Γράφει o Δημήτρης Μυλωνάς, Πολιτικός Μηχανικός

Στις 16-7-2021 με αριθμό πρωτοκόλλου 3494 κατέθεσα αίτηση ζητώντας την απόφαση της Διοίκησης του Νοσοκομείου μας με το σκεπτικό αιτιολόγησης της τοποθέτησης της αναμνηστικής πινακίδας του Κώου Βουλευτή Σ. Μανούση (περιόδου 1963-1967) που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του π. δημάρχου Καΐσερλη και μεγάλου μέρους της κοινωνίας, όσων έχουν γνώση των γεγονότων της πολυτάραχης προ-χουντικής πολιτικής περιόδου και ειδικά των γεγονότων της αποστασίας του 1965.

Η απάντηση δεν ήρθε ακόμη, τα γεγονότα τρέχουν, τα προβλήματα του νοσοκομείου φαίνεται να διευρύνονται και η ανησυχία των πολιτών μεγαλώνει, όπως και η πίκρα τους βλέποντας ότι ο τόπος μας κάθε άλλο πάρα προς το καλύτερο πηγαίνει...

Ερωτούμε δημόσια: Κύριοι της διοίκησης, το ίδρυμα δεν έχει ανάγκη από αναμνηστικές πινακίδες για να γίνει γνώστη η συνεισφορά του κάθε λειτουργού της δημόσιας υγείας, γιατί η Κως είναι μικρή και όλοι γνωριζόμαστε. Κάθε δικαιολογία συνηγορίας της τοποθέτησης είναι περιττή. Η ενέργεια δείχνει έλλειψη γνώσης της ιστορίας του τόπου μας.

Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες της δικής μου γενιάς που όχι μόνο γνωρίζουν και θυμούνται αλλά έζησαν τα γεγονότα των Ιουλιανών με τις αποστασίες και την πραξικοπηματική υποχρέωση σε παραίτηση και αντικατάσταση του εκλεγμένου πρωθυπουργού από το Παλάτι και την Αμερικανική Πρεσβεία, διαδικασία στην οποία συνέπραξε ο τότε δικός μας κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Βουλευτής Σταμ. Μανούσης. Ουδέποτε η τοπική κοινωνία αποδέχθηκε την πολιτική επιλογή και γι αυτό στα μετέπειτα χρόνια η πολιτική εκτίμηση για τον γιατρό Σ. Μανούση εξέλειπε.

Οι πολιτικοί του φίλοι και παράγοντες τον διέγραψαν ως «προδότη των ιδεών και του κινήματος για την δημοκρατία και την ελευθερία στη μετά-εμφυλιοπολεμική Ελλάδα». Αυτό το πλατύ δημόσιο αίσθημα ιστορικής πολιτικής συνείδησης παραβίασε η τοποθέτηση της πινακίδας και είναι δικαιολογημένη η αντίδραση του Καΐσερλη. Η πινακίδα είναι καλό να αφαιρεθεί! Μπορεί να βρεθεί άλλος τρόπος για να μνημονεύονται στις επόμενες γενιές τα σημαντικά πολιτικά πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας, ή με τη θετική ή και την αρνητική τους δραστηριότητα.

Το νοσοκομείο Κω ενδιαφέρει όλους μας εδώ και δεκαετίες. Από την εποχή υπουργείας Σ. Μανούση έχει τεθεί ως αίτημα «νέο νοσοκομείο»! Η δυστοκία, οι μεγαλοστομίες και οι διαψεύσεις τους, οι μεγαλο-υποσχέσεις με την προκλητική προχειρότητά τους και οι τελευταίες ανόητες επικοινωνιακές κινήσεις που θα διαψευστούν πολύ γρήγορα, θα έπρεπε να μας οδηγήσει σε αλλαγή στόχου.

Το απαιτούμενο και το προσφορότερο σενάριο είναι η καλυτέρευση των συνθηκών λειτουργίας του υπάρχοντος Νοσοκομείου και παροχής διευρυμένων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες. Η πρόσφατη παραίτηση του συμπατριώτη μας γιατρού Ν. Μαυρουδή είναι η συνέχεια του φαινομένου της περιοδικής αποδυνάμωσης του ιδρύματος μέσω αποχωρήσεων, μετακινήσεων, άρνησης αποδοχής επιλογών ιατρών σε προκηρυγμένες θέσεις, αλλά και από ανεπιτυχείς προσλήψεις προβληματικών προσώπων.

Τα πρόβλημα επεκτείνεται στο βοηθητικό παραϊατρικό προσωπικό, μέσω των συνέχων καθυστερήσεων στις προσλήψεις και των χρόνιων λειτουργικών κενών που παρουσιάζονται και δυσκολεύουν την υπηρεσία. Το κακό συμπληρώνεται με την υστέρηση που παρατηρείται στις επισκευές του μηχανολογικού εξοπλισμού και τις καθυστερήσεις στην ανανέωση και την επέκταση σε σύγχρονο ηλεκτρονικό εξοπλισμό.

Όλοι οι υπεύθυνοι και τοπικοί πολιτικοί παράγοντες κρίνονται για τις επιλογές τους και θα κριθούν θετικά για τη συμβολή τους στον εκσυγχρονισμό του και την ποιοτική λειτουργία του υπάρχοντος νοσοκομείου. Οι τιμητικές πινακίδες και οι υποσχέσεις για νέο νοσοκομείου είναι κινήσεις κοσμικού χαρακτήρα και εξυπηρετούν επικοινωνιακές επιδιώξεις.