Από το ντροπιαστικό, για την ευρωπαϊκή ιστορία του Παναθηναϊκού, βράδυ της 27ης Αυγούστου 2015 και το μέγα «κάζο» του αποκλεισμού απ’ την Καμπάλα, έως την επικείμενη, πρώτη αναμέτρηση με την ΑΪΚ Στοκχόλμης για τον τρίτο προκριματικό του Γιουρόπα Λιγκ την προσεχή Πέμπτη 28 Ιουλίου, έχουν περάσει -μόλις- 11 μήνες.

Κι όμως, για την «πράσινη» καθημερινότητα κι όσων ακολούθησαν από εκείνο το ματς με τους Αζέρους, αυτές οι 337 μέρες μοιάζουν με... αιωνιότητα.

Το μέγεθος της ευρω-αποτυχίας διατήρησε τα απόνερα του αποκλεισμού... φουσκωμένα καθ’ όλη τη διάρκεια της περσινής σεζόν και δεν επέτρεψε στους «πράσινους» να σηκώσουν... κεφάλι. Οι δε αλλαγές που ακολούθησαν ήταν σαρωτικές σε όλα τα επίπεδα. Στους διευθυντές, στο τεχνικό τιμ και -πολύ περισσότερο- στο ρόστερ που οδηγήθηκε σε ένα τεράστιο «ξήλωμα» (δύο φάσεων) και στη δημιουργία μιας εντελώς νέας ομάδας. Σ' αυτούς τους 11 μήνες υπήρξαν συνολικά 50 προσθαφαιρέσεις! Κι επίκεινται κι άλλες έως το φινάλε το καλοκαιριού, αφού είναι καθ’ οδόν ακόμη μια μεταγραφή επιθετικού (με βασικό υποψήφιο τον Λαουτάρο Ρινάλντι), αλλά και η αποχώρηση (με πώληση ή δανεισμό) του Αμπεΐντ.

Η πρώτη μεγάλη αλλαγή της μετα-Καμπάλα εποχή σημειώθηκε στο τεχνικό τιμ. Ο Γ. Αναστασίου στηρίχθηκε απ’ τον Γ. Αλαφούζο μέχρι... τέλους, όμως το «βάρος» του αποκλεισμού αποδείχθηκε τεράστιο. Κι από τη στιγμή που ακολούθησαν αποτυχίες κι εντός συνόρων, η αποχώρηση έγινε... μονόδρομος κι επισημοποιήθηκε στις 2 Νοεμβρίου. Τον ακολούθησαν έξι μέρες μετά οι άμεσοι συνεργάτες του Ρούτερ, Φος, ενώ ο Βονόρτας, που είχε αποχωρήσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα (με εισήγηση Αναστασίου), επέστρεψε λίγο μετά, ως μέλος του τεχνικού τιμ του Αντρέα Στραματσόνι.

Ο Ιταλός έφερε μαζί του τους Ρ. Μούτσι, Β. Σάσο, Φ. Πανοντσίνι και μετά την πρώτη δίμηνη αξιολόγηση, την επομένη του αγώνα με τον Πανθρακικό (και της νέας απογοητευτικής εμφάνισης και ήττας με 1-0), ο κύβος ερρίφθη! Ο Γ. Αλαφούζος έδωσε το «πράσινο φως» στον «Στράμα» για να ξεκινήσει την αναμόρφωση του ρόστερ και το πρώτο «κύμα» αλλαγών ξεκίνησε. Αποχώρησαν οι Νίνης, Τριανταφυλλόπουλος, Μπούρμπος, Δώνης, Ατζαγκούν (οι δύο τελευταίοι ως δανεικοί σε Λουγκάνο, Λεβαδειακό), ενώ μεσολάβησε (και) η πώληση του Καρέλη στην Γκενκ. Επίσης, τέθηκαν εκτός πλάνων ο Βέμερ και οι «μικροί» Αγγελόπουλος και Λάμπρου, που αρνήθηκαν να υπογράψουν νέα συμβόλαια και περίμεναν να ολοκληρωθεί η σεζόν για να μείνουν ελεύθεροι. Στον αντίποδα, αποκτήθηκαν οι Μολέδο, Μέστο, Βιγιαφάνιες, Μπουμάλ, Παναγιώτης και Οδυσσέας Βλαχοδήμος, οι «δανεικοί» Εβανζελίστα, Μαμούτε, ενώ επέστρεψε ο Λέτο.

Οι Κροάτες Πράνιτς και Πέτριτς αποχώρησαν ως «ελεύθεροι»

Ακολούθησαν οι αλλαγές σε στελεχικό επίπεδο. Οι Φύσσας και Βόκολος, που είδαν τις αρμοδιότητές τους να «ψαλιδίζονται» κατά 80-90% μετά την έλευση του Στραματσόνι (ο Ιταλός μάλιστα αποτέλεσε επιλογή του πρώτου!), απομακρύνθηκαν «πληρώνοντας» το δικό τους μεγάλο μερίδιο για την τεράστια αποτυχία της περσινής σεζόν. Από τότε ο πρόεδρος του «τριφυλλιού» άρχισε να δουλεύει στο μυαλό του την περίπτωση του Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον οποίο κι έφερε στον Παναθηναϊκό ως διευθυντή ποδοσφαίρου λίγους μήνες μετά.

ΤΑ ΒΑΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ
Η β' φάση του «ξηλώματος»

Στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν ο Αντρέα Στραματσόνι, παρά την πίεση που δημιούργησαν τα σερί αρνητικά αποτελέσματα, στηρίχθηκε από τον κ. Αλαφούζο και συνέχισε τον σχεδιασμό της φετινής ομάδας. Η β' φάση του «ξηλώματος» ξεκίνησε από τα «βαριά» συμβόλαια των Σάντσεθ, Εσιέν (θέμα ημερών πλέον η συμφωνία για το «διαζύγιο») και συνεχίστηκε με τους Καλτσά, Λαγό, τον νέο δανεισμό των Δώνη, Ατζαγκούν, την παραχώρηση του Κότσαρη στην Ομόνοια, τον «αποκλεισμό» των Ταυλαρίδη, Γιαννακόπουλου, Αναγνωστόπουλου (που είναι ακόμη σε συζητήσεις για τη λύση των συμβολαίων τους) και τις αποχωρήσεις των «ελεύθερων» Πέτριτς (κρέμασε τα παπούτσια του) και Πράνιτς.

Ενδιάμεσα είχαν αποχωρήσει και οι Εβανζελίστα, Μαμούτε (δεν επεκτάθηκαν οι δανεισμοί τους) αλλά και ο προπονητής τερματοφυλάκων, Βαγγέλης Λάππας, τον οποίο διαδέχθηκε ο Μάριο Γκαλίνοβιτς. Στο δυναμικό του τεχνικού τιμ εντάχθηκε ο Ομάρ Ντανέζι (αντί του Μέντες, που έφυγε οριστικά από τον σύλλογο), ενώ στο ρόστερ προστέθηκαν παίχτες με ποιότητα και προσωπικότητα, όπως οι Λεντέσμα, Ιμπάρμπο, Χουλτ, Γουακάσο, Ιβανόφ και Ρέις και προωθήθηκαν (σταθερά πλέον) στην πρώτη ομάδα οι Στάικος και Ευαγγέλου. Ποιοι παρέμειναν από πέρυσι; Μόλις 11 ποδοσφαιριστές: οι Μπεργκ, Στιλ, Κοτσόλης, Ζέκα, Κουτρουμπής, Νάνο, Τελάντερ, Λουντ, Κλωναρίδης, Χουχούμης, Μαρινάκης, με τους δύο τελευταίους να είναι επίσης υποψήφιοι για δανεισμό. Κυριολεκτικά «άλλη» ομάδα...

ethnos.gr

Το ακόλουθο ζήτημα έχει εξεταστεί επανειλημμένα, είναι, ωστόσο, χρήσιμο να επαναλάβουμε εν τάχει κάποια βασικά σημεία:

1) Μαγνήσιο:

Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

2) Αλουμίνιο:

Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, για χιλιάδες εφαρμογές.

3) Βωξίτης:

Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και άλλων.

4) Σμηκτίτες:

Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά κ.α.

5) Νικέλιο:

H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφος της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6) Λάδι:

Είμαστε η 3η στην παγκόσμια παραγωγή ελιάς και λαδιού. Αυτο μας έδωσε ο Θεούλης…..εμείς όμως αγοράζουμε σπορέλαια, σησαμέλαια, βούτυρα-ζωικά και συνθετικά, λάδι κοκοφοίνικα και άλλες μαλ…ίες και μετα να η χοληστερίνη στα 800 και τα εμφράγματα σερί…. Έχουμε το 15% της παγκόσμιας παραγωγής (ελιάς-λαδιού).

7) Είμαστε 3η χώρα σε παραγωγή κρόκου.

(saffron) Κοζάνης αλλά εμείς ούτε που το ξέρουμε…. Βάζουμε στα φαγητά μας… κέτσαπ και αμφίβολης προέλευσης σως….

11) Είμαστε 5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών… ( δοκιμάστε τα βραστά ή ομελέτα)

9) Είμαστε 7η χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές βαμβακιού (τo 2004 ήμασταν 4η)

10) Είμαστε 11η σε παραγωγή βαμβακιού

11) Ακόμη: 14η σε αφίξεις τουριστών. (18,2 εκ)

12) Είμαστε 16η σε εξαγωγές τυροκομικών προϊόντων…

και Φυσικά είμαστε το νούμερο 1 της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας

Εδώ και πολλούς μήνες ευρύτατα τμήματα του πολιτικού συστήματος, δυστυχώς και δυνάμεις της Αριστεράς, διακινούν ή αναπαράγουν απίστευτα σενάρια τρομολαγνείας γύρω από τις δήθεν καταστροφικές επιπτώσεις που θα είχε η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ! Τα σενάρια αυτά, φτάνουν στο σημείο να κάνουν λόγο ακόμα και για σκηνές πείνας και «ανθρωποφαγίας», εξαιτίας της έλλειψης αυτάρκειας σε βασικά αγροτικά προϊόντα.

Όμως σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), Τζανέτο Καραμίχα, «ακόμα και αν πάμε στη δραχμή οι Έλληνες δε θα πεινάσουμε», καθώς η αυτάρκεια της χώρας σε βασικά αγροτικά διατροφικά προϊόντα φτάνει το…. 94%!

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον κ. Καραμίχα στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη, σε μια προσπάθεια να αναδειχθούν ο δυναμισμός και οι δυνατότητες της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Μιας αγροτικής οικονομίας, που συνεχίζει να «υπάρχει» παρά τη συνεχή χτυπήματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και των στρεβλών, πολλές φορές, επιδοτήσεων.

Τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ σχετικά με την αγροτική αυτάρκεια Βάσει της σχετικής μελέτης της ΠΑΣΕΓΕΣ, που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010.

Μάλιστα, από τότε η αγροτική παραγωγή έχει αυξηθεί οριακά κατά 2% (βλέπε παρακάτω)!

Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).

Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια παρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%.

Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%).

Στη ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%.

Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%).

Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%.

Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.

Εξελίξεις στην αγροτική οικονομία Σημαντική πτώση της αξίας της παραγωγής του γεωργικού τομέα της Ελλάδος καταγράφεται στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011, ιδιαίτερα έντονη κατά το 2006 – με κάμψη μεγαλύτερη του 14%, αλλά και κατά τη διετία 2008-2009, με πτώση άνω του 4%. Τη διετία 2010-2011 εκτιμάται ότι υπήρξε οριακή αύξηση, όχι πάνω από 2%.

Ιδιαίτερα έντονη είναι η πτώση της αξίας της φυτικής παραγωγής στο διάστημα 2005-2011, που συνδέεται κυρίως με την κάμψη των τιμών παραγωγού. Βάσει εκτιμήσεων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η αξία της φυτικής παραγωγής σε βασικές τιμές, περιορίστηκε σε 6,89 δισ. ευρώ το 2011 από 8,24 δισ. ευρώ το 2006 (-16%).

Αναφορικά με την τραπεζική χρηματοδότηση των επιχειρήσεων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, προκύπτει ότι ο τομέας της γεωργίας απορροφά μόλις το 1,7% του συνόλου των δανείων. Τον Οκτώβριο του 2011, το υπόλοιπο των δανείων που προορίζονται για τις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα ανερχόταν σε 2,018 δισ. ευρώ, ενώ από το 2009, από την έναρξη της ύφεσης στην οικονομία μέχρι και πρόσφατα, ο ρυθμός επιβράδυνσης της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τις γεωργικές επιχειρήσεις, με βάση τη μεταβολή του υπολοίπου των δανείων (2009: 3,962 δισ., Οκτώβριος 2011: 2,018 δισ. Euro) καταγράφει πτώση της τάξεως του 49% και πλέον.

Στην τρέχουσα χρονική περίοδο, σύμφωνα με μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, η δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης των αγροτών και των επιχειρήσεών τους είναι μηδενική. Εξέλιξη αγροτικού εισοδήματος Σε φθίνουσα πορεία βρίσκεται το αγροτικό εισόδημα στη χώρα μας από το 2008 και με μια εξαίρεση το 2009, οπότε και καταγράφηκε μικρή άνοδος 2,1%, το 2010 διολίσθησε κατά 9,3% και το 2011 κατά 5,3%.

Στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011 το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα, όπως εκτιμάται από τη Eurostat, μειώθηκε κατά 22,6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στο ίδιο διάστημα, συγκριτικά, το αγροτικό εισόδημα στην ΕΕ-27 αυξήθηκε κατά 19% και στις χώρες της ευρωζώνης κατά 5% περίπου.

Κρίσιμη παράμετρος της πτώσης του αγροτικού εισοδήματος παραμένει η σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής, με το μέσο γενικό δείκτη εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, να καταγράφει νέα σημαντική αύξηση, της τάξεως των 7,5 ποσοστιαίων μονάδων, προερχόμενη κυρίως από τη σημαντική αύξηση στους δείκτες της ενέργειας (17,1%), των ζωοτροφών (11,9%) και των λιπασμάτων (10,7%).

(πατήστε πάνω για μεγέθυνση)

Η εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της δαπάνης για ενέργεια, που αντιπροσωπεύει το 25% και πλέον του συνολικού κόστους των εισροών στον αγροτικό τομέα, συνδέεται και με τη σημαντική αύξηση του αγροτικού τιμολογίου της ΔΕΗ κατά 6% το 2011, ενώ και νέα αύξηση, κατά 9%, επιβλήθηκε το 2012.

Από την άλλη πλευρά, σημαντική κάμψη καταγράφεται στο πρώτο 10μηνο του 2011 στις τιμές παραγωγού, ιδιαίτερα έντονη στα κηπευτικά – με μεγάλη μείωση του δείκτη εκροών τον Οκτώβριο του 2011 στη νωπή τομάτα (-33,9%) και σε ορισμένα άλλα είδη, με συνέπεια την πτώση του γενικού δείκτη εκροών κατά 3,8 ποσοστιαίες μονάδες.

Είμαστε η 1η χώρα του κόσμου με 350.000 τόνους κομπόστα ροδάκινο (από τους νομούς Πέλλας, Ημαθίας, Πιερίας) με δεύτερους τους Ισπανούς με 250.000 τόνους.

Πηγή: Δυνατή Ελλάδα