Τα απολαμβάνουμε όλο το χρόνο στην ξερή τους εκδοχή, ωστόσο την άνοιξη, είναι η εποχή του χλωρού καρπού, που μας δίνει πολλές και νόστιμες συνταγές.

Σύμφωνα με το olivemagazine.gr σίγουρα ξέρετε ότι δεν είναι για όλους (όσοι έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD δεν πρέπει να καταναλώνουν κουκιά-, ξέρετε όμως πόσα προσφέρει στους υπόλοιπους;

Κουκιά μετρημένα
Καρπός της κουκιάς, που κατάγεται πιθανότατα από την Ασία, παρότι υπάρχουν ενδείξεις και για καταγωγή από την Αίγυπτο, μια και αποτελούσαν μέρος της διατροφής της ανατολικής Μεσογείου από το 6000 π.Χ. περίπου. Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη τα χρησιμοποιούσαν για δημοκρατικές διαδικασίες όπως η ψήφος, ενώ τα ονόμαζαν κυάμους από το ρήμα κύω, δηλαδή «φουσκώνω», για τους ευνόητους λόγους. Σύμφωνα με τον Πυθαγορισμό απαγορευόταν η κατανάλωση κουκιών («Κυάμων απέχου…») λόγω των παρενεργειών τους, αλλά και συμβολικά γιατί, όπως έλεγαν, «Στη δημοκρατία εκλέγονται λαοπλάνοι και όχι σοφοί!».

Είναι τυχερός καρπός;
Σε πολλές χώρες έχουν συνδεθεί με θρησκευτικές προκαταλήψεις, κυρίως εξαιτίας της επικινδυνότητάς τους, ενώ αντίθετα στην Ιταλία θεωρούνται καλότυχα.

Τι μας προσφέρουν
Πλούσια σε πρωτεΐνες, φολικό οξύ, φώσφορο, μαγνήσιο, κάλιο, σίδηρο και νάτριο, είναι σίγουρα μια από τις πιο πλήρεις τροφές, ενώ περιέχει και ω-6 λιπαρά οξέα.

Προσοχή στην κατανάλωση
Τα κουκιά δεν αποτελούν κατάλληλη τροφή για ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, ενώ μπορούν να προκαλέσουν αλλεργία σε όσους έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD.

Τα κουκιά στις κουζίνες του κόσμου
Συνοδεία καπνιστού χοιρινού αποτελούν το εθνικό φαγητό του Λουξεμβούργου, αλλά στην Ελλάδα τα έχουμε συνηθίσει γιαχνί ή με λαδορίγανη. Στην Κίνα φτιάχνουν μια καυτερή πάστα με κουκιά, σόγια και καυτερές πιπεριές, ενώ στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Πούλια τα κάνουν πουρέ για να συνοδεύσουν βραστά ραδίκια. Οι ποικιλίες που έχουμε στη χώρα μας είναι αρκετές όπως τα κουκιά Σεβίλλης, τα πρώιμα Χίου και τα φούλια. Δοκιμάστε τα στιφάδο, σε σαλάτα με μυρωδικά και φέτα ή κάντε τα φάβα όπως στη Μέση Ανατολή.