Αμερικανοί επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα είδος περιτυλίγματος το οποίο θα... τρώγεται και ελπίζουν ότι θα διατηρεί τα τρόφιμα πιο αποτελεσματικά από τις πλαστικές συσκευασίες, βοηθώντας έτσι να περιοριστούν η σπατάλη τροφίμων και ο όγκος των πλαστικών απορριμμάτων.
Οι βρώσιμες μεμβράνες περιτυλίγματος φτιάχνονται από καζεΐνη, μια πρωτεΐνη του γάλακτος, ανέφεραν οι επιστήμονες του υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ σε ένα συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Χημικών.
Το περιτύλιγμα αυτό προς το παρόν δεν έχει ιδιαίτερη γεύση, όμως θα μπορούσαν να προστεθούν στη μεμβράνη διάφορες αρωματικές ύλες, αλλά και βιταμίνες, προβιοτικά και άλλα στοιχεία για να την κάνουν πιο θρεπτική και νόστιμη.
Η μεμβράνη μοιάζει πολύ με το πλαστικό περιτύλιγμα, αλλά προστατεύει τα τρόφιμα από την επαφή τους με το οξυγόνο κατά 500 φορές περισσότερο, ενώ ταυτόχρονα είναι και βιοαποδομήσιμη, ανέφεραν οι επιστήμονες στο συνέδριο που διεξάγεται στην Πενσιλβάνια.
"Οι μεμβράνες με βάση την πρωτεΐνη παρεμποδίζουν άριστα το οξυγόνο και βοηθούν στην πρόληψη της αλλοίωσης των τροφίμων. Αν χρησιμοποιηθούν στις συσκευασίες θα μπορούσαν να αποτρέψουν τη σπατάλη τροφίμων κατά τη διαδικασία διανομής τους", ανέφερε η επικεφαλής ερευνήτρια Πέγκι Τομάζουλα
Το 30-40% του φαγητού που παράγεται σε όλον τον κόσμο δεν φτάνει ποτέ στο τραπέζι επειδή χαλάει κάποια στιγμή, είτε μετά τη συγκομιδή ή κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του, είτε επειδή το πετούν στα σκουπίδια τα καταστήματα ή οι καταναλωτές.
Την ίδια στιγμή, περίπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν για ύπνο κάθε βράδυ με άδειο το στομάχι, σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.
Ο περιορισμός της σπατάλης τροφίμων στο μισό μέχρι το 2030 είχε περιληφθεί στους στόχους για την παγκόσμια ανάπτυξη που υιοθετήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα το 2015.
Οι Αμερικανοί επιστήμονες επιδιώκουν ταυτόχρονα να μειώσουν την ποσότητα των πλαστικών απορριμμάτων. "Αυτήν την περίοδο εξετάζουμε τις εφαρμογές της βρώσιμης μεμβράνης. Για παράδειγμα, στις μερίδες τυριού χρησιμοποιείται μεγάλη ποσότητα πλαστικού περιτυλίγματος, θα θέλαμε να το αλλάξουμε αυτό", ανέφερε η Λετίσια Μπονέιλι.
Η Μπονέιλι είπε ότι ελπίζει τα περιτυλίγματα καζεΐνης να κυκλοφορήσουν στην αγορά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Πηγή φωτο: repubblica.it
Αυτό, μεταξύ άλλων, δίνει νέες δυνατότητες στους επιστήμονες να μελετήσουν πώς τα κύτταρα διαφοροποιούνται σε διαφορετικούς ιστούς κατά την ανάπτυξη του εμβρύου, πώς βιώνουν το στρες των περιβαλλοντικών συνθηκών και πώς υφίστανται γενετικές αλλαγές που καταλήγουν σε ασθένειες
Βιολόγοι και μηχανικοί στις ΗΠΑ κατάφεραν για πρώτη φορά να βρουν ένα τρόπο να αποθηκεύουν και να καταγράφουν το πολύπλοκο ιστορικό του παρελθόντος στο DNA των ανθρώπινων κυττάρων. Αυτό τους επέτρεψε να ανακαλούν τις «μνήμες» περασμένων συμβάντων, όπως η φλεγμονή ή η λοίμωξη.
Πρόκειται για ένα σύστημα αποθήκευσης αναλογικής μνήμης, το πρώτο που μπορεί να καταγράψει τόσο τη διάρκεια, όσο και την ένταση παρελθόντων γεγονότων στα ανθρώπινα κύτταρα.
Αυτό, μεταξύ άλλων, δίνει νέες δυνατότητες στους επιστήμονες να μελετήσουν πώς τα κύτταρα διαφοροποιούνται σε διαφορετικούς ιστούς κατά την ανάπτυξη του εμβρύου, πώς βιώνουν το στρες των περιβαλλοντικών συνθηκών και πώς υφίστανται γενετικές αλλαγές που καταλήγουν σε ασθένειες.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τίμοθι Λου, αναπληρωτή καθηγητή των Τμημάτων Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, καθώς επίσης επικεφαλής της Ομάδας Συνθετικής Βιολογίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science». «Τροποποιήσαμε τα ανθρώπινα κύτταρα έτσι ώστε να μπορούν να καταγράφουν την ιστορία τους», δήλωσε ο Λου.
Πολλοί επιστήμονες έχουν έως τώρα βρει τρόπους να καταγράφουν ψηφιακές πληροφορίες στα ζωντανά κύτταρα. Χρησιμοποιώντας ένζυμα, προγραμματίζουν τα κύτταρα, έτσι ώστε αυτά να μεταβάλλουν τμήματα του DNA τους, όταν ένα συγκεκριμένο γεγονός συμβαίνει, όπως η έκθεση σε μια χημική ουσία. Όμως αυτή η μέθοδος αποκαλύπτει μόνο ότι κάτι συνέβη και όχι πόσο διήρκεσε, ούτε ποια ένταση είχε.
Η ομάδα του ΜΙΤ υπό τον Λου είχε στο παρελθόν καταγράψει στα βακτήρια τέτοιες πρόσθετες πληροφορίες (διάρκεια και ένταση περασμένων γεγονότων). Τώρα η νέα τεχνική πετυχαίνει το ίδιο πράγμα και στα ανθρώπινα κύτταρα, με τη βοήθεια της ισχυρής μεθόδου γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR.
Σε πρώτη φάση, η μέθοδος θα αξιοποιηθεί για τη μελέτη της συμπεριφοράς ανθρωπίνων κυττάρων, ιστών και τροποποιημένων οργάνων. Προγραμματίζοντας τα κύτταρα να καταγράφουν πολλαπλά συμβάντα, οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να παρακολουθούν καλύτερα την εξέλιξη της φλεγμονής, της λοίμωξης ή του καρκίνου.
protothema.gr
Έλληνες φυσικοί έρχονται να βοηθήσουν το έργο των καρδιολόγων, χάρη σε μια νέα υπολογιστική τεχνική που ανέπτυξαν.
Η μέθοδος βασίζεται στη μηχανική των ρευστών (αφού και το αίμα ένα ρευστό είναι) και αποσκοπεί στο να εντοπίσει τα επικίνδυνα σημεία μέσα στις αρτηρίες, όπου μπορεί να αποκολληθεί η πλάκα από τα τοιχώματά τους και να αποτελέσει θρόμβο, δυνητικά θανατηφόρο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γεράσιμο Μεσσάρη του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου της Πάτρας και της Μονάδας Ιατρικής Ακτινοφυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου της Πάτρας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικής των ρευστών "Physics of Fluids", μελέτησαν τη δυναμική ροή του αίματος στο κυκλοφορικό σύστημα και πώς αυτή μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη ή την αποκόλληση της πλάκας από τις αρτηρίες.
Η αθηροσκλήρωση σταδιακά οδηγεί σε καρδιοπάθεια. Κάποια στιγμή, η πλάκα (οι εναποθέσεις λίπους που σταδιακά «χτίζονται» στο εσωτερικό των αρτηριών) μπορεί να σπάσει και έτσι το τμήμα της που αποκολλάται, μπορεί να φράξει τη ροή του αίματος, με θανατηφόρες συνέπειες. Παρά τις διαρκείς προσπάθειές τους, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη βρει ένα αποτελεσματικό τρόπο για να προβλέψουν πότε αυτό θα συμβεί, έτσι ώστε να μειώσουν τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά.
Η νέα ελληνική μέθοδος, που βασίζεται στην ανάλυση της ροής του αίματος μέσω υπολογιστή, μπορεί μια μέρα να βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν τα κατ' εξοχήν σημεία κινδύνου μέσα στις αρτηρίες, όπου είναι πιθανότερο να αποκολληθεί η πλάκα. Σε αυτή την περίπτωση, θα είναι εφικτή μια έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση.
Η τεχνική βελτιώνει, σε σχέση με τις υπάρχουσες μεθόδους, τη δυνατότητα πρόβλεψης για το πού στα τοιχώματα των αρτηριών θα ασκηθούν οι μεγαλύτερες πιέσεις, καθώς το αίμα κυλάει.
Στην έρευνα συμμετείχαν επίσης η καθηγήτρια Μαρία Χατζηνικολάου της Σχολής Θετικών Επιστημών & Τεχνολογίας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και ο Γιώργος Καραχάλιος, πρώην καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Πάτρας.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ένα νέο ισχυρό οπιούχο φάρμακο, το μπλοκάρει τον πόνο εξίσου αποτελεσματικά με την μορφίνη, αλλά έχει λιγότερες παρενέργειες από αυτή, δημιούργησε ομάδα αμερικανών και γερμανών επιστημόνων.
Η ουσία ανακαλύφθηκε εκ του μηδενός με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών και αφού οι ερευνητές δοκίμασαν (προσομοίωσαν) πάνω από τέσσερα τρισεκατομμύρια διαφορετικές χημικές αλληλεπιδράσεις. Προς το παρόν το νέο φάρμακο έχει δοκιμαστεί με επιτυχία σε ποντίκια.
Οι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο νομπελίστας Μπράιαν Κομπίλκα, καθηγητής φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», τόνισαν ότι η νέα αναλγητική ουσία δεν παρεμβάλλεται στην αναπνοή (βασική αιτία θανάτου από τα υπάρχοντα οπιούχα αναλγητικά σε περίπτωση υπερδοσολογίας), ούτε προκαλεί εθισμό ή δυσκοιλιότητα.
Το νέο φαρμακευτικό μόριο με την προσωρινή ονομασία ΡΖΜ21 είναι άσχετο με τα υπάρχοντα οπιούχα φάρμακα από χημική άποψη, πράγμα που, όπως έδειξαν τα φαρμακολογικά τεστ, του επιτρέπουν να δρα μέσω διαφορετικών βιολογικών μηχανισμών σε σχέση με την μορφίνη.
Θα χρειαστούν περισσότερες μελέτες σε βάθος χρόνου για να επιβεβαιωθεί ότι το φάρμακο δεν γίνεται εθιστικό και είναι ασφαλές στους ανθρώπους, όπως στα τρωκτικά. Αν αυτό όντως συμβεί τότε οι γιατροί θα έχουν στα χέρια τους ένα νέο «όπλο» κατά του πόνου, με το οποίο παράλληλα θα αντιμετωπίσουν τον ολοένα αυξανόμενο εθισμό στα αναλγητικά.
Οι θάνατοι από υπερβολική δόση οπιούχων φαρμάκων (μορφίνης, κωδεΐνης, οξυκωδόνης, υδροκωδόνης κ.α.) εμφανίζει συνεχή αύξηση εδώ και δεκαετίες. Όμως η σύγχρονη ιατρική βασίζεται σε αυτά, καθώς δεν διαθέτει άλλο πιο αποτελεσματικό τρόπο να μπλοκάρει τον πόνο.
«Η μορφίνη έχει μεταμορφώσει την ιατρική. Υπάρχουν τόσες ιατρικές διαδικασίες που μπορούμε σήμερα να κάνουμε, ακριβώς επειδή ξέρουμε ότι είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον πόνο στη συνέχεια. Όμως η μορφίνη είναι επίσης επικίνδυνη, γι' αυτό εδώ και χρόνια αναζητούμε ένα ασφαλέστερο αντικαταστάτη της», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής φαρμακευτικής χημείας Μπράιαν Σόσετ της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο.
pronews.gr