Με τον όρο «Γλυπτά του Παρθενώνα» ή «Μάρμαρα του Παρθενώνα» -ο όρος «Ελγίνεια» θεωρείται αδόκιμος- ορίζεται η συλλογή από μαρμάρινα γλυπτά -αετώματα, μετόπες, μέρη της ζωφόρου του Παρθενώνα, ναού της θεάς Αθηνάς, στην Ακρόπολη των Αθηνών - που αποσπάστηκαν κι αποτελούν περίπου το 60% του συνόλου του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα, που σώζεται σήμερα.

Τα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν είναι αυθύπαρκτα έργα τέχνης. Δημιουργήθηκαν ως αρχιτεκτονικά και συμβολικά μέρη του ναού της Αθηνάς, που χτίστηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα, «στιγμή» απόλυτης ακμής της αθηναϊκής δημοκρατίας.

Αθήνα - Λονδίνο: Μνημείο «κομμένο» στα δύο
Από τους 97 σωζόμενους λίθους από τη ζωφόρο του Παρθενώνα, οι 56 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 40 στην Αθήνα.

Από τις 64 σωζόμενες μετόπες, οι 48 βρίσκονται στην Αθήνα και οι 15 στο Λονδίνο.

Από τις 28 σωζόμενες μορφές των αετωμάτων, οι 19 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 9 στην Αθήνα.

Μελίνα: Αν έρθουν τα Μάρμαρα θα ξαναγεννηθώ
«…Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ…»

Αυτή η φράση συνοψίζει το πάθος της εκστρατείας της Μελίνας Μερκούρη για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Μια εκστρατεία που ξεκίνησε το 1982 όταν η τότε υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών προέβαλλε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα σε Γενική Διάσκεψη της Unesco.

«…πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για μας. Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας…», είχε πει η Μελίνα Μερκούρη κατά τη διάρκεια της ακάματης εκστρατείας της για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.