Θα μπορούσα να προσθέσω και ένα εμφατικό «οέο;», αλλά το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, για να το ελαφρύνω, σε σημείο που δεν μπορείς επί του παρόντος να αποδεχτείς.

Ιδίως αν ακόμη βρίσκεσαι στη διαδικασία να ψάχνεις τα χιλιάδες κομματάκια σου, με τον μεγεθυντικό φακό, και ακόμη και η σκέψη του να δώσεις μία και να σταθείς στα πόδια σου, πονάει και μόνο στη σκέψη. Σε αυτή τη φάση βρίσκεσαι; Ναι, χάλια, το ξέρω…

Αλλά και τι θα κάνεις; Θα κατεβάσεις τα πέπλα, και θα κλειστείς στο μοναστικό βίο; Θα παραδοθείς στη μοίρα σου, χωρίς να αναλογιστείς καν το επόμενο βήμα; Μπορεί και να είναι η πλέον εύκολη λύση, αλλά δεν συμφωνώ ότι αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη. Και όσο μεγαλύτερο το τραύμα, τόσο πιο έντονη η απαιτητέα προσπάθεια, συμφωνώ και επαυξάνω. Αλλά μήπως, λέω εγώ τώρα, να κάνεις μια προσπάθεια; Ένα βήμα τη φορά. Για να σε δω:

Το marrymarry.gr λέει: Αποδέξου την κατάσταση ως έχει. Το να βαυκαλίζεσαι και να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, ότι και καλά βρίσκεσαι κάπου αλλού, και η εμπειρία που έζησες με τον εν λόγω άνθρωπο είναι κάτι λιγότερο από τραυματική, δεν σου προσφέρει τίποτα περισσότερο από ένα ωραίο συννεφάκι, στο οποίο τοποθετείς τον εαυτό σου, και από το οποίο θα κατακρημνιστείς με την πρώτη, απλή ριπή του ανέμου που θα σε προσγειώσει πίσω στην πραγματικότητα. Έχε επίγνωση της κατάστασης, και αποδέξου ότι αυτή δεν μπορεί να αλλάξει με απλά δεκανίκια και placebos. Ακριβώς επειδή απαραίτητη προϋπόθεση του να μπορείς να σηκωθείς, είναι και να γνωρίζεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι…

Μην απομονώνεσαι. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να κατεβάσεις τα ρολά και να ενημερώσεις το κοινό ότι το παρόν μαγαζί δεν διατίθεται πλέον στη διάθεση του προς εξυπηρέτηση. Το να αποκόπτεις τον εαυτό σου από κάθε κοινωνική δραστηριότητα, δεν αποτελεί λύση. Κι όσο κι αν δεν θες να δεις κανένα, ειδικά τον πρώτο καιρό, η υιοθέτηση της σχετικής στάσης εκ μέρους σου, σε φέρνει απλά ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό της κατάθλιψης. Και αυτό, όχι, δεν πρέπει να το θέλεις καθόλου…

Απαλλάξου από ό,τι τον θυμίζει. Μικρά ή μεγάλα, αγαπημένα ή σιχαμένα, δεν σε απασχολούν. Οφείλεις να απαλλαγείς άμεσα από κάθε τι που μπορεί αν λειτουργήσει ως διαρκής υπόμνηση του γεγονότος, το οποίο πρέπει να ξεπεράσεις. Υλικά και μη αντικείμενα, προφίλ στα social media και φωτογραφίες από άλλοτε ευτυχισμένες στιγμές, όλες πρέπει να κονιορτοποιηθούν στο χρόνο και να αποσταλούν στο πυρ το εξώτερον, με συνοπτικές διαδικασίες. Και προχωράμε…

Μη βιάσεις τον εαυτό σου, και σεβάσου αυτό που χρειάζεται. Αν είναι χρόνος, φρόντισε να του τον παράσχεις απλόχερα, χωρίς ωστόσο να υποπέσεις σε κατάχρηση του. Αν είναι ηρεμία και απεμπλοκή από σχέσεις για ένα διάστημα, όχι, δεν θα πιεστείς από τις κολλητές σου, που θέλουν σώνει και ντε να σε αποκαταστήσουν άμεσα, με ένα νέο πολύ διαθέσιμο αγόρι. Δείξε κατανόηση απέναντι σου, και στο ότι πέρασες μία πολύ άσχημη φάση, και άσε την αποκατάσταση να κυλήσει ομαλά, χωρίς παρατράγουδα. Και πρώτα και κύρια…

Άρχισε να ζεις! Ξανά. Από την αρχή, αν χρειαστεί. Με διπλή προσπάθεια, και ακόμη περισσότερο πείσμα και επιμονή. Κόντρα στη μέχρι τώρα αντίληψη του ότι πρέπει να μπεις μέσα στην πέτρα της Μαρινέλλας, για να είσαι σε αρμονικό ταίριασμα με την κατάσταση πένθους που βιώνεις. Βγες έξω, και κάνε κάθε τι που σε ευχαριστεί, σε αναζωογονεί, σου δίνει ζωή, φίλη μου. Αυτό είναι το καλύτερο φυσικό γιατρικό, με το οποίο θα πρέπει να εφοδιαστείς, όσο λίγη διάθεση και κουράγιο κι αν έχεις. Όσο μεγάλες κι αν είναι οι πληγές, θα δεις, έστω και μετά από καιρό, ότι θα αρχίσουν να κλείνουν, και τα τραύματα να αποκαθίστανται. Να ζήσεις, αυτό είναι το στοίχημα σου, μην ξεγελαστείς λεπτό. Και να σου αποδείξεις ότι μπορείς να επιβιώσεις, κόντρα ακόμη και στις δικές σου πλέον απαισιόδοξες προβλέψεις. Η ζωή δεν σταματά με μία κακή στιγμή, δεν θα είχε νόημα έτσι, άλλωστε. Βάλε το καλά στο μυαλό σου, χαμογέλα, και άρχισε να βγαίνεις από την κωματώδη κατάσταση σου. Θα σου φανεί τόσο απλό, όταν έχεις φτάσει σε ικανοποιητικό βαθμό, που μέχρι και εσύ δεν θα το πιστεύεις. Κάνε την αρχή, Τα υπόλοιπα θα ‘ρθουν. Με μία νέα σχέση στον ορίζοντα, ή χωρίς. Εκεί εσύ αποφασίζεις…