Στο τέλος του φιλμ αναφέρεται πως ό,τι μόλις είδαμε είναι βασισμένο σε αληθινές ιστορίες από περιστατικά μαγείας της εποχής και άσχετα αν το πιστεύεις αυτό ή όχι, πρέπει να παραδεχτείς ότι ασκεί μια ιδιαίτερη ανατριχιαστική επιρροή σε αυτόν που το βλέπει. Γιατί οι περιγραφές μαγισσών που βρίσκει κανείς σε παλαιότερους αιώνες είναι τόσο σκοτεινές που ουδεμία σχέση έχουν με τη mainstream απεικόνισή τους στην ποπ κουλτούρα. Οι μάγισσες του «The Witch» είναι λοιπόν επικίνδυνες, άσχημες και ακατέργαστες, σαν να ξεπήδησαν από σκίτσα που βρίσκονταν κλειδωμένα σε κάποιο σκονισμένο μπαούλο που φυλασσόταν για χρόνια σε ανήλιαγο υπόγειο. Θα κάνουμε ένα συσχετισμό, καθώς η σοβαρότητα με την οποία ο Έγκερς αντιμετωπίζει το όλο πρότζεκτ μοιάζει με τη λογική ενός συνειδητοποιημένου black metal μουσικού δίσκου. Δε σημαίνει ότι αν τον ακούσεις θα προσηλυτιστείς στο σατανισμό και δεν είναι καν απαραίτητο ότι θα καταλάβεις τι ακούς. Η αίσθηση που σου δημιουργεί είναι όμως τέτοια σαν να βυθίζεσαι σε ένα απόλυτο σκοτάδι, χωρίς να μπορείς να πιαστείς από πουθενά για να κρατηθείς. Όπως αναφέρει στην κριτική του το Mashable, ίσως μετά από μια τέτοια εμπειρία να… σου δημιουργηθεί η ανάγκη να πας στην κοντινότερή σου εκκλησία.

Όλος ο τρόμος στο «The Witch» έρχεται λοιπόν από την αποδοχή του κακού ως αέναη δύναμη, πίσω από αυτή τη δήλωση υπάρχει όμως και μια δεύτερη πολύ ενδιαφέρουσα ανάγνωση, η οποία σχετίζεται με τη γυναικεία απελευθέρωση. Το «The Witch» είναι μια ταινία τρόμου, αλλά και μια παραβολή της αφύπνισης της γυναικείας σεξουαλικότητας. Μέχρι και το στυλιζάρισμα με τα δύο V στον τίτλο της ταινίας δημιουργεί συνειρμούς με τη θηλυκότητα και τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Πρωταγωνίστρια είναι η μεγάλη κόρη της οικογένειας και αυτό που παρατηρούμε είναι ουσιαστικά πώς το πέρασμά της στην εφηβεία επηρεάζει τα υπόλοιπα μέλη. Ειδικά σε μια χρονική περίοδο που η θέση της γυναίκας ήταν πολύ χαμηλά και οι χριστιανικές απόψεις γύρω από την αφύπνιση των ερωτικών ενστίκτων της ταυτιζόταν με ο,τιδήποτε διαβολικό, ο τρόμος δεν πηγάζει μόνο από ό,τι φωλιάζει μέσα στο δάσος, αλλά κυρίως από την πορεία προς την ενηλικίωση της κόρης, την οποία έξοχα υποδύεται η ανερχόμενη Άνια Τέιλορ-Τζόι.