 Ιουλίου 2014  είχε διαψεύσει το σενάριο επέκτασης της εισφοράς.
«Από το υπουργείο Οικονομικών ανακοινώνεται ότι τα δημοσιεύματα περί πρόθεσης της κυβέρνησης για παράταση της έκτακτης εισφοράς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», ανέφερε η σχετική ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ στις αρχές του μήνα.
 
Κατατίθενται μέχρι αύριο οι ρυθμίσεις
Μέχρι αύριο κατατίθεται στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο που θα περιλαμβάνει τα προαπαιτούμενα για τη δόση του 1 δισ. ευρώ και διάφορες άλλες ρυθμίσεις, με στόχο να ψηφιστεί το αργότερο μέχρι τις 8 Αυγούστου. Όπως έχει γράψει η «Ν», το νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει τις ακόλουθες ρυθμίσεις:
 
1. Εντάσσονται στο ΕΤΕΑ οι τομείς του Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης του ΤΕΑΠΑΣΑ και το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Ιδρυμάτων Εμπορικού Ναυτικού (TEAΠΙΕΝ)
 
2. Θεσπίζεται η ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων «πόθεν έσχες» και προβλέπεται η συγκρότηση κεντρικής επιτροπής ελέγχου των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης των υπόχρεων προσώπων, που θα αποτελείται πλέον από δύο αντιπροέδρους της Βουλής, δύο ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς και ενός υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
 
3. Με διάταξη του νομοσχεδίου προβλέπεται πως μέχρι το Δεκέμβριο του 2015 θα γίνει η χάραξη του αιγιαλού στο σύνολο της χώρας, που σήμερα υπάρχει μόνο στο 8% της χώρας.
 
4. Προσαρμόζεται στα δεδομένα της Ε.Ε. το σύστημα δημοσίων συμβάσεων.
 
5. Μειώνονται τα διοικητικά βάρη σε τουλάχιστον 10 τομείς της οικονομίας, με στόχο την ελάφρυνση των πολιτών και την ενίσχυση των κλάδων της οικονομίας.
 
6. Ο νέος δασικός νόμος.
Ο νόμος για τη χρηματοδότηση κομμάτων αναβλήθηκε για τον Οκτώβριο, καθώς απαιτεί ψηφοφορία από τον Ολομέλεια της Βουλής και όχι από θερινά τμήματα.
 
Προστίθενται όμως και άλλες μη μνημονιακές διατάξεις, οι οποίες μεταξύ των άλλων προβλέπουν την υλοποίηση μέτρων που έχουν εξαγγελθεί, όπως:
* Η κατάργηση της υποχρέωσης υποβολής της ετήσιας εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ από τη χρήση 2014 και μετά.
* Η απενεργοποίηση του ΑΦΜ για όσους έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ή μηδενική δραστηριότητα ή φοροδιαφεύγουν.
Διατάξεις που ενισχύουν το προσωπικό αλλά και το ρόλο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
 
Αναδημοσίευση από naftemporiki.gr

 

"Αδιέξοδο" αποτελεί για την ελληνική Οικονομία το δημόσιο χρέος της χώρας, και δεν μοιάζει να μειώνεται παρά τις πολιτικές "τυφλής" λιτότητας που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Εξίσου απαισιόδοξα είναι όμως τα στοιχεία και για την Ευρωζώνη. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Eurostat, για την Ελλάδα το ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται στο 174,1% για το πρώτο τρίμηνο του 2014.
 
Μόλις 1% είναι το ποσοστό που μειώθηκε σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2013 το ελληνικό χρέος ενώ, σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2013 αυξήθηκε κατά 13,5%. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ακόμη ότι επί του 174,1% του ΑΕΠ, το 131,3% είναι δάνεια και το 42,4% άλλοι τίτλοι.
 
Αξίζει βέβαια να σημειωθεί πως αύξηση του χρέους καταγράφηκε σε τριμηνιαία βάση σε ολόκληρη την ευρωζώνη το πρώτο τρίμηνο του 2014, από 92,7% σε 93,9%, αλλά και στην ΕΕ από 87,2% σε 88%.
 
Σύμφωνα με την κοινοτική στατιστική υπηρεσία, το πρώτο τρίμηνο του 2014 η Ελλάδα είχε το υψηλότερο χρέος στην ΕΕ και ακολούθησαν η Ιταλία με 135,6% και η Πορτογαλία με 132,9%, ενώ το χαμηλότερο χρέος είχε η Εσθονία με 10%, η Βουλγαρία με 20,3% και το Λουξεμβούργο με 22,8%.
 
Σε απόλυτους αριθμούς, το ελληνικό χρέος υποχώρησε στα 314,8 δισ. ευρώ, από 318,7 δισ. ευρώ το τέταρτο τρίμηνο του 2013.
 
koutipandoras.gr

Σκεφτείτε μία χώρα με τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη και μία από τις μεγαλύτερες διεθνώς, με το μεγαλύτερο ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων ως προς το σύνολο τους, με το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο ως ποσοστό του ΑΕΠ της, με τη χειρότερη οικονομική ύφεση στα τελευταία πέντε χρόνια διεθνώς, με τις μεγαλύτερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις στον κόσμο, τόσο σε ως ποσοστό όσο και ονομαστικά, με τα μεγαλύτερα ποσοστά φτώχειας στην ευρωζώνη, με το μεγαλύτερο αριθμό διακοπών ρεύματος ως ποσοστό του πληθυσμού και των επιχειρήσεων στην Ευρώπη και με μία πληθώρα άλλων αρνητικών ρεκόρ.
 
Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν πως το αυτονόητο για την κυβέρνηση αυτής της χώρας θα ήταν να την έχει κηρύξει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να εργάζεται πυρετωδώς για την όσο το δυνατόν ταχύτερη και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση όλων, ή έστω μερικών, από τα παραπάνω προβλήματα. Σίγουρα, θα ήταν παράλογο σε μία χώρα, η οποία είναι αντιμέτωπη με μία τέτοια οικονομική και κοινωνική κατάσταση, η κυβέρνηση της να αναλώνει το χρόνο και τους λιγοστούς πόρους της όχι για να λύσει προβλήματα αλλά για να σχεδιάσει την πώληση της μοναδικής εταιρίας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της με την αιτιολογία ότι αυτό "αποτελεί υποχρέωση της χώρας, απέναντι στην Κομισιόν".
 
Και όμως, στην Ελλάδα της Τρόικας και των συνεργατών της έχει δημιουργηθεί προ πολλού η τάση το αυτονόητο να δίνει τη θέση του στο παράλογο και αυτό με τη σειρά του να βαφτίζεται ως αναπόφευκτο. Έτσι, η κυβέρνηση έχει σταματήσει να ασχολείται με τα μείζονα προβλήματα της χώρας και έχει βάλει στην κορυφή της ιεραρχίας της μια ακόμη πώληση ελληνικής περιουσίας, αυτή τη φορά σκανδαλώδους μεγέθους, μέσω του μοντέλου της «Μικρής ΔΕΗ» "ώστε να πάψει η ΔΕΗ να έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ηλεκτρισμού και να σταματήσει να μονοπωλεί την εκμετάλλευση των λιγνιτών και των υδάτινων πόρων της χώρας".
 
Με απλά λόγια, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, όπως ακριβώς ισχύει και με την Τρόικα. Όμως, αν και η δεύτερη δικαιολογείται από το ρόλο της να πιέζει για αυτά που θεωρεί ότι εξυπηρετούν το συμφέρον της, η πρώτη υποχρεούται να ιεραρχεί τις προτεραιότητες της και να προτάσσει αυτές που εξυπηρετούν καλύτερα το εθνικό συμφέρον.
 
Και εν προκειμένω το εθνικό συμφέρον δεν εξυπηρετείται με το να ξεπουληθούν και μάλιστα έναντι ευτελούς τιμήματος, πόροι της χώρας τεράστιας οικονομικής και εθνικής αξίας αλλά με το να σταματήσει άμεσα η διαδικασία πώλησης της ΔΕΗ και η κάθε συζήτηση για το θέμα αυτό και να αντιμετωπιστούν επειγόντως τα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας.
 
Αυτή η θέση δεν έχει καμία σχέση με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων ορισμένων εκ των συνδικαλιστών της ΔΕΗ με γνωστό και βεβαρημένο παρελθόν. Εδώ το θέμα ξεπερνά τα όποια ένοχα μικροσυμφέροντα καθώς έχει πανεθνικό χαρακτήρα.
 
Ίσως, λοιπόν, είναι καιρός, με ευκαιρία τη ΔΕΗ, να εγκαινιάσουμε μία νέα φάση αποκατάστασης της λογικής σε αυτόν τον τόπο και να δώσουμε μία ευκαιρία στο αυτονόητο να αποκτήσει την έννοια που θα έπρεπε, όντως, να έχει. Ειδάλλως, η κρίση θα διαιωνίζεται όσο η Ελλάδα θα βγαίνει στο σφυρί και σε μερικά χρόνια θα καταλήξουμε ξένοι και φτωχοί στη χώρα μας.