Οριστικό τέλος στον φόβο για κούρεμα των καταθέσεων έβαλε η επιτυχής ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και τώρα οι τραπεζίτες ξεκινούν εκστρατεία για τον επαναπατρισμό των χρημάτων που έχουν κρυφτεί σε θυρίδες, στρώματα και μπαούλα, δίνοντας bonus στους καταθέτες που θα τα επιστρέψουν στα γκισέ, ελευθερώνοντας τα συγκεκριμένα ποσά από τους περιορισμούς των capital controls.

Αλλά και η κυβέρνηση πρόκειται να θεσμοθετήσει σειρά φορολογικών κινήτρων για όσους επιστρέψουν τα χρήματα στις τράπεζες.

Χθες ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας -παρουσιάζοντας το νέο χαρτονόμισμα των 20 ευρώ- δήλωσε χαρακτηριστικά: Οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες είναι πλήρως εξασφαλισμένες, καθώς μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχει αποσοβηθεί πλέον ο κίνδυνος κουρέματος.

Ομαλότητα
Σύμφωνα με την πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας και πρόεδρο της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, κ. Λούκα Κατσέλη, η επιτυχής ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης σηματοδοτεί την επιστροφή στην ομαλότητα και θα οδηγήσει σταδιακά στην άρση των capital controls, απαραίτητη προϋπόθεση για να πεισθούν οι αποταμιευτές ότι δεν υπάρχει ρίσκο για τις καταθέσεις τους.

Οι τραπεζίτες από την πλευρά τους θέτουν σε εφαρμογή σχέδια, ώστε μέσα στο 2016 να επιστρέψουν στις τράπεζες περί τα 20 με 25 δισ. ευρώ, από τα 45 δισ. ευρώ που «έφυγαν» από τον Οκτώβριο του 2014. Και όπως αναφέρουν τα τραπεζικά στελέχη, ενισχυτικός παράγοντας θα είναι η κυοφορούμενη ρύθμιση του ΥΠΟΙΚ, που θα δίνει φορολογικά κίνητρα σε όσους επιστρέψουν τα χρήματα στις τράπεζες, είτε αυτά βρίσκονται στο εξωτερικό είτε «κρυμμένα» σε θυρίδες και στρώματα.

Και καθώς ζούμε στην εποχή των capital controls, οι τραπεζίτες περιμένουν ευελιξία από το οικονομικό επιτελείο, στα κίνητρα που θα δοθούν στους καταθέτες.

Πρώτο βήμα: Το «φρέσκο χρήμα» να μην υπόκειται στους περιορισμούς των capital controls. Oπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Eurobank κ. Θόδωρος Καλαντώνης: Για να επιταχυνθεί η αύξηση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσουμε άμεσα στην επόμενη φάση χαλάρωσης των capital controls, ξεκινώντας από την πλήρη απελευθέρωση των χρημάτων που, από τα σπίτια και τις θυρίδες, επιστρέφουν ξανά στο τραπεζικό σύστημα.

Αυτό σημαίνει ότι το χαρτονόμισμα που επιστρέφει στο τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερο, να μην υπόκειται δηλαδή στους περιορισμούς των capital controls. Ο πελάτης θα μπορεί να ξαναπάρει σε χαρτονόμισμα οποιαδήποτε στιγμή το ποσό που καταθέτει, να το στείλει με έμβασμα στο εξωτερικό ή να κάνει πληρωμές στο εξωτερικό.

Φορο-κίνητρα
Δεύτερο βήμα: Τα φορολογικά κίνητρα. Μέχρι το τέλος του χρόνου πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση για «οικειοθελή» αποκάλυψη κρυφών εισοδημάτων στο εξωτερικό και το εσωτερικό με καταβολή φόρου και απαλλαγή από «πόθεν έσχες», πρόστιμα και προσαυξήσεις. Μάλιστα στο τραπέζι βρίσκεται και σενάριο να έχουν ακόμα χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή εκείνοι που όχι μόνο θα φέρουν τα χρήματα στις τράπεζες, αλλά και θα τα επενδύσουν είτε για αγορά ακινήτων είτε για στήριξη επενδυτικών σχεδίων κ.λπ. Και ακόμα όσοι τα δηλώσουν κλείνουν κάθε εκκρεμότητα με την Εφορία και δεν κινδυνεύουν με δήμευση χρημάτων και περιουσίας, με βάση το νέο περιουσιολόγιο.

Τρίτο βήμα: Οι τράπεζες, καθώς τα επιτόκια είναι χαμηλά, επιβραβεύουν τους καταθέτες που χρησιμοποιούν τις χρεωστικές κάρτες για αγορές με πόντους που εξαργυρώνονται σε επόμενες αγορές σε σούπερ μάρκετ, βενζινάδικα, πολυκαταστήματα κ.λπ.

Τέταρτο βήμα: Ξεκινούν εκστρατεία για την προσέλκυση κεφαλαίων, με επιπλέον κίνητρα, όπως είναι ο εβδομαδιαίος εκτοκισμός αλλά και επιστροφή μετρητών αναλογικά για κάθε 1.000 ευρώ που επιστρέφουν στην τράπεζα.

Πηγή: Έθνος

ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ – ΕΡΧΕΤΑΙ Η... ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Παρά τις διαψεύσεις για επικείμενο κούρεμα καταθέσεων, η νομενκλατούρα των Βρυξελλών ετοιμάζει σχέδιο για ένα ενδεχόμενο haircut, υποτίθεται για να προστατεύσει τους μικροκαταθέτες επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση: «Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά».

Είναι προφανές ότι οι τραπεζίτες και τα ξένα funds δεν θα επωμιστούν όλο το κόστος των ανακεφαλαιοποιήσεων. Τις «μαύρες τρύπες» των τραπεζών θα τις πληρώσουν για άλλη μια φορά οι μικροκαταθέτες, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι με τις ελάχιστες αποταμιεύσεις, επενδυτικές και μη.

Ήδη από χθες, Τετάρτη (11/11/2015) ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις προανήγγειλε τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Σχήματος Εγγύησης Καταθέσεων στο πλαίσιο της εμβάθυνσης της Ευρωζώνης και της ολοκλήρωσης της Τραπεζικής Ένωσης. Το τελικό σχέδιο με τις προτάσεις της Κομισιόν αναμένεται να παρουσιαστεί την Τρίτη 24 Νοεμβρίου και αναμένεται να φέρει τα πάνω-κάτω στο τραπεζικό σύστημα των χωρών που βρίσκονται στην Ευρωζώνη.

Από την πλευρά του ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι επισήμανε χθες ότι «η τραπεζική ένωση επιτάσσει τη διαμόρφωση του ενιαίου μηχανισμού εκκαθάρισης των τραπεζών, όπως και επίσης το σχηματισμό ενός κοινού πλαισίου προστασίας των καταθέσεων».

Το σύστημα και οι «παγίδες» που κρύβει

Σε πρώτο πλάνο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με την ΕΚΤ παρουσιάζει το σύστημα αυτό ως «ομπρέλα ασφαλείας», υπό την οποία θα προστατεύονται όλες οι καταθέσεις των πολιτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ανεξάρτητα από τη φυσική τοποθεσία της εκάστοτε τράπεζας μέσα στην Ευρωζώνη.
Όμως, αυτό, εάν επιχειρήσει κανείς να το αναλύσει περαιτέρω, συνεπάγεται μια πιο αυξημένη εποπτεία επί των τραπεζικών καταθέσεων, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται επιφυλάξεις σχετικά με το εάν και κατά πόσον θα λειτουργήσει επαρκώς το ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, με τη δημιουργία ενός ενιαίου αντίστοιχου ταμείου.

Ενδεικτικά και στο πλαίσιο της Τραπεζικής Ένωσης που σχεδιάζεται, εκφράζονται ενστάσεις ως προς τη χρονική περίοδο αλλά και τα ποιοτικά δεδομένα υλοποίησης ενός Κοινού Ταμείου Εξυγίανσης, το οποίο σύμφωνα με την ΕΚΤ και την Κομισιόν, αναμένεται να χρηματοδοτηθεί στο 100% σε οκτώ χρόνια με ποσό ύψους 55 δισ. ευρώ, το οποίο, ωστόσο, χαρακτηρίζεται από μεγάλη μερίδα οικονομολόγων ως «εξαιρετικά χαμηλό».
Και μπορεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία να μην επιτρέπει την κρατική στήριξη σε μια προβληματική τράπεζα, ωστόσο φαίνεται πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση μιας τράπεζας, η οποία ναι μεν αντιμετωπίζει δυσχέρειες, αλλά δεν έχει χαρακτηριστεί ακόμη ως «προβληματική».

Bail in: μια «συνταγή» από την Κύπρο
Όταν, λοιπόν, μια οποιαδήποτε τράπεζα εντός της Ευρωζώνης θα αρχίζει να αποκτά προβλήματα αφερεγγυότητας, με βάση τον νέο σχεδιασμό θα υιοθετείται το μοντέλο που εφαρμόστηκε στην κρίση της Κύπρου: το bail in ή σε απλά ελληνικά η «διάσωση εκ των έσω». Η τακτική αυτή προβλέπει τη μετατροπή του ενεργητικού της τράπεζας σε κεφάλαια της ίδιας της τράπεζας προκειμένου να απορροφηθούν οι όποιες ζημίες στην περίπτωση αφερεγγυότητας του ιδρύματος.

Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, όσες καταθέσεις δεν ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ ανά δικαιούχο και λογαριασμό, τότε είναι απολύτως διασφαλισμένες. Υπό το πρίσμα αυτό, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, Υπό αυτήν την έννοια, τραπεζικοί παράγοντες θεωρούν ότι σε μία αντίστοιχη περίπτωση στην Ελλάδα, η συζήτηση για επιπτώσεις στις καταθέσεις -ως ύστατο ενδεχόμενο- θα αφορούσε μόλις το 0,5% των ιδιωτών καταθετών, υπό την επισήμανση ότι ασφαλώς θα επηρέαζε περισσότερο τις επιχειρήσεις (πάντοτε με καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ).Όμως αυτές είναι μόνον εκτιμήσεις και κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά και να πει με βεβαιότητα ότι δεν θα μπορεί να «μπει χέρι» και σε τραπεζικές καταθέσεις με ποσά μικρότερα των 100.000 ευρώ.

Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε όλοι σχεδιασμοί περί προστασίας των καταθέσεων θα αποτελούν άλλη μία φενάκη στη «φαρέτρα» των επιχειρημάτων της ΕΕ για ένα δήθεν δικαιότερο τραπεζικό σύστημα.

newsbomb.gr

Αν ένας φορολογούμενος μπλεχτεί στα γρανάζια των ελεγκτών της φορολογικής διοίκησης, με αντικείμενο ελέγχου την προσαύξηση της περιουσίας του, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι έχει μπλέξει.

Η φορολογική νομοθεσία ορίζει ότι κάθε προσαύξηση περιουσίας που προέρχεται από παράνομη ή αδικαιολόγητη ή άγνωστη πηγή ή αιτία, θεωρείται κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα και φορολογείται ως τέτοια κατά τον έλεγχο, δηλαδή με 33%.

Το πρόβλημα όμως είναι τι πραγματικά συνιστά προσαύξηση περιουσίας και πώς ο φορολογούμενος μπορεί να αποδείξει ότι δεν έχει κλέψει την εφορία, διότι πολύ απλά στο παρελθόν, για παράδειγμα, δεν χρειαζόταν να δηλώσει έσοδα από τόκους καταθέσεων ή την πώληση εισηγμένων μετοχών.

Για αυτά τα στοιχεία και άλλα, τα οποία είτε ήταν αφορολόγητα είτε φορολογούνταν με ειδικό τρόπο, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, με νέα εγκύκλιο την οποία υπογράφει ο αναπληρωτής ΓΓΔΕ Ιωάννης Μπάκας, σημειώνει ότι πρέπει να αποδεικνύονται από τον φορολογούμενο με τα κατάλληλα νόμιμα δικαιολογητικά.

Μπερδέματα προμηνύονται και σε τυχόν περιπτώσεις δωρεών, γονικών παροχών και κληρονομιών, καθώς όπως ορίζεται στην εγκύκλιο πρέπει να ελέγχεται αν υπήρχε η δυνατότητα από τον δωρητή, τον δανειοδότη, τον παρέχοντα, τον κληρονομούμενο, να καταβάλει ποσά που επικαλείται ο φορολογούμενος, καθώς και αν έχουν καταλογιστεί τα ποσά που προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις (π.χ. τέλη χαρτοσήμου, φόρος γονικής παροχής, φόρος δωρεάς κ.λπ.).

Παρ' όλα αυτά, η ΓΓΔΕ κάνει προσπάθειες να λύσει κάποιες από τις κραυγαλέες περιπτώσεις ταλαιπωρίας των φορολογουμένων, όταν ήλθαν αντιμέτωποι με έλεγχο για αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Διευκρινίζεται για παράδειγμα ότι αν πάρει ένας φορολογούμενος χρήματα από έναν τραπεζικό λογαριασμό και τα μεταφέρει σε έναν άλλο τραπεζικό λογαριασμό, δεν συνιστούν κατ' ανάγκη φορολογητέο εισόδημα.

Ομως στην εγκύκλιο ορίζεται ότι στις μεταφορές χρηματικών ποσών μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών εξετάζονται και διερευνάται ο λόγος που πραγματοποιήθηκαν οι συναλλαγές μεταφοράς των ποσών αυτών αφού προσκομίσει ο φορολογούμενος τα σχετικά έγγραφα.

Δηλαδή το θέμα που πρέπει να εξετάζεται δεν είναι ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ ανάληψης και κατάθεσης στον ίδιο ή άλλο τραπεζικό λογαριασμό, αλλά αν τα αναληφθέντα ποσά υπερκαλύπτουν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, έτσι ώστε να μη δικαιολογούνται μεταγενέστερες καταθέσεις ίσου ή άλλου ποσού στον ίδιο ή άλλο λογαριασμό.

Σ' αυτή την περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί και να τεκμηριωθεί από τον έλεγχο ότι οι συγκεκριμένες αναλήψεις που έγιναν από τον φορολογούμενο από έναν ή περισσότερους λογαριασμούς δαπανήθηκαν για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί εφικτή η επανακατάθεση των ποσών αυτών σε ίδιους ή άλλους λογαριασμούς.

Επιπλέον, ο έλεγχος κρίνει και τεκμηριώνει εάν πρόκειται ή όχι για «πρωτογενείς καταθέσεις», δηλαδή για ποσά που προέρχονται από άγνωστη ή μη διαρκή ή μη σταθερή πηγή ή αιτία και δεν προέρχονται από αναλήψεις από άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Στο παρελθόν έχουν εντοπιστεί πολλές περιπτώσεις στις οποίες φορολογούμενοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την επιβολή συντελεστή 33% ακόμη και στην περίπτωση προθεσμιακών καταθέσεων οι οποίες στη λήξη τους εμφανίζονταν για μία ημέρα στον τραπεζικό τους λογαριασμό και στη συνέχεια τα χρήματα έμπαιναν εκ νέου σε προθεσμιακή κατάθεση. Ανάλογα μπλεξίματα είχαν και φορολογούμενοι οι οποίοι πήραν τα χρήματά τους από μια τράπεζα και τα κατέθεσαν σε μια άλλη, ενώ πολλαπλάσια προβλήματα αντιμετώπισαν όσοι έβγαλαν κεφάλαια στο εξωτερικό και τα επανεισήγαγαν στη χώρα, ακόμα και αν αυτά τα χρήματα ήταν νομίμως αποκτηθέντα και πλήρως φορολογηθέντα.

Η εγκύκλιος προσπαθεί να επιλύσει ορισμένες κραυγαλέες περιπτώσεις μέσω των αναγκαίων διευκρινίσεων, παραμένει όμως δεδομένο ότι έλεγχος για προσαύξηση περιουσίας είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε κοστούμι φόρων.

H απόφαση της ΓΓΔΕ

ΘΕΜΑ: Διευκρινίσεις για θέματα ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών και προσαύξησης περιουσίας.

Απαντώντας σε προφορικά και γραπτά ερωτήματα περί της ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών και προσαύξησης περιουσίας για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Α' Ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών


1. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15, 16, 17, 18 και 19 του ν. 2238/1994, καθώς και σύμφωνα με διευκρινιστικές εγκυκλίους και διοικητικές λύσεις που είχαν εκδοθεί μέχρι και 31 Δεκεμβρίου 2013, προβλέπεται προσδιορισμός φορολογητέας ύλης με βάση τις δαπάνες διαβίωσης των φορολογουμένων και των προσώπων που συνοικούν με αυτόν και τον βαρύνουν, όταν το συνολικό ποσό που προσδιορίζεται με τα ως άνω σχετικά άρθρα είναι ανώτερο από το συνολικό εισόδημά του.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης ζ' της παρ. 2 του άρθρου 19 του ανωτέρω νόμου, η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων περιορίζεται ή καλύπτεται μεταξύ άλλων, με ανάλωση κεφαλαίου που αποδεδειγμένα έχει φορολογηθεί κατά τα προηγούμενα έτη ή νόμιμα απαλλαγεί από το φόρο.

2. Με την 1037965/356/0012/ΠΟΛ.1094/23.3.1989 διαταγή του Υπουργείου Οικονομικών καθώς και με την παράγραφο 7 του άρθρου 3 του ν. 3842/2010 που τροποποίησε την παράγραφο 2, περίπτωση ζ', του άρθρου 19 του ν. 2238/1994, για τον υπολογισμό του κεφαλαίου που σχηματίζεται κάθε έτος, λαμβάνονται υπόψη εισοδήματα που είχαν φορολογηθεί ή είχαν νόμιμα απαλλαγεί από το φόρο, εισπράχθηκαν αποδεδειγμένα και τα οποία προκύπτουν από τον συμψηφισμό των θετικών και αρνητικών στοιχείων του ίδιου έτους. Εάν σε κάποιο έτος προκύψει αρνητικό υπόλοιπο τούτο επηρεάζει αρνητικά τα θετικά στοιχεία των προηγούμενων ετών.

Επίσης τα έτη αυτά θα πρέπει να είναι συνεχόμενα και να φτάνουν μέχρι το προηγούμενο του έτους που επικαλείται ο φορολογούμενος (κρινόμενο έτος). Το θετικό αλγεβρικό άθροισμα όλων αυτών των ετών θα αποτελέσει το συνολικό κεφάλαιο που σχηματίστηκε αυτά τα έτη.

3. Τα ως άνω αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 ίσχυαν για υποθέσεις και διαχειριστικές περιόδους μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013. Από την 1 Ιανουαρίου 2014 και μετά, ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 30, 31, 32, 33 και 34 του ν. 4172/2013 (ΦΕΚ 167 Α') όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί με την ΠΟΛ.1076/26.3.2015. Συγκεκριμένα οι διατάξεις περί ανάλωσης κεφαλαίου αναφέρονται στην περίπτωση ζ', της παρ. 2 του άρθρου 34 του ν. 4172/2013, ερμηνεύθηκαν με την ΠΟΛ.1076/26.3.2015 και δεν έχουν διαφοροποιηθεί σε σχέση με τις διατάξεις που ίσχυαν με τον ν. 2238/1994.

4. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση που ο φορολογούμενος εξαιρείται από τον εναλλακτικό τρόπο υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας με βάση τα άρθρα 31 και 32 του ν. 4172/2013 (π.χ. ανάπηρος για επιβατικό αυτοκίνητο), ή για τα κρινόμενα έτη δεν εφαρμοζόταν η δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (πόθεν έσχες ) του άρθρου 32 ν. 4172/2013 και δεν έχει φορολογηθεί το εισόδημά του βάσει προστιθέμενης διαφοράς τεκμηρίου τότε το αρνητικό υπόλοιπο που προκύπτει από την ανάλωση επηρεάζει αρνητικά τα θετικά υπόλοιπα του συνόλου των ετών που επικαλείται ο φορολογούμενος. Στην περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν υποχρεούται σε υποβολή δήλωσης βάσει των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων, τότε δεν υπάρχει κεφάλαιο προς επίκληση για το έτος αυτό και λαμβάνεται ως μηδενικό.

Επίσης, αν σε κάποιο έτος έχει προκύψει αρνητικό υπόλοιπο και το εισόδημα έχει φορολογηθεί βάσει τεκμηρίων τότε αυτό το υπόλοιπο δεν θα συμψηφιστεί με τα θετικά υπόλοιπα των ετών που επικαλείται ο φορολογούμενος (θεωρείται μηδενικό). Διευκρινίζεται ότι τα έτη προς επίκληση πρέπει να είναι συνεχόμενα μέχρι το προηγούμενο του κρινόμενου έτους. Το θετικό αλγεβρικό άθροισμα όλων των ετών θα αποτελέσει το συνολικό κεφάλαιο που σχηματίστηκε αυτά τα έτη (σχετ. η ΠΟΛ.1076/26.3.2015).

Β' Προσαύξηση περιουσίας

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθ. 21 του ΚΦΕ, κάθε προσαύξηση περιουσίας που προέρχεται από παράνομη ή αδικαιολόγητη ή άγνωστη πηγή ή αιτία, θεωρείται κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

2. Επιπλέον, με τις διατάξεις του άρθρου 39 του ΚΦΔ ορίζεται ότι σε περίπτωση διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 21 του ΚΦΕ, η προσαύξηση αυτή δεν υπόκειται σε φορολογία, εφόσον ο φορολογούμενος αποδείξει την πραγματική πηγή αυτής, καθώς επίσης και ότι αυτή είτε έχει υπαχθεί σε νόμιμη φορολογία, είτε απαλλάσσεται από τον φόρο σύμφωνα με ειδικές διατάξεις.

3. Οι διατάξεις της ως άνω παραγράφου αναφέρονται σε οποιαδήποτε προσαύξηση περιουσίας, που προέρχεται από παράνομη ή αδικαιολόγητη ή άγνωστη πηγή και αιτία προέλευσης, και ορίζεται ότι ο φορολογούμενος, έχει τη δυνατότητα να αποδείξει την πραγματική πηγή ή την αιτία προέλευσης ή ότι η εν λόγω προσαύξηση φορολογήθηκε ή απαλλάχθηκε νόμιμα. Σε περίπτωση που οι αποδείξεις δεν είναι ικανοποιητικές, η οποιαδήποτε προσαύξηση της περιουσίας χαρακτηρίζεται και φορολογείται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα.

4. Η προσαύξηση της περιουσίας μπορεί να αναφέρεται σε κινητή ή ακίνητη περιουσία οποιασδήποτε μορφής, όπως οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, σκάφη, αεροσκάφη, τραπεζικές καταθέσεις και πάσης φύσεως χρεόγραφα, (μετοχές, τοκομερίδια, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια κλπ.), η οποία δεν δικαιολογείται από τα εισοδήματα που δηλώνει ο φορολογούμενος. Η μεταβολή της σύνθεσης ή της διατήρησης της περιουσίας δεν σημαίνει απαραίτητα και την προσαύξησή της.

5. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε προσαύξηση περιουσίας διαπιστωθεί κατά τον έλεγχο, προκειμένου να φορολογηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγρ. 4 του άρθρου 29 του ΚΦΕ, δηλαδή με συντελεστή τριάντα τρία τοις εκατό (33%), απαιτείται να ελέγχονται και να συνεκτιμώνται και οι τυχόν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων του άρθρου 32 του ΚΦΕ.

6. Για την δικαιολόγηση προσαύξησης περιουσίας μέσω διάθεσης περιουσιακών στοιχείων ή μέσω απόκτησης εισοδημάτων που στο παρελθόν δεν υπήρχε η υποχρέωση της αναγραφής τους στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, είτε γιατί ήταν αφορολόγητα είτε γιατί φορολογούνταν με ειδικό τρόπο (πχ. τόκοι, πώληση εισηγμένων μετοχών), πρέπει να αποδεικνύονται με τα κατάλληλα νόμιμα δικαιολογητικά.

7. Επίσης, σε όσες περιπτώσεις επικαλείται ο φορολογούμενος ότι η προσαύξηση περιουσίας προέρχεται από δωρεά, δανειοδότηση, γονική παροχή, κληρονομιά κλπ, πρέπει να ελέγχεται αν υπήρχε η δυνατότητα από τον δωρητή, τον δανειοδότη, τον παρέχοντα, τον κληρονομούμενο, να καταβάλλει ποσά που επικαλείται ο φορολογούμενος, καθώς και αν έχουν καταλογιστεί τα ποσά που προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις (π.χ. τέλη χαρτοσήμου , φόρος γονικής παροχής , φόρος δωρεάς κ.λπ.).

8. Η προσαύξηση της περιουσίας που προκύπτει από τον έλεγχο τραπεζικών λογαριασμών πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς, καθόσον αναλήψεις / καταθέσεις μπορεί να αφορούν συναλλαγές-κινήσεις που δεν συνιστούν κατ' ανάγκη φορολογητέο εισόδημα. Περαιτέρω μεταφορές χρηματικών ποσών μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών εξετάζονται και διερευνάται ο λόγος που πραγματοποιήθηκαν οι συναλλαγές μεταφοράς των ποσών αυτών αφού προσκομίσει ο φορολογούμενος τα σχετικά έγγραφα.

Δηλαδή το θέμα που πρέπει να εξετάζεται δεν είναι ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ ανάληψης και κατάθεσης στον ίδιο ή άλλο τραπεζικό λογαριασμό αλλά αν τα αναληφθέντα ποσά υπερκαλύπτουν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, έτσι ώστε να μην δικαιολογούνται μεταγενέστερες καταθέσεις ίσου ή άλλου ποσού στον ίδιο ή άλλο λογαριασμό.

Σ' αυτήν την περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί και να τεκμηριωθεί από τον έλεγχο ότι, οι συγκεκριμένες αναλήψεις που έγιναν από τον φορολογούμενο από έναν ή περισσότερους λογαριασμούς δαπανήθηκαν για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί εφικτή η επανακατάθεση των ποσών αυτών σε ίδιους ή άλλους λογαριασμούς.

Επιπλέον ο έλεγχος κρίνει και τεκμηριώνει εάν πρόκειται ή όχι για «πρωτογενείς καταθέσεις», δηλαδή για ποσά που προέρχονται από άγνωστη ή μη διαρκή ή μη σταθερή πηγή ή αιτία και δεν προέρχονται από αναλήψεις από άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς. Σημειώνεται ότι δεν αντίκειται στη φορολογική νομοθεσία η ανάληψη χρηματικών ποσών και η αποδεδειγμένη επανακατάθεση μέρους ή του συνόλου αυτών και ούτε προβλέπεται χρονικός περιορισμός για την διαδικασία κίνησης χρηματικών κεφαλαίων.

9. Όταν δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η προσαύξηση της περιουσίας, τότε αυτή φορολογείται στη χρήση που διαπιστώνεται από τον έλεγχο ότι επήλθε. Ο φορολογούμενος δύναται σε κάθε περίπτωση να αποδείξει ότι ο χρόνος αυτός είναι διάφορος από αυτόν που διαπιστώθηκε από τον έλεγχο.

10. Για χρήσεις πριν από την 01/01/2014, σχετικές είναι οι διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 48 του ν. 2238/1994.

Πηγή: euro2day.gr

Η δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις σύμφωνα με γνωμοδότηση του ΣτΕ.

Αναλυτικά το σκεπτικό του ΣτΕ

Επειδή, η κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 30 παρ.5 περ.ε του ν. 3296/2004 δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών και λοιπών περιουσιακών στοιχείων που διατάσσεται με πράξη των αρμοδίων οργάνων του Σ.Δ.Ο.Ε. αποτελεί διοικητικό μέτρο, το οποίο αποσκοπεί στην διατήρηση των περιουσιακών στοιχείων του ελεγχομένου προσώπου, ώστε να είναι δυνατή η ικανοποίηση των αξιώσεων του Δημοσίου κατ’αυτού, σε περίπτωση διαπιστώσεως, βάσει του πορίσματος σχετικής έρευνας, της εκ μέρους του τελέσεως της πιθανολογηθείσης παραβάσεως, καθώς και στη διασφάλιση των αναγκαίων στοιχείων για την έρευνα (βλ. ΣτΕ 3316/2014 Ολομ., ΣτΕ 2797/2009).

Ως διοικητικό μέτρο δε που κατατείνει στην εξυπηρέτηση των ανωτέρω σκοπών, η κατ’άρθρο 30 παρ. 5 περ. ε του ν. 3296/2004 δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του ελεγχομένου προσώπου διακρίνεται από την απαγόρευση κίνησης λογαριασμών και εκποίησης περιουσιακών στοιχείων που διατάσσεται κατά τις διατάξεις του άρθρου 48 του ν.3691/2008, από όργανο της Ποινικής Δικαιοσύνης, στο πλαίσιο διεξαγωγής τακτικής ανάκρισης, προανάκρισης ή και προκαταρκτικής εξέτασης και το οποίο εντάσσεται στα διωκτικά μέτρα της ποινικής νομοθεσίας (βλ. ΣτΕ 4427-ΣτΕ 8/2014). Συνεπώς, εν όψει της διαφορετικής φύσεως των διατάξεων που προβλέπουν τη λήψη των ανωτέρω μέτρων (άρθρο 30 παρ. 5 του ν. 3296/2004, άρθρο 48 του ν. 3691/2008) και των διαφορετικών σκοπών που υπηρετούνται με τις διατάξεις αυτές, σε περίπτωση κατά την οποία τα εν λόγω μέτρα λαμβάνονται παραλλήλως από τα αρμόδια όργανα, συνισχύουν, ως αυτοτελείς και διακεκριμένες αιτίες δεσμεύσεως των οικείων περιουσιακών στοιχείων.

Εν όψει των ανωτέρω, το έννομο συμφέρον της αιτούσης να ζητήσει την ακύρωση της εγκριθείσης με την προσβαλλόμενη πράξη δεσμεύσεως των περιουσιακών της στοιχείων, καθώς και η ισχύς της ως άνω επιβληθείσης δεσμεύσεως διατηρείται παρά το γεγονός ότι -ήδη προ της ασκήσεως της υπό κρίση αιτήσεως- είχε διαταχθεί, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, η δέσμευση της κίνησης των τραπεζικών της λογαριασμών και η απαγόρευση εκποίησης περιουσιακών της στοιχείων, με το υπ’ αριθμ. 1181/2012 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης.

Σε κάθε περίπτωση, άλλωστε, η δέσμευση που διατάχθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη εκτείνεται στο σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας της αιτούσης, ενώ η επιβληθείσα με το προαναφερθέν βούλευμα απαγόρευση εκποίησης αφορά μόνον τα συγκεκριμένα μνημονευόμενα περιουσιακά στοιχεία.

Επειδή, όπως κρίθηκε με την ΣτΕ 3316/2014 απόφαση της Ολομελείας του Δικαστηρίου, το κατά τη διάταξη του άρθρου 30 παρ. 5 περ. ε του ν.3296/2004 μέτρο της δέσμευσης των τραπεζικών λογαριασμών και οποιουδήποτε είδους περιουσιακών στοιχείων, συνεπαγόμενο σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά του ελεγχόμενου προσώπου και ειδικότερα στα περιουσιακά δικαιώματα και την οικονομική και επαγγελματική ελευθερία του, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 17 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 1 Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 (Α΄ 256). Και τούτο, διότι, αν και με το μέτρο αυτό εξυπηρετείται σκοπός δημοσίου συμφέροντος (δηλαδή η διατήρηση των περιουσιακών στοιχείων του ελεγχόμενου προσώπου για να είναι δυνατή η ικανοποίηση των αξιώσεων του Δημοσίου κατ’ αυτού σε περίπτωση διαπιστώσεως, βάσει του πορίσματος σχετικής έρευνας, της εκ μέρους του τελέσεως της πιθανολογηθείσας παραβάσεως, καθώς και η διασφάλιση των αναγκαίων στοιχείων για την έρευνα), εν τούτοις δεν διαγράφονται στον νόμο κατά τρόπο σαφή και αντικειμενικό οι προϋποθέσεις της δεσμεύσεως των περιουσιακών στοιχείων, αλλ’αντιθέτως, με τη χρήση αόριστων εννοιών, καταλείπεται ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη Διοίκηση.

Επιπλέον δε, παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, διότι δεν τίθεται από τον νόμο περιορισμός ως προς την έκταση των περιουσιακών στοιχείων, που επιτρέπεται να τίθενται υπό δέσμευση από τη Διοίκηση, ούτε, κυρίως, ως προς τη χρονική διάρκεια της δεσμεύσεως, ενώ δεν ρυθμίζεται ειδικότερα η διαδικασία της επιβολής και της άρσης της δεσμεύσεως των περιουσιακών στοιχείων, με πρόβλεψη διαδικαστικών εγγυήσεων ανάλογων προς τη σοβαρότητα του λαμβανόμενου μέτρου.

enikonomia.gr

Σε ένα απίστευτο φοροκυνηγητό θα βρεθούν όλοι οι Ελληνες τους επόμενους μήνες καθώς προωθείται ένας φόρος περιουσίας ο οποίος θα «κτυπα» όλα τα ακίνητα εσωτερικού και εξωτερικού, τιμαλφή που βρίσκονται στα σπίτια ή σε θυρίδες, αδήλωτα χρήματα, κεφάλαια που έχουν τοποθετηθεί σε επενδυτικά προϊόντα εντός και εκτός Ελλάδας.

Η δημιουργία του Περιουσιολογίου θα ανατρέψει τα πάντα σε ότι αφορά τη φορολόγηση των Ελλήνων και είναι σίγουρο ότι θα επιβαρύνει υπέρμετρα όσους διαθέτουν έστω και λιγότερα από το… μέσο όρο. Είτε κάποιος εργάζεται περισσότερο και αποταμιεύει, είτε οι αμοιβές του είναι υψηλές εξαιτίας της δουλειάς του, είτε… κληρονομεί ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία είτε θέλει να επενδύσει τους κόπους μιας ζωής.

Η εφαρμογή του ενιαίου φόρου δεν θα πλήξει μόνο τα υψηλά εισοδήματα αλλά θα εφαρμοστεί επί δικαίων και αδίκων με αποτέλεσμα να οδηγήσει στην απόκρυψη εισοδημάτων ή στο «μαύρο» χρήμα.

Σύμφωνα με τον Ελεύθετο Τύπο, ο νέος φόρος περιουσίας προορίζεται να αντικαταστήσει τον ισχύοντα σήμερα Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) με την ίδια ακριβώς αποδοτικότητα σε έσοδα. Θα επιχειρηθεί, δηλαδή, να δομηθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποδίδει στα δημόσια ταμεία τουλάχιστον 2,65 δισ. ευρώ ετησίως, όσα ακριβώς και ο ΕΝΦΙΑ.

Το σχέδιο της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών προβλέπει πολύ απλά τη φορολόγηση της αξίας όλων των περιουσιακών στοιχείων και των αποταμιευμένων κεφαλαίων των Ελλήνων πολιτών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, με εξαίρεση μόνο τις καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες.

Οι αξίες των ακινήτων, των επιχειρήσεων, των αυτοκινήτων, των δικύκλων, των λοιπών κινητών περιουσιακών στοιχείων, των μετοχών, των ομολόγων και των λοιπών επενδύσεων που έχει κάθε Ελληνας φορολογούμενος στο εσωτερικό και το εξωτερικό, πλην των καταθέσεων στις εγχώριες τράπεζες, θα υπόκεινται στο νέο φόρο περιουσίας, όπως επίσης και τα χρήματα που βρίσκονται «κάτω από τα στρώματα» στα σπίτια. Προκειμένου δε όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία και κεφάλαια να φορολογηθούν θα καταρτιστεί πρώτα το «περιουσιολόγιο», μια ενιαία βάση δεδομένων στην οποία θα καταχωρηθούν όλες οι αναγκαίες πληροφορίες για τον ακριβή προσδιορισμό της αξίας των περιουσιακών στοιχείων και των αποταμιεύσεων των Ελλήνων φορολογουμένων και, εν τέλει, τον ορθό υπολογισμό του νέου φόρου.

Βεβαίως, αν κάποιος δεν δηλώσει την περιουσία του τότε θα υπάρχουν κυρώσεις που θα φτάνουν μέχρι και το 100% της κατάσχεσης των αποκρυβέντων στοιχείων.

Πριν αρχίσει να καταρτίζεται το περιουσιολόγιο θα ψηφιστεί και θα τεθεί σε εφαρμογή νόμος με τον οποίο δίδεται η δυνατότητα σε όλους τους Ελληνες φορολογούμενους να αποκαλύψουν οικειοθελώς κεφάλαια, στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό, τα οποία δεν είχαν δηλώσει τα προηγούμενα χρόνια. Τα κεφάλαια που θα δηλωθούν θα φορολογηθούν με βάση τις ισχύουσες φορολογικές κλίμακες, αλλά χωρίς πρόστιμα και προσαυξήσεις. Από τη στιγμή που τα ποσά αυτά θα δηλωθούν και θα φορολογηθούν θα έχουν πλέον νομιμοποιηθεί και οι φορολογούμενοι θα μπορούν να τα αξιοποιήσουν για την κάλυψη τεκμηρίων στις φορολογικές δηλώσεις των επόμενων ετών.
Στη συνέχεια, μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία της εθελοντικής αποκάλυψης αδήλωτων κεφαλαίων θα αρχίσει το «κτίσιμο» του «περιουσιολογίου».

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot