Είναι σίγουρο ότι μια πολιτική αναταραχή την ώρα που η οικονομία καταρρέει δεν είναι αυτό που η χώρα θα ήθελε. Δεν θα ήταν επιτυχία, αντιθέτως θα ήταν καταστροφικό.

Και ξαφνικά όλα τα Κυριακάτικα φύλλα και όλα τα τηλεοπτικά κανάλια παίζουν σενάρια πρόωρων εκλογών ή δημοψηφίσματος ή ακόμη και τα δύο μαζί. Ούτε 100 ημέρες από την ανίερη συμμαχία αριστεράς και ψεκασμένων και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Ακόμη και οι εκδότες και καναλάρχες που έγλειψαν τον Τσίπρα και τον ξεσκόνισαν παντόκορφα από τις πρώτες ημέρες, άρχισαν να βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή που έγινε η πρώτη φορά αριστερά.
Ο Τσίπρας εγκλωβισμένος στις ιδεοληψίες μιας κακόμοιρης ψευτοκουλτουριάρικης αριστεράς αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει.

Ακόμη και αν ο στόχος του είναι να δημιουργήσει μια κεντροαριστερή παράταξη τύπου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος έχει ένα μεγάλο πρόβλημα να αντιμετωπίσει. Το 40% και πλέον του κόμματός του ουσιαστικά δεν του ανήκει και κάποια στιγμή θα πάρει τον ομματιών του και θα φύγει. Πρώην κομμουνιστές, κόκκινοι, πράσινοι, ρόζες, ανάρχες, μαοϊκοί, τροτσικστές και κάθε καρυδιάς καρύδι αυτή τη στιγμή ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας αναγκάζεται να τους αποδεχθεί.
Τι του μένει για να τους ξεφορτωθεί; Να πάει σε εκλογές ή σε δημοψήφισμα να τις κερδίσει, να πάρει μέτρα σκληρά για τον ελληνικό λαό, να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο και να τους αναγκάσει όλους αυτούς να φύγουν.

Δεν ξέρουμε αν θα το κάνει τώρα ή θα επιλέξει έναν άλλο τρόπο. Όπως π.χ. να παραδώσει την εξουσία σε κάποιους που θα μπορούν να κλείσουν μια μίνιμουμ συμφωνία με τους εταίρους. Και όταν τα μέτωπα με τους δανειστές κλείσουν να πάμε σε εκλογές το φθινόπωρο και να έρθει ο Τσίπρας και να πει «εγώ αντιστάθηκα, δεν υπέγραψα τίποτε». Κι έτσι θα θελήσει να γίνει πρωθυπουργός όταν άλλοι θα έχουν βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όταν άλλοι θα έχουν θυσιαστεί για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Αυτός θα έρθει να την… ξανασώσει μόνο που τότε δεν θα έχει μπροστά του ένα μνημόνιο, άλλα «κορόιδα» ή πατριώτες όπως είναι το σωστό, θα έχουν κάνει αυτό που έπρεπε ο ίδιος να έχει πράξει.

Ουσιαστικά ο κ. Τσίπρας κατάλαβε το λάθος του τον περασμένο Δεκέμβρη όταν δεν στήριξε την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας. Αν το είχε κάνει η χώρα δεν θα πήγαινε σε εκλογές, θα έβγαινε από το μνημόνιο, δεν θα είχε καταρρεύσει η οικονομία, θα είχε γίνει η συζήτηση για το χρέος και η διευθέτησή του και στα τέλη του έτους, όπως είχε υποσχεθεί ο κ. Σαμαράς θα πηγαίναμε σε εκλογές. Πιθανόν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις κέρδιζε και δεν θα είχε να διαχειριστεί καμιά καταστροφή. Η βουλιμία για την εξουσία, όμως, έφερε τα λάθη από τον κ. Τσίπρα και τώρα δεν θα θέλει να τα ξανακάνει.

Και γι’ αυτό είναι πιθανόν να πάει σε εκλογές. Άλλωστε τα προβλήματα και τα αδιέξοδα είναι πολλά:
Σε οικονομικό επίπεδο τα πάντα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού. Ακόμη κι αν υπάρξει μια συμφωνία – γέφυρα μέχρι τον Ιούνιο και δεν κηρύξουμε στάση πληρωμών Απρίλιο και Μάιο θα έρθουν άλλες βασανιστικές ημέρες που πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρές αποφάσεις. Και τότε ο συμβιβασμός δεν θα είναι έντιμος, θα είναι επώδυνος.

Σε κοινωνικό επίπεδο οι καταλήψεις και η «συγκυβέρνηση» με τους κουκουλοφόρους και τους υπουργούς που συνομιλούν μαζί τους, έχει προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και η «συμφωνία» Τσίπρα – Πανούση που αποκάλυψε το antinews είναι το κόλπο για να απεμπλακεί η κυβέρνηση από αυτό το μείζον θέμα. Και να διώξει όλους εκείνους που έχουν κάνει ισότιμους συνομιλητές τους τρομοκράτες και ζητούν να ανοίξουν οι φυλακές ή «πριμοδοτούν» τους μπαχαλάκηδες για να κάνουν καταλήψεις.

Σε πολιτικό επίπεδο ο κ. Τσίπρας βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος με τους «σκληρούς» του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν ρήξη και έξοδο από το ευρώ ή με τους απίθανους της ΑΝΕΛ που έχουν άλλες απαιτήσεις.
Έρχονται και τα σκάνδαλα με την υποχώρηση του ηθικού πλεονεκτήματος για να δημιουργήσουν το εκρηκτικό κλίμα για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, μόλις 70 μέρες από τις πρόσφατες εκλογές.

Θα πάει σε κάλπες με ανανέωση της λαϊκής εντολής ή με δημοψήφισμα; Θα κάνει ανασχηματισμό; Ποιος ξέρει, όμως όλος ο κόσμος βλέπει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν «τραβάει» με τους απίθανους υπουργούς και τα νούμερα που μας προέκυψαν.
Είναι σίγουρο ότι μια πολιτική αναταραχή την ώρα που η οικονομία καταρρέει δεν είναι αυτό που η χώρα θα ήθελε. Δεν θα ήταν επιτυχία, αντιθέτως θα ήταν καταστροφικό.

Αν στήσει κάλπες ο κ. Τσίπρας προκειμένου να βγει πιο ισχυρός θα πρέπει να ξέρει δύο πράγματα:
1.Ότι αν ζημιώσει τη χώρα και τους Έλληνες θα το βρει μπροστά του. Θα χρεωθεί ότι ζημιά γίνει με τις εκλογές.
2.Ότι ο ελληνικός λαός δεν του έδωσε και δεν θα του δώσει ποτέ εντολή για έξοδο από το ευρώ. Ξεγελάστηκε με τα όσα υποσχέθηκε και πιθανότατα να ξαναγελαστεί. Όμως ποτέ δεν του δόθηκε λευκή επιταγή. Ποτέ δεν του είπαν οι πολίτες για plan B. Η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας είναι αδιαπραγμάτευτη. Όποιος δεν το καταλαβαίνει να πάει σπίτι του.

antinews.gr

Τη δική του εκτίμηση για το πως θα μπορούσε να «τα βγάλει πέρα» η Ελλάδα το 2015 κάνει το πρακτορείο Bloomberg.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο σε ανάλυσή του, η Ελλάδα θα μπορούσε να φτάσει σε συμφωνία με τους εταίρους την τελευταία στιγμή. Ωστόσο, όσο στενεύουν τα χρονοδιαγράμματα ο κίνδυνος οι ευρωπαίοι να χάσουν την υπομονή τους και να προκαλέσουν μια έξοδο από το ευρώ αυξάνεται.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο, μαζί με τη δόση του ΔΝΤ, η Ελλάδα πρέπει να βρει 17 δισ. ευρώ για το υπόλοιπο του 2015.

Αυτά τα χρήματα θα μπορούσε να τα βρει με τους ακόλουθους τρόπους:

1) Το πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο υπολογίζεται ότι θα προσφέρει 2 δισ. ευρώ.

2) Τα 1,9 εκ. δισ. από τα κέρδη των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ, τα οποία θα μπορέσουν να αποδεσμευθούν μόνο εάν υπάρξει συμφωνία.

3) Το ΔΝΤ θα μπορούσε να απελευθερώσει τη δόση των 3,5 εκ. που σχετίζεται με την 6η αξιολόγηση, και πάλι όμως μόνο όταν υπάρξει συμφωνία. Το ΔΝΤ θα μπορούσε να απελευθερώσει και τις δόσεις της 7ης και της 8ης αξιολόγησης.

4) Απελευθέρωση 1.8 δισ. ευρώ από τον EFSF, πάλι εφόσον υπάρξει συμφωνία.

5) Ό,τι απομένει θα μπορούσε να καλυφθεί με την αύξηση του ορίου εντόκων από την ΕΚΤ αλλά και μέσα από τη ένταξη σε έναν προληπτικό μηχανισμό στήριξης.

Ωστόσο η Ελλάδα θα πρέπει να ανησυχεί για το πως θα πληρώσει τους λογαριασμούς της επόμενης χρονιάς, αναφέρει το Bloomberg. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διαπραγματευθεί ένα τρίτο πακέτο διάσωσης μετά τη λήξη της 4μηνης παράτασης.

Το κακό σενάριο είναι ότι η καλή θέληση εξαφανίζεται και η Ελλάδα εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί εάν η χώρα δεν προλάβει να φτάσει σε ένα συμβιβασμό έγκαιρα.

Υπάρχουν ωστόσο και πολιτικά ρίσκα, σύμφωνα με την ανάλυση του Bloomberg.

Οι επιπτώσεις από τις διαφωνίες που μπορεί να προκύψουν εντός του κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει αντισταθμιστούν από την υποστήριξη του Α. Σαμαρά. Ο τελευταίος έχει επισημάνει τη διάθεσή του να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση ενότητας για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να τηρήσει τις υποσχέσεις του μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια, σημειώνει το πρακτορείο.