"Με μια αγκαλιά τραγούδια"

Δανείζομαι τον τίτλο μιας τηλεοπτικής εκπομπής μου, για να επισημάνω την ευστοχία των δύο αυτών γειτόνων, Ελλήνων και Τούρκων, που θέλουν να ζήσουν αρμονικά ως γείτονες και που τα καμώματα των μεγαλων δεν τους ακουμπουν.

Όταν ένας πολιτισμός εκατοντάδων ετών περνάει στην καθημερινότητα των ανθρωπων μέσα από τα ήθη, τα έθιμα, τα τραγούδια και τους χορούς, τότε ο πολιτισμός αυτός δεν χάθηκε είναι ζωντανός. Χρέος μας είναι να τον προστατευσουμε και να τον διαφυλάξουμε.

Ο κόσμος που τίμησε την αδελφοσύνη των δυο Δημάρχων και του λαου τους με την παρουσία του, χειροκροτησε, ενθουσιαστηκε, χόρεψε και βροντοφωναξε την Ειρήνη και την χαρά των δύο αυτών γειτόνων που δεν θέλουν να τους χωρίζει τίποτα. Απλά θέλουν να ζήσουν αρμονικά και ειρηνικά.

Η παρουσια των δύο Δημάρχων και το αγκάλιασμα τους αποδεικνυει την θέληση τους, για αυτο το αντάμωμα που και οι δύο υποσχέθηκαν να το επαναλάβουν και τον επόμενο χρόνο και να το καθιερώσουν ως θεσμό.

Οι Τούρκοι επεφύλαξαν στους Έλληνες Κωους καλλιτέχνες και όχι μόνο, θερμοστάτη υποδοχή και άψογη φιλοξενία. Περίσσεψαν οι εναγκαλισμοι τα αναμνηστικά δώρα και οι υποσχέσεις.

Η συναυλία από τηλεοπτικής κάλυψης ήταν ασφαλώς, ασφαλέστατα πιο ολοκληρωμένη. Στο μπακγκραουν (το φοντο) της σκηνής έδινε εικονα ζωντανή σε μεγενθηση και ήταν κατά κάποιον τρόπο μεγαλοπρεπής.

Ο ήχος δεν ήταν όμως πολύ καλός, ερχόταν βαρύς και εκκωφαντικός. Όλα τα όργανα δεν ακουγοντουσαν στο βαθμό που έπρεπε και χάνονταν οφελημος ήχος που ο Καματερος είμαι σίγουρος ότι, φρόντισε με επιμέλεια

Τέλος να πούμε ένα Μπράβο στους οργανωτές για την ολοκληρωμένη και φροντισμένη με ευγένεια φροντίδα.

Κάθε τέχνη εμπνέεται από την όμορφη μουσική.