Στις 11 Αυγούστου συνέβη στο νησί μας ένα τραγικό δυστύχημα με θύμα ένα 10 χρόνο παιδί που έκανε θαλάσσια σπορ.
 
Ένα γεγονός που γέμισε με οδύνη τις ψυχές όλων των κατοίκων και εν γένει των Ελλήνων αναλογιζόμενοι τον άδικο χαμό ενός μικρού αγγέλου, τον πόνο των γονιών του αλλά και την πιθανότητα να είχε συμβεί ένα παρόμοιο συμβάν στο παιδί του καθενός από εμάς δεδομένου ότι η συμμετοχή σε τέτοιου είδους θαλάσσια αθλήματα είναι ιδιαίτερα προσφιλή στη νεολαία μας. Φυσικά αυτό το παιδί είναι παιδί όλων μας που ζούμε σ αυτό νησί και όλοι έχουμε ευθύνες για κάθε άνθρωπο που επισκέπτεται τούτο τον ευλογημένο τόπο. Πέρα όμως από το ανθρώπινο κομμάτι που είναι αυτονόητο και δεδομένο ότι συμμερίζομαι, κι εγώ προσωπικά με όλη μου την ψυχή ως μητέρα και γιαγιά , την οικογένεια του αδικοχαμένου παιδιού ,άλλωστε αμέσως έσπευσα στο Κ.Υ Μυκόνου για να έχω πλήρη ενημέρωση επί του θέματος αλλά και να συμπαρασταθώ μαζί με άλλους στο σοκ που βίωναν από την απώλεια οι οικείοι του παιδιού.
 
Πέρα λοιπόν από την ανθρώπινη και ψυχολογική στήριξη και την παρουσία που δείξαμε από το πρώτο κιόλας λεπτό σ αυτό το ανθρώπινο δράμα και από την θεσμική μου ιδιότητα αλλά και την ανθρώπινη καθαρά συναισθηματική πλευρά ακολούθησαν συστηματικές και άμεσες ενέργειες για την διελεύκανση της υπόθεσης και την αναζήτηση των υπευθύνων με ιεραρχική σειρά . Καταρχάς οι έλεγχοι εντατικοποιήθηκαν από το Λιμενικό Σώμα σε παρόμοιες επιχειρήσεις θαλάσσιων σπορ ενώ η εν λόγο επιχείρηση ανέστειλε την λειτουργία της. Όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πριν οδηγηθούμε στο μοιραίο συμβάν είχαν προηγηθεί οι ενέργειες στα πλαίσια του νόμου όπως όφειλε ο Δήμος να πράξει σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που του αναλογούν .
 
Οι ενέργειες αυτές δηλώνουν ότι στον καταλογισμό των ευθυνών για αυτό το τραγικό δυστύχημα ο Δήμος επιβαρύνεται με το ελάχιστο των ευθυνών, και άλλωστε το θέμα έχει πλέον πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Η αλήθεια διαστρεβλώθηκε και νομίζω αδίκως μου αποδόθηκαν τόσες ευθύνες που αναγκαστικά φθάνω στο σημείο της επεξήγησης.
 
Πρώτα από όλα να επιστήσω την προσοχή στο θέμα ότι η ατομική ευσυνειδησία του κάθε επιχειρηματία-πολίτη που ζει και δραστηριοποιείται στο νησί είναι αυτή η οποία πρέπει να ενισχυθεί και να επαναπροσδιοριστεί , μακριά από αισχροκέρδεια και μεγαλομανία, και πρέπει όλοι να κάνουν πολύ πιο υπεύθυνα και νομότυπα τις δραστηριότητες τους σε οποιονδήποτε τομέα της κοινωνικής μας ζωής. Κατά δεύτερον οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου και του Δήμου Μυκόνου, απαιτείται να ενισχυθούν με επιπλέον ανθρώπινο δυναμικό εφόσον ο αριθμός των μόνιμων κατοίκων εκατονταπλασιάζεται κατά την διάρκεια θερινών μηνών μη μπορώντας οι ελάχιστοι υπάλληλοι να ανταπεξέλθουν στις τεράστιες ανάγκες του δημοφιλούς νησιού μας .
 
Όσον αφορά την διαχείριση από τα Μ.Μ.Ε του επικαίρου αυτού συμβάντος, η εύκολη λύση θα ήταν να έχω ακολουθήσει και εγώ την τακτική του στρουθοκαμηλισμού και της σιωπής όμως ,λανθασμένα όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια, μπήκα στην διαδικασία της απάντησης δεχόμενη όλα τα βέλη της άδικης επίθεσης στο πρόσωπο μου γιατί έχω μάθει να προτάσσω το στήθος στα δύσκολα, και να γίνω βορά όλων των δημοσιογράφων για τα κακώς κείμενα της Μυκόνου και των χρόνιων δυσλειτουργιών . Σε τέτοιες φυσικά εχθρικές τηλεοπτικές και δημοσιογραφικές συνθήκες, χωρίς να έχω τηλεόραση μπροστά μου κι ακούγοντας μόνο φωνές μέσα από ένα κινητό και με την ψυχολογική φόρτιση εκείνων των ημερών, είναι πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο έξω από ρητορικά τεχνάσματα και επικοινωνιακά ευρήματα να μεταδώσει με ευκρίνεια το δικό του μήνυμα, όταν μάλιστα δεν είναι της στιγμής να πρέπει να απαντήσεις, όμως η ουσία κρύβεται στις χειροπιαστές αποδείξεις και όχι στα λόγια.
 
Φθάνω μάλιστα στο σημείο να σκεφτώ λίγο πιο περίπλοκα και να αναρωτηθώ μήπως πίσω από μια τόσο μεγάλη ανθρώπινη τραγωδία που συγκλόνισε το πανελλήνιο κρύβεται μια μεγαλύτερη ανθρώπινη « μικροπρέπεια» και δράττοντας την ευκαιρία ορισμένοι, άλλοι για να πουλήσουν λίγα έντυπα παραπάνω , η Δικηγόρος για να αποκτήσει πελάτες και άλλοι για να μειώσουν την προσπάθεια μου εν γένει και να επωφεληθούν πολιτικά με μεγαλόσχημους τίτλους επιχείρησαν να βλάψουν το νησί. Ο καθένας βέβαια μπορεί να αντιληφθεί την αλήθεια και να οδηγηθεί στα δικά του ασφαλή συμπεράσματα .
 
Η θητεία μου κλείνει το κύκλο της σε λίγες μέρες από την τιμητική θέση που υπηρέτησα για 14 μήνες ,δυο καλοκαιρινές σεζόν και ομολογουμένως αντίξοες συνθήκες, έμελλε να συνοδευτεί με το μοιραίο γεγονός όμως θα ήθελα να γίνει αντιληπτό ότι παρ όλο που δεν βρισκόμουν ποτέ σε θέση διοίκησης πέρα από τα 11 χρόνια ως δημοτική σύμβουλος κατάφερα με όλες μου τις δυνάμεις να φέρω εις πέρας το δύσκολο αυτό έργο και να μην αφήσω ποτέ και για κανένα λόγο το νησί χωρίς διοικητική συνέχεια, μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων από το νεοεκλεγέντα Δήμαρχο, κ. Κωνσταντίνο Κουκά.
 
Έμεινα μόνη και υπηρέτησα τον θεσμικό μου ρόλο σε ένα μοναχικό δρόμο που η ίδια δεν επέλεξα. Με αλλεπάλληλες προσκλήσεις μου καλούσα όλους τους εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους να συμμεριστούν τα προβλήματα μαζί μου, να δώσουμε ανάσες ζωής στο νησί όμως συναντούσα την απουσία τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και με την συμμετοχή στα Δημοτικά Συμβούλια, Συμβούλων της Αντιπολίτευσης.
 
Γι αυτό ίσως κάποιες φορές τα λόγια μου ήταν σε πρώτο πρόσωπο γιατί τις περισσότερες φορές οι επιλογές ήταν καθαρά προσωπικές πρωτοβουλίες.
 
Με ένα σκάνδαλο να βαραίνει και να επιβραδύνει την κάθε κίνηση μας που συναντούσε το σκόπελο της γραφειοκρατίας και του εξονυχιστικού έλεγχου καταφέραμε να κερδίσουμε μαζί με τους εργατικούς υπαλλήλους του Δήμου την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία ξανά του Δήμου μας κατανοώντας οι της Κυβερνήσεως και οι ανώτεροι κυβερνώντες σε συχνές μάλιστα προσωπικές συναντήσεις που είχα μαζί τους πως ο αγώνας είναι ανιδιοτελής και στόχο έχει μόνο το όφελος της Μυκόνου. Ένας Δήμος που άλλοτε έχαιρε δυο αντιδημάρχους να μοιράζονται τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες και επιπλέον κάποιους εργατικούς συμβούλους, στην δύσκολη ώρα των 14 τελευταίων μηνών όλοι με ελάχιστες εξαιρέσεις επέλεξαν να μην βοηθούν και να κρίνουν μόνο. Και δεν είναι η τάση μου για μοιρολατρία αυτή την ώρα αλλά θα ήθελα να γίνει αντιληπτό πόσο δύσκολο ήταν το καθήκον μου και τις συνθήκες υπό τις οποίες έγιναν αυτά που έγιναν, τα μικρά και τα μεγάλα και άλλα τόσα που έχουν δρομολογηθεί για το μέλλον που σίγουρα όμως δεν προκάλεσαν προβλήματα στο νησί αλλά περισσότερο βγήκε κερδισμένο και ασπροπρόσωπο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας. Μια αξιοπρεπή εικόνα, στους δρόμους , στην καθαριότητα ( με τη συνδρομή των εθελοντών σε διάφορους τομείς, τους οποίους κι ευχαριστούμε θερμά),στην οργάνωση και στο έντονο πρόβλημα της λειψυδρίας ,δεδομένου ότι οι επισκέπτες μας θα φτάσουν περίπου τα 2.000.000, αριθμός ρεκόρ εδώ και δεκαετίες, και με όλες τις κακοτυχιές στη διαδρομή μας και τα υπεράνω ανθρώπινων δυνάμεων μελανών σημείων που δεν καταφέραμε να επιλύσουμε, η Μύκονος εν κατακλείδι βγήκε κερδισμένη.
 
Κλείνοντας, είναι γνωστό πως δεν κυνήγησα ποτέ την «ηλεκτρική» όπως αποδείχτηκε από την εμπειρία μου καρέκλα της Δημάρχου, έφτασε στα χέρια μου δικαιωματικά και αυτεπάγγελτα και με κίνδυνο να διωχθώ κι εγώ κάποια στιγμή , πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις με μοναδικό γνώμονα το καλό του τόπου μας, χωρίς να κοιτάξω επουδενι το προσωπικό μου συμφέρον ή να πάρω ψηφοθηρικές αποφάσεις. Προσπάθησα να είμαι δίκαιη και να βρίσκω την χρυσή τομή στις συγκρουόμενες απόψεις και να κυριαρχεί η φωνή της λογικής. Χρειάζονται πολλές και πολύπλευρες ικανότητες για να είσαι ο ιδανικός δήμαρχος, όμως αν η υπέρτατη αρετή είναι ο πατριωτισμός και το καθήκον τότε ξέρω πως τα έδωσα όλα για την ιδιαίτερη πατρίδα μου. Και είμαι εδώ καθαρή, αμόλυντη, δίκαιη, ξεκάθαρη, εξουθενωμένη αλλά πλέον με την ταπεινότητα που με διακρίνει να συνεχίσω να είμαι εργάτης του κοινωνικού καλού και της προσφοράς του τόπου μας από όποιο πόστο ο νέος μας Δήμαρχος αποφασίσει ότι άτομα σαν και εμένα αξίζει να αξιοποιηθούν. Εδώ ,είμαι δίπλα σας , ανάμεσα σας όπως πάντα ο δικός σας άνθρωπος στη Χώρα και στο χωριό.
 
Η Δημαρχεύουσα
E.Γρυπάρη