«Δεν έχω τη δυνατότητα να περάσω όσα ζητούνται από τη Βουλή... είναι πρόβλημα το ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος δεν μπορεί να τους ελέγξει».

 

Με αυτήν την αποστροφή φέρεται να απαντά ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στους συνομιλητές του, εντός και εκτός συνόρων, που του αναδεικνύουν το πρόβλημα της εμπλοκής με την τρόικα αλλά και την εν γένει εικόνα στασιμότητας που παρουσιάζει η κυβέρνηση από τις ευρωεκλογές και μετά.

 

Δεν είναι τυχαίο, ενδεχομένως για να απομειωθούν και οι ανησυχίες που αφορούν τη γαλάζια κοινοβουλευτική ομάδα ή ακόμη και ως διαπραγματευτικό επιχείρημα έναντι των πιστωτών, ότι ο κ. Σαμαράς επικαλείται αδυναμία του μικρότερου εταίρου να ακολουθήσει. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα αναζητούνται, συχνότατα, συμφωνίες σε ρυθμίσεις που χρειάζονται απλή υπουργική απόφαση και, προφανώς, δεν προϋποθέτουν τη βάσανο της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας.

 

Η «καταναγκαστική» συμβίωση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ ουδέποτε, άλλωστε, υπήρξε ανέφελη. Εκατέρωθεν ακούγονταν σχόλια. Είτε για μονομερείς ενέργειες της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ είτε για υποχωρητικότητα του Μαξίμου έναντι του Βενιζέλου, από τους γαλάζιους βουλευτές. Ωστόσο, η «ώρα της κρίσης», η προσπάθεια μετάβασης δηλαδή από το Μνημόνιο αλλά και το ορόσημο της προεδρικής εκλογής δοκιμάζουν, εκ των πραγμάτων, την κυβερνητική συμβίωση των άλλοτε αντίπαλων κομμάτων. Η επιλογή του κ. Αδ. Γεωργιάδη, εν προκειμένω, να αναδείξει ως υπεύθυνο της... εμπλοκής με την τρόικα το ΠΑΣΟΚ και να προκρίνει το σενάριο πτώσης της κυβέρνησης και έκτακτων εκλογών δεν είναι καινοφανές. Κατά πληροφορίες, είναι ένα εκ των πολλών εναλλακτικών σεναρίων για τις εξελίξεις που, ευλόγως, έχει καταγράψει το Μαξίμου.

 

Ωστόσο, η επιλογή του κ. Γεωργιάδη, την οποία κάποιοι εκ των άσπονδων φίλων του στο εσωτερικό της Ν.Δ. απέδωσαν και στην πίεση που υφίσταται λόγω των αποκαλύψεων για τον πρόεδρο του πρώην κόμματός του, εμφανώς δεν εντάσσεται στην τρέχουσα στρατηγική του Μαξίμου. Γι’ αυτό και, κατά πληροφορίες, η αντίδραση ήταν ακαριαία προκειμένου να πέσουν οι τόνοι.

 

Οι πληροφορίες, πάλι, για υψηλούς τόνους από το πρωθυπουργικό γραφείο προς τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. δεν επιβεβαιώνονται μεν, πιθανολογούνται δε, όπως άλλωστε συμβαίνει και με την... οργή του κ. Βενιζέλου για τα λεχθέντα. Αλλωστε, και η Χαριλάου Τρικούπη θεωρεί τον κ. Γεωργιάδη σχεδόν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Γι’ αυτό και σχεδόν όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν τοποτηρητή των συμφερόντων της τρόικας.

Η ένταση στις σχέσεις μεταξύ των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης οφείλεται και σε διακριτούς, ξεχωριστούς λόγους που έχει καθένα από αυτά αλλά και σε έναν κοινό. Ο κοινός λόγος είναι, βεβαίως, η στόχευση σε μια δεξαμενή ψηφοφόρων που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά. Για τη Ν.Δ. η πρόσβαση σε αυτούς τους ψηφοφόρους είναι σημαντική διότι μπορεί να κλείσει τη δημοσκοπικά διευρυνόμενη ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και, βεβαίως, για το ΠΑΣΟΚ η διατήρηση της συγκεκριμένης μερίδας συντηρητικών, μετριοπαθών και μέσης ηλικίας ψηφοφόρων, συνιστά συνθήκη επιβίωσης σ’ ένα περιβάλλον ολοένα αυξανόμενης πόλωσης.

 

Στο εσωτερικό της Ν.Δ. υφίσταται μια σαφής, αδιόρατη διαμάχη ανάμεσα στους μετριοπαθείς μεταρρυθμιστές και όσους προέρχονται από τη λεγόμενη «λαϊκή Δεξιά», που δεν συμφωνούν με όλες τις μεταρρυθμίσεις. Οι δύο συγκεκριμένες ομάδες συνιστούν, βεβαίως, και μια πιθανή προεικόνιση του τι μέλλει γενέσθαι στο εσωτερικό της Ν.Δ., μετά τις εκλογές με πιθανό αρνητικό αποτέλεσμα. Ο κ. Σαμαράς, πάντως, φαίνεται αποφασισμένος να εντοπίσει εκείνες τις ισορροπίες που είναι απαραίτητες, αφενός προκειμένου η Ν.Δ. να παρουσιαστεί συντεταγμένη σε περίπτωση που βρεθεί κάποια συμβιβαστική λύση με την τρόικα, αφετέρου ώστε να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων ενόψει και της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Αντιθέτως, η στάση του κ. Βενιζέλου και των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προκύπτει περισσότερο ως ανάγκη υπεράσπισης της αυτονομίας του κόμματος έναντι της Ν.Δ., αλλά και στο πλαίσιο διατήρησης της ταυτότητάς του. Και, σε κάθε περίπτωση, ο κ. Βενιζέλος αντιμετωπίζει και τις δυσκολίες ευόδωσης του εγχειρήματος της Δημοκρατικής Παράταξης, το οποίο έχει σχεδόν αναβιώσει το κακό κλίμα μεταξύ «βενιζελικών» και «παπανδρεϊκών»...

 

Διαφωνούν σε πολλά και για την τρόικα

Οι διαφωνίες ανάμεσα στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με την τρόικα παραμένουν. Από τη Χαρ. Τρικούπη δεν συζητούν καν το ενδεχόμενο αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο και τα εργασιακά. Ετσι, ενώ η Ν.Δ. δέχεται να προκηρύσσονται απεργίες μόνο έπειτα από απόφαση της πλειοψηφίας των εργαζομένων, από το ΠΑΣΟΚ απορρίπτουν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Διαφωνία υφίσταται μεταξύ των δύο κομμάτων και για την αλλαγή στο καθεστώς του ΦΠΑ σε νησιά, προκειμένου να μην υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε πλούσιες νησιωτικές περιοχές και φτωχές ηπειρωτικές.

 

Παρά τα υφιστάμενα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των δύο κομμάτων, εξακολουθούν να λειτουργούν πολύ ασφαλείς δίαυλοι επικοινωνίας ανάμεσα στα επιτελεία των δύο αρχηγών. Ενδεικτικές είναι οι επαφές μεταξύ των κ. Δ. Σταμάτη και Χρ. Πρωτόπαπα, οι οποίοι βρίσκονται σχεδόν σε διαρκή επικοινωνία. Εντός της εβδομάδος, μάλιστα, και μετά το ραντεβού των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, οι δύο άνδρες καθόρισαν την ατζέντα όσων μπορεί να συζητήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές της. Στην τελευταία συνάντηση ήταν παρών και ο γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, κ. Π. Ρήγας, προκειμένου οι βουλευτές του κόμματος να έχουν πληροφόρηση για τις εξελισσόμενες διαπραγματεύσεις.

kathimerini.gr