Πολλά τα γιατί ….

Ακόμα και στους γνωστούς δρόμους της ζωής , όταν συναντάς συνανθρώπους και σου διηγούνται διάφορες ιστορίες, που έχουν πονέσει , ναι , σε κυριεύει θλίψη …

Τελικά , πόσα λίγα ξέρουμε για τους εαυτούς μας! Μοιάζει να ξέρουμε πάρα πολλά για άλλα πράγματα, για την απόσταση ως το φεγγάρι, για το πόσο εύκολα μπορούμε να κάνουμε τον διπλανό μας να πονέσει, για το πόσο εύκολα μπορούμε να κρίνουμε πρόσωπα και καταστάσεις, χωρίς ντροπή και το κυριότερο χωρίς να γνωρίζουμε την αλήθεια.....Μίσος, κακία, πισώπλατες μαχαιριές, στην κοινωνική, πολιτική και καθημερινή ζωή μας , με μεγάλη ευκολία.

Αυτά τα γνωρίζουμε πολύ καλά ,αλλά δεν μπορούμε ή δεν θέλαμε να πάμε βαθιά μέσα μας , αυτό είναι πιο δύσκολο από το να μισήσεις και να κάνεις τον άλλο να πονέσει...

Πρέπει τελικά να έχεις δύναμη για να φτάσεις βαθιά μέσα σου, να νιώσεις, ν’ αγαπήσεις τον εαυτό σου..... Δύσκολο πράγμα η επικοινωνία με το μέσα σου, αλλά εκεί βρίσκεται η γοητεία της ζωής σου, εκεί μπορείς ν’ ανακαλύψεις όλα αυτά που σε κανουν και αρρωσταίνεις και δεν σε αφήνουν να ζήσεις...... Πολλές οι θλιβερές ιστορίες που σου διηγούνται κάθε μέρα, πολλά και τα γιατί....

Όμως, θα πρέπει σιγά σιγά να πιστέψουμε και να νιώσουμε, πως, ότι εκφράζει ο καθένας μας επιστρέφει πίσω στους εαυτούς μας, ας το πιστέψουμε....ας φροντίσουμε και την επόμενη στιγμή να ξαναγνωριστούμε , προλαβαίνουμε , με σεβασμό στο ταξίδι της ζωής μας και στο ταξίδι του άλλου!