Η Ελίνα Ισκιόγλου, που αγωνίζεται στη Νίκη Λευκάδας περιγράφει με δραματικό τρόπο τα όσα έζησε στο "Ionian Star" όπου διαμένει τη νύχτα της Κυριακής και καταγγέλει όλους τους αρμόδιους για την εγκληματική αδράνειά τους σε μια συνέντευξη-ποταμό στο sdna.gr!

«Η πέτρα πέρασε ξυστά από το κεφάλι μου...»

«Από τις 4 τα ξημερώματα οι οπαδοί του Ολυμπιακού μαζεύτηκαν έξω από το ξενοδοχείο, αφού φάνηκαν από τη γέφυρα που είναι στα 100μ. οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, που είχαν αφήσει τα αυτοκίνητά τους και πλησίαζαν πεζοί το ξενοδοχείο. Τους έβλεπαν να έρχονται από τη γέφυρα από τις 4:00 και φώναζαν μεταξύ τους "έρχονται! Πάρτε ότι μπορείτε, πέτρες, φωτοβολίδες... Προφυλαχθείτε"!

Οταν πλησίασαν στο προαύλιο βλέπω μια μολότοφ να πέφτει ακριβώς από κάτω και να σκορπά φωτιά και μια φωτοβολίδα να περνά μπροστά στα μάτια μου και μια πέτρα να περνά ξυστά από το κεφάλι μου! Αν ήμουν στο δωμάτιο ακριβώς δίπλα και έπεφτε η πέτρα δεν ξέρω τι θα μπορούσε να με είχε βρει.

Στις 4:45 οι οπαδοί έφτασαν στο εστιατόριο που βρίσκεται δίπλα από το ξενοδοχείο και στις 4:50 έπεσε η πρώτη μολότοφ και ακολούθησαν κροτίδες, φωτοβολίδες, καπνογόνα και όποιο άλλο πολεμοφόδιο υπήρχε! Ολες οι φωτοβολίδες που έπεσαν ήταν με ευθύβολες ρίψεις, κάτι που όπως μας είπαν από την αστυνομία οφείλεται στο ότι έφυγαν με πιστόλια! Μιλάμε για καθαρή τρομοκρατική ενέργεια! Ηταν πληρωμένοι δολοφόνοι! Δεν μπορώ να τους χαρακτηρίσω αλλιώς...

«Παραλίγο να καούμε ζωντανοί»
Ούτε που θυμάμαι πόσες πολλές φωτοβολίδες πετάχτηκαν και από τις δύο πλευρές. Από τη μία οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και από την άλλη οι οπαδοί του Ολυμπιακού, που μπήκαν στο ξενοδοχείο για να γλιτώσουν. Από τα επεισόδια ο πρώτος όροφος του ξενοδοχείο κάηκε και θα μπορούσαμε να καούμε όλοι ζωντανοί, αν οι ίδιοι που πετούσαν τις μολότοφ δεν έπαιρναν μετά τους πυροσβεστήρες για να σβήσουν τις φωτιές που άναψαν για να μην καούν κι αυτοί!

Ο πρώτος όροφος καταστράφηκε και μετά ανέβηκαν στον δεύτερο όροφο, όπου έσπαγαν πόρτες με λοστούς και παραλίγο να πάρει κι εμένα η... μπάλα! Οι οπαδοί της μίας πλευράς έψαχναν τους άλλους, δεν με ενδιαφέρει ποιας ομάδας ήταν, αλλά ότι κινδύνευσα άμεσα. Χτυπούσαν τις πόρτες των δωματίων και με την απειλή του λοστού απαιτούσαν να τους ανοίξουν. Χτύπησαν και τη δική μου πόρτα, αλλά για καλή μου τύχη ο αρχιτέκτονας που έχει αναλάβει την ανακαίνιση του ξενοδοχείο τους πρόλαβε για να μην μπουν στο δωμάτιο, γιατί τότε δεν ξέρω τι θα είχε γίνει...

Ακούγαμε συνέχεια θορύβους από πράγματα που έσπαγαν. Κάποιοι έμπαιναν στα δωμάτια για να βρουν αυτούς που έψαχναν κι άλλοι για να διαφύγουν, αλλά αναποδογύριζαν πράγματα και όποιο αντικείμενο έβρισκαν το πετούσαν και το χρησιμοποιούσαν ως όπλο. Δεν μπορείς να φανταστείς τι γινόταν. Ακόμα και το τηλεκοντρόλ του air condition με όσα έγιναν βρέθηκε στο προαύλιο, έξω από το ξενοδοχείο!

Το ξενοδοχείο ήταν σε διαδικασία ανακαίνισης, η οποία ήταν προγραμματισμένη να ολοκληρωθεί σε δύο εβδομάδες. Ολο το ισόγειο έγινε γυαλιά-καρφιά και ο πρώτος όροφος καταστράφηκε. Ολα διαλύθηκαν και οι τάβλες από τα κρεβάτια χρησιμοποιήθηκαν ως όπλα.

«Κλείνω τα μάτια, ακούω κρότους και βλέπω φωτιές!»
Ο,τι και να έχει φανεί από τις λήψεις μετά τα επεισόδια είναι λίγο για να δείξει τι έγινε. Είναι πολύ λίγο μπροστά σε αυτά τα τρομακτικά γεγονότα που ζήσαμε. Σκέφτομαι αυτά που έγιναν κι έχω τρομάξει τόσο πολύ που θεωρώ ότι θα ήταν καλύτερα να με... χτυπούσαν, παρά αυτό που έγινε! Προσπαθώ να κλείσω τα μάτια και βλέπω φωτιές και μολότοφ! Προσπάθησα το μεσημέρι να αποκοιμηθώ για λίγη ώρα, αλλά ήταν αδύνατο. Κλείνω τα μάτια αλλά ακούω κρότους και βλέπω φωτιές!

Ολα αυτά κράτησαν από τις 4:50 ως τις 5:20 περίπου. Ημασταν κλεισμένοι μέσα στο δωμάτιο και δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω. Δεν ξέραμε τι θα μπορούσε να συμβεί, ενώ παντού υπήρχαν καπνοί και δεν μπορούσαμε καν να αναπνεύσουμε. Όλοι ήταν απόντες. Η αστυνομία ήταν απούσα κι έχει ευθύνη. Η Πολιτεία έχει ευθύνη, όπως φυσικά η ΕΟΚ, ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, όλοι ανεξαιρέτως. Δεν με ενδιαφέρει τι χρώματα έχουν αυτοί. Δυστυχώς είναι πληρωμένοι δολοφόνοι.

Εχουμε καταντήσει παρακράτος με όλα αυτά που γίνονται. Αυτοί είναι οι ίδιοι που κάνουν επεισόδια παντού. Είτε σε γήπεδα, είτε σε πορείες είναι οι ίδιοι που τα κάνουν αυτά. Δεν είναι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού ή κάποιας άλλης ομάδας. Δεν τους νοιάζει να δουν ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ ή κάποιο άλλο άθλημα. Τους ενδιαφέρει μόνο να σκοτώσουν. Γι' αυτό είμαστε εδώ που είμαστε.

Παντού υπήρχαν αίματα από μαχαιριές, από σπασμένα κεφάλια. Πάρα πολλά αντικείμενα κατέληξαν στο πάρκο έξω από το ξενοδοχείο από τις μάχες τους... Κανείς δεν υπολόγιζε όσους δεν είχαν σχέση με αυτά που έγιναν.

Για κακή μου τύχη βρέθηκα στο ξενοδοχείο και το έζησα αυτό. Είναι άλλο να το ζεις και το βλέπεις να γίνεται και οι δικοί σου άνθρωποι να διαβάζουν στις έξι το πρωί πως κάηκε η Λευκάδα και να σε παίρνουν έντρομοι για να δουν αν είσαι καλά.

«Πήρα τηλέφωνο την αστυνομία στις 04:00 και ήρθαν... 06:20!»
Η αστυνομία ήταν αμέτοχη. Τα περιπολικά κάθονταν στη γέφυρα, έβλεπαν τους οπαδούς να περνούν από εκεί με τα πόδια και δεν έκαναν τίποτα. Τα ΜΑΤ που υπήρχαν την προηγούμενη μέρα στο νησί, μάθαμε ότι έπρεπε να φύγουν γιατί είχε γίνει κάτι στην Αμφιλοχία. Εγώ έπαιρνα τηλέφωνο το 100, αλλά η αστυνομία δεν ήρθε πριν τις 06:20! Η απάντησή τους ήταν "είναι γνωστό το επεισόδιο. Είμαστε ενήμεροι, όλα είναι υπό έλεγχο"! Για να έρθει η αστυνομία πήγα εγώ με τα πόδια ως το αστυνομικό τμήμα και επιστρέψαμε μαζί στο ξενοδοχείο αρκετή ώρα φυσικά μετά τα επεισόδια.

Η αστυνομία απουσίαζε. Είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν πως 150-200 άτομα κάνουν αυτά τα επεισόδια; Ξέρουν ποιοι είναι. Είναι πληρωμένοι δολοφόνοι. Δυστυχώς καμία από τις ομάδες και την ΕΟΚ δεν αντέδρασε. Αντίθετα μαζεύτηκαν και αποφάσισαν να γίνει κανονικά ο τελικός. Ο κ. Βασιλακόπουλος ήρθε στο ξενοδοχείο, συζήτησε με τους ανθρώπους του ξενοδοχείου μαζί με τον Δήμαρχο Λευκάδας και όταν του παραδόθηκε μία από τις πέτρες αρκέστηκε να πει ότι ήταν μια μαύρη παρένθεση σε μια εξαιρετική διοργάνωση.

Είναι δυνατόν ο Δήμος Λευκάδας να μην έχει προβλέψει τι θα γινόταν; Εγώ ήμουν στο νησί και θα πήγαινα υπό άλλες συνθήκες στον τελικό, αλλά δεν πήγα γιατί δεν ανέχομαι να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με αυτούς που με απειλούσαν στο ξενοδοχείο, όποιοι κι αν ήταν αυτοί. Υπηρετώ το μπάσκετ εδώ και 20 χρόνια κι έχω πάει σε πολλά Final-4, όμως αυτό που έγινε ήταν αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι για μένα. Θλίβομαι πραγματικά που θεωρούμαι αθλήτρια. Θλίβομαι που οι ομάδες και οι υπεύθυνοι δεν πήραν θέση. Ολοι γνώριζαν ότι θα γίνουν φασαρίες. Οποιον ρωτούσες στη Λευκάδα έλεγε ότι ερχόταν κομβόι για επεισόδια. Οι μόνοι που δεν το ξέραμε ήμασταν εμείς στο ξενοδοχείο.

Ολοι ήξεραν τι θα συμβεί, αλλά επέμεναν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι. Γιατί δέχθηκαν να πάρουν τη διοργάνωση; Για να ακουστεί το όνομα της Λευκάδας;

Εγώ ξέρω αυτά που είδα. Αίματα παντού στο δεύτερο όροφο από τις πέτρες που έπεσαν. Κατά καθαρή τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα...

«Είμαι κατεστραμμένη ψυχολογικά μετά απ' όσα έγιναν»
Από τις 2:30 έγιναν τηλέφωνα στην αστυνομία από ιδιοκτήτες καταστημάτων που έβλεπαν αυτό που θα γίνει και από συνδέσμους φιλάθλων στο νησί. Κατά τύχη δεν καήκαμε ζωντανοί. Πάλι καλά που για να μην καούν οι ίδιοι, έσβηναν τις φωτιές από τις μολότοφ που πέταξαν. Η πυροσβεστική ήταν απ' έξω, αλλά δεν έκανε τίποτα. Θα μπορούσε να ανοίξει τις μάνικες για να σβήσει τις φωτιές, αλλά και να εκφοβίσει τους χούλιγκανς. Περίμενε να... καούμε και μετά να κάνει κάτι.

Τα περιπολικά της αστυνομίας ήταν εκεί, οι οπαδοί πέρασαν από μπροστά τους, τους είδαν, αλλά δεν έκαναν τίποτα. Κατά τύχη δεν έπαθα τίποτα σωματικά, αλλά είμαι κατεστραμμένη ψυχολογικά. Ολοι γνώριζαν και δεν ενήργησαν. Αυτό που με νοιάζει τώρα είναι να μπορέσω να κοιμηθώ. Κλείνω τα μάτια μου και ακούω κρότους και βλέπω φωτιές.

Δεν με ενδιαφέρει ποιος πήρε το Κύπελλο, πραγματικά. Στο γήπεδο δεν έγινε τίποτα προφανώς γιατί είχε γίνει ό,τι είχε γίνει τα ξημερώματα. Δυστυχώς δύσκολα θα ξεχάσω αυτές τις στιγμές».

Προς όλα τα κορίτσια που έπαιξαν για τη φανέλα του Ιπποκράτη αλλά και σε όσους μόχθησαν, στήριξαν κι αγάπησαν το γυναικείο

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΣΣΑΝΙΚΟΛΑΚΗΣ: ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΓΙΑ ΤΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

Και το ταξίδι συνεχίζεται - Ποιος ξέρει που, πότε και σε ποια…

Σε τέτοιες περιστάσεις δεν ξέρεις πως ν’ αρχίσεις, τι να πρωτοπείς και ποιον/α να πρωτοθυμηθείς. Πραγματικά, μαθαίνοντας στο γήπεδο της Γλυφάδας τ’ αποτέλεσμα του Κρόνου, που σήμανε και τον υποβιβασμό της γυναικείας ομάδαςμπάσκετ του Ιπποκράτη στην Α2, παγώσαμε. Όχι γιατί δεν περιμέναμε την πιο πιθανή εξέλιξη, μετά τις δικές μας αποτυχίες, αλλά γιατί αυτό σήμανε το τέλος μιας ωραίας εποχής.

Το τέλος μιας εποχής στη μεγαλύτερη εθνική κατηγορία. Το τέλος της μεγαλύτερης κωακής επιτυχίας σε συλλογικό επίπεδο. Το άδοξο τέλος μιας ομάδας που είχε και έχει τα φόντα να βρίσκεται ψηλά, που το πάλεψε έως το τέλος, που έχασε από δικά της λάθη την παραμονή, που προσπάθησε να τα διορθώσει, αλλά έμεινε (ή καλύτερα αφέθηκε) από δυνάμεις. 

Δεν είναι της παρούσης (άλλωστε υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες) ν’ αναλυθούν τα λάθη, ούτε να δοθεί απάντηση στην ατέρμονη εσωστρέφεια. 

Είναι η ώρα ν’ αποτίσουμε φόρο τιμής σ’ όλες τις κοπέλες του τότε Ανταγόρα, με προπονητή τον κ. Πέτσαλη (με χάρη κορίτσια, με χάρη), οι οποίες υπήρξαν οι πρωτεργάτισσες της σημερινής ομάδας που κατάφερε να σταθεί επάξια στα σαλόνια της Α1. 

Είναι ώρα να αποτίσουμε φόρο τιμής στις ντόπιες αθλήτριες μας (κι ειδικά της φετινής χρονιάς) που στήριξαν την ομάδα αμμισθί, με ιδιαίτερο κόπο και ζήλο, αλλά σε όλες τις μπασκεμπολίστριες, Ελληνίδες και μη, οι οποίες βοήθησαν την ομάδα μας τόσο στα δύσκολα όσο και στα εύκολα. 

Είναι ώρα να αποτίσουμε φόρο τιμής στους προπονητές, στους βοηθούς και στους γυμναστές που συνέβαλαν στην καλή παρουσία της ομάδας στο γήπεδο.

Είναι ώρα να αποτίσουμε φόρο τιμής στους παράγοντες του Ανταγόρα κι έπειτα του Ιπποκράτη, οι οποίοι ο καθένας ξεχωριστά αλλά κι όλοι μαζί στήριξαν την ομάδα από το τοπικό μέχρι να φτάσει να παίζει με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου και τις καλύτερες ομάδες της Ελλάδος. 

Είναι ώρα να χειροκροτήσουν τόσο οι αθλήτριες όσο κι οι κατά καιρούς διοικητικοί παράγοντες της ομάδας τους Κωους φιλάθλους εντός κι εκτός Νησιού, οι οποίοι στήριξαν και στηρίζουν αυτή την ομάδα, υλικά και ηθικά, γεμίζοντας το Κλειστό (ή με παρουσία στους εκτός έδρας αγώνες). 

Προσωπικά, ως απλός φίλαθλος, φωνάζοντας κι αγωνιώντας μαζί με τους υπόλοιπους για τη νίκη της ομάδας μας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες τις αθλήτριες που έπαιξαν και στήριξαν το γυναικείομπάσκετ της Κω, αλλά κι όλους όσους συνέβαλαν στο να πραγματοποιηθούν τα όνειρα των κοριτσιών, αλλά και τα κυριακάτικα ταξίδια μας, 

Θα μας λείψουν οι κυριακάτικες αποδράσεις που τις είχαμε συντροφιά, αλλά εάν ο κόσμος το θελήσει, εάν όλοι εμείς συνεχίσουμε να στηρίζουμε το εγχείρημα (πέρα από ονόματα, πρόσωπα και διαφορές), μπορεί να υπάρξει αύριο. 

Σας ευχαριστούμε για όλα. Μας γεμίσατε πολλές χαρές και υπερηφάνεια. 

Γιώργος Χ. Πασσανικολάκης

Ένας απλός φίλαθλος

* Αφιερωμένο στα κορίτσια (κι ειδικά στην εορτάζουσα - τραγική ειρωνεία που συνέπεσε με την αυλαία στην Α1 – αρχηγό σύμβολο, συνδετικό κρίκο παλιών και νέων, ντόπιων και ξένων, Ελένη Δρεττάκη): Μη, δεν είμαι εδώ, όνειρο ζω και μη με ξυπνάτε τώρα. Μη, για ό,τι καλό ή ό,τι κακό, τα λέμε άλλη ώρα...

Η ομάδα του Γιάννη Παπούλη ηττήθηκε από τον υποψήφιο πρωταθλητή Ελλάδας Ολυμπιακό

και σε συνδυασμό με την αναμενόμενη νίκη του Κρόνου με 71-62 κόντρα στην Τερψιθέα Γλυφάδας, υποβιβάστηκε και μαθηματικά μία αγωνιστική πριν από το φινάλε στην Α2 Κατηγορία.

Αυτή η ομάδα αξίζει το ζεστό μας χειροκρότημα και τη στήριξη μας ...

5 χρόνια σε εθνικές κατηγορίες.. 5 χρόνια κάθε Κυριακή γέμιζε το γήπεδο με μικρά παιδιά και ενήλικες.. 5 χρόνια το νησί της Κω αναδεικνύεται μέσα από μία τοπική ομάδα...

Οφείλουμε να επιβραβεύσουμε τη μέχρι τώρα πορεία τους και να τους εναθαρρύνουμε να μείνουν όσο πιο ψηλά γίνεται, τροφοδοτώντας παράλληλα με ενέργεια και στήριξη τους μικρούς μας αθλητές που θέλουν να κατακτήσουν στόχους στον αθλητισμό..!!!

Ή μήπως το να παίζει στην Α2 θεωρείται "πτώση" .. ΌΧΙ, κάθε άλλο.. η ομάδα παραμένει στις εθνικές κατηγορίες και συνεχίζει να διεκδικεί ότι καλύτερο, αλλά ΟΧΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.. με ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.. ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ μπορεί να πετύχει πολλά περισσότερα από ότι ο καθένας ή μία κοινωνική ομάδα μόνη της..!!

Σήμερα απλά χάθηκε μία μάχη αλλά όχι ο πόλεμος..

Τα κορίτσια του Ιπποκράτη πάλεψαν μέχρι τέλους με νύχια και με δόντια κόντρα σε Θεούς και δαίμονες για να βγάλουν με ψηλά το κεφάλι τη χρονιά. Με ρόστερ μικρό και εξαιρετικά αδύναμο για την Α1 Κατηγορία, με τεράστια οικονομικά και διοικητικά προβλήματα, ο Ιπποκράτης προσπάθησε να βγάλει αξιόμαχα τη χρονιά και τα κατάφερε ως ένα βαθμό, φτάνοντας να παίζει την παραμονή του μέχρι το τέλος.

Οι αθλήτριες από την Κω έζησαν το δικό τους όνειρο, παίζοντας στο υψηλότερο επίπεδο και η ομάδα πέρασε αξέχαστες στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό τους. Η νίκη επί του Παναθηναϊκού, το γεμάτο κλειστό γυμναστήριο, το κοινωνικό πρόσωπο του συλλόγου εκτός παρκέ και όλες αυτές οι μαγικές στιγμές στο υπέροχο αυτό ταξίδι δεν σβήνουν.

Δεν ξέρουμε αν τελικά θα μπορέσει να επανέλθει ποτέ η ομάδα στην Α1 Κατηγορία, αλλά όσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στα κορίτσια του Ιπποκράτη, γιατί μαζί τους ταξιδέψαμε και εμείς στο όνειρο.

Γιατί μετά από πάρα πολλά χρόνια θύμισαν κυρίως στους παλαιότερους, τις «χρυσές» εποχές του Αττάλου και της Ε.Α.ΚΑ. στις μεγάλες κατηγορίες. Ελπίδα όλων είναι ο Ιπποκράτης να μην πει αντίο στην Α1, απλά εις… το επανιδείν!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ για τις υπέροχες αναμνήσεις…

Τα δεκάλεπτα ήταν: 30-16, 52-22(ημ.), 69-32, 98-40
Διαιτητές: Καλογερόπουλος Φ.- Καρακωνσταντόπουλος
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Καπογιάννη): Γκοτζή 8, Σταμάτη 8(2), Μπόνη 15(2), Χατζηνικολάου 4, Καλογήρου, Μπαλτά 4, Χαλιβέρα 9(1), Τζόνσον 11, Κοσμά 12(1), Παπαμιχαήλ 17, Κριστόφερσον 10.
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΚΩ (Παπούλης): Κουζούκα, Κασάπογλου 9, Κάμπελ 16(1), Πατμίου, Γούναρη 9(1), Σίντι 6, Σβύνου, Σαράγια, Δρεττάκη, Καλυμνιοναρή.

Με πληροφορίες από το 12sports.gr

Αναλυτικά η ανακοίνωση: «Ο Γ.Σ. Κρόνος Αγίου Δημητρίου θέλει δημόσια να ευχαριστήσει το σύλλογο Α.Σ. Κώων Ιπποκράτης για την φιλοξενία του, στην αποστολή της γυναικείας ομάδας μας, παρά την κρισιμότητα του αγώνα και για τους δύο συλλόγους. Με την ευκαιρία θέλει να συγχαρεί τους διαιτητές του αγώνα κ.κ. Παπαφωτίου και Αργυρούδη για την άψογη διαιτησία τους στον αγώνα».