Η 4η Ιουλίου είναι η μέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας, Ελευθερίας και Αυτοδιάθεσης των Λαών των ΗΠΑ.

Η Αμερικανική Επανάσταση ή Πόλεμος της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και 13 αποικιών της στην αμερικανική ήπειρο (1775-1783) ήταν το αποτέλεσμα της Άγγλικής επικυριαρχίας. Οι Άγγλοι φορολογούσαν βαριά τις αποικίες τους, γεγονός που προκαλούσε τη δυσφορία και την αντίδραση των κατοίκων, ιδιαίτερα των πλουσιότερων οι οποίοι ήθελαν να ξεφύγουν από την οικονομική κηδεμονία της Μεγάλης Βρετανίας. Η δυσφορία για τα φορολογικά μέτρα αρχικά αλλά κυρίως για τον φόρο του τσαγιού, οδήγησε τους Αμερικανούς όχι μόνο να σταματήσουν να αγοράζουν τσάι, αλλά και να καταστρέψουν τα μεγάλα φορτία τσαγιού, πετώντας τα στη θάλασσα του λιμανιού της Βοστόνης, στις 16 Δεκεμβρίου 1773 δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα της Επανάστασης. Στις 4 Ιουλίου 1776 συγκαλείται συνέλευση των Αμερικανών στη Φιλαδέλφεια και ψηφίζεται η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία στηρίζεται στις πολιτικές ιδέες του Διαφωτισμού. Αγγλία υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει τις 13 αποικίες στη Συνθήκη των Παρισίων το 1783 ως ανεξάρτητο κράτος, με το όνομα "Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής" (ΗΠΑ). Το σύνταγμα των ΗΠΑ του 1787 που ισχύει κατά βάση μέχρι σήμερα, ανακήρυξε τη χώρα ένωση (ομοσπονδία) πολιτειών και βασίστηκε στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Η κεντρική κυβέρνηση αποφασίζει για την οικονομία, την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Οι πολιτείες ρυθμίζουν μόνες τους ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης, δικαιοσύνης, εκπαίδευσης και αστυνόμευσης. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το Κογκρέσο μέσω της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από τον Πρόεδρο, που εκλέγεται κάθε τέσσερα χρόνια από ένα σώμα εκλεκτόρων και μπορεί να επανεκλεγεί μόνο μία φορά. Πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ εκλέχτηκε, το 1789, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον. Προς τιμήν του η πρωτεύουσα των ΗΠΑ πήρε αργότερα το όνομα του. Τέλος, Η δικαστική εξουσία ορίστηκε ανεξάρτητη και αιρετή.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, οι ΗΠΑ είναι ο παγκόσμιος επικυρίαρχος εξασφαλίζοντας ασυλία στο τραπεζικό κεφάλαιο και στο στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα και το παρεχόμενο στον αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, Ελευθερία και Αυτοδιάθεση έχει αλλάξει.
Β. Η χώρα μας από το 2010 έχει μετατραπεί σε χώρα ‘’περιορισμένης κυριαρχίας’’ και ‘’φόρου υποτελείας’’ στους δανειστές της. Το ζούμε! Έχει μετατραπεί νε μια νέου τύπου αποικία. Θλιβερή ήταν και η χθεσινή προ ημερησίας συζήτηση για την οικονομία στην Βουλή των Ελλήνων. Τι να πουν για την εθνική οικονομία όταν δεν μιλούν για την κηδεμονία και τον έξωθεν έλεγχο; Τι να πουν όταν έχουν υπογράψει 3 συνεχή δρακόντεια μνημόνια και έχουν δεσμεύσει την χώρα και την κοινωνία μας μέχρι και το 2060; Γι αυτό και η συζήτηση δεν ήταν για την οικονομία. Ήταν άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Μίλησαν (πάλι) για σκάνδαλα και κατέληξαν στα επί προσωπικού, μακριά και περά από τις αγωνίες και τα αδιέξοδα της κοινωνίας μας. Ούτε μία κουβέντα για την επόμενη μέρα της χώρας. Ούτε λέξη επόμενη μέρα της 5ης Ιουλίου 2015. Τότε, πριν 2 χρόνια που οι Έλληνες πολίτες στο δημοψήφισμα είπαν ΟΧΙ στην σημερινή πολιτική με το συντριπτικό 62% κόντρα στις πιέσεις και τους εκβιασμούς των Ευρωπαϊκού και Αμερικανικού κατεστημένου. Την επόμενη μέρα το ΟΧΙ παρακάμφθηκε και δρομολογήθηκε η ομαλή συνέχεια της μνημονιακής υποταγής. Αυτό το γεγονός θα έπρεπε να το συζητήσουμε. Η ημέρα δεν πρέπει να περάσει έτσι. Αναζητήσαμε μερικούς φίλους να συνδιοργανώσουμε μια ελεύθερη συζήτηση προβάλλοντας ένα χρονικό των ημερών. Υπαρχει απογοήτευση. Και όμως! Τώρα είναι ώρα αφύπνισης και προσπάθειας.
Ν. Μυλωνάς