Μια αποστομωτική επιστολή, στην οποία συμπυκνώνει όλα τα προβλήματα της δημόσιας Υγείας, έστειλε συνταξιούχος δικαστικός στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, καλώντας την να αναλογιστεί πως «ο θυμός των νοσηλευόμενων είναι μεγαλύτερος από αυτόν του αναπληρωτή υπουργού Υγείας».

Ο επίτιμος πρόεδρος Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων και Περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Γιώργος Φαλτσέτος, χρειάστηκε να νοσηλευτεί την επομένη των Χριστουγέννων στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών. Η εμπειρία του, τραυματική. Αισθάνθηκε σαν «πεταμένος σε σκουπιδοτενεκέ». Οπως αναφέρει στον Ελεύθερο Τύπο: «Δεν έγραψα εν θερμώ την επιστολή, περίμενα να περάσουν κάποιες ημέρες. Δεν ήθελα να επικρατήσει ο θυμός μου αλλά η επιστολή να αποτελεί μια διαμαρτυρία όλων των πολιτών».

Ο κ. Φαλτσέτος διακομίσθηκε μετά από λιποθυμικό επεισόδιο με το ΕΚΑΒ στα επείγοντα και του διέγνωσαν «μη καθορισμένη οξεία λοίμωξη του κατωτέρου αναπνευστικού».

«Μολονότι υπήρξε διάγνωση, παρέμεινα στο φορείο, παρά τις διαμαρτυρίες μου και το αίτημά μου να μεταφερθώ σε θάλαμο με κανονικό κρεβάτι. Το απόγευμα της επόμενης ημέρας (27-12-2016) μεταφέρθηκα όχι στην Πνευμονολογική Κλινική, αλλά στην Ουρολογική. Δήλωσα την ιδιότητά μου και ζήτησα να έχω την εκ του νόμου προβλεπόμενη θέση. Μου απάντησαν ότι μόνον εκεί υπήρχε ελεύθερο κρεβάτι.

Ετσι, εισήχθην στο θάλαμο 401 της Ουρολογικής Κλινικής, θέση Γ’, με έξι κρεβάτια. Εμεινα ενεός. Εικόνα άθλια από άποψη τάξης και καθαριότητας. Ενας πολυσυλλεκτικός θάλαμος νοσηλευομένων με διαφορετικές παθήσεις, για τους οποίους (νοσηλευόμενους) δεν μπορώ να αναφερθώ, γιατί θα παραβιάσω προσωπικά δεδομένα. Το στρώμα του κρεβατιού σχισμένο, σχεδόν ξεκοιλιασμένο.

Μαξιλάρι σε πλαστική θήκη χωρίς μαξιλαροθήκη (τελικά, μου έφεραν μαξιλαροθήκη από το σπίτι). Σεντόνι τρύπιο και κουβέρτα φθαρμένη. Οταν ξάπλωσα στο κρεβάτι, αισθάνθηκα ό,τι κατά την επιστράτευσή μου επί χούντας το καλοκαίρι του 1974 στον Ριγανόκαμπο Πατρών, όπου κοιμόμουν σε μια σκηνή κατάχαμα πάνω σε μια κουβέρτα. Μόνο που τότε ήμουν νέος και υγιής, ενώ τώρα ηλικιωμένος και βαριά ασθενής», περιγράφει πολύ παραστατικά, προσθέτοντας στον Ελεύθερο Τύπο ότι εάν κοιμόταν στο πάτωμα ίσως να ένιωθε καλύτερα.