Ο υπαρκτός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα του 1% έναντι των συμφερόντων της υπόλοιπης κοινωνίας. Αποτελούν απλά συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008 τα μεγάλα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα -ύφεση ή στάσιμη ανάπτυξη, ραγδαία αυξανόμενη ανεργία, χαμηλές προοπτικές για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, έλλειψη ζήτησης, διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων, κοινωνικός αποκλεισμός- που αντιμετωπίζουν σήμερα τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα ότι όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα δεν οφείλονται απλά σε μια σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση με επίκεντρο τον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά στο γεγονός ότι ο σημερινός καπιταλισμός αδυνατεί πλέον να λειτουργήσει έστω με στοιχειώδη τρόπο που να μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση μιας βιώσιμης και ισόρροπης ανάπτυξης.

Η λεγόμενη «χρηματιστικοποίηση» της οικονομίας, που είναι όντως ιδιαίτερα επιρρεπής σε χρηματοοικονομικές κρίσεις και καταρρεύσεις όπως έδειξε ο Χάιμαν Μίνσκι, δεν μπορεί να νοηθεί ανεξάρτητα από τις διαδικασίες παραγωγής ή τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία. Ο αναπτυγμένος καπιταλισμός εμφάνιζε σοβαρές διαρθρωτικές πιέσεις και παραμορφώσεις για αρκετές δεκαετίες πριν από την έκρηξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007-08, όπως η κρίση υπερπαραγωγής, εμπορικά ελλείμματα, αδυναμία στην αύξηση νέων θέσεων εργασίας, καθώς και αυξημένα επίπεδα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους.

Πράγματι, το κύμα χρηματιστικοποίησης, που πολλοί έχουν ονομάσει «καπιταλισμό καζίνο» ή «καπιταλισμό του χρηματιστηρίου», αλλά που στην ουσία ισοδυναμεί με την απορρύθμιση των γιγαντιαίων χρηματοπιστωτικών/χρηματοοικονομικών οντοτήτων με την ικανότητα να διαμορφώνουν και να ελέγχουν τη μοίρα εθνικών οικονομιών, ξεκίνησε ως απόρροια των διαρθρωτικών προβλημάτων που ήταν συνδεδεμένα με τη μεταπολεμική δομή της καπιταλιστικής συσσώρευσης, η κατάρρευση της οποίας στα μέσα της δεκαετίας του 1970 απειλούσε την επέκταση του καπιταλισμού. Ως εκ τούτου, η «χρηματιστικοποίηση» δεν προκύπτει από το πουθενά, αλλά αναδύεται ως εναλλακτικό μοντέλο στην παρακμή της μεταπολεμικής δομής της συσσώρευσης.

Στην εποχή της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας, και κυρίως στην εποχή της λιτότητας μετά την χρηματοοικονομική κρίση του 2008, ο μηχανισμός κίνησης για τη μεγιστοποίηση του κέρδους λαμβάνει τη μορφή της απόλυτης συμπίεσης των μισθών και άλλων μορφών εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικοποίησης των ιδιωτικών απωλειών, τη βίαιη μεταβίβαση δημοσίων περιουσιακών στοιχείων στον ιδιωτικό τομέα και τη δημιουργία ενός καθεστώτος πεονίας χρέους.

Με την επικράτηση της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας (η κινητήρια δύναμη πίσω από την παγκοσμιοποίηση και τη διαμόρφωση του σημερινού νεοφιλελεύθερου πρότζεκτ), η οικονομική μεγέθυνση, οι προοπτικές απασχόλησης και το βιοτικό επίπεδο επιδεινώνονται σημαντικά σε όλο τον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο. Αυτό αποδεικνύεται εύκολα όταν συγκρίνουμε τα ποσοστά ανάπτυξης και ανεργίας την εποχή του «ελεγχόμενου καπιταλισμού» (1945-1973) με τα επίπεδα ανάπτυξης και ανεργίας την εποχή της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων (1979 έως σήμερα).

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, καθώς και σε όλο το φάσμα του ανεπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου, η επίδραση της χρηματοοικονομίας στην ανάπτυξη είναι αρνητική, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη μελέτη των οικονομολόγων Stephen Gecchetti και Enisse Kharroubi για την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (βλ. Stephen Gecchetti and Enisse Kharroubi, «Reassessing the impact of finance on growth»).

Με την κυριαρχία της χρηματοοικονομίας, οι επενδύσεις στην πραγματική οικονομία μειώνονται σε σημαντικό βαθμό και οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το αποτέλεσμα είναι η άνοδος μιας νέας «Επίχρυσης Εποχής», με ανανεωμένες αξιώσεις για την ανωτερότητα του δαρβινικού καπιταλισμού.

Την ίδια στιγμή, ο φτωχός και εργαζόμενος πληθυσμός θεωρείται ως μια μορφή ενόχλησης στον γαλαξία όπου κατοικούν οι πλούσιοι. Κάπως έτσι ξεκινά ο ανελέητος πόλεμος των πλουσίων στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας των απλών ανθρώπων, με τα μέσα ενημέρωσης να διεξάγουν συστηματικά ανά διαστήματα υποτιμητικές εκστρατείες απέναντι στην ταυτότητα της εργατικής τάξης.

Οσον αφορά την αύξηση των δημοσίων ελλειμμάτων και τη διόγκωση του κρατικού χρέους, οι εξελίξεις αυτές οφείλονται κυρίως στις ύπουλες φορολογικές πολιτικές που ευνοούν τους πλούσιους και τα εταιρικά περιουσιακά στοιχεία, και οι οποίες σχετίζονται με την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Ακόμη και στις χώρες του μεσογειακού νότου (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία) που πλήττονται σήμερα ιδιαίτερα από την κρίση, και οι οποίες έχουν δαιμονοποιηθεί από τους βόρειους εταίρους τους στην Ευρωζώνη και τα διεθνή ΜΜΕ για τη δήθεν «σπάταλη» συμπεριφορά τους, οι αποκαλούμενες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις εφάρμοσαν μεθοδικά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες αντιδραστικές παρά προοδευτικές κοινωνικές πολιτικές (βλ., το άρθρο του γράφοντος, C. J. Polychroniou «The Mediterranean Conundrum Crisis in the European Periphery». Economic and Political Weekly, Vol, XLVII, Νο. 21, May 26, 2012).

Από την άποψη της πολιτικής οικονομίας, το τέλος του κοινωνικού συμβολαίου στην Ευρώπη και το ξεχαρβάλωμα των κοινωνικών επιδομάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνει κατανοητό ως αντανάκλαση στη μετατόπιση της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, παρά ως απόρροια της λογικής των αγνών οικονομικών. Η νεοσυντηρητική αντεπανάσταση που ξεκίνησαν αρχές της δεκαετίας του '80 η Θάτσερ και ο Ρέιγκαν στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, αντίστοιχα, αποτελεί ταξικό πόλεμο από τα πάνω εκ μέρους του χρηματιστικού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων με τη χρήση της εξουσίας του κράτους.

Είναι μέσω της εφαρμογής αυτού του αναλυτικού φακού που μπορούμε να κατανοήσουμε σήμερα τη μανία των Ρεπουμπλικανών με το «ταβάνι χρέους» και τη σφαγή στα επιδόματα και τις δημόσιες υπηρεσίες στη σύγχρονη Αμερική. Η ίδια ανάλυση μπορεί επίσης να μας οδηγήσει σε μια σταθερή κατανόηση του ανορεκτικού πνεύματος που κυριαρχεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παρά την έλλειψη ανάπτυξης και το σοβαρό πρόβλημα ανεργίας που πλήττει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρωζώνης.

Εν ολίγοις, ο υπαρκτός καπιταλισμός έχει απολέσει οποιοδήποτε πρόσχημα περί ενός κοινωνικά υπεύθυνου οικονομικού συστήματος και μεριμνά σχεδόν αποκλειστικά για τις ανάγκες και τα συμφέροντα των πλουσίων και των ισχυρών με την επιβολή πολιτικών που είναι βλαβερές για την υπόλοιπη κοινωνία. Ο υπαρκτός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα του 1% έναντι των συμφερόντων της υπόλοιπης κοινωνίας. Αυτό εξηγεί γιατί οι πλούσιοι, οι μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες τα πάνε τόσο καλά σε μια περίοδο που οι στρατιές των ανέργων συνεχίζουν να αυξάνονται και ένα σημαντικό ποσοστό του εργαζόμενου πληθυσμού παλεύει απλά για να επιβιώσει.

Κατ' ουσίαν, συνεπώς, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε τόσο με μια πραγματική καπιταλιστική κρίση όσο με μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εκ μέρους του πλέον ισχυρού τμήματος του κεφαλαίου να γυρίσει τον τροχό της ιστορίας εις βάρος του εργαζόμενου πληθυσμού σε μια περίοδο οικονομικής στασιμότητας.

* Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ηλεκτρονικό έντυπο Truthout και αναρτήθηκε σε πολλές δεκάδες ιστοσελίδες, ανάμεσα στις οποίες είναι και αυτή του Occupy the World.

Πηγή: enet.gr

«Η αποστολή μου εξετελέσθη» δήλωσε ο ο πρώην σύμβουλος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ Έντουαρντ Σνόουντεν σε συνέντευξή του στην Washington Post, σχετικά με τις αποκαλύψεις στις οποίες προέβη για το αμερικανικό πρόγραμμα ηλεκτρονικής παρακολούθησης.

Η συνέντευξη δόθηκε σε δημοσιογράφο της εφημερίδας από τη Ρωσία όπου ο ζει ο Σνόουντεν μετά τη χορήγηση προσωρινού ασύλου από το Κρεμλίνο.

«Για μένα, όσον αφορά την προσωπική ικανοποίηση, η αποστολή μου εξετελέσθη», ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Έχω ήδη κερδίσει. Από τη στιγμή που οι δημοσιογράφοι ήταν σε θέση να εργαστούν, ό,τι είχα προσπαθήσει να κάνω επικυρώθηκε. Γιατί, θυμηθείτε, δεν θέλησα να αλλάξω την κοινωνία. Ήθελα να δώσω στην κοινωνία την ευκαιρία να αποφασίσει η ίδια εάν πρέπει να αλλάξει».

Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ο δημοσιογράφος μιλούσε με τον Σνόουντεν επί δυο ημέρες στη Μόσχα, κάνοντας διαλείμματα κατά τα οποία οι δυό τους έτρωγαν μπέργκερς, ζυμαρικά, παγωτά και ρωσικά γλυκά.

Ο πρώην σύμβουλος της NSA αποκάλεσε τον εαυτό του σπιτόγατο καθώς, όπως είπε, σπάνια βγαίνει από το σπίτι του.

«Δεν έχω πολλές ανάγκες. Κάποιες φορές έχω πράγματα να κάνω ή να συναντήσω ανθρώπους. Όμως πρέπει να έχω κάποιο λόγο για να το κάνω αυτό. Διαφορετικά μού αρέσει να κάθομαι, να σκέφτομαι, να γράφω ή να μιλάω με κάποιον, αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για μένα από το να βγω από το σπίτι», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Ο Σνόουντεν είπε ακόμα ότι ζει σαν ασκητής ότι τρέφεται με έτοιμες σούπες κινέζικων ζυμαρικών και με τσιπς και ότι έχει επισκέπτες, πολλοί από τους οποίους του φέρνουν στίβες βιβλία, τα οποία δεν έχει διαβάσει.

Επίσης, αρνήθηκε ότι έχει δηλώσει πίστη στη Ρωσία ή την Κίνα. «Δεν έχω καμία σχέση με τη ρωσική κυβέρνηση. Δεν έχω συνάψει καμία συμφωνία μαζί τους. Εάν αυτομόλησα, αυτομόλησα από την κυβέρνηση στο λαό», συμπλήρωσε.

Πηγή: ertopen.com

Πηγή: www.onalert.gr
Επιμέλεια : Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ

Διέψευσε ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα, κ.Ricciardone, τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας στην Τουρκία  ότι οι ΗΠΑ έχουν ανάμιξη στο θέμα της τελευταίας δικαστικής επιχείρησης για δωροδοκίες και μίζες  για τις οποίες ήδη έχουν συλληφθεί ο γιος του Υπουργού Εσωτερικών, ο γιος του Υπουργού Οικονομίας και ο επιχειρηματίας Ριζά Σαρράφ, ενώ παρέμβαση έκανε οργισμένος ο Τούρκος Πρωθυπουργός κ Ερντογάν για «προβοκατόρικες ενεργειες πρέσβεων».

 Ο Αμερικανός Πρέσβης είπε σχετικά: «Οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία σχέση με την επιχείρηση κατά της δολιοφθοράς και των δωροδοκιών. Κανένας δε θα πρέπει να βάζει σε κίνδυνο τις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ. Οι ισχυρισμοί που αναφέρονται είναι εξ ολοκλήρου ψευδείς και αβάσιμοι. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά κατηγορίες».

Ωστόσο η Yeni Safak με τον τίτλο «Σήκω φύγε από αυτή τη χώρα», γράφει ότι αποκαλύφθηκε πως πίσω από την επιχείρηση, με επίκεντρο τη Λαϊκή Τράπεζα, που είχε ως στόχο την κυβέρνηση, είναι οι ΗΠΑ. Ο Αμερικανός Πρέσβης, κ. Ricciardone, που συναντήθηκε με τους Πρέσβεις της ΕΕ, στις 17 Δεκεμβρίου, είπε «Ζητήσαμε να διακοπούν οι σχέσεις της Λαϊκής Τράπεζας με το Ιράν. Δεν άκουσαν. Παρακολουθείτε τώρα την κατάρρευση μιας αυτοκρατορίας».

Ανεπιθύμητος;

Όπως  γράφει η εφημερίδα τα λόγια αυτά  του κ.Ricciardone, με τα οποία κατηγόρησε την Άγκυρα, κινητοποίησαν την Άγκυρα. Έγινε γνωστό ότι ο Τούρκος ΥΠΕΞ κ. Νταβούτογλου θα συζητήσει το θέμα με τον Αμερικανό ομόλογό του, κ. Κέρρυ, και θα διαβιβάσει την ενόχληση της Τουρκίας. Στη συνέχεια ετοιμάζεται να καλέσει στο ΥΠΕΞ τον Αμερικανό Πρέσβη, ο οποίος επεμβαίνει,όπως ισχυρίζεται η Αγκυρα, στα εσωτερικά της Τουρκίας σε πολλά θέματα, όπως και ο διαγωνισμός για τους αντιαεροπορικούς πυραύλους όταν επιλέχτηκαν οι Κινεζικοί.

Το γεγονός ότι ο κ.Ricciardone, κατά τη συνάντησή του με τον αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), κ. Κιλιτσντάρογλου, υποστήριξε την επιχείρηση για τον εντοπισμό των δωροδοκιών, οδήγησε σε αντιδράσεις στην κοινή γνώμη και στο Τουρκικό ΥΠΕΞ. Τίθεται θέμα -πάντα κατά την εφημερίδα- να κηρυχθεί ανεπιθύμητος ο Αμερικανός Πρέσβης.

Υποστηρίζεται από την εφημερίδα ότι ο Αμερικανός Πρέσβης είχε αναμιχθεί και παλαιότερα στα εσωτερικά της χώρας και ότι η Yeni Safak το είχε αναφέρει πρωτοσέλιδα  στο φύλλο της 25ης Οκτωβρίου 2013, με τον τίτλο «Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου».

Ερντογάν για Πρέσβεις: «προβοκατόρικες ενέργειες»

Πάντως ο  ευρισκόμενος σήμερα στη Σαμψούντα, Τούρκος Πρωθυπουργός κ. Ερντογάν, κατά την ομιλία του στην Σαμψούντα, αναφέρθηκε και στο θέμα της επιχείρησης και αναφορικά με τις πληροφορίες σε σχέση με τον Αμερικανό Πρέσβη στην Άγκυρα: «Οι πρέσβεις προβαίνουν σε ορισμένες προβοκατόρικες ενέργειες. Εάν βγαίνετε έξω από τα πλαίσια των καθηκόντων σας, εμείς δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σας κρατάμε στη χώρα μας. Επίσης, στην περίπτωση που στις δικές σας χώρες οι δικοί μας πρέσβεις αναμιγνύονται σ’ αυτού του είδους παιχνίδια, τότε εσείς να μας ειδοποιήσετε και εμείς θα τους πάρουμε πίσω».

Ο κ. Ερντογάν είπε ότι το κυβερνών κόμμα ήρθε στην εξουσία για να φτιάξει ότι δεν πήγαινε καλά και ότι θα κάνουν όσα πρέπει να κάνουν, τόσο για την εκτελεστική εξουσία, όσο και για την δικαστική εξουσία, εάν απαιτηθεί. Και συνέχισε τονίζοντας: «Αν υπάρχει κάποιο γεγονός το οποίο έχει απήχηση στη δικαιοσύνη, ήδη γι’ αυτό θα αποφασίσει η δικαιοσύνη. Το δικό μας θέμα είναι να λειτουργήσει η δικαιοσύνη και οι νομικοί να σεβαστούν τη δικαιοσύνη και όχι να λειτουργούν κατευθυνόμενοι».

Ο κ. Ερντογάν, κατά την ομιλία του, επέκρινε έντονα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP για τη στάση που τηρεί και είπε «Ο Γενικός Διευθυντής της αξιωματικής αντιπολίτευσης (σ.σ. έτσι αποκαλεί τον Πρόεδρο του CHP) κάνει αναφορά σε σπείρες. Αν αναζητάς, κ. Διευθυντά, σπείρες αυτές να τις ψάξεις μέσα στο ίδιο σου το κόμμα, συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου που ήσουν γενικός διευθυντής. Εσύ γλίτωσες με την αμνηστία της Ραχσάν (τότε είχε δοθεί αμνηστία από τη σύζυγο του τότε Πρωθυπουργού Ετζιβίτ, Ραχσάν Ετζεβίτ και είχαν αποφυλακιστεί πολλοί κατηγορούμενοι. Η αμνηστία αυτή παρέμεινε στην ιστορία ως αμνηστία Ραχσάν)».

Το εμπάργκο, ο χρυσός και ο αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ

Να θυμίσουμε εδώ ότι ο τουρκικός Τύπος  αναφέρθηκε εκτενώς σε υποψίες και ερωτηματικά- μεταξύ άλλων ερμηνειών και μπόλικης δόσης συνωμοσιολογίας - σχετικά και με το ενδεχόμενο να κρύβονται οι ΗΠΑ πίσω από την ανάδειξη του  σκανδάλου δωροδοκίας και της διαφθοράς που αποκαλύφθηκε στην Τουρκία. Όλοι όσοι συμμερίζονται την άποψη ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν ρόλο, το πράττουν στηριζόμενοι στα εξής σημεία:
- Για κάποιους, οι ΗΠΑ συνδέονται με το σκάνδαλο, με μια λογική αντιποίνων της Ουάσιγκτον στην τουρκική παραβίαση των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν.
-Για κάποιους άλλους προκύπτει  εμπλοκή από την αμερικανική στήριξη στον ιμάμη Γκιουλέν, ο οποίος διαμένει πλέον μόνιμα στις ΗΠΑ.
- Άλλοι λένε ότι  το εμπόριο με το Ιράν συνιστά κρίσιμης σημασίας θέμα, στο σκάνδαλο δωροδοκίας. Το 2010, υποστηρίζουν, οι ΗΠΑ και η ΕΕ επέβαλλαν εμπάργκο κατά του Ιράν, ενώ το Μάρτη του 2012, απαγόρευσαν και κάθε μεταφορά κεφαλαίου, με την εξαίρεση, κάποιων χωρών, όπως της Τουρκίας, και μόνο για αγορά φυσικού αερίου και αργού πετρελαίου. Από την πλευρά του το Ιράν, απέσυρε από τους λογαριασμούς αυτούς όσα χρήματα χρειαζόταν, προκειμένου να ανταποκριθεί στις χρεωστικές του υποχρεώσεις προς την Τουρκία για την αγορά χρυσού. Η Τουρκία έλυσε το συγκεκριμένο εμπόδιο, ανοίγοντας λογαριασμό στην κρατική Halkbank, στον οποίο κατέβαλε τις οφειλές της προς το Ιράν.Η  Hürriyet γράφει ότι τον Ιούλιο του 2013, οι ΗΠΑ απαγόρευσαν και το εμπόριο χρυσού με το Ιράν, απόφαση που δημιούργησε εμπόδιο στις εξαγωγές τουρκικού χρυσού στο Ιράν.

Οι συλληφθέντες

Αυτή την στιγμή και όπως μεταδίδεται  από τα τουρκικά τηλεοπτικά δίκτυα από τους 89 που αρχικά είχαν τεθεί υπό κράτηση, αφέθηκαν ελεύθεροι οι 65 και συνελήφθησαν οι 16.

Με δικαστική απόφαση, πολύ αργά χθες τη νύχτα, μεταξύ των συλληφθέντων συγκαταλέγονται ο γιος του Υπουργού Εσωτερικών Γκιουλέρ, Μπαρίς Γκιουλέρ, ο γιος του Υπουργού Οικονομίας Ζαφέρ Τσαγλαγιάν, Καάν Τσαγλαγιάν και ο επιχειρηματίας Ριζά Σαρράφ.

Ο γιος του Υπουργού Περιβάλλοντος Μπαϊρακτάρ και ο επιχειρηματίας Αλί Αγάογλου αφέθηκαν ελεύθεροι. Για την υπόθεση του δήμου του Φατίχ, ο δήμαρχος του Φατίχ, Μουσταφά Ντεμίρ, που είχε τεθεί υπό κράτηση, αφέθηκε ελεύθερος και μαζί του άλλα 19 άτομα.

Ένας από αυτούς που συνελήφθησαν είναι και ο γενικός Διευθυντής της Λαϊκής Τράπεζας, Σουλεϊμάν Ασλάν, που είχε τεθεί υπό κράτηση.

Η πολιτική συνιστά, σύμφωνα με την ιστορική ρήση του Φρανσουά Μιτεράν, διαχείριση συμβόλων. Στην εποχή της επανάστασης των social media, τα σύμβολα αυτά είναι περισσότερο… διαχειρίσιμα, ανεξαρτήτως της κατεύθυνσης που θα ακολουθήσει η διαδρομή τους.

Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την αναγνώριση της ψυχολογικής διάστασης που ενυπάρχει στην προσωπικότητα του καθενός, και εν πολλοίς επηρεάζει καθοριστικά τις επιθυμίες και τη στοχοπροσήλωσή του, επαρκούν για να περιγράψουν το θρίλερ διαρκείας με την υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον για την Προεδρία των ΗΠΑ, στις εκλογές του 2016.

Η κοινή λογική… κραυγάζει ότι η πρώην Πρώτη Κυρία και άλλοτε Υπουργός Εξωτερικών, θα θελήσει να ξαναπιάσει το νήμα από την αποτυχία του 2008, όταν δεν κατάφερε να είναι εκείνη η υποψήφια των Δημοκρατικών για τον Λευκό Οίκο, καθώς μερικούς  μήνες νωρίτερα είχε ηττηθεί από τον Μπαράκ Ομπάμα, στην κούρσα για το κομματικό χρίσμα.

Σήμερα, έχοντας αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική προκειμένου να… φρεσκάρει την εικόνα της προς την κοινωνία, η Χίλαρι Κλίντον παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις να την εμφανίζουν ως το απόλυτο φαβορί, όχι μονάχα για το χρίσμα των Δημοκρατικών, αλλά και εν συνεχεία για την τελική επικράτηση απέναντι σε όποιον επιλέξουν ως υποψήφιο οι Ρεπουμπλικανοί.

Η Χίλαρι δεν έχει ανακοινώσει ακόμη τις αποφάσεις της. Μιλώντας ωστόσο στο ABC και τη Barbara Walters, ξεκαθάρισε ότι θα καταλήξει στην απόφασή της σχετικά σύντομα, κάποια στιγμή εντός του 2014, ένα έτος που κυριαρχείται από τις Ενδιάμεσες Εκλογές στις ΗΠΑ, για τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Όσο για τη ρητορική που επέλεξε, ήταν αρκούντως αποκαλυπτική της διάθεσής της να… προσπαθήσει. “Αυτή τη στιγμή πρέπει να κοιτάζουμε μονάχα τη σκληρή δουλειά που έχουμε μπροστά μας, ο καθένας από το πόστο στο οποίο βρίσκεται.  Αντιμετωπίζουμε υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν προβλήματα. Όλα αυτά θα πρέπει να τα δούμε”, δήλωσε η Χίλαρι Κλίντον στη Barbara Walters.

Η σύζυγος του Μπιλ Κλίντον, αν τελικά αποφασίσει να είναι υποψήφια, θα κληθεί να… γράψει Ιστορία. Και να εξασφαλίσει την παραμονή των Δημοκρατικών στον Λευκό Οίκο για μια τρίτη συνεχόμενη θητεία, κάτι που στα νεώτερα χρόνια είχαν πετύχει μονάχα οι Ρεπουμπλικανοί, με την οκταετία του Ρόναλντ Ρέιγκαν και την τετραετία του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου, ο οποίος ηττήθηκε στις εκλογές του 1992 από τον Μπιλ Κλίντον.

Επιπροσθέτως, η Χίλαρι θα βρει απέναντί της τις πιο προοδευτικές ομάδες δράσης των Δημοκρατικών, που εξακολουθούν να τη βλέπουν ως εκπρόσωπο ενός κατεστημένου που πρέπει να φύγει. Όσο για τον Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και τον ίδιο τον Μπιλ Κλίντον, κάθε άλλο παρά.. δυστυχείς θα αισθάνονταν, αν έβλεπαν τη Χίλαρι να τσαλακώνεται. Για άλλη μια φορά.

Πηγή: ysterografa.gr

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα συζήτησε το θέμα του Ρόμπερτ Λέβινσον, του πρώην πράκτορα του FBI που εξαφανίστηκε το 2007, ενώ βρισκόταν στο ιρανικό νησί Κις, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον πρόεδρο του Ιράν Χασάν Ροχανί, δήλωσε χθες ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ.

Ο εκπρόσωπος σημείωσε ότι ο Ομπάμα επανέλαβε την έκκληση της αμερικανικής κυβέρνησης για την απελευθέρωση του Λέβινσον από την Τεχεράνη. Ο Κάρνεϊ υπενθύμισε ότι η τελευταία ένδειξη ότι ο Λέβινσον ήταν ζωντανός ανάγεται στο 2011. Τότε ο Λευκός Οίκος είχε πληροφορίες ότι ο πρώην πράκτορας κρατείται κάπου στη νοτιοδυτική Ασία και η πρώην υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον είχε ζητήσει δημοσίως την απελευθέρωσή του.

Ο εκπρόσωπος διέψευσε επίσης τα δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου σύμφωνα με τα οποία ο Λέβινσον εκτελούσε μια αποστολή της CIA στο Ιράν, λέγοντας ότι την εποχή που εξαφανίστηκε δεν εργαζόταν για την αμερικανική κυβέρνηση.

"Δεν ήταν κυβερνητικός υπάλληλος των ΗΠΑ όταν έκανε εκείνο το ταξίδι", είπε απαντώντας σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων σχετικά με το ρεπορτάζ του πρακτορείου ειδήσεων Ασοσιέιτεντ Πρες, το οποίο χαρακτήρισε "άκρως ανεύθυνο".

Αρνήθηκε όμως να διευκρινίσει τον λόγο για τον οποίο ο πρώην πράκτορας πήγε στο Ιράν. "Επειδή βρίσκεται σε εξέλιξη η έρευνα για την εξαφάνισή του δεν θα σχολιάσω περαιτέρω το τι μπορεί να έκανε στο Ιράν", είπε.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ