Μάλιστα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα , από τη χρήση «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων, τα οποία παρουσιάστηκαν στο AAOSAnnualMeeting, που πραγματοποιήθηκε στο LasVegas/Nevada24-28 Μαρτίου.

Δεν είναι λίγοι δε οι επιστήμονες που κάνουν λόγο για ιατρικά θαύματα όσον αφορά την αποκατάσταση τέτοιων αθλητικών κακώσεων καιαποκαλούν τα βλαστοκύτταρα ως την «πενικιλίνη» του 21ου αιώνα»!

Σύμφωνα με τους αθλίατρους τα βασικά πλεονεκτήματα από την θεραπεία με αυτόλογα ενήλικα βλαστικά κύτταρα είναι:
η επιτάχυνση της διαδικασίας ανακατασκευής του τραυματισμένου μυός (κάτω του μισού χρόνου που συνήθως απαιτείται),
η αποκατάσταση του μυός χωρίς τη δημιουργία "ουλής", που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο τέλος της σταδιοδρομίας του έναν αθλητή,
η ασφάλεια που προσφέρει ως αυτόλογη θεραπεία,
το υψηλό προφίλ αντοχής,
η απλή και ανώδυνη εφαρμογή,
η αποφυγή χειρουργείου και νοσηλείας,
η άμεση ανακούφιση από τον πόνο
η αποφυγή υποτροπής νέου τραυματισμού στο ίδιο σημείο»

«Οι συνάδελφοι που κάνουν λόγο για ιατρικό θαύμα δεν υπερβάλουν. Η χρήση των αυτόλογων βλαστοκυττάρων στην θεραπεία των αθλητικών κακώσεων ανοίγει πραγματικά νέες σελίδες στην αθλιατρική» τονίζειο Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, διακεκριμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός και ειδικός Αθλητίατροςπου εφαρμόζει την Αναγεννητική Ορθοπεδική με χρήση αυτόλογων ενηλίκων βλαστοκυττάρων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

«Τα βλαστικά κύτταρα, εξηγεί ο Δρ Αλευρογιάννης, παράγουν πρωτεΐνες που αλλάζουν το κυτταρικό περιβάλλον στο σημείο της μυϊκής βλάβης και επιταχύνουν την επούλωση και την ιστική ανακατασκευή».

Η θεραπεία αθλητών με αυτόλογα βλαστοκύτταρα είναι αρκετά διαδομένη στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό, όπως αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης. Μάλιστα σε θεραπεία με βλαστοκύτταρα έχουν υποβληθεί στο εξωτερικό, διάσημοι ποδοσφαιριστές όπως ο Diego Costa της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Van Persi της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Frank Lampard της Τσέλσι, ο Λούκα Μόντριτς της Ρεάλ και ο άσος της Εθνικής Αργεντινής Di Maria.Επίσης αθλητές άλλων σπορόπως οι μπασκετμπολίστες Π. Γκαζόλ, Κόμπι Μπράιαντ και ο τενίστας Ράφα Ναδάλ.

Η θεραπεία με τα βλαστικά κύτταρα δεν υποκαθιστά τη φυσιοθεραπευτική αντιμετώπιση αλλά συμπορεύεται με τα πιο σύγχρονα θεραπευτικά μέσα για το μέγιστο αποτέλεσμα, στον ελάχιστο χρόνο!

ΑΥΤΟΛΟΓΑ ΕΝΗΛΙΚΑ ΒΛΑΣΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ- ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα, λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή, με τη διαδικασία της μίνι λιποαναρρόφησης. Στη συνέχειαενεργοποιούνται σε πιστοποιημένο εργαστήριο στην Αθήνα. Συγκεκριμένη ποσότητα μπορεί να αποθηκευτεί για μελλοντική χρήση και η θεραπευτικά αναγκαία ποσότητα κατά περίπτωση, επανατοποθετείται στον ασθενή, ως απλή ιατρική πράξη, την ίδια ημέρα.

«Στους επαγγελματίες αθλητές, που δεν έχουμε το χρονικό περιθώριο της επεξεργασίας και ενεργοποίησης των βλαστοκυττάρων, αλλά θέλουμε άμεση παρέμβαση και αποκατάσταση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ετερόλογα ( από άλλο δότη) ή και αλλογενή βλαστικά κύτταρα, καθώς δεν έχουν αντιγονικές ιδιότητες και δεν προκαλούν παρενέργειες» αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης και προσθέτει

«Ως καλύτερη λύση προτιμούμε να παίρνουμε βλαστοκύτταρα από τούς αθλητές στην αρχή της αθλητικής σεζόν, να τα κρυοσυντηρούμε και να τα έχουμε έτοιμα γι' αυτόν, όποτε τα χρειαστεί. Η διαδικασία αυτή όταν πρόκειται για τοπική χρήση στους μύες δεν θεωρείται απαγορευμένη από τη WADA»

 

ΜΥΙΚΕΣ ΘΛΑΣΕΙΣ Η ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΚΑΚΩΣΗ
Στο ποδόσφαιρο οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν την πιο συχνή αθλητική κάκωση και αντιπροσωπεύουν το 20-37% των αιτιών αποχής από το άθλημα στους επαγγελματίες και το 18-23% στους ερασιτέχνες.

Η πιθανότητα τέτοιου τραυματισμού είναι 6 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε σχέση με την προπόνηση.

Το 92% αφορά θλάσεις στα κάτω άκρα ( οπίσθιοι μηριαίοι 37%, προσαγωγοί 23%,τετρακέφαλοι 19%,γαστροκνήμιος 13%)
Το 60% των θλάσεων τετρακεφάλου αφορούσε το "κυρίαρχο" σκέλος
Τα 2/3 των θλάσεων είναι αποτέλεσμα άμεσης πλήξης. Τα σύνδρομα υπέρχρησης των μυών είναι πιο συχνά στην περιοχή του ισχίου και βουβώνα.
«Η πιθανότητα μυϊκού τραυματισμού αυξάνει σαφώς με την ηλικία. Αθλητές πάνω από 30 χρόνων, έχουν σαφέστατα αυξημένη πιθανότητα θλάσης σε σύγκριση με αθλητές ηλικίας κάτω των 22 χρόνων» καταλήγει ο Δρ Αλευρογιάννης.

Επίσης η πιθανότητα υποτροπής της θλάσης είναι περίπου 16%, με αυξημένη πιθανότητα σε αυτούς που είχαν μεγαλύτερη αποχή από το άθλημα λόγω του πρωτοπαθούς τραυματισμού.

Σε γενικές γραμμές μια ποδοσφαιρική ομάδα με 25 παίκτες θα πρέπει να περιμένει 15 περίπου θλάσεις ανά σεζόν. Το 58% οδηγούν σε αποχή από προπόνηση και αγώνες για περισσότερο από μία εβδομάδα,ενώ 11% εξ αυτών για περισσότερο από 4 εβδομάδες. Οι θλάσεις του τετρακεφάλου μηριαίου κρατούν τους αθλητές σε αποχή στατιστικά περισσότερο από τις θλάσεις της γαστροκνημίας.

www.dralevrogiannis.gr Τηλ 210 778 6868 & 694 499 8694

Τους βλέπουμε Κυριακές και αργίες να κάνουν τζόγκινγκ στα πάρκα και στις λεωφόρους, με τη φόρμα, τα ντιζαϊνάτα sneakers τους και τα ακουστικά στ' αυτιά. Άλλοτε παίζουν τέννις ή σκουός κι άλλοτε ιδρώνουν στα high tech μηχανήματα των γυμναστηρίων, υπό το άτεγκτο βλέμμα του προσωπικού τους προπονητή...

Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος είναι κοινός: Να "εξιλεωθούν" για την καθιστική ζωή όλης της εβδομάδας και να γίνουν fit, για καλύτερη υγεία πρωτίστως αλλά, ας το παραδεχτούμε, και για καλύτερη εμφάνιση.

Οι 45άρηδες της νέας εποχής ασχολούνται με τον αθλητισμό, όποτε τους το επιτρέπει το βεβαρυμένο τους πρόγραμμα. Και η αλήθεια είναι ότι, το ότι αθλούνται έστω και τότε, είναι θετικό. Όμως πόσο έτοιμο είναι το μυοσκελετικό τους σύστημα να ανταποκριθεί στις αυξημένες καταπονήσεις, που επιβάλλουν τα "σκληρά" αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το χειμερινό ή το θαλάσσιο σκι και άλλα;

Τι μπορεί να συμβεί
Όπως εξηγεί ο ορθοπαιδικός χειρουργός Δημήτρης Σταματόπουλος, οι "αθλητές του Σαββατοκύριακου" κινδυνεύουν να πάθουν από μια απλή θλάση έως ένα πολύ σοβαρό κάταγμα. Και ο λόγος είναι ότι ουσιαστικά "αναγκάζουν" το σώμα τους να καταναλώσει πολλή ενέργεια μαζεμένη, να κάνει πολύ "έργο" δηλαδή, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου.

Οι πιο συχνοί τραυματισμοί, από τους οποίους κιδυνεύουν, είναι:
-κακώσεις γόνατος,
-ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου,
-ρήξη οπίσθιου χιαστού συνδέσμου, -ρήξη έσω ή έξω πλάγιου συνδέσμου,
-ρήξη έσω έξω μηνίσκου - όλες παθήσεις που αντιμετωπίζονται χειρουργικά.

Επιπλέον, πολύ συχνά ταλαιπωρούνται από διαστρέμματα και, όπως εξηγεί ο διακεκριμένος ορθοπαιδικός χειρουργός, τα διαστρέμματα συνίστανται σε διάταση των συνδέσμων μιας άρθρωσης, μέχρι και στην πλήρη ρήξη αυτών και η αντιμετώπιση των περισσότερων γίνεται συντηρητικά.

Οι επίδοξοι πρωταθλητές εμφανίζουν, ακόμη, κακώσεις του ώμου:
-εξάρθρημα γληνοβραχιόνιου.
-εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικης αρθρωσης.
-ρήξη μυοτενοντίου πετάλου
-κάταγμα κεφαλής βραχιόνιου, παθήσεις που χρήζουν χειρουργικής αποκατάστασης.

Όσο για τις θλάσεις, αυτές συμβαίνουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό, λόγω του ότι, οι μύες που δεν γυμνάζονται συχνά, χάνουν τη ελαστικότητά τους, με αποτέλεσμα, όταν καλούνται να παράγουν έργο παραπάνω από αυτό που έχουν συνηθίσει, να παθαίνουν ρήξη. "Θλάση, λοιπόν, είναι η ρήξη μυϊκών ινών και, ανάλογα με τη βαρύτητα, αλλάζει και η αντιμετώπισή τους, επισημαίνει ο Δημήτρης Σταματόπουλος και συνεχίζει: "Πολύ συχνά συναντάμε και τα λεγόμενα κατάγματα καταπόνησης. Δηλαδή κατάγματα που δεν φαίνονται στις απλές ακτινογραφίες, παρά μόνο στο σπινθηρογραφήμα των οστών.

Ο λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ μικρή λύση της οστικής συνέχειας, λόγω της παρατεταμένης καταπόνησης σε ένα οστό, που δεν έχει μάθει σε τέτοιες συνθήκες. Εξάλλου μόνο σπάνια δεν είναι τα πλήρη κατάγματα της ποδοκνημικής άρθρωσης, καθώς και της πηχεοκαρπικής. Η αντιμετώπιση ποικίλλει από συντηρητική έως και χειρουργική".
Τέλος, όσοι ασκούνται περιστασιακά, ενδέχεται να παρουσιάσουν και τενοντίτιδες. Αυτές συνήθως υπάγονται στα σύνδρομα υπέρχησης, αλλα δεν ειναι σπάνιες και στους περιστασιακούς αθλητές.

Τι μπορούμε να κάνουμε
Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι, παρόλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν, υπάρχει τρόπος να κάνουμε τα αγαπημένα μας σπορ και συστήνουν:
- Να κάνουμε γενικές εξετάσεις αίματος καθώς και πλήρη καρδιολογικό έλεγχο, πριν αρχίσουμε να "οργώνουμε" τα γήπεδα.
- Να ασκούμε τα αγαπημένα μας αθλήματα με μεγαλύτερη συχνότητα, όχι για να μην κατηγορηθούμε ως "αθλητές του Σαββατοκύριακου", αλλά για να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε αυτό το αυξημένο έργο χωρίς τραυματισμούς.
- Να κάνουμε διατάσεις. Πριν και μετά την αθλητική δραστηριότητα να επιδιώκουμε καταρχάς σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας στους μύες ενεργητικά και παθητικά και εν συνέχεια να κάνουμε διατάσεις, δηλαδή να φέρουμε την ανάλογη μυϊκή ομάδα σε τάση (τράβηγμα), κρατώντας για περίπου 20" και επαναλαμβάνοντας 4-5 φορές. Με τον τρόπο αυτό προλαμβάνουμε τους μυϊκούς τραυματισμούς, διότι με τις διατασεις ο μυς αποκτά μεγαλύτερη ελαστικότητα, κινητικότητα, αντοχή.
- Να προσέχουμε τι τρώμε. Σωστή διατροφή και πολλά, μικρά γεύματα, με το τελευταίο 3 ώρες πριν από την αθλητική δραστηριότητα.
- Να μην περιμένουμε από τις πρώτες μέρες να αγγίξουμε τα όρια του πρωταθλητισμού.

onmed.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot