Η μεταμόρφωση μιας κατά τ' άλλα φυσιολογικής κοπέλας, σε αυτό που καμια μας δε θέλει ποτέ να γίνει. Αλλά γίνεται. Όταν χωρίζει.

Δύσκολη η περίοδος '' πρέπει να ξεπεράσω τον πρώην μου''. Κούτες από χαρτομάντιλα, ξενύχτια- ποτά, ρεπερτόριο σκυλοτράγουδων. Απ 'όλα έχει το μενού.

Οι περισσότερες έχουμε περάσει αυτή την περίοδο ή την διανύουμε αυτή την στιγμή. Αν την διανύεις δεν θα παραδεχθείς τίποτα απ τα παρακάτω. Αν όμως πάει λίγος καιρός από τότε, με νιώθεις απόλυτα.

Είναι μια δύσκολη περίοδος που πιθανόν να θέλεις να διαγραφεί από τις μνήμες αυτών που σε έζησαν (που ρεζιλεύτηκες) και να μείνει στη δική σου μνήμη, όχι στις αγαπημένες αναμνήσεις αλλά στην κατηγορία ‘’γελοίες ή πιο ντροπιαστικές στιγμές μου’’.

Όταν έρχεται στη σκέψη μου ή μου την θυμίζουν, σκέφτομαι πως είναι μια περίοδος που γίνεσαι άλλη γυναίκα. Έχεις ανάγκη να ακούσεις σκυλοτράγουδα, να πας σε μπουζούκια- να ρίξεις ένα ζεμπέκικο βαρύ στην πίστα, να γίνεις λιώμα και να βάλεις κλαψιάρικα status στο Facebook, όπως το ''Αν αγαπάς κάτι άστο να φύγει, αν γυρίσει είναι δικό σου, αν όχι δεν ήταν ποτέ''. Πελλαρούες (σ.σ: ρεζιλίκια πράγματα)

Το χειρότερο απ όλα για μένα ήταν η μουσική που άκουγα, βασικά όχι απλά άκουγα, ήμουν τρελαμένη σε σημείο αηδίας.

Μια φίλη μου λοιπόν που είναι φαν του Παντελίδη είτε είναι χωρισμένη, είτε είναι σε σχέση, ακούει το ''Λιώμα σε Γκρεμό'' και κατεβάζει ένα μπουκάλι ουίσκι. Έτσι απλά, δίχως λόγο και αφορμή. Φυσικά και απορούσα... κάποτε. Τώρα πια όχι.
Είχα φτάσει στο σημείο να βάζω playlist του Παντελίδη (1 ολόκληρη ώρα και από 2-3 φορές repeat) και να νιώθω τον κάθε στίχο.

Ναι είναι τραγικό. Δεν ήμουν εγώ αυτή.

Αυτό ήταν το αρχικό στάδιο της μετάλλαξης σε μια άλλη γυναίκα, μια γυναίκα ''Λιώμα σε Γκρεμό''

Φίλη μου, πολύ ξενύχτι. Κάθε μέρα έξω, πού έβρισκα τα χρήματα απορώ.

Όταν βγαίνεις έξω, που αυτό γίνεται επί καθημερινής βάσεως γίνεσαι λιώμα και είναι μια μεγάλη νύχτα… κυρίως για τους φίλους σου που θα την πληρώσουν. Εσύ είσαι τύφλα, δεν καταλαβαίνεις ούτως ή άλλως.


Μια νύχτα της γυναίκας ''Λιώμα σε Γκρεμό'' από το ladylike.gr:

Στάδιο 1ο
Πίνεις άφθονο ποτό και σφηνάκια και ξεκινάς να γίνεσαι λιώμα, να αρπάζεις τα ποτά των φίλων σου και να χαμογελάς χαζά. Εκεί ο φίλος σου ο Γιώργος ξεκινά να κτυπά το κεφάλι του στον τοίχο για το τί πρόκειται να τραβήξει.

Στάδιο 2ο
Χορός. Καλά μιλάμε το πόσο χορό ρίχνεις δεν περιγράφεται. Με το τακούνι κιόλας. Φυσικά δεν είναι ωραία χορευτικά, αλλά από αυτά που κουνίεσαι όσο μπορείς να στέκεσαι στα πόδια σου, χτυπάς σε κάθε άνθρωπο και ίσως να ανέβεις και στη μπάρα, από την οποία και πιθανότατα θα πέσεις.

Α να μην ξεχάσω να αναφέρω τι γίνεται όταν μπει τραγούδι του Παντελίδη ‘’Δεν ταιριάζετε σου λέω’’. Εκεί ξεφεύγουν τα πράγματα, σφυρίγματα, απογείωση, νιώθεις σαν μπαλαρίνα στη σκάλα του Μιλάνο.. και δώσ’ του χορός!

Στάδιο 3ο
Ο αποχωρισμός από το μπαρ είναι δύσκολος, περίπου σαν να σου παίρνουν την αγαπημένη σου τσάντα. Δεν θέλεις με τίποτα να φύγεις, σε τραβάνε άλλοι από τα χέρια, άλλοι από τα πόδια και σταματάς κάθε 5 λεπτά για εμετό.

Στάδιο 4ο
Αfter party. Μπαίνεις στο σπίτι, θυμάσαι τον Γιάννη, ξεκινάς να κλαις με λυγμούς. Κούτες με χαρτομάντιλα. Ξεκινάς να θυμάσαι πως σε εκείνο τον καναπέ πρωτοφιλιθήκατε , στο κρεβάτι κάνατε έρωτα και μπλα μπλα.. Κρίμα στην φίλη σου που θα τα ακούσει για 100η φορά.

Στάδιο 5ο
Η Πέμπτη φάση είναι για τις περισσότερες. Μηνύματα στο πρώην. Σόρρυ δεν ήταν σωστή η διατύπωση μου. Λάθος μηνύματα στο πρώην.

Η φάση του να ξεπεράσεις τον πρώην είναι δύσκολη. Λάθος μηνύματα, λάθος αντιδράσεις, λάθος σκέψεις, λάθος τραγούδια, λάθος τραγουδιστές, λάθος χορευτικά.

Φτάνεις στο σημείο που και σε παρέλαση να πας θα θυμηθείς πως κάποτε εκείνο το εμβατήριο έπαιζε σαν περπατούσες με τον Γιάννη, το 2011 στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου όπου εκεί… και ξεκινάει η διήγηση. Η ίδια διήγηση, για εκατομμυριοστή φορά.

Ένα καλό της περιόδου εκείνης είναι τα ψώνια που κάνεις, το άδειασμα του εμπορικού κέντρου δηλαδή. Να ξέρεις, τα ψώνια, έρχονται σαν φυσική ανάγκη της γυναίκας, όταν πληγώνεται. Όπως οι άντρες πάνε με άλλες γυναίκες επειδή ''είναι φύσει πολυγαμικό ον''; Κάτι παρόμοιο.
Η ιστορία συνεχίζεται με τα γελοία ποστ στο Facebook.

Εκτός από τον Παντελίδη( μην το ξεχνάμε αυτό), αν έχεις βάλει παρόμοια με τα πιο κάτω τότε έχεις τα συμπτώματα της γυναίκας ''Λιώμα σε Γκρεμό'':
-Ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά (λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα)
- Άνθρωποι φεύγουν απ τη ζωή σου για να έρθουν άλλοι που αξίζουν να μείνουν
- Αχ μωρέ είσαι λίγο μ@λ@κ#ς
- Είμαι μια χαρά, στα καλύτερα μου

Ναι, βασικά οτιδήποτε με το οποίο προσπαθείς να περάσεις κάποιο μήνυμα στο πρώην σου ή στους φίλους του πρώην σου για να του το μεταφέρουν.

Και τώρα έφτασε η σειρά της φωτογράφισης με αγόρια. Ξαφνικά κάνεις παρέα με αρκετούς άσχετους άντρες, από την σχολή, από την παρέα του πρωην σου, τον περιπτερά σου και δώσ' του οι selfies.

Και μετά από όλη αυτή την περιπέτεια, συνειδητοποιείς τι ακριβώς κάνεις, πόσο ρεζίλι έγινες και αντί να διορθώσεις τα πράγματα ξεκινάς και τρως ό,τι γλυκό υπάρχει σε μήκος ενός χιλιομέτρου από το σπίτι σου. Εκεί γίνεσαι η ''γυναίκα βόδι σε γκρεμό''. Περαστικά μας.

 

Θα μπορούσα να προσθέσω και ένα εμφατικό «οέο;», αλλά το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, για να το ελαφρύνω, σε σημείο που δεν μπορείς επί του παρόντος να αποδεχτείς.

Ιδίως αν ακόμη βρίσκεσαι στη διαδικασία να ψάχνεις τα χιλιάδες κομματάκια σου, με τον μεγεθυντικό φακό, και ακόμη και η σκέψη του να δώσεις μία και να σταθείς στα πόδια σου, πονάει και μόνο στη σκέψη. Σε αυτή τη φάση βρίσκεσαι; Ναι, χάλια, το ξέρω…

Αλλά και τι θα κάνεις; Θα κατεβάσεις τα πέπλα, και θα κλειστείς στο μοναστικό βίο; Θα παραδοθείς στη μοίρα σου, χωρίς να αναλογιστείς καν το επόμενο βήμα; Μπορεί και να είναι η πλέον εύκολη λύση, αλλά δεν συμφωνώ ότι αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη. Και όσο μεγαλύτερο το τραύμα, τόσο πιο έντονη η απαιτητέα προσπάθεια, συμφωνώ και επαυξάνω. Αλλά μήπως, λέω εγώ τώρα, να κάνεις μια προσπάθεια; Ένα βήμα τη φορά. Για να σε δω:

Το marrymarry.gr λέει: Αποδέξου την κατάσταση ως έχει. Το να βαυκαλίζεσαι και να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, ότι και καλά βρίσκεσαι κάπου αλλού, και η εμπειρία που έζησες με τον εν λόγω άνθρωπο είναι κάτι λιγότερο από τραυματική, δεν σου προσφέρει τίποτα περισσότερο από ένα ωραίο συννεφάκι, στο οποίο τοποθετείς τον εαυτό σου, και από το οποίο θα κατακρημνιστείς με την πρώτη, απλή ριπή του ανέμου που θα σε προσγειώσει πίσω στην πραγματικότητα. Έχε επίγνωση της κατάστασης, και αποδέξου ότι αυτή δεν μπορεί να αλλάξει με απλά δεκανίκια και placebos. Ακριβώς επειδή απαραίτητη προϋπόθεση του να μπορείς να σηκωθείς, είναι και να γνωρίζεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι…

Μην απομονώνεσαι. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να κατεβάσεις τα ρολά και να ενημερώσεις το κοινό ότι το παρόν μαγαζί δεν διατίθεται πλέον στη διάθεση του προς εξυπηρέτηση. Το να αποκόπτεις τον εαυτό σου από κάθε κοινωνική δραστηριότητα, δεν αποτελεί λύση. Κι όσο κι αν δεν θες να δεις κανένα, ειδικά τον πρώτο καιρό, η υιοθέτηση της σχετικής στάσης εκ μέρους σου, σε φέρνει απλά ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό της κατάθλιψης. Και αυτό, όχι, δεν πρέπει να το θέλεις καθόλου…

Απαλλάξου από ό,τι τον θυμίζει. Μικρά ή μεγάλα, αγαπημένα ή σιχαμένα, δεν σε απασχολούν. Οφείλεις να απαλλαγείς άμεσα από κάθε τι που μπορεί αν λειτουργήσει ως διαρκής υπόμνηση του γεγονότος, το οποίο πρέπει να ξεπεράσεις. Υλικά και μη αντικείμενα, προφίλ στα social media και φωτογραφίες από άλλοτε ευτυχισμένες στιγμές, όλες πρέπει να κονιορτοποιηθούν στο χρόνο και να αποσταλούν στο πυρ το εξώτερον, με συνοπτικές διαδικασίες. Και προχωράμε…

Μη βιάσεις τον εαυτό σου, και σεβάσου αυτό που χρειάζεται. Αν είναι χρόνος, φρόντισε να του τον παράσχεις απλόχερα, χωρίς ωστόσο να υποπέσεις σε κατάχρηση του. Αν είναι ηρεμία και απεμπλοκή από σχέσεις για ένα διάστημα, όχι, δεν θα πιεστείς από τις κολλητές σου, που θέλουν σώνει και ντε να σε αποκαταστήσουν άμεσα, με ένα νέο πολύ διαθέσιμο αγόρι. Δείξε κατανόηση απέναντι σου, και στο ότι πέρασες μία πολύ άσχημη φάση, και άσε την αποκατάσταση να κυλήσει ομαλά, χωρίς παρατράγουδα. Και πρώτα και κύρια…

Άρχισε να ζεις! Ξανά. Από την αρχή, αν χρειαστεί. Με διπλή προσπάθεια, και ακόμη περισσότερο πείσμα και επιμονή. Κόντρα στη μέχρι τώρα αντίληψη του ότι πρέπει να μπεις μέσα στην πέτρα της Μαρινέλλας, για να είσαι σε αρμονικό ταίριασμα με την κατάσταση πένθους που βιώνεις. Βγες έξω, και κάνε κάθε τι που σε ευχαριστεί, σε αναζωογονεί, σου δίνει ζωή, φίλη μου. Αυτό είναι το καλύτερο φυσικό γιατρικό, με το οποίο θα πρέπει να εφοδιαστείς, όσο λίγη διάθεση και κουράγιο κι αν έχεις. Όσο μεγάλες κι αν είναι οι πληγές, θα δεις, έστω και μετά από καιρό, ότι θα αρχίσουν να κλείνουν, και τα τραύματα να αποκαθίστανται. Να ζήσεις, αυτό είναι το στοίχημα σου, μην ξεγελαστείς λεπτό. Και να σου αποδείξεις ότι μπορείς να επιβιώσεις, κόντρα ακόμη και στις δικές σου πλέον απαισιόδοξες προβλέψεις. Η ζωή δεν σταματά με μία κακή στιγμή, δεν θα είχε νόημα έτσι, άλλωστε. Βάλε το καλά στο μυαλό σου, χαμογέλα, και άρχισε να βγαίνεις από την κωματώδη κατάσταση σου. Θα σου φανεί τόσο απλό, όταν έχεις φτάσει σε ικανοποιητικό βαθμό, που μέχρι και εσύ δεν θα το πιστεύεις. Κάνε την αρχή, Τα υπόλοιπα θα ‘ρθουν. Με μία νέα σχέση στον ορίζοντα, ή χωρίς. Εκεί εσύ αποφασίζεις…

Οσο τέλεια συναισθήματα νιώθεις όταν είσαι ερωτευμένη τόσο χάλια, αρνητικά, μη διαχειρίσιμα είναι τα συναισθηματά σου όταν χωρίζεις! Αναμφίβολα όποιος έχει βιώσει χωρισμό δεν έχει περάσει καλά και θέλει αυτή τη περίοδο να μην τη θυμάται (όσα καλά και αν αποκόμισε μετά).

Το να σε απορρίπτει κάποιος μπορεί να κλονίσει τα πάντα μέσα σου, την αυτοπεποίθησή σου και να σε κάνει να υποφέρεις.

Όμως όπως κάθε καλή κατάσταση έχει και τα κακά του έτσι συμβαίνει και το αντίστροφο αναφέρει το followme.gr!
Ας δούμε 5 αλήθειες που συνειδητοποιείς μετά από έναν οδυνηρό χωρισμό!

Αλήθεια 1# Eίσαι f***ng τέλεια!
To να είσαι με το λάθος άτομο για κάποια περίοδο της ζωής σου μπορεί να σε έχει φτάσει στο σημείο να μην έχεις καθόλου αυτοπεποίθηση και να έχεις χάσει τον εαυτό σου, να έχεις ξεχάσει ποια είσαι.
Όταν όμως μείνεις μόνη σου έχεις όλο το χρόνο να σκεφτείς, να αναθεωρήσεις και εν τέλεια να τα βρεις με τον εαυτό σου. Πρέπει να αποβάλλεις τα αρνητικά vibes που είχες πάρει από την σχέση που είχες. 

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και αφού θα έχεις περάσει όλα τα προαπαιτούμενα στάδια ενός χωρισμού θα νιώσεις πάλι όμορφη και δυνατή. Είσαι πάλι εσύ!

Αλήθεια 2# Eίσαι ένα "συναισθηματικό ζόμπι"!
Η κατάσταση χωρισμού σε έχει κάνει ένα ράκος. Νιώθεις χαμένη και δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαχειριστείς. Τα έξαλλα συναισθήματά σου που εναλλάσσονται από τη μια στιγμή στην άλλη ή τη μοναξιά σου. Δεν έχεις πουθενά διέξοδο και η λέξη ηρεμία έχει χαθεί από το λεξιλόγιο σου. Όμως δεν πάει έτσι. Πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που θα σε κάνουν να ξεχαστείς, να γελάσεις. Να έχεις γύρω σου θετικούς ανθρώπους και όχι μίζερους. Απόφυγε τα στενάχωρα τραγούδια και κάνε στροφή σε πιο χαρούμενα με bit, χορευτικά!

Αλήθεια 3# Είναι λογικό να είσαι λυπημένη...πολύ λυπημένη...πάρα μα πάρα πολύ λυπημένη!
Από τη στιγμή που κάποιος γίνεται πρώην σου πρέπει επί τόπου να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα ξανα είναι στη ζωή σου. Με αυτή τη σκέψη θα νιώθεις ότι βιώνεις ένα μικρό θάνατο. Και έτσι είναι. Είναι τόσο βαρύ συναίσθημα που δεν μπορείς να το διαχειριστείς έτσι απλά! Όμως με τον καιρό ο πόνος θα γίνει μικρός...μικρότερος...μέχρι να το ξεπεράσεις! Δώσε το χρόνο που χρειάζεσαι στον εαυτό σου!

Αλήθεια 4# Θα δεις πολλές ταινίες, νέες σειρές!
Στην αρχή ενός χωρισμού επειδή το κάθε λεπτό που περνάει ισοδυναμεί και με μια ανάμνηση-σκέψη-κλάμα θα αρχίσεις να βλέπεις ταινίες και σειρές για να ξεχνιέσαι!
Δεν είναι κακό να ξεχαστείς παρακολουθώντας άλλες ιστορίες. 
Άλλοι το ρίχνουν έξω, άλλοι κλείνονται στο σπίτι και βλέπουν ταινίες...ο καθένας το αντιμετωπίζει με τον δικό του τρόπο!

Αλήθεια 5# Το να σκέφτεσαι ότι θα τα ξαναβρείτε δεν είναι καλή ιδέα!
Λένε πως ότι σκεφτόμαστε γίνεται και αυτό είναι μια τέλεια οπτική. Όμως επειδή στην αρχή το μυαλό σου είναι θολό και δεν μπορείς να σκεφτείς ξεκάθαρα την κατάσταση εσένα και του πρώην σου το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην σκέφτεσαι επανασύνδεση. Διότι αυτή η σκέψη στοιχειώνεται μέσα σου και δεν φεύγει με αποτέλεσμα να έχεις ελπίδες και αυτές να σε κρατάνε πίσω. Δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις! 

Άφησε το χρόνο να σου δείξει τι θα γίνει!

Μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες που δείχνουν πως τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Όμως, υπάρχει πάντα δυνατότητα να το «γυρίσεις». Δες πώς.

1. Μην θεωρείς τίποτα δεδομένο.
Αφενός κάτι τέτοιο σε κάνει να μην απολαμβάνεις καμία στιγμή. Θεωρείς δεδομένο πως θα περάσετε μαζί το weekend, πως θα δείτε ένα βράδυ αγκαλιά ταινία στον καναπέ (καταλήγοντας να μη είστε καν αγκαλιά), πως θα βγείτε μια βραδινή βόλτα για ποτό. Αν δεν δημιουργείς μια διάθεση προσμονής και δεν παίρνεις ικανοποίηση από όσα κάνετε μαζί, αλλά μουρμουράς «μια από τα ίδια» βαδίζεις με μαθηματική ακρίβεια σε κακά μονοπάτια. Αν η σχέση σε νοιάζει, πάρ’ το αλλιώς

2. Μην αφήνεσαι.
Τον πρώτο καιρό της σχέσης ίσως να μην κυκλοφορούσες ποτέ άβαφη μπροστά του (ακόμα και το πρωί έκανες ένα «φυσικό μακιγιάζ»), πρόσεχες τα εσώρουχα που φοράς, απέφευγες να σε βλέπει με τα ίδια ρούχα. Μετά χαλάρωσες (και καλά έκανες). Όμως, μήπως παραχαλάρωσες; Αν είσαι μονίμως άβαφη, αχτένιστη, απεριποίητη και προπάντων βαριεστημένη να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και κοιτάζεσαι στον καθρέφτη χωρίς ικανοποίηση, πάρ΄το (ξανά!) αλλιώς. Όχι για να αρέσεις σε εκείνον, αλλά για να νιώσεις καλύτερα. Αν νιώσεις εσύ καλύτερα, θα αρέσεις πολύ περισσότερο και σε εκείνον.

3. Μην τον αποπαίρνεις
Στην αρχή της σχέσης τον θαύμαζες. Από τα αστεία που κάνει, τις γνώσεις του, την άνεσή του να αλλάζει το σκασμένο λάστιχο, τις επιδόσεις του στο… τένις (λέμε τώρα) μέχρι τον τρόπο που καθαρίζει το ψάρι. Λοιπόν, ο θαυμασμός είναι το κύριο συστατικό για να «δέσει» η σχέση. Αν τώρα σου τη δίνει από τον ήχο που κάνει όταν μασάει μέχρι την εμμονή του να κλείνει τους καθρέφτες του αυτοκινήτου όταν παρκάρει, σημαίνει πως αυτός ο θαυμασμός έχει ξεθυμάνει επικίνδυνα. Είναι ο χρόνος, η τριβή, η φθορά. Πριν παραδώσεις τα όπλα σε αυτή τη σκέψη, σκέψου όλα αυτά που σε έκαναν να τον ερωτευτείς. Προσπάθησε να τα αναζητήσεις στην καθημερινότητα. Αν είναι ακόμα κάπου εκεί, προσπάθησε να θυμηθείς πώς ήσουν και εσύ όταν σε ερωτεύτηκε. Ξύπνα ξανά αυτό το κορίτσι μέσα σου (και έξω σου). Αν η σπίθα σιγοκαίει, με λίγη καλή θέληση και από τις δύο πλευρές, ο έρωτας μπορεί να ξαναφουντώσει.

faysbook.gr

Τέλος στο μεγάλο κόλπο αστυνομικών – και όχι μόνο – με τις «δημοφιλείς νύφες» και τους «στοργικούς πατέρες» προκειμένου να εξασφαλίζουν ευνοϊκές μεταθέσεις επιχειρεί να βάλει νέο νομοσχέδιο από τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη.

Πρόκειται για μια «φάμπρικα» με εικονικούς γάμους και χωρισμούς και παιχνίδια με την επιμέλεια παιδιών ή την επίβλεψη ηλικιωμένων που είχε δημιουργηθεί στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ. και οδηγούσε στην «αποψίλωση» κρίσιμων υπηρεσιών.

Πρόκειται για το σκάνδαλο που είχε παρουσιάσει «Το Βήμα της Κυριακής» στις 14 Ιουνίου, με τους ενστόλους να χρησιμοποιούν διάφορα «προσωπικά» και ενδοοικογενειακά τρικ και να δημιουργούν παραπλανητική εικόνα για το συγγενικό περιβάλλον τους προκειμένου να χρησιμοποιούν «παράθυρα» του νόμου. Με αυτόν τον τρόπο εξασφάλιζαν μεταθέσεις στις ιδιαίτερες πατρίδες τους και άλλες επιθυμητές υπηρεσίες παρακάμπτοντας έτσι πολλές φορές τις θέσεις άλλων συναδέλφων τους που είχαν υποβάλει βάσιμα αιτήματα.

Πέντε χρόνια με την «άτακτη» αστυνομικίνα

Το πρώτο, επαναλαμβανόμενο «κόλπο» των αστυνομικών ήταν να προχωρούν σε εικονικούς γάμους με γυναίκες συναδέλφους τους στην επαρχία προκειμένου να εξασφαλίζουν, κατά παρέκκλιση, μετακίνησή τους στον τόπο των συμφερόντων τους έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η «συνυπηρέτηση» του ζευγαριού και να μη στέκεται η ΕΛ.ΑΣ… εμπόδιο στην «ευτυχία του ζευγαριού των αστυνομικών». Μάλιστα στο πλαίσιο των ελέγχων της ΕΛ.ΑΣ. είχε εντοπιστεί μια αρχιφύλακας σε πόλη της Πελοποννήσου να έχει παντρευτεί αντί αμοιβής χιλιάδων ευρώ μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα τρεις αστυνομικούς αλλά και έναν δάσκαλο.

Οι υπεύθυνοι της Αστυνομίας δεν μπορούσαν να αντιδράσουν επειδή τους δινόταν η εξήγηση ότι «δεν υπάρχει κανένα κόλπο και η αστυνομικίνα δυστυχώς ήταν “άτακτη” και άλλαζε τους άντρες σαν τα πουκάμισα. Και εκείνοι, αφού εξασφάλιζαν την παντοτινή μετάθεσή τους στην επιθυμητή υπηρεσία, έπαιρναν διαζύγιο ύστερα από λίγο καιρό και “έπνιγαν την πίκρα τους”».

Τώρα στο νέο σχέδιο νόμου μνημονεύεται ότι, «αν παύσουν να υφίστανται οι λόγοι για τους οποίους πραγματοποιήθηκε η μετάθεση πριν από την παρέλευση πενταετίας και εφόσον δεν έχει αποκτηθεί από τον γάμο αυτόν ανήλικο τέκνο, ο αστυνομικός μετατίθεται υποχρεωτικά στην υπηρεσία που ήταν πριν από τη μετάθεσή του για λόγους συνυπηρέτησης. Η ενημέρωση της υπηρεσίας για έλλειψη των λόγων συνιστά υποχρέωση του ίδιου του αστυνομικού, ο οποίος πρέπει να υποβάλει άμεσα σχετική αναφορά, γιατί αν δεν το πράξει αυτό συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα».

Δηλαδή, πιο απλά, το νομοσχέδιο επιχειρεί να πλήξει τον εικονικό γάμο των αστυνομικών χτυπώντας τη διαδικασία χωρισμού. Δηλαδή, «εγκλωβίζει» τον αστυνομικό ότι για μία πενταετία δεν μπορεί να πάρει διαζύγιο από την εκλεκτή (;) και συνάδελφό του αλλά και σε αυτό το χρονικό διάστημα να αποκτήσει παιδί μαζί της, αλλιώς θα επιστρέψει στην αρχική υπηρεσία. Ετσι ο «γαμπρός» αστυνομικός θα γνωρίζει ότι η «ψευτομετάθεση» θα του δεσμεύσει πέντε χρόνια από τη ζωή του και οι πολύφερνες νύφες της ΕΛ.ΑΣ. θα σταματήσουν να επηρεάζουν τη στελέχωση των αστυνομικών υπηρεσιών.

Αγαμοι οι «ευαίσθητοι» χωρισμένοι αστυνομικοί

Το νέο νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τέλος και στο φαινόμενο των αστυνομικών που γίνονταν ξαφνικά «κακοί σύζυγοι αλλά άριστοι πατεράδες». Με το κόλπο του «ψεύτικου χωρισμού» αστυνομικοί για να εξασφαλίσουν τέτοιου τύπου μεταθέσεις δήλωναν μαζικά χωρισμό από τις συζύγους τους που διέμεναν στην επαρχία. Διεκδικούσαν ωστόσο επίμονα την επιμέλεια των παιδιών τους. Και αυτό διότι με την απόκτηση της εικονικής «παρακολούθησης και ανατροφής» των παιδιών τους – με εικονικό βεβαίως χωρισμό – εξασφάλιζαν τη μετάθεσή τους στην πόλη όπου διαμένει η οικογένειά τους. Ασφαλώς μετά το ζευγάρι ενωνόταν πανευτυχές που πέτυχε το κόλπο και προχωρούσε σε νέο γάμο.

Με τον νέο νόμο γίνεται αλλαγή στο… τέλος του τρικ για να αποφευχθεί η αρχή του κόλπου. Απαγορεύεται για πέντε χρόνια στον αστυνομικό «ευαίσθητο πατέρα» που μετατίθεται στην επαρχία για να αναλάβει την επιμέλεια των παιδιών του να παντρευτεί ξανά. Και αυτό για να παρεμποδισθεί ο παραπλανητικός «χωρισμός» και το ζευγάρι να ξέρει ότι μία πενταετία θα είναι διαζευγμένο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πρόσκαιρη απόσπαση για φροντίδα ηλικιωμένων

Αλλαγή υπάρχει και στο κόλπο των αστυνομικών οι οποίοι με διασταλτική ερμηνεία του όρου «ιδία οικογένεια» έπαιρναν μεταθέσεις για να περιθάλπουν, υποτίθεται, έναν από τους ηλικιωμένους γονιούς τους. Φρόντιζαν βέβαια με σειρά παραπλανητικών εγγράφων να «καταδεικνύουν» ότι άλλοι συγγενείς τους ήταν αδύναμοι να συνδράμουν. Ετσι παρουσιάζονταν οι «ευαίσθητοι γιοι» να παίρνουν και αυτοί μαζικά μεταθέσεις.

Τώρα όμως αυτή η μετάθεση ζητείται να γίνει πρόσκαιρη απόσπαση και ο αστυνομικός υποχρεούται να ενημερώνει διαρκώς την υπηρεσία του για την κατάσταση του ασθενούς συγγενούς του, έτσι ώστε ούτε αυτό το κόλπο μετάθεσης να γίνεται τελικά «ελκυστικό».

Το ΒΗΜΑ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot