×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 575

Επίσημη επίσκεψη στην Ουάσινγκτον πραγματοποιεί ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος θα συναντηθεί σήμερα, στις 20.45 (ώρα Ελλάδας), με τον Αμερικανό ομόλογό του Τσακ Χέιγκελ.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση των δύο ανδρών αναμένεται να συζητηθούν - μεταξύ άλλων- θέματα που αφορούν στη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ειρηνευτικές αποστολές, δεδομένου του σταθεροποιητικού ρόλου που διαδραματίζει η Ελλάδα στην ευρύτερη περιοχή.
 
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Αβραμόπουλος θα παρουσιάσει τις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης για την εμπέδωση κλίματος ασφάλειας και ειρήνης στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
 
Παράλληλα, δεν αποκλείεται να τεθούν επί τάπητος ζητήματα που αφορούν στην αναβάθμιση της διμερούς συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ στον αμυντικό και στρατιωτικό τομέα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η επικαιροποίηση του προγράμματος δωρεάν παροχής πλεονάζοντος αμυντικού υλικού των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η μετασκευή και η αναβάθμιση του οποίου θα γίνει μέσα από την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Ευνόητο είναι ότι στην κατεύθυνση αυτή «θα επιδιωχθεί το εύλογο μερίδιο της χώρας στη χρήση σύγχρονων τεχνολογικών μέσων και διευκολύνσεων», ανέφεραν οι ίδιες πληροφορίες.
 
Η επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας στην Ουάσινγκτον συμπίπτει με την κινητοποίηση των ΗΠΑ που ζητούν συνεργασία από τους συμμάχους για την αντιμετώπιση της κατάστασης στο Ιράκ και στη Συρία, με αφορμή και τον αποκεφαλισμό του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ από τζιχαντιστές.
 
zougla.gr
Θετικές είναι οι εξελίξεις για την Κω στον τουρισμό κρουαζιέρας παρά την πτωτική πορεία που εμφανίζουν ενδιάμεσοι προορισμοί στη Μεσόγειο.
 
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αφορά στην ικανοποίηση των επιβατών δηλώνει ο Αντιπρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Νίκος Νασταχανίδης σημειώνοντας ότι η επιτυχία οφείλεται στην καλή λειτουργία του λιμανιού, στην ασφάλεια, στην καθαριότητα και στην ενημέρωση.
Ήδη η Κως βρίσκεται στη δέκατη θέση μεταξύ των Ελληνικών προορισμών κρουαζιέρας, με προοπτική περαιτέρω ανόδου. Όσον αφορά στο Λιμενικό Ταμείο ο κ. Νασταχανίδης δηλώνει πως η απερχόμενη Διοίκηση θα παραδώσει ταμείο 2.800.000 ευρώ και μελέτες σε εξέλιξη για το μόλο και την επέκταση των λιμανιών Καρδάμαινας και Κεφάλου.

dhras.gr
Η οικονομική ευχέρεια που διαθέτουν αλλά και η στόχευσή τους να ελέγξουν όλη την Ανατολική Μεσόγειο.
 
Για επιχειρηματική συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Ελλάδα έχουν βάλει πλώρη οι Τούρκοι μέσω του θαλάσσιου τουρισμού και των σκαφών αναψυχής.
 
Η οικονομική ευχέρεια που διαθέτουν αλλά και η στόχευσή τους να ελέγξουν όλη την Ανατολική Μεσόγειο στον τομέα του yachting τούς αναδεικνύει χρόνο με τον χρόνο σε βασικούς πρωταγωνιστές.
 
Είναι οι μόνοι που επενδύουν σε αυτόν τον τομέα, αγοράζοντας ελληνικές μαρίνες, μια και οι Ελληνες δεν δείχνουν ενδιαφέρον, ούτε και οι επενδυτές από ισχυρές οικονομικά χώρες όπως οι αραβικές, οι ΗΠΑ και η Κίνα.
 
«Εχουν γεμίσει οι δικές τους μαρίνες και επεκτείνονται και στην Ελλάδα», επισημαίνουν στελέχη της ελληνικής αγοράς τονίζοντας ότι «στο θέμα του yachting, που είναι το μέλλον της Ελλάδας, κρατάμε παθητική στάση.
 
Το θέμα δεν είναι ότι εταιρείες τουρκικών συμφερόντων αγοράζουν ελληνικές μαρίνες, αλλά ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον από Ελληνες επιχειρηματίες. Το ελληνικό κράτος αφού βγάζει προς πώληση τις μαρίνες, θα τις δώσει σε αυτόν που δίνει τα περισσότερα. Και αυτοί είναι οι Τούρκοι. Το τίμημα, πάντως, λόγω έλλειψης ανταγωνισμού είναι μικρότερο από εκείνο που θα έπρεπε να εισπράξει το κράτος».
 
Δύο όμιλοι τουρκικών συμφερόντων αναπτύσσονται ραγδαία στην Ελλάδα στον θαλάσσιο τουρισμό. Ο Dogus Holding A.S., που κατέχει τις μαρίνες του ομίλου Κυριακούλη σε Ζέα, Λευκάδα και Γουδιά Κέρκυρας καθώς και στον Φλοίσβο, αλλά και ο όμιλος Setur που αγόρασε τη μαρίνα της Μυτιλήνης και θέλει και εκείνη της Σάμου, για την οποία προκλήθηκαν ισχυρές αντιδράσεις από ελληνικής πλευράς, καθώς και της Κω, της Λέρου, της Χίου κ.ά. Στόχος τους είναι να επεκταθούν τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Ιόνιο, γεγονός που θα οδηγήσει στον έλεγχο των τιμών στην Ανατολική Μεσόγειο.
 
Οσον αφορά στα σκάφη αναψυχής, «οι Τούρκοι επιχειρηματίες αγόραζαν και συνεχίζουν να αγοράζουν γιοτ που πουλάνε κοψοχρονιά οι Ελληνες λόγω του ασταθούς φορολογικού περιβάλλοντος, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τον στόλο τους.
 
Επίσης, πολλοί ξένοι αγοράζουν σκάφη στην Τουρκία αφού το κόστος κτήσης είναι στη μισή τιμή απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η Τουρκία έχει γίνει πολύ καλός προορισμός για όσους θέλουν να ελλιμενίσουν εκεί τα σκάφη τους», τονίζει στέλεχος εταιρείας που ασχολείται με ναυλώσεις γιοτ και συνεχίζει: «Ο Ελβετός και ο Γερμανός, για παράδειγμα, υψώνουν στο σκάφος τους την τουρκική σημαία γιατί έχουν χαμηλότερο κόστος κτήσης και ελλιμενισμού. Οι μαρίνες τους είναι πιο φθηνές απ’ ό,τι οι ελληνικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν εξευτελιστικές τιμές».
 
«Οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται τα ελληνικά νησιά: επιβιβάζουν τους τουρίστες από τα τουρκικά παράλια και γυρίζουν όλο το Αιγαίο. Οι ξένοι έχουν μάθει ότι αν θέλουν να νοικιάσουν-ναυλώσουν ένα φθηνό σκάφος, αυτό μπορούν να το βρουν στην Τουρκία. Στο Αιγαίο πλέουν και πολλά σκάφη υπό τουρκική σημαία, τύπου Gullet, που είναι ξύλινα, σαν πολύ μεγάλα καΐκια. Τα ναυπηγούν στην Τουρκία και το κόστος τους είναι φθηνό. Εχουν πολλές καμπίνες και νοικιάζονται σε πολύ χαμηλές τιμές», επισημαίνουν κύκλοι της αγοράς του ελληνικού yachting.
 
Μια άλλη διάσταση στο θέμα δίνει ο Αντώνης Στελλιάτος, πρόεδρος της Eνωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού: «Ψηφίστηκε ο νέος νόμος που αφορά τα επαγγελματικά τουριστικά σκάφη, ο οποίος προβλέπει ηλεκτρονικό μητρώο για την εγγραφή του κάθε σκάφους που έρχεται στην Ελλάδα, με όσα ορίζει η σημαία που φέρει και αν είναι επαγγελματικό ή όχι.
 
Με αυτόν τον τρόπο θα πλήρωνε και τα τέλη πλεύσης και παραμονής του το κάθε σκάφος. Ωστόσο, μέχρι τώρα δεν υπάρχει ηλεκτρονικό μητρώο και γι’ αυτό ευθύνεται το υπουργείο Οικονομικών. Ετσι δεν ελέγχουμε κάθε σκάφος που έρχεται στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως σημαίας.
 
Μέχρι να εφαρμοστεί το ηλεκτρονικό μητρώο, ας υπάρξει πιο αυστηρός έλεγχος για το τι κάνει κάθε σκάφος στην Ελλάδα», λέει και προσθέτει: «Υπάρχουν ανεξέλεγκτες ναυλώσεις σκαφών αναψυχής. Βλέπουμε στα Δωδεκάνησα να κυματίζει η τουρκική σημαία αλλά και η αμερικανική σε σκάφη που και αυτά ανήκουν σε εταιρείες τουρκικών συμφερόντων. Εχουμε καταντήσει να βλέπουμε ελληνική σημαία μόνο στα λιμεναρχεία των νησιών».
 
Πηγή: newmoney.gr
Στις 6 Αυγούστου 1945 αμερικανικά βομβαρδιστικά έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στην πόλη Χιροσίμα της Ιαπωνίας.
 
Λίγες μέρες αργότερα στις 9 Αυγούστου όμοια βόμβα έπληξε την πόλη Ναγκασάκι. Μέσα σε δύο μήνες τα θύματα στη Χιροσίμα έφθασαν τις 160000 και στο Ναγκασάκι περίπου 80000. Τα μισά θύματα πέθαναν την πρώτη μέρα.
 
Επρόκειτο για μια εγκληματική πράξη αφού δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από στρατιωτική σκοπιά. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε λήξει στην Ευρώπη και η Ιαπωνία είχε ουσιαστικά ηττηθεί και έδινε τις τελευταίες μάχες υποχώρησης. Επρόκειτο για βάρβαρη και ανήθικη πράξη δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων ήταν άμαχοι.
 
Σήμερα 69 χρόνια μετά η διάδοση των πυρηνικών όπλων αποτελεί ένα από τα πιο ακανθώδη διεθνή γεωπολιτικά ζητήματα. Οι ικανότητες καταστροφής των σύγχρονων πυρηνικών όπλων είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερες από εκείνες των βομβών του 1945.
 
Ήδη από την εποχή της βόμβας της Χιροσίμα ένα τεράστιο αντιπυρηνικό και αντιπολεμικό κίνημα αγκάλιασε όλους τους λαούς του κόσμου.  Οι πόλεμοι που ξέσπασαν μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συνεχίζονται σε διάφορες περιοχές της γης αποτέλεσαν, μεταξύ άλλων, πεδία δοκιμών νέων όπλων. Θύματα είναι οι  λαοί των χωρών που αποτελούν τα πεδία των  μαχών.  Πέρα από τη βόμβα νετρονίου που σκοτώνει ανθρώπους αλλά δεν καταστρέφει κτίρια, δοκιμάστηκαν βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, τρομακτικά χημικά  όπλα αλλά και επιθέσεις με βιολογικά όπλα.
 
Με διάφορες μορφές αλλά με σταθερότητα και αυξανόμενη ένταση,  το παγκόσμιο αντιπυρηνικό κίνημα παραμένει ενεργό μέχρι σήμερα. Αγωνίζεται κατά της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας αλλά και ενάντια σε όλα τα όπλα μαζικής καταστροφής, πυρηνικά, χημικά, βιολογικά. Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου φιλοδοξεί να αποτελέσει σταθερό μέρος του κινήματος αυτού.
 
Η χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τα δύο καταστροφικά δυστυχήματα στο Τσερνόμπιλ και τη Φουκουσίμα, οι σοβαρές ενδείξεις για βύθιση πυρηνικών καταλοίπων στη Μεσόγειο και οι εφιαλτικοί κίνδυνοι από την εξουδετέρωση των χημικών όπλων της Συρίας που αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται επίσης στη Μεσόγειο, αποτελούν επαρκείς λόγους για να συνεχίσουμε τον αγώνα κατά των όπλων μαζικής καταστροφής και της πυρηνικής ενέργειας με όποια μορφή και αν προωθείται αυτή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το Ισραήλ, τη στιγμή που εξαπολύει μία αναίσχυντη επίθεση κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, παραμένει το μοναδικό κράτος της ευρύτερης Μέσης Ανατολής που δεν λογοδοτεί και ούτε ελέγχεται από κανέναν για το "φημολογούμενο" πυρηνικό του οπλοστάσιο.
 
Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου καλεί όλες και όλους σε επαγρύπνηση και δράση για να μην έχουμε άλλες Χιροσίμες και Φουκουσίμες.
Στα Δωδεκάνησα ήταν αφιερωμένος ο ταξιδιωτικός οδηγός Travel Book, τεύχος 31 που κυκλοφόρησε με την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ στις 12 του μήνα.
 
Είχε τον τίτλο «Δωδεκάνησα κοσμοπολίτικη αύρα» και στο εξής διατίθεται προς 3,5 ευρώ στα περίπτερα.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη Ρόδο, την Κω και την Κάλυμνο, παρουσιάζοντας αξιοθέατα, γαστρονομία, μνημεία, διασκέδαση και δραστηριότητες που τα χαρακτηρίζουν.
Ο οδηγός με τις 160 σελίδες του συνοδεύεται από ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό, και παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για όσους θελήσουν να επισκεφτούν τον προορισμό μας.
Παράλληλα φιλοξενούνται δηλώσεις από εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και από εκπροσώπους φορέων, και επιχειρηματίες.
Μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:
 
Τα μυστικά του Μεσαίωνα ξεδιπλώνονται πίσω απ' τα τείχη της ακτής Σαχτούρη
Η Ρόδος είναι το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου. Το «πάτημα» στο νοερό δρασκελισμό Αιγαίου και Μέσης Ανατολής. Το «μήλον της έριδος» ανάμεσα σε Ρωμαίους, Ιωαννίτες Ιππότες, Οθωμανούς και Ιταλούς που θαμπώθηκαν απ' την αίγλη της, τη λάτρεψαν, με τα αειθαλή έργα τους επισφράγισαν τη μεγαλοπρέπειά της.
Είναι η ορεινή Ρόδος και η Ρόδος με τις 32 Γαλάζιες Σημαίες. Με τα 80 χλμ. μήκος και τα 30 χλμ. πλάτος, με την ακτογραμμή των 220 χλμ., με τις αμμουδιές από χρυσάφι και τις πυκνόφυτες ρεματιές. Με τα αρχαία κατάλοιπα και τη λαϊκή αρχιτεκτονική, με τη Λίνδο (στην Ανατολή), τον Μονόλιθο (στη Δύση) και το Πρασονήσι (στον Νότο) να ορίζουν τα 3 σημεία του ορίζοντα.
Στο βορειότερο άκρο του, το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO με τις διάχυτες μνήμες, τους διαβρωμένους πωρόλιθους, τα χοχλακωτά δάπεδα, τους θυρεούς και τα γοτθικά τόξα. Η ανέγγιχτη πρωτεύουσα, το παντοτινό λιμάνι, η πιο καλοδιατηρημένη μεσαιωνική πόλη του κόσμου, που δίχως αυτήν η Ρόδος θα συστηνόταν ως ένα ακόμα αιγαιοπελαγίτικο νησί.
Νεογοτθικές, αραβικές και βενετσιάνικες επιρροές στο φαντασμαγορικό σύνολο της Νομαρχίας
 
Πίσω απ' τις 11 πύλες της, πίσω απ' τη μεσαιωνική τάφρο, η ζωντανή καστροπολιτεία εξάπτει τη φαντασία. Ασχετα απ' το αν την έχεις ξαναδεί, όσο προετοιμασμένος κι αν είσαι - σε αποστομώνει. Μαγεμένος αφουγκράζεσαι τους απόηχους, κλειδώνεις έξω τον χρόνο, πρωταγωνιστείς στο δικό σου κινηματογραφικό σκηνικό.
Και δεν είναι απαραίτητο να έχεις διαβάσει το σενάριο. Δεν χρειάζεται να ξέρεις, για να «δεις» τους ιππότες, τους Μεγάλους Μαγίστρους ή να φανταστείς τα έφιππα τάγματα. Να περπατήσεις πρέπει μόνο. Να ακολουθήσεις τα ανεξίτηλα ίχνη τους απ' τη Θαλασσινή Πύλη ή την Πύλη D'Amboise, να αφεθείς στη μαγεία, ώσπου να μην μπορείς πια να διαλέξεις: τι ταιριάζει περισσότερο στην αγαπημένη του Ηλίου; Tο πώς τη λούζει η νύχτα ή πώς -απ' την αρχή της ύπαρξής της- την αιχμαλωτίζει το φως;
Μία από τις 10 καλύτερες παραλίες της Ελλάδας, ο Αγιος Παύλος της Λίνδου
 
Πόλη των μύθων
Ενα με το πλήθος. Με τους χιλιάδες μόνιμους κατοίκους, τους μαγαζάτορες και τους επισκέπτες που ξεχύνονται στα χιλιοπερπατημένα βοτσαλωτά, ξεγλιστρούν και κοντοστέκονται, παραδίδονται στα χρώματα, στα αρώματα, υποκύπτουν στις εξεζητημένες γεύσεις. Δίνουν το «παρών» στα περίτρανα μνημεία που αντηχούν αβίαστα το μεγαλείο τους, συμμετέχουν στην ολότελα μυστηριακή ατμόσφαιρα.
Το Καστέλο κι οι πλανόδιοι ζωγράφοι του, η πλατεία των Εβραίων Μαρτύρων, οι μιναρέδες, τα λουτρά της πλατείας Αρίωνος, τα σαχνισιά, τα καλντερίμια, οι κρυμμένες λουλουδιασμένες αυλές. Ενα δαιδαλώδες μείγμα διαφορετικών κόσμων βγαλμένο από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, με δεσπόζουσες επιρροές αυτές της ιπποτικής κυριαρχίας και της κτίσης των Οθωμανών.
 
Τα φαντάσματα των Ιταλών ξυπνούν στην Ελεούσα
Με την έλευση του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ (1309) το τοπίο άλλαξε άρδην. Στους 2 αιώνες που η Ρόδος υπήρξε έδρα του ιπποτικού κράτους (το οποίο περιελάμβανε τα περισσότερα Δωδεκάνησα), διαμορφώθηκε η αναγεννησιακή τεχνοτροπία που ευρέως επικρατεί. Οι ελληνιστικές και βυζαντινές οχυρώσεις επεκτάθηκαν, η πόλη τετραπλασιάστηκε, χωρίστηκε σε δύο κομμάτια. Το Κολλάκιο (στον Βορρά) προοριζόταν αποκλειστικά για τις δραστηριότητες των μελών του τάγματος και η Χώρα ή Μπούργκο (στον Νότο) φιλοξενούσε τις κατοικίες των Ελλήνων, Εβραίων και Φράγκων, την αγορά, τις ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες, τη συναγωγή, τα δημόσια κτίρια και τους στρατώνες.
 
Παραμυθένιες οι βόλτες στα σοκάκια της παλιάς πόλης
Τότε κατασκευάστηκε και η περίφημη Οδός Ιπποτών, ο επίσημος, λιθόστρωτος, 200 μ. μήκους δρόμος - η κύρια αρτηρία που συνέδεε το πολιτικό, με το θρησκευτικό κέντρο της εποχής: το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου με την Παναγία του Κάστρου (τον μεγαλύτερο και αρχαιότερο σωζόμενο ναό της μεσαιωνικής πόλης). Κατά μήκος της ήταν χτισμένα τα σημαντικότερα δημόσια κτίρια, τα Καταλύματα των Γλωσσών (των εθνικών ομάδων που συνιστούσαν το τάγμα) και οι κατοικίες των αξιωματούχων.
Περίπου στο κέντρο της, το Νοσοκομείο των Ιπποτών σήμερα φιλοξενεί το Αρχαιολογικό Μουσείο. Στην αρχή της, η λότζια (στοά) του Αγίου Ιωάννη οδηγεί στο Καστέλο, στην είσοδο του παλατιού. Το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου άρχισε να χτίζεται τον 7ο αι. ως ακρόπολη της βυζαντινής οχύρωσης. Οι ιππότες το μετέτρεψαν σε κτίριο διοίκησης και κατοικία για τον εκάστοτε
Μεγάλο Μάγιστρο. Οι Οθωμανοί το παρέλαβαν ανέπαφο.
 
Μεγαλειώδεις οι αίθουσες στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου
Το 1865, και μετά την έκρηξη στην πυριτιδαποθήκη του Αγίου Ιωάννη, καταστράφηκε ολοσχερώς. Ωσπου ήρθε η σειρά των Ιταλών να το ανακατασκευάσουν στα τέλη του 1930, με περισσή μεγαλοπρέπεια, χαρίζοντάς του τη σημερινή μορφή... Αυλή και 3 όροφοι αφηγούνται την ιστορία της πόλης αποκαλύπτοντας το μεγαλείο ενός αληθινού ανακτόρου: έπιπλα, γλυπτά, πίνακες και πολυέλαιοι του 15ου έως τον 19ο αι. αγκαλιάζουν τα μοναδικά ψηφιδωτά δάπεδα που έφεραν οι αναστηλωτές από την Κω. Κι όμως, οι Ιταλοί δεν σταμάτησαν εκεί. Προίκισαν τη Ρόδο με δρόμους, έφτιαξαν λιμάνι, ήταν αυτοί που μετέφεραν το διοικητικό κέντρο εκτός μεσαιωνικής πόλης, στο σημερινό Μανδράκι, ανοικοδόμησαν τα υπέροχα κτίρια που το στολίζουν έως σήμερα.
 
Η ύστατη γραμμή άμυνας, τα βαριά τείχη στο Καστέλο
Κατηφορίζοντας την Ορφέως, φανερώνεται η Σωκράτους, ο πιο εμπορικός δρόμος της πόλης, πλαισιωμένος με το επιβλητικό Τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (χτισμένο αμέσως μετά την κατάληψη της Ρόδου) και τη Μουσουλμανική Βιβλιοθήκη (με τα 800 αραβικά, 100 οθωμανικά και 30 περσικά βιβλία). Με μια μικρή παράκαμψη, αντικρίζεις και τον Πύργο του Ρολογιού που φημίζεται για την πανοραμική του θέα στην περιτειχισμένη πόλη.
Οσο για το δημοφιλέστερο σημείο για ραντεβού; Η πολυσύχναστη πλατεία Ιπποκράτους κρατάει τα σκήπτρα στον συγκεκριμένο τομέα, γεγονός που φανερώνεται στα πάντα γεμάτα σκαλιά του μεγάρου της Καστελλανίας (εμποροδικείο της Ιπποτοκρατίας - σήμερα Δημοτική Βιβλιοθήκη). Στα γύρω στενά (Μιλτιάδου, Πλάτωνος, Ευριπίδου) χτυπά η καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης, ενώ μετά τους ορειχάλκινους ιππόκαμπους της πλατείας Εβραίων Μαρτύρων (το κέντρο της Εβραϊκής συνοικίας), στέκεσαι εμπρός σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μνημεία της: την Παναγία του Μπούργκου.
Τα ανακαινισμένα λουτρά της Καλλιθέας οδηγούν σε μία υπέροχη παραλία
Είναι αυτές οι τρεις μαγευτικές αψίδες, είναι το χρυσοκόκκινο της πέτρας, είναι που φτιάχνει το τέλειο background για τη διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων. Ο γοτθικός καθεδρικός ναός κατασκευάστηκε στο πρώτο μισό του 14ου αι., ενώ το κομμάτι που λείπει έπεσε από βομβαρδισμούς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με έναν χάρτη ανά χείρας ξεκλειδώνεις όλα τα μυστικά, διασχίζεις καθεμία από τις 11 πύλες, βρίσκεις τη δική σου αγαπημένη γωνιά μακριά ή όχι απ' τον συνωστισμό, επισκέπτεσαι τα καφενεία, τους ναούς, στέκεσαι κάτω από τις επάλξεις και μόνο τότε, όταν χορτάσεις, θυμάσαι τον έξω κόσμο, μόνο τότε παραδίδεσαι εκτός των τειχών.
 
Λέγεται μελεκούνι, λιώνει σαν μέλι και γίνεται ανάρπαστο! Το παραδοσιακό γλυκό της Ρόδου, κατά την παρασκευή του
Θέα θάλασσα
Απ' την ακτή Σαχτούρη στο Μανδράκι. Η παραλιακή λεωφόρος οδηγεί στη Νέα Αγορά και στα μοναδικής αρχιτεκτονικής κτίσματα της Ιταλοκρατίας: στη Νομαρχία (παλιό κυβερνείο), στο Εθνικό Θέατρο και στην εκκλησία του Ευαγγελισμού (σημερινή μητρόπολη και πιστό αντίγραφο του Αγίου Ιωάννη που βρισκόταν δίπλα στο Καστέλο). Νεογοτθικές, αναγεννησιακές, αραβικές και βενετσιάνικες επιρροές συνθέτουν ένα ασυνήθιστο αμάλγαμα που μοιάζει να σε ακολουθεί κατά πόδας και εκτός Μεσαιωνικής Πόλης. Δεν θα γλιτώσεις.
 
Αρχαία Κάμειρος με θέα το Αιγαίο. Πλούσια τα κατάλοιπα της τρίτης ισχυρότερης αρχαίας πόλης του νησιού
Το στρατιωτικό λιμάνι της αρχαιότητας -σήμερα πολυσύχναστη μαρίνα- φιλοξενεί τα δύο περιβόητα χάλκινα ελάφια (πλατώνια), τα σύμβολα του νησιού. Πάνω τους λέγεται πως πατούσε ο κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας και ενσάρκωση του θεού Ηλιου – η ύπαρξη και η θέση του οποίου έχει διχάσει αρχαιολόγους και επιστήμονες. Από τη μια ο φάρος με τον πύργο του Αγίου Νικολάου και οι 3 ανεμόμυλοι και στην απέναντι άκρη ο τρούλος του Ελλη (πρώην θαλάσσια λουτρά La Ronda) που προλογίζει την ομώνυμη ακτή. Η δε μύτη του κόλπου, κλείνει ειδυλλιακά στο κιτρινωπό, αρτ ντεκό κτίριο του επισκέψιμου Ενυδρείου όπου εδρεύει ο Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου.
 
Στην κορυφή της ακρόπολης της Ιαλυσού, η Παναγία του Φιλερήμου
Βέβαια, ειδική μνεία αξίζει στο ιστορικό Ξενοδοχείο των Ρόδων, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην «εδραίωση» του κοσμοπολίτικου γίγνεσθαι του νησιού: από το 1929 στεγάζει το καζίνο της πόλης και στα κοντά 90 χρόνια ζωής του φιλοξένησε μεγιστάνες, σεΐχηδες και ουκ ολίγους βαθύπλουτους Ευρωπαίους... Ολα καλά και όλα ωραία ως εδώ. Την απόλυτη θέα στην αμμουδερή Ιαλυσού ξεπροβάλλει η Μονή της Παναγίας του Φιλερήμου, αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή. Απέναντι από το έργο των Ιωαννιτών Ιπποτών ξεκινά ο Γολγοθάς, το μονοπάτι με τα 14 προσκυνητάρια που αναπαριστούν τα Πάθη του Χριστού και οδηγούν στον 18 μ. σταυρό. Εκεί να δεις θέα...
 
Μια καρδιά στα πόδια της Λίνδου: το λιμανάκι του Αγ. Παύλου, από την ακρόπολη
Από την παραλιακή Ιαλυσό συνεχίζεις προς Πάνω Καλαμώνα για να συναντήσεις τη διάσημη Κοιλάδα των Πεταλούδων που διασχίζεται από τον ποταμό Πελεκάνο και στεφανώνεται απ' την ιστορική μονή Καλόπετρας (1782). Μέσα Ιουνίου έως τέλη Σεπτέμβρη είναι η ιδανική περίοδος για να γίνεις μάρτυρας του φαντασμαγορικού φαινομένου συγκέντρωσης εκατοντάδων χιλιάδων πεταλούδων (του είδους Panaxia quadripunctaria) που κατακλύζουν την καταπράσινη κοιλάδα για να αναπαραχθούν. Ρουφάς ίσκιο και συνεχίζεις προς τις πολύχρωμες Φάνες το χωριό της καλλιτεχνικής δημιουργίας για εσένα και τους 800 κατοίκους του, που... έπιασαν τα πινέλα και άλλαξαν για τα καλά την αλλοτινή του όψη. Επόμενη στάση η αρχαία Κάμειρος, η μικρότερη από τις τρεις ισχυρές πόλεις του νησιού. Στην πλάτη σου αναπτύσσονται οι καταπράσινες πλαγιές του Προφήτη Ηλία, του δεύτερου υψηλότερου βουνού της Ρόδου -το πρώτο είναι ο Αττάβυρος νοτιότερα- το οποίο επιφυλάσσει μια από τις ωραιότερες φυσιολατρικές διαδρομές.
 
Υδάτινο πέπλο στον παράδεισο των Επτά Πηγών
Οπως σύντομα θα καταλάβεις, οι Ιταλοί άφησαν παντού το στίγμα τους. Τη δεκαετία του '30 και στο πλαίσιο ανοικοδόμησης του νησιού, δημιούργησαν 4 πρότυπα χωριά: στην Κατταβιά, στα Κολύμπια, στον Καλαμώνα και στην Ελεούσα, το χωριό Campo Ciaro. Εδώ λοιπόν εγκαταστάθηκαν υλοτόμοι από τη Β. Ιταλία που καθάριζαν το δάσος και προστάτευαν το βουνό. Τα χνάρια τους στολίζουν την απόκοσμη πλατεία που φανερώνει τα λείψανα της αγοράς, τη φυλακή και το σανατόριο των Δωδεκανήσων. Επιπλέον, στην κορυφή του βουνού, μετά το χωριό Σάλακος, έχτισαν δύο μαγευτικά σαλέ, τα (εν λειτουργία σήμερα) ξενοδοχεία «Ελαφος» και «Ελαφίνα», για να φιλοξενούν τους βαθμοφόρους του ιταλικού στρατού Και τα δύο... άξια αξιοθέατα ως σήμερα. Οι ορεινές περιπλανήσεις συνεχίζονται στον Εμπωνα Ατταβύρου, ο οποίος πρωτοστατεί στα γευστικά δρώμενα χάρη στις φημισμένες του ταβέρνες. Εναλλακτικά κατηφορίζεις στη Σκάλα Καμείρου, την οποία επιλέγεις είτε για τις ψαροταβέρνες της ή για το λιμάνι απ' όπου σαλπάρουν τα καΐκια για τη γειτονική Χάλκη.
Γαϊδουράκια αναλαμβάνουν την ανάβαση έως την ακρόπολη της Λίνδου
Απαξ, πάντως, και αντικρίσεις το Καστέλλο Κρητηνίας, λίγα χιλιόμετρα σε χωρίζουν από τη δυτικότερη άκρη του νησιού και το κάστρο του Μονόλιθου - ένα από τα τέσσερα ισχυρότερα της Ρόδου. Το απόρθητο φρούριο ισορροπεί στη μύτη ενός απόκρημνου, 237 μ. βράχου. Στον εξώστη του βολεύεσαι. Προφυλαγμένος απ' τους εχθρούς στήνεις καρτέρι στη δύση.
 
Η ακτή της Μεσογείου
Η ανατολική Ρόδος είναι μια... απέραντη πλαζ. Τιρκουάζ νερά, αμμουδιές σε όλα τα δυνατά μήκη και πλάτη, ομπρέλες, θαλάσσια σπορ και beach bars για οικογένειες, ζευγάρια και άπαντες ενδιαφερομένους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που κατά μήκος της ακτογραμμής συγκεντρώνονται κάποια από τα πιο δυνατά «ονόματα» του νησιού (βλ. Φαληράκι, Παναγιά Τσαμπίκα, Λίνδος ή αγαπημένο των wind surfers Πρασονήσι).
Ποτέ το «υπερβολικό» δεν έμοιαζε τόσο ωραίο. Σπίτι του 1902, το Λαογραφικό Μουσείο στην Κοσκινού
H γνωριμία ξεκινά στο χωριό Κοσκινού, ένα από τα λίγα που διατηρούν τα παλιά σπίτια με τους περίφημους πυλιώνες (οι εξώθυρες από πωρόλιθο των ροδίτικων σπιτιών). 3 χλμ. ανατολικότερα ξεπροβάλλουν τα Λουτρά της Καλλιθέας· το εντυπωσιακό κέντρο υδροθεραπείας των Ιταλών. Χτίστηκαν το '29, λειτουργούσαν έως το '68 και από το 2007 μας υποδέχονται αναστηλωμένα στην παλιά τους αίγλη. Επόμενη στάση το περιβόητο Φαληράκι, ο απόλυτος προορισμός Αγγλων, Αυστριακών και λοιπών... αλλοδαπών. Από δω και πέρα ξεδιπλώνονται οι παραλίες Αντονι Κουίν (διάσημη απ' τα γυρίσματα της ταινίας «Τα κανόνια του Ναβαρόνε»), Λαδικό, Τραγανό και Αφάντου – στο ομώνυμο, μάλιστα, χωριό φιλοξενείται από το 1970 και Golf Club διεθνών προδιαγραφών.
 
Το πλατώνι, με βλέμμα στο Μανδράκι
Τα τουριστικά Κολύμπια μαγνητίζουν το δικό τους κοινό, ενώ προλογίζουν και το Μοναστήρι της Παναγιάς Τσαμπίκας (14ος αι.). Το υπέρτατο προσκύνημα δανείζει το όνομά του σε χιλιάδες Ροδίτες (Τσαμπίκους και Τσαμπίκες) καθώς προτιμάται από δεκάδες άτεκνα ζευγάρια που ανηφορίζουν τα 300 σκαλιά μέχρι την Πάνω Μονή για να κάνουν το τάμα τους.
Και για να λύσουμε τις απορίες: η ονομασία Τσαμπίκα προέρχεται από τη λέξη «τσάμπα», που σημαίνει «σπίθα» και συνδέεται με τον τρόπο φανέρωσης της εικόνας - η οποία φυλάσσεται στην Κάτω Μονή.
Το «νησί μες στο νησί», στη βραδινή της φορεσιά η κυκλαδίτικη μαγεία της Λίνδου
Μετά την ανάβαση... βουτιά στην όαση δροσιάς των Επτά Πηγών, στην κατάφυτη ρεματιά με την τεχνητή λίμνη, τον καταρράκτη και το φράγμα που έφτιαξαν οι Ιταλοί για την υδροδότηση του πρότυπου γεωργικού χωριού στα Κολύμπια. Κι ύστερα μπαίνεις στον Αρχάγγελο. Πάνω απ' τον οικισμό στέκεται το μεσαιωνικό κάστρο, ενώ προς το χωριό Χαράκι και απέναντι από την παραλία της Αγάθης, ξεπροβάλλει το βυζαντινό κάστρο Φερακλού.
Αισίως πια φτάνεις στο μέρος που επέλεξαν κροίσοι, σταρ και μύθοι του Χόλιγουντ ως αγαπημένο τους προορισμό, χρόνια πριν από σένα. Λίνδος: η θρυλική σταρ, η κυκλαδίτικη πολιτεία των Δωδεκανήσων, το... νησί μες στο νησί! Ξασπρισμένα νοικοκυριά και επιβλητικά καπετανόσπιτα, γκουρμέ εστιατόρια και υπερπολυτελείς βίλες, μια κατάμεστη αμμουδιά, ένας γαλήνιος όρμος αφιερωμένος στον Αγιο Παύλο και, στο στεφάνι της, η αρχαία ακρόπολη.
 
Η Παναγιά η Τσαμπίκα αυτοπροσώπως!
Αφήνεις το αυτοκίνητο. Κινείσαι με τα πόδια (ή αλλιώς με γαϊδουράκια). Ανεβαίνεις στο κάστρο απ' το ίδιο καλντερίμι που χρησιμοποιούσαν κάποτε οι αρχαίοι, οι βυζαντινοί και οι πανταχού παρόντες Ιωαννίτες Ιππότες.
Αντικρίζεις τα τείχη, τη δωρική στοά, το θέατρο, τις βυζαντινές εκκλησίες, τη λαξευμένη σε βράχο τριημιολία της Λίνδου, τον τάφο του «σοφού» Λίνδιου Κλεόβουλου. Στην κορυφή ορθώνεται ο ναός της Αθηνάς (4ος π.Χ. αι). Αγναντεύει τη μοναδική από τις τρεις αρχαίες πόλεις της Ρόδου που κατοικείται έως σήμερα, που αντανακλά περίτρανα την έκδηλη αρχοντιά που σημαδεύει όλο το νησί. Που όσος χρόνος κι αν περάσει, δεν λέει να ξεθωριάσει.

Πηγή: Στα Δωδεκάνησα αφιερωμένος ο οδηγός του Travel Book | Rodiaki.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot