Το είδαμε κι αυτό και απορησαμε με την ακραία και βλάσφημη τοποθέτηση της διαφημιστικής ταμπέλας μιας ταβέρνας μπροστά από το άγαλμα του ΙΠΠΟΚΡΆΤΗ. Καλά δεν υπάρχη ένας αρμόδιος ή ένας υπεύθυνος του Δήμου να ρίξει μια κλοτσιά σ' αυτή την μπρουταλ και προσβλητική ταμπέλα; Λίγη τσίπα δεν υπάρχει? Και μη μας πείτε ότι δεν υπέπεσε στην αντίληψη σας αυτή η προσβλητική κακοήθεια, διότι θα είναι ψέμα.
Προχτές ακόμα, είδαμε τον δήμαρχο πάνω σε ένα ποδήλατο να ποδηλατει στο λιμάνι. Έστω λοιπόν ότι διέφυγε της θωριας του, η κακοήθεια αυτή. Πόσοι αντιδήμαρχοι, πόσοι γραμματείς και Φαρισαίοι, πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι, έχουν περάσει από τον συγκεκριμένο χώρο κανείς δεν είδε την απρέπεια αυτή, μόνο εμείς την είδαμε?
Υπάρχει κάποιος δόλος, υπάρχει κάποιο συμφέρον, ή απλή αδιαφορία που συνιστά όμως απρέπεια, ίσως και εγκληματική ενέργεια?
Εμείς περιμένουμε και υπομένουμε.

ΘΕΤΙΚΑ και ΑΡΝΗΤΙΚΆ του ΔΗΜΟΥ ΚΩΩΝ.
Ένα σημαντικό έργο είναι αυτό που τυχαία είδαμε εκεί στην άκρη του Ναυτικού Ομίλου. Είναι μια ηλεκτρονική καρέκλα όπου ο συνάνθρωπος μας ΑΜΕΑ μπορεί με την βοήθεια της, να μπει στη θάλασσα και να κολυμπήσει. Το ότι νοιάστηκαν τους αδύναμους συνανθρώπους μας, είναι θετικό και μόνο με ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μπορούμε εκ μέρους μας να πούμε.
Από την άλλη, λίγα μέτρα πιο εκεί θα συναντήσουμε ένα έλος, με παχιά πράσινη βρόμικη πανίδα που μυρίζει απαίσια και η οσμή της φθάνει μέχρι και τους λουόμενους εκεί στον όμιλο. Και επιπλέον, πλαστικά μπουκάλια, κουτιά από μπιρες, χαρτομανι, πάνες και διάφορα άλλα αντικείμενα επιπλέουν στο ευωδες αυτό έλος. Και διερωτάται κανείς αν, υπέπεσε στην αντίληψη των υπευθύνων του δήμου αυτό το απεχθές ανουσιουργημα που μόνο ζημιά προκαλεί σε όποια καλή προσπάθεια.

ΣΚΕΨΕΙΣ__________________________
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ, ΑΥΤΗΣ, ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ____________________________________

Όταν η φύση θέλει να εκδικηθεί, το κάνει χωρίς έλεος.
Είναι σχεδόν αδύνατον να αντιμετωπιστεί μια τέτοιου είδους εισβολή πρωτόγνωρης καταιγίδας με τόνους χιόνι να πέφτει και να θέλουμε την επομένη, το κράτος, ο δήμος, να είναι εξω από την πόρτα μας και να καθαρίσει τα πεζοδρόμια και τους δρόμους. Έστω ότι τα κάνει, που θα διοχετευτούν όλοι αυτοί οι τόνοι χιονιού?
Μπορούσε ο άνθρωπος, η ανθρώπινη δύναμη να εμποδίσει την κοπή των δένδρων από το υπέρμετρο βάρος του χιονιού? Αν ναι, να βγει κάποιος και να το πει.
Μπορούσε ο κάθε δήμαρχος εκ των προτέρων να γνωρίζει ποιά δένδρα θα δεχθούν τόσο πολύ χιόνι για να μεριμνήσει για την κοπεί τους?
Βέβαια ο κόσμος είναι αγανακτισμένος για πολλούς λόγους. Ας σκεφτεί μόνο ότι, η Ελλάδα δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένη και δεν έχει ούτε την εμπειρία των σκανδιναβικών χωρών, που εχουν συνηθίσει να ζουν και να πορεύονται με το χιόνι, (τα παιδιά πάνε σχολείο με το ποδήλατο)
ούτε και κατάλληλο εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα.(έχω σχετική εμπειρία).
Γιατί λοιπόν όλοι εμείς ενώ γνωρίζαμε ότι η καταιγίδα ήταν προ των πυλών δεν οργανωθήκαμε με αλυσίδες, με ξύλα για το κρύο (έμεινα πέντε μέρες χωρίς θέρμανση) ή πετρέλαιο?
Τα λέω αυτά όχι για να δικαιολογήσω το κράτος αλλά, να τονίσω τον ωχαδερφισμό που μας διακρίνει και τα «ΘΕΛΩ» μας, που για εμάς είναι απαραβίαστα και κανόνες ζωής.
Σώπασε λοιπόν το ΕΓΩ σου και πορεύσου αναλόγως.
Από τούδε και στο εξής, λόγω και της κλιματικής αλλαγής έτσι θα πορευόμαστε, έτσι θα ζούμε.
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ

Θυμίζουμε ότι πριν από ένα χρόνο γράψαμε αυτό το κείμενο.Η κατάσταση παραμένει η ίδια? Αν έτσι είναι, μας διακατέχει βαθιά θλίψη για την αναλγησία του ΔΗΜΟΥ

Πέρυσι σαν σήμερα

Η ΦΘΟΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΙ________________
Ο χρόνος μας θυμίζει ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές. Είναι ένας μεγάλος αντίπαλος του ανθρώπου και της ζωής. Αυτός, ο (χρόνος), παραμένει άφθαρτος, αλλά και ισοπεδωτικος συγχρόνως.
Το «περίπτερο» μέσα στο χώρο της μαρίνας αφέθηκε και εγκαταλείφτηκε να φθαρεί, από τους ίδιους τους ανθρώπους. Πληγώνει και η φθορά και η ανυπαρξία ενδιαφέροντος.
Θα μπορούσε εύκολα να αξιοποιηθεί με την συμμετοχή και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Να αναπτυχθει ένας πνεύμονας αναψυχής και μαζί ένα καφε-ρεστοράν όπως ήταν παλιά.
Βλέποντας το, έτσι όπως έχει καταντήσει ερείπιο, μισογκρεμισμένο, με την ανελέητη φθορά του χρόνου να ακουμπάει τις θύμησες που ζωγράφισε ο χρόνος μαζί με την φθορά, μας φέρνει στο νου τα φλερτ που αναπτύχθηκαν την όχι και τόσο μακρυνή εποχή, τα ξενύχτια, τα αυτοσχέδια ροκ εντ ρολ πάρτι,και, τα θαλασσια νυχτρινα μπάνια.
Δεν είναι οι αναμνήσεις που μοσχοβολουν στην ψυχή μας, είναι η ανθρώπινη ανεπάρκεια που κυριαρχεί διασκορπισμένη σε πολιτικούς και αρχές, και ματώνει την ματιά μας.
Φίλος καλός, αξιοματουχος της δημοτικής αρχής, μας παρατήρησε ότι, είμαστε
καταγγελτικοι στον λόγο και προσπαθούμε να κάνουμε τον δημόσιο ελεγκτή. Να σημειώσουμε ότι: ποτέ δεν επιδιώξαμε κάτι τέτοιο γιατί δεν είναι στον χαρακτήρα μας. Εμείς επισημάνσεις κάνουμε, αφουγκραζομαστε και αν είναι εύστοχες οι παρατηρήσεις, τις καταγράφουμε στην φιλόξενη Aegeanws. Άλλωστε καταγράφοντας τα γεγονότα τα εντάσσουμε στον δικό μας αξιακο κόσμο. Τα αξιολογούμε σύμφωνα με την δική μας κλίμακα αξιων. Έχουμε ταυτότητα προσωπική, επαγγελματική, κοινωνική και, όχι πάντα πολιτική.
Στο δια ταυτα. Αν θυμάμαι καλά η σύμβαση της μαρίνας προβλέπει, την κατασκευή ενός παρόμοιου περιπτέρου, κάτι που δεν έχει πραγματοποιηθεί. Να το ξεχάσουμε κι αυτό?
Δημήτρης Καλλούδης