Μία μέχρι πρόσφατα άγνωστη θεραπευτική μέθοδος, η καλλιγραφοθεραπεία, "έρχεται" στην Ελλάδα και θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο 1ο Διεθνές Συμπόσιο Θεραπειών Μέσω Τέχνης, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από 17-19 Σεπτεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της 5ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης.

Τα αποτελέσματα μελετών που έγιναν στην Ιαπωνία έδειξαν ότι η καλλιγραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαγνωστικό αλλά και ως θεραπευτικό εργαλείο κατά του άγχους, αλλά και σε περιπτώσεις ψυχοσωματικών και συμπεριφορικών διαταραχών καθώς και για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 και της νόσου Alzheimer. Έχοντας τις ρίζες της στην Ιαπωνία και την Κίνα, η καλλιγραφοθεραπεία έφτασε στην Ευρώπη το 2008 και τώρα "εισάγεται" και στην Ελλάδα.

Στο πλαίσιο του Συμποσίου μια κλινική ψυχολόγος (Ντέπη Ρίζου), μία καλλιγράφος - μικρογράφος (Μαρία Γενιτσαρίου) και μία γραφολόγος (Ειρήνη Παλιούρα) θα παρουσιάσουν συνθετικά την καλλιγραφοθεραπεία, εστιάζοντας στην τεκμηριωμένη αγχολυτική/χαλαρωτική της δράση σε ενήλικες.

Ο όρος "καλλιγραφοθεραπεία" ή "καλλιγραφική ψυχοθεραπεία τέχνης" υπάρχει ήδη ως αυτόνομο είδος ψυχοθεραπείας τέχνης, που βασίζεται στη χρήση καλλιγραφικών ειδών και τεχνικών για ψυχοθεραπευτικούς σκοπούς" αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κλινική ψυχολόγος Ντέπη Ρίζου.

"Πολλές έρευνες, που πιστοποιούν τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα της καλλιγραφίας, έχουν γίνει με την κινεζική καλλιγραφία. Εδώ βέβαια πρέπει να συμπεριλάβουμε την ιαπωνική, αραβική και εβραϊκή γλώσσα. Η διερεύνηση της καλλιγραφοθεραπείας για τις ευρωπαϊκές γλώσσες έχει σημείο αφετηρίας την Ρωσία. Σε πρόσφατες κλινικές μελέτες που έχουν γίνει στην Ιαπωνία έχει διαπιστωθεί ότι: η καλλιγραφία στη θεραπευτική της χρήση μπορεί να επιφέρει βελτίωση σε ψυχοσωματικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς, δηλαδή σε μια εκτεταμένη γκάμα ασθενειών.

Έχει θεραπευτική δράση στην υπέρταση και τον διαβήτη τύπου 2. Ενισχύει την προσοχή και τη συγκέντρωση και βοηθά στη χαλάρωση και τη συναισθηματική εξισορρόπηση και ως εκ τούτου ενδείκνυται η χρήση της σε παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας ΔΕΠΥ. Επίσης σε ασθενείς με Alzheimer σημειώθηκε βελτίωση στην αίσθηση του χώρου και τον προσανατολισμό, την οπτική προσοχή και τη μνήμη εικόνων. Παρομοίως μπορούμε να ισχυριστούμε ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί προληπτικά για να καθυστερήσει την ήπια γνωστική έκπτωση ή και σαν εργαλείο ψυχοπαθολογικής διάγνωσης σε όλη την γκάμα των ηλικιών, με τη σύμπραξη των γνώσεων της γραφολογίας.

Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο αυτογνωσίας και αυτοπαρατήρησης σε υγιείς ενήλικες" προσθέτει η κ. Ρίζου.

Ερευνητές στις ΗΠΑ κατάφεραν για πρώτη φορά, με τη βοήθεια της γενετικής τεχνολογίας, να μεταφέρουν τις θεραπευτικές ιδιότητες ενός σπάνιου φυτού σε ένα άλλο, πολύ πιο κοινό φυτό.

Με δεδομένο ότι πολλά φάρμακα βασίζονται σε φυτά, τα οποία δεν είναι πάντα εύκολο να βρεθούν και μάλιστα σε επαρκείς ποσότητες, το νέο βιοτεχνολογικό επίτευγμα προσφέρει πρωτοποριακές δυνατότητες για την αξιοποίηση των φυτών από τις φαρμακευτικές εταιρείες και τους επιστήμονες. Η ίδια τεχνική θα μπορούσε μελλοντικά να δοκιμαστει και σε άλλα θεραπευτικά φυτά, διασφαλίζοντας μια φθηνότερη και πιο σταθερή πηγή φαρμάκων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια χημικής μηχανικής Ελίζαμπεθ Σάτελι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", απομόνωσαν τα γονίδια ενός απειλούμενου με εξαφάνιση φυτού των Ιμαλαϊων (mayapple ή Podophyllum hexandrum), το οποίο χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενός κοινού φαρμάκου χημειοθεραπείας. Η κυτταροτοξική ουσία ποδοφυλοτοξίνη -μετά από μερικές εργαστηριακές παρεμβάσεις- αποτελεί τη βάση για το ευρέως χρησιμοποιούμενο αντικαρκινικό φάρμακο ετοποσίδη.

Στη συνέχεια, τα γονίδια που παράγουν την χρήσιμη χημική ουσία, εισήχθησαν σε ένα άλλο φυτό (Nicotiana benthamiana), συγγενικό του φυτού του καπνού, που εύκολα αναπτύσσεται στο εργαστήριο. Το γενετικά τροποποιημένο φυτό ήταν σε θέση πλέον να παράγει την ίδια χημική ουσία.

Πρόσφατα άλλοι επιστήμονες κατάφεραν να παράγουν οπιοειδή, τα οποία αποτελούν τη βάση των αναλγητικών φαρμάκων, όχι από την παπαρούνα του οπίου, αλλά από ένα κατάλληλα μεταλλαγμένο ζυμομύκητα. Η Σάτελι σκοπεύει επίσης να δοκιμάσει την παραγωγή ποδοφυλοτοξίνης από μύκητες πλέον (μετά την εισαγωγή σε αυτούς των κατάλληλων γονιδίων) και όχι από φυτά.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι εξαρτώνται από τα φυτά για τα φάρμακά τους. Χάρη στη βιοτεχνολογία και στη συνθετική βιολογία, η παραγωγή φαρμάκων από τη γενετική τροποποίηση φυτών ή μυκήτων αναμένεται να αξιοποιηθεί δεόντως τα επόμενα χρόνια.

O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) έδωσε στην δημοσιότητα νέες κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπεία στα εξωτερικά ιατρεία βρεφών με σοβαρές λοιμώξεις.

Ο ΠΟΥ συνιστά τα βρέφη μέχρι 2 μηνών με πιθανή σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη να παραμένουν στο νοσοκομείο και να υποβάλλονται σε θεραπεία με δύο ενέσιμα αντιβιοτικά, πενικιλλίνη ή αμπικιλλίνη συν γενταμυκίνη για τουλάχιστον 7 ημέρες.

της Μαρίας Τσιλιμιγκάκη

Σε χώρες με περιορισμένους οικονομικούς πόρους, έως και το 60% των βρεφών με σημάδια σοβαρής βακτηριακής λοίμωξης δεν υποβάλλονται στην συνιστώμενη ενδονοσοκομειακή θεραπεία.

Σε περιπτώσεις όπου το νεαρό βρέφος δεν μπορεί να παραμείνει στο νοσοκομείο, ο Π.Ο.Υ έχει αναπτύξει νέα κατευθυντήρια οδηγία για εκπαιδευμένους επαγγελματίες υγείας ώστε να παράσχουν αποτελεσματική θεραπεία στα εξωτερικά ιατρεία.

Η νέα κατευθυντήρια οδηγία περιλαμβάνει προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτών των λοιμώξεων στα βρέφη με ένα συνδυασμό ημερησίως ενδομυϊκής γενταμυκίνης (για 2 ή 7 ημέρες) και από του στόματος αμοξικιλλίνης (7 ημέρες).Τα βρέφη με γρήγορη αναπνοή (ηπιότερη ασθένεια) μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με αμοξυκιλλίνη.

Το ιατρικό προσωπικό πρέπει να εκπαιδευτεί κατάλληλα και τα πρώτης γραμμής κέντρα θεραπείας πρέπει να είναι προσβάσιμα για τις οικογένειες.

Η χορήγηση ασπιρίνης μαζί με ανοσοθεραπεία μπορεί να αυξάνει δραματικά την αποτελεσματικότητα της θεραπείας στους πάσχοντες από καρκίνο, αναφέρει η επιθεώρηση «Cell».

Ωστόσο ο συνδυασμός αυτός πρέπει να γίνεται μόνο από τους γιατρούς και ποτέ από τους ασθενείς μόνους τους, προειδοποιούν οι ειδικοί.

Η ανοσοθεραπεία είναι ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους κλάδους της έρευνας του καρκίνου, που αξιοποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού για να καταπολεμήσει τον καρκίνο.

Τα έως τώρα αποτελέσματά της είναι πολύ καλά, καθώς ορισμένα φάρμακα έχουν δείξει ότι μπορούν να συρρικνώσουν ανίατους έως πρότινος καρκίνους (π.χ. μελανώματα), χαρίζοντας χρόνια ζωής στους ασθενούς.

Ωστόσο επιστήμονες από το Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ στο Λονδίνο ανακάλυψαν ότι η ασπιρίνη ίσως μπορεί να την βοηθήσει ακόμα περισσότερο, εμποδίζοντας τους καρκινικούς όγκους να «κρύβονται» από το ανοσοποιητικό.

Σε πειράματα στο εργαστήριο οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα καρκινικά κύτταρα του δέρματος, του μαστού και του παχέος εντέρου συχνά παράγουν υψηλά επίπεδα μίας ουσίας που λέγεται προσταγλανδίνη Ε2 (PGE2).

Η ουσία αυτή εξασθενεί την αντίδραση που φυσιολογικά θα είχε το ανοσοποιητικό απέναντι στα ελαττωματικά κύτταρα, με συνέπεια να μην «βλέπει» τους καρκινικούς όγκους και αυτοί να «κρύβονται» αποτελεσματικά από αυτό.

Το εύρημα αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί μερικά ανοσοθεραπευτικά φάρμακα δεν ήταν τόσο αποτελεσματικά όσο ήλπιζαν οι ειδικοί.

Στη συνέχεια της έρευνάς τους, οι ερευνητές εξέτασαν εάν μία ομάδα φαρμάκων που λέγονται αναστολείς του COXκαι συμπεριλαμβάνουν την ασπιρίνη, μπορούν να «ξυπνήσουν» το ανοσοποιητικό.

Οι αναστολείς αυτοί διακόπτουν την παραγωγή της PGE2.

Οι ερευνητές συνδύασαν ανοσοθεραπευτικά φάρμακα με ασπιρίνη ή άλλον αναστολέα του COX σε ποντίκια με δερματικό μελάνωμα ή καρκίνο του παχέος εντέρου, διαπιστώνοντας ότι η ανάπτυξη των όγκων επιβραδύνθηκε σημαντικά, σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε σε άλλα ποντίκια που υποβλήθηκαν μόνο σε ανοσοθεραπεία.

«Η όλη έρευνα βρίσκεται ακόμα σε πολύ αρχικά στάδια και τα ευρήματά της θα πρέπει να επαληθευτούν σε κλινικές μελέτες, πριν αρχίσουν να χορηγούνται αναστολείς του COX στο πλαίσιο της αντινεοπλασματικής θεραπείας», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Καϊτάνο Ρέις ε Σόουζα, καθηγητής Ανοσολογίας στο ImperialCollegeτου Λονδίνου και διευθυντής του Εργαστηρίου Ανοσοβιολογίας στο Ινστιτούτο Φράνσις Κρικ.

«Τα υπάρχοντα στοιχεία, όμως, δείχνουν ότι η προσθήκη τους στην αγωγή των ασθενών μπορεί να καταστήσει ακόμα πιο αποτελεσματική την ανοσοθεραπεία του καρκίνου, παρέχοντας οφέλη που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή των ασθενών».

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η ασπιρίνη μπορεί επίσης να εμποδίζει την ανάπτυξη ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως αυτός του παχέος εντέρου.

Επειδή, όμως, έχει σοβαρές δυνητικές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η γαστρορραγία, η λήψη της πρέπει να γίνεται μόνο έπειτα από ιατρική συμβουλή.

Πηγή: tanea.gr