Ο ίδιος σχεδιασμός διατηρείται και στους ρωμαϊκούς χρόνους, με μετασκευές μικρής κλίμακας στην κάτοψη των κτισμάτων. Στον 4ο αι. μ.Χ. οι μαρμαρόστρωτοι πλέον δρόμοι πλαισιώνονται από κιονοστήρικτες στοές και εκατέρωθεν αυτών ανεγείρονται μεγάλα κτηριακά συγκροτήματα με πολυτελή ψηφιδωτά δάπεδα, εντοίχιο γραπτό διάκοσμο, ορθομαρμαρώσεις και opus sectile.
Την ίδια εποχή, κατασκευάζεται κρηναίο οικοδόμημα/νυμφαίο που εμφανίζει επάλληλες οικοδομικές φάσεις. Δραστική επέμβαση στον πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης συντελείται στον 6ου αι.: ο μαρμαρόστρωτος decumanus διαπλατύνεται, τα παλαιότερα οικοδομήματα ισοπεδώνονται και στη θέση τους διαμορφώνονται πλακόστρωτες πλατείες στα κεντρικά σταυροδρόμια της πόλης.
Οι επιβλητικές αυτές αρχιτεκτονικές διαμορφώσεις του δημόσιου χώρου -πλατείες, στοές και κρήνες/νυμφαία- στην πορεία των κεντρικών οδών αποτελούν την τελευταία μνημειακή εικόνα της ύστερης αρχαιότητας.
Πηγή: voria.gr, thestival.gr
Με ένα εντυπωσιακό εύρημα ήρθαν αντιμέτωποι οι συμμετέχοντες στις αρχαιολογικές ανασκαφές για το μετρό της Θεσσαλονίκης.
Ανάμεσα στα 30.000 ευρήματα, ξεχωρίζει ένα ακέφαλο άγαλμα της θεάς Αφροδίτης. Συγκεκριμένα, το άγαλμα βρέθηκε στο εργοτάξιο της Αγ. Σοφίας, πολύ κοντά στο εντυπωσιακό Κρηναίο οικοδόμημα.
Το γεγονός γνωστοποίησε ο ίδιος ο πρόεδρος της «Αττικό Μετρό» Γιάννης Μυλόπουλος με ανάρτησή του στο Facebook. «Η Αφροδίτη του Μετρό Θεσσαλονίκης. Το πιο πρόσφατο ανάμεσα στα 300.000 και ίσως ένα από τα πιο... καλλίγραμμα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών του Μετρό Θεσσαλονίκης, είναι αυτή η ακέφαλη Αφροδίτη. Βρέθηκε στο εργοτάξιο της Αγ. Σοφίας, πολύ κοντά στο εντυπωσιακό Κρηναίο οικοδόμημα», έγραψε ο κ. Μυλόπουλος.
Δείτε το άγαλμα:
Στην πρώτη κατασκευαστική του φάση, έφερε κατά μήκος ενός ευθύγραμμου τοίχου δύο σειρές από ημικυκλικές, ορθογώνιες και ελλειψοειδείς κόγχες. Από κάποιες κόγχες έρεε το νερό στη μεγάλη δεξαμενή του κρηναίου ενώ κάποιες άλλες χρησιμοποιούνταν μόνο για διακοσμητικούς λόγους καθώς φιλοξενούσαν αγάλματα.
Σε μεταγενέστερες φάσεις, η κρήνη απέκτησε το σχήμα Π, ανυψώθηκε και το νερό έπεφτε από ψηλότερο σημείο πρώτα σε λεκανίδες με πλούσια ανάγλυφη διακόσμηση και έπειτα στη δεξαμενή.
Τόσο το μέγεθος όσο και ο μνημειακός χαρακτήρας της κρήνης δικαιολογούνται απόλυτα τόσο από την τοποθεσία όσο και την εποχή της κατασκευής της.
Η Θεσσαλονίκη έγινε τον 4ο μΧ πρωτεύουσα μέρους μιας τετραρχίας και έφερε την ανάλογη αίγλη και μεγαλοπρέπεια. Το κρηναίο οικοδόμημα, οι μαρμαρόστρωτες πλατείες που εντοπίστηκαν εκατέρωθεν της σημερινής Εγνατίας και οι στοές που ήρθαν στο φως αποδεικνύουν ότι η πόλη από τον 4ο έως και τον 6ο με 7ο αιώνα μΧ χαρακτηριζόταν από μεγάλους και συνάμα μεγαλοπρεπείς δημόσιους χώρους αλλά και μνημειώδεις κατασκευές.