Δεν φτάσαμε ακόμη να δημιουργούμε μυθικά τέρατα, όπως η μυθική Χίμαιρα με σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού και ουρά φιδιού, αλλά μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε αργά αλλά σταθερά. Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν τα πρώτα χιμαιρικά έμβρυα χοίρων, τα οποία είναι κατά περίπου 0,001% ανθρώπινα, συνδυάζοντας κύτταρα και από τα δύο είδη.

Απώτερος στόχος των επιστημόνων είναι να δημιουργήσουν μέσα σε τέτοια υβριδικά ζώα ανθρώπινα όργανα (καρδιά, πάγκρεας, ήπαρ κ.α.) προοριζόμενα προς μεταμόσχευση σε ασθενείς. Όμως αυτή η προοπτική είναι ακόμη μακρινή, καθώς υπάρχουν πολλές τεχνικές δυσκολίες, όπως παραδέχθηκαν οι επιστήμονες (για να μην αναφέρουμε τους βιοηθικούς προβληματισμούς).
Για τη δημιουργία της χίμαιρας, ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα εισήχθησαν σε έμβρυο χοίρου, το οποίο στη συνέχεια εμφυτεύθηκε σε μια γουρούνα για διάστημα έως ενός μήνα (μετά τα έμβρυα αφαιρέθηκαν για μελέτη, προτού υπάρξει γέννα). Προς το παρόν, η διαδικασία είναι ελάχιστα αποτελεσματική, καθώς, όπως έδειξαν τα πειράματα, από τα 2.075 έμβρυα που εμφυτεύθηκαν, μόνο τα 186 συνέχισαν να αναπτύσσονται μέσα στους θηλυκούς χοίρους.

Όμως, από την άλλη, υπήρξαν σαφείς ενδείξεις ότι τα ανθρώπινα κύτταρα ήσαν λειτουργικά μέσα στους χοίρους, παρόλο που αποτελούσαν ένα μικρό μόνο μέρος του ζώου. Δεν υπάρχουν πάντως ακόμη ενδείξεις ότι τα ανθρώπινα κύτταρα ενσωματώνονται στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο των χοίρων (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό από πλευράς νοημοσύνης!).
«Είναι η πρώτη φορά που ανθρώπινα κύτταρα αναπτύσσονται μέσα σε ένα μεγάλο ζώο, αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι άνθρωποι και χοίροι έχουν διαχωριστεί εξελικτικά εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής καθηγητής Χουάν Κάρλος Ιζπιζούα Μπελμόντε του Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών Salk της Καλιφόρνια, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας "Cell".
Όπως είπε ο ίδιος, «έγινε απλώς το πρώτο σημαντικό βήμα» και τόνισε ότι υπάρχει ακόμη «μεγάλη απόσταση», εωσότου καταστεί εφικτή η ανάπτυξη ανθρωπίνων οργάνων μέσα σε ζώα. Μέχρι τότε, η δημιουργία χιμαιρών θεωρείται χρήσιμη για τη δοκιμή νέων φαρμάκων προτού δοκιμασθούν σε ασθενείς, για την μελέτη νέων ανθρωπίνων ασθενειών, για την καλύτερη κατανόηση της ανάπτυξης των ανθρωπίνων εμβρύων κ.α.
Εκτός από τους χοίρους, οι αγελάδες φαίνονται ακόμη πιο κατάλληλο ζώο για τη δημιουργία χίμαιρας με τους ανθρώπους, επειδή η κύησή τους διαρκεί επίσης εννέα μήνες περίπου. Αντίθετα, η κύηση των χοίρων είναι πολύ πιο γρήγορη (διαρκεί λιγότερο από τέσσερις μήνες), με συνέπεια τα εμβρυικά κύτταρα του χοίρου να αναπτύσσονται με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ό,τι τα ανθρώπινα. Στην περίπτωση όμως των αγελάδων ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ίδιος.

Προς το παρόν, η έρευνα σε χίμαιρα ανθρώπου-ζώου δεν επιτρέπεται να δημιουργήσει έμβρυο που θα ζήσει για πάνω από ένα μήνα. Οι επιστήμονες δεν θεωρούν ότι είναι ώριμη η στιγμή για να αφήσουν να γεννηθούν τέτοιες χίμαιρες.

«Δεν πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε η επιστήμη μπορεί να κάνει. Δεν ζούμε απομονωμένοι στο εργαστήριο, αλλά ζούμε με άλλους ανθρώπους και η κοινωνία πρέπει να αποφασίσει τι μπορούμε να κάνουμε», δήλωσε ο Μπελμόντε.

«Όταν ο κόσμος ακούει τη λέξη χίμαιρα, τη συσχετίζει πάντα με την ελληνική μυθολογία, υπάρχει πάντα αυτός ο φόβος. Όμως και οι άγγελοι είναι χίμαιρες, μπορεί να υπάρξει επίσης μια θετική εικόνα γι' αυτά τα πλάσματα. Στόχος δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα τέρας, αλλά να βοηθήσουμε λόγω της παγκόσμιας έλλειψης οργάνων για μεταμόσχευση», δήλωσε ο κύριος ερευνητής δρ Τζουν Γου.

Όμως οι σκεπτικιστές φοβούνται, μεταξύ άλλων, ότι η μεταφορά ανθρωπίνων χαρακτηριστικών σε ζώα θα υποβαθμίσει την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Αν και μερικοί -πιο απαισιόδοξοι για την ανθρώπινη φύση- θα προσέθεταν ότι μπορεί να υποβαθμιστεί και η αξιοπρέπεια των ζώων..

Ο δρόμος στις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων δεν είναι ποτέ στρωμένος από ροδοπέταλα.

Μια απλή γνωριμία μπορεί να καταλήξει σε έναν έντονο ενθουσιασμό. Μια έλξη. Κι έπειτα, δυο άνθρωποι να ενώσουν τις ζωές τους, όχι απαραίτητα με επίσημο τρόπο και να δημιουργήσουν αυτό που λέμε «δεσμό».

Στην αρχή, ο δεσμός μοιάζει με παραμύθι και μέσα από αυτόν γεννιούνται η χαρά, η ευτυχία, η αγάπη. Οι άνθρωποι μαθαίνουν να μοιράζονται. Να κατανοούν. Να συμβιβάζονται. Να νοιάζονται. Κάποιες φορές και να αλλάζουν μικρές πτυχές του χαρακτήρα τους, προκειμένου να μην απογοητεύσουν το άλλο τους μισό.

Ομως και οι ερωτικές σχέσεις δεν παύουν να παραμένουν ανθρώπινες και αυτές χαρακτηρίζονται από εντάσεις και προβλήματα.

Δυο άνθρωποι μαλώνουν γιατί διαφωνούν ή γιατί ζηλεύουν. Ενίοτε για τις δουλειές του σπιτιού και για τρίτα πρόσωπα. Αλλες φορές για τα οικονομικά και τα επαγγελματικά τους ή ακόμα και για τη σεξουαλική τους ζωή.

Κάπως έτσι αρχίζουν σταδιακά να αποσυνδέονται και οι ειδικοί αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να ανατρέχουν στη δουλειά του ψυχολόγου Τζον Γκότμαν, ενός καθηγητή του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και πιο συγκεκριμένα σε αυτούς τους παράγοντες που ο ίδιος αποκαλεί ως «τέσσερις καβαλάρηδες».
Ο όρος αυτός αναφέρεται σε τέσσερις παράγοντες: την περιφρόνηση, την επιθετικότητα, την άσκηση κριτικής και την έλλειψη συνεργασίας, που είναι «κλειδιά» στις εντάσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στα ζευγάρια, καθώς πρόκειται για μορφές επικοινωνίας που προδίδουν το τέλος μιας σχέσης.

Ο Γκότμαν μάλιστα ξεχώρισε την περιφρόνηση ως το πιο «θανάσιμο» αίσθημα.

Η Ελλη Λισίτσα εξηγεί στο The Gottman Relationship Blog, πως όταν συμπεριφερόμαστε με περιφρόνηση τείνουμε να δείχνουμε κακία, είμαστε αγενείς, γελοιοποιούμε τους άλλους, τους κοροϊδεύουμε.

Στόχος της περιφρόνησης είναι να νιώσει κανείς μίσος και ανάξιος, ασήμαντος.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας του ανάμεσα σε ζευγάρια που δεν κατάφεραν να σώσουν το γάμο τους ο Γκότμαν διαπίστωσε ότι η περιφρόνηση ήταν ένα από τα πιο κοινά χαρακτηριστικά. Δηλητηριάζει, καταστρέφει τις σχέσεις και αποτελεί τη μεγαλύτερη ένδειξη διαζυγίου σύμφωνα με τον ψυχολόγο.

Το αντίδοτο σε αυτό το αίσθημα είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση.

bovary.gr

Διπλή οφειλή, η οποία μάλιστα θα προσαυξάνεται ετησίως, θα κληθούν να καταβάλλουν οι νέοι επιστήμονες που κατά τα 5 πρώτα χρόνια της ασφάλισής τους θα τύχουν έκπτωσης στις ασφαλιστικές εισφορές

Το ύψος των εισφορών που θα κληθούν να πληρώσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι αποσαφηνίζει η πρώτη εγκύκλιος που εξέδωσε ο ΕΦΚΑ.

Έτσι, η κατώτατη εισφορά για ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους με δραστηριότητα άνω 5ετίας ορίζεται στα 167,95 ευρώ το μήνα.

Οι κατώτατες εισφορές για νέους επιστήμονες με δραστηριότητα 0-2 ετών ορίζονται στα 108,17 ευρώ το μήνα και 3-5 ετών στα 120,47 ευρώ. Η ανώτατη μηνιαία εισφορά φτάνει στα 1.589,49 ευρώ.

Οι νέοι επιστήμονες με δραστηριότητα 0-5 έτη χρεώνονται διπλή ασφαλιστική οφειλή: α) από τη μειωμένη καταβολή ασφαλίστρου (14% για τα πρώτα 2 έτη και 17% για τα επόμενα τρία αντί 20%) και β) από τη μειωμένη κατώτατη βάση υπολογισμού (410,2 αντί 586 ευρώ). Επιστήμονας με δραστηριότητα 0-2 έτη ξεκινά με οφειλή τουλάχιστον 717,36 ευρώ το χρόνο, ενώ με 3-5 έτη 569,76 ευρώ το χρόνο.

Σημειώνουμε ότι έκπτωση αποτελεί ασφαλιστική οφειλή (δάνειο) το οποίο πρέπει να «επιστραφεί». Η οφειλή εξοφλείται κατά 1/5 ετησίως, όταν το εισόδημα του προηγούμενου έτους υπερβαίνει τις 18.000 ευρώ και μέχρι την 15ετία. Όπως ξεκαθαρίζεται, η οφειλή «προσαυξάνεται κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως αυτή θα καθοριστεί από την ελληνική Στατιστική Αρχή».

Υποχρέωση για καταβολή εισφοράς έχουν εισοδήματα από: Επιχειρηματική δραστηριότητα, παροχή υπηρεσιών, μέλη εταιρειών, Διαχειριστής ΙΚΕ, Μονοπρόσωπη ΙΚΕ, Μερίσματα ΑΕ και ΚΤΕΛ, Αγροτική δραστηριότητα, Μισθωτές υπηρεσίες, Αμοιβές μελών ΔΣ. Οι εννιά πηγές ομαδοποιούνται σε τρεις κατηγορίες: Επιχειρηματική δραστηριότητα, Αγροτική δραστηριότητα, Μισθωτές υπηρεσίες.

Βάση υπολογισμού είναι το Καθαρό Φορολογητέο Αποτέλεσμα από την άσκηση ασφαλιστέας δραστηριότητας το προηγούμενο έτος (κατ΄ αρχήν του 2015).

Οι «εκπτώσεις» 5%- 50% στις εισφορές των επιστημόνων (πρ. ΕΤΑΑ) την περίοδο 1/1/2017 - 31/12/2020 εφαρμόζονται κλιμακωτά, μόνο για το τμήμα του εισοδήματος που ξεπερνά τα 7.033 ευρώ (ή τα 4.922 ευρώ για τους νέους επιστήμονες).

Δηλαδή αν κάποιος έχει εισόδημα 18.000 δεν θα πάρει την έκπτωση 45% στο σύνολο της εισφοράς, αλλά κλιμακωτά για κάθε χιλιάρικο, πάνω από τα 7.033. Έτσι η εισφορά 414,25 ευρώ δεν μειώνεται κατά 186,41 ευρώ (45%) αλλά κατά 119,78 ευρώ. Οι εκπτώσεις ισχύουν και για τους νέους επιστήμονες (0-5 έτη) αλλά δεν αποτελούν ασφαλιστική οφειλή.

Η πληρωμή θα γίνεται μέσω του Διατραπεζικού Συστήματος (ΔΙΑΣ), με εντολές πληρωμής ή με άμεση χρέωση λογαριασμού με διακριτό κωδικό εντολής 25 ψηφίων. Εισφορές που έχουν δημιουργηθεί έως 31/12/16 θα εισπράττονται μέσω των υφιστάμενων συστημάτων

protothema.gr

«Μαζί με μας μπροστά στον Πανάγιο Τάφο νιώθαμε ότι γονάτιζε όλη η ανθρωπότητα» λέει η επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας.

Όλα ξεκίνησαν περίπου πριν από ένα χρόνο, όταν ξαφνικά η Ισραηλινή αστυνομία πήγε στον Πανάγιο Τάφο και απαίτησε από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο να απαγορεύσει την επίσκεψη των πιστών στο Ιερό Κουβούκλιο, με την δικαιολογία ότι είναι ακατάλληλο και υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει.

Η αναστάτωση που έφερε αυτή η παρέμβαση των Ισραηλινών αρχών στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ήταν η αιτία σήμερα να ζούμε τις ιστορικές στιγμές του ανοίγματος του Τάφου Του Χριστού, της αναστήλωσης του μνημείου του Ιερού Κουβουκλίου και παράλληλα να αποκαλύπτονται τόσα στοιχεία που έχουν να κάνουν με τα γεγονότα που καταγράφηκαν στην περιοχή, σχετικά με την Ταφή του Χριστού.

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κκ Θεόφιλος αμέσως μετά την παρέμβαση αυτή πήρε την απόφαση μαζί με τους υπόλοιπους αγιοταφίτες, να γίνει μελέτη στο Ιερό Κουβούκλιο προκειμένου να ερευνηθεί αν θα πρέπει να γίνουν αναστηλώσεις και επεμβάσεις.

Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ανέλαβε την μελέτη και αποφάνθηκε ότι υπήρχε κίνδυνος ο Ιερός βράχος να καταρρεύσει από την κρυστάλλωση των αλάτων και όλα τα φορτία των προσκυνητών, τις αναπνοές, τη θερμότητα από τα κεριά και γενικά τον εμπλουτισμό με υγρασία τα οποία υφίστανται. Ο λόγος αυτός αλλά και όλα τα στοιχεία της επιστημονικής ομάδας που είχε την ευθύνη της μελέτης, ώθησαν τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων να ζητήσει τελικά, να γίνει αναστήλωση του Μνημείου.

Οι τρεις κοινότητες, Φραγκισκανοί, Αρμένιοι και Έλληνες, μετά από 200 ολόκληρα χρόνια αποφάσισαν να συνεργαστούν και να προχωρήσουν στο έργο της αναστήλωσης αφού εκτός από τους Έλληνες που έχουν τα δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο, οι Αρμένιοι και οι Φραγκισκανοί έχουν επίσης δικαίωμα στην χρήση, οπότε απαιτούνταν η σύμφωνη γνώμη τους.

Το έργο ξεκίνησε τον Ιούλιο και θα ολοκληρωθεί τον Μάρτιο, με στόχο το φετινό Πάσχα, του 2017, η αφή του αγίου Φωτός να γίνει κανονικά.

Ένα απέραντο εργοτάξιο συναντά κανείς όταν επισκέπτεται σήμερα το Ναό. Όμως το προσκύνημα δεν διεκόπη παρά μόνο 48 ώρες όταν άνοιξαν τον Τάφο.

Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχει την ευθύνη της υψηλής επιστημονικής επιστασίας της μελέτης, της συντήρησης της  ενίσχυσης και της αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου.

Μια ομάδα 50 συνεργατών καθηγητών κι επιστημονικών συνεργείων τεκμηριώνουν και μελετούν ώστε να διαμορφωθεί μια πλατφόρμα δεδομένων. Η επιστημονική ομάδα απαρτίζεται από τους Μανόλη Κορέ, Ανδρέα Γεωργόπουλο, Κώστα Σπυράτο και Χάρη Μουζίκη ενώ επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας είναι η καθηγήτρια του ΕΜΠ Αντωνία Μοροπούλου.

Γύρω από το Ναό αλλά και σε διαφορετικά επίπεδα έχουν στηθεί επιστημονικά εργαστήρια για τις μελέτες και τις καταγραφές.

Οι επιστήμονες, οι τεχνίτες και όλη η ομάδα δουλεύει σκληρά από την ώρα που θα κλείσουν οι πόρτες του ναού στις 7 το απόγευμα ως το πρωί που θα ξανανοίξουν για τους προσκυνητές.

Η επικεφαλής της ομάδας, Αντωνία Μοροπούλου συγκλονισμένη από τα γεγονότα που ζει στον Πανάγιο Τάφο μας αποκάλυψε τα συναισθήματά της:

«Όταν ανοίχτηκε ο Τάφος του Χριστού γονάτισα μπροστά του και μαζί μου ένιωθα ότι γονάτιζε όλη η ανθρωπότητα». 

Οι εργασίες που γίνονται στο Ιερό κουβούκλιο θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα γίνουν σημείο αναφοράς μελετών και εργασιών για τέτοια έργα.

«Στις 26 Οκτωβρίου ανοίξαμε τον Πανάγιο Τάφο» λέει η επικεφαλής. «Αναδείξαμε για πρώτη φορά τον Ιερό βράχο όπου υπάρχει η κλίνη στην οποία εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού. Υπήρχε περίπτωση ο Ιερός βράχος να καταρρεύσει».

Σήμερα έχοντας πλέον διατηρηθεί, αναδεικνύεται και είναι το αρχέτυπο υλικό που φέρει και τις αξίες του μοναδικού αυτού ταφικού μνημείου.

Αποκαλύψαμε το ιστορικό εσωτερικό του Ιερού Κουβουκλίου, τις στιβάδες της ιστορίας, δηλαδή την βυζαντινή τοιχοποιία του Μονομάχου του 11ου αιώνα, τις επεμβάσεις των σταυροφόρων στη συνέχεια στη μεσαιωνική και στην αναγεννησιακή περίοδο μέχρι και την τελευταία αναστήλωση που έκανε ο Κομνηνός το 1810. Από τότε ως σήμερα δεν έχει ξαναγίνει προσπάθεια παρόλο που υπήρχε φόβος για κατάρρευση αφού δημιουργούταν πρόβλημα με τα νερά της βροχής που έπεφταν μέσα και θα έπεφταν τα κονιάματα.

Τώρα προστατεύθηκε ο βράχος και ολοκληρώνεται και η φάση της ενίσχυσης. Θα ακολουθήσει πάνω σε κονιάματα η επανατοποθέτηση έτσι ώστε να μπορεί το ιερό κουβούκλιο να φέρει όλα τα φορτία.

Όλες οι εργασίες γίνονται κυρίως τη νύχτα παράλληλα κυρίως με τις ακολουθίες και την επίσκεψη του κόσμου στο Ναό. Όμως για 48 ώρες η είσοδος στον Πανάγιο Τάφο παρέμεινε κλειστή όταν έπρεπε να ανοιχτεί ο Τάφος του Χριστού. Οι στιγμές που έζησαν όσοι βρέθηκαν μπροστά στο άνοιγμα του Τάφου φαίνεται να γράφτηκαν βαθιά μέσα τους και όπως μας είπαν θα τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.

Οι επιστήμονες αλλά και οι αγιοταφίτες ήταν εκεί σε μια μοναδική στιγμή, μια ξεχωριστή εμπειρία, ένα Θεόσταλτο βίωμα.

Ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος Ησύχιος που υπηρετεί τον Πανάγιο Τάφο πάνω από 50 χρόνια δε μπορεί να κρύψει την συγκίνησή του γι αυτό που έζησε:

«Αποκαλύφθηκε ότι ο Τάφος είναι ζωντανός το λένε και οι άνθρωποι που εργάστηκαν διότι συνέβησαν γεγονότα τα οποία ανακοινώθηκαν. Είμαστε μπροστά στο άνοιγμα του Τάφου. Εκείνο το 48ωρο άλλαξε ακόμη πιο πολύ την ζωή μας, την πορεία μας, τα συναισθήματά μας. Όχι ότι πριν ο Πανάγιος Τάφος δεν σήμαινε κάτι αλλά τώρα σημαίνει ακόμη περισσότερα για όλους μας ακόμη και για μας που είμαστε μια χούφτα αγιοταφίτες και βρισκόμαστε εδώ για να τον φυλάμε. Δεν είναι μόνο γιατί όταν έβαλαν μέσα στον Τάφο, τα μηχανήματα αυτά απενεργοποιούνταν και όταν τα έβγαζαν, αυτά λειτουργούσαν πάλι, είναι γιατί υπάρχει η αύρα, η ενέργεια στον τόπο αυτό που δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει. Όταν βλέπεις μέσα στον Τάφο, ακόμη και την κλίνη, που είδαμε εμείς, εκεί δηλαδή που τοποθετήθηκε το σώμα του Χριστού μας, φτάνει και λέμε ευχαριστώ που αξιωθήκαμε και το είδαμε.»

Ο Μητροπολίτης Γάζης Αλέξιος με δάκρια στα μάτια μιλάει για την ιστορική αυτή περίοδο που ζει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, οι ίδιοι αλλά και όλοι οι άνθρωποι:

«Είναι μεγάλη ευλογία αυτό που συνέβη για όλους μας, όχι μόνο για τους αγιοταφίτες αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Είμαστε φύλακες των Πανάγιων Προσκυνημάτων και είναι μεγάλη ευθύνη. Όμως αυτό το γεγονός του ανοίγματος του Τάφου του Χριστού με αφορμή τις αναστηλώσεις είναι σαν να έγινε για ενίσχυση όλων μας σε μια περίοδο που η κρίση μας έχει εξουθενώσει και γονατίσει. Από την άλλη, βλέπεις και αυτούς τους επιστήμονες να εργάζονται νύχτα μέρα για την αναστήλωση του Ιερού Κουβουκλίου όχι όπως θα εργαζόταν για οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό έργο αλλά έχοντας μέσα τους και μια άλλη διάθεση για ότι ζουν στον Πανάγιο Τάφο. Τα ευρήματα, ο βράχος, όλο το ταφικό μνημείο μίλησε στις καρδιές μας. Μας ενίσχυσε μας έδωσε άλλον αέρα».

Οι εργασίες φαίνεται να μην πτοούν τους επισκέπτες που καταφθάνουν από όλα τα μέρη του πλανήτη προκειμένου να αγγίξουν τον Πανάγιο Τάφο, να προσευχηθούν και να παρακαλέσουν για ότι ο καθένας έχει μέσα του.

Νέοι, οικογένειες, επιστήμονες, πανεπιστημιακές ομάδες, πιστοί που εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους, περιμένουν υπομονετικά να φθάσουν και να μπουν μέσα στο Ιερό Κουβούκλιο.

Εκεί, αφού περάσουν από το παρεκκλήσι του αγγέλου που βρίσκεται μέσα στο Ιερό Κουβούκλιο, στέκονται για λίγο και με μια βαθιά ανάσα από την αγωνία σκύβουν και περνούν μέσα στο σημείο που βρίσκεται ο Τάφος. Τα συναισθήματα δεν περιγράφονται όπως μας είπαν αρκετοί προσκυνητές. Κάποιοι από αυτούς έχουν έρθει και άλλες φορές κάποιοι όμως επισκέπτονται τον τόπο αυτό για πρώτη φορά. Οι περισσότεροι ξεσπούν σε λυγμούς. Άλλοι δεν μπορούν να αποχωριστούν το μέρος όπου εναπόθεσαν το σώμα του Κυρίου. Μικρά παιδιά, νέοι, ανήμποροι αλλά και επισκέπτες που ήρθαν από περιέργεια, βγαίνοντας από τον Πανάγιο Τάφο δεν είναι οι ίδιοι. Ακουμπούν τον βράχο με τον οποίο σφραγίστηκε ο Τάφος, παρατηρούν τα όσα αποκαλύφθηκαν από τις εργασίες, γονατίζουν στην μαρμάρινη πλάκα και αφιερώνουν λίγο χρόνο στην προσευχή.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στη gallery του Newsbomb.gr

Τα τρυπάνια και οι θόρυβοι από τις εργασίες από την αναστήλωση ακούγονται μέσα στην ήρεμη προσευχή τους και μέσα στα παρακαλετά τους. Τα αναβατόρια μεταφέρουν τους τεχνίτες και τους επιστήμονες στην κορφή του Κουβούκλιου για να συνεχίζουν τις εργασίες τους και όμως οι θόρυβοι αυτοί δεν τους ενοχλούν διότι αυτές τις στιγμές τις περίμεναν με λαχτάρα.

Η αναστήλωση αυτή θα αποτελέσει σημείο αναφοράς όχι μόνο για τους επιστήμονες που άνοιξαν τον Πανάγιο Τάφο από την ανθρώπινη πλευρά αλλά και από επιστημονικής άποψης το έργο αυτό θα αφήσει εποχή για την πρωτοφανή οργάνωσή του, για τη σύνθεση της ομάδας, για τις εργασίες που γίνονται, για την βάση δεδομένων που δημιουργείται αφού θα γίνει επιστημονικός μπούσουλας παγκοσμίως δίνοντας στοιχεία στην διεθνή επιστημονική κοινότητα.

Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να γυρίσουν προς τα πίσω τον χρόνο σε ζωντανά πειραματόζωα μέσω της γενετικής τεχνικής του «μερικού συστημικού κυτταρικού αναπρογραμματισμού».

Με αυτό τον τρόπο, μείωσαν τα σημάδια της γήρανσης σε ποντίκια και παρέτειναν τη ζωή τους κατά 30% (18 έως 24 εβδομάδες) - κάτι που θα ισοδυναμούσε με δεκαετίες στην περίπτωση των ανθρώπων.

Τα ζώα είχαν τροποποιηθεί προηγουμένως, έτσι ώστε να φέρουν μια μετάλλαξη που οδηγεί σε πρόωρη γήρανση (ανάλογη με τη σπάνια γενετική πάθηση προγηρία στους ανθρώπους). Ο αναπρογραμματισμός των κυττάρων τους που ακολούθησε, έκανε τα ζώα να ξανανιώσουν. Αυτό ενισχύει την πεποίθηση αρκετών επιστημόνων ότι εν μέρει -ή κατά κύριο λόγο- η γήρανση καθοδηγείται από ένα εσωτερικό γενετικό «ρολόι» που ωθεί το σώμα σε μια σταδιακή κατάρρευση. Αν καταστεί δυνατό να επιβραδυνθεί ο «χτύπος» αυτού του ρολογιού, τότε θα αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής.

Είναι η πρώτη φορά που ο κυτταρικός αναπρογραμματισμός παρατείνει τη διάρκεια της ζωής σε ένα υγιές ζωντανό ζώο. Προηγούμενες προσπάθειες είχαν προκαλέσει ανάπτυξη εκτεταμένου καρκίνου ή τον άμεσο θάνατο των πειραματόζωων. Όμως αυτή τη φορά αποφεύχθηκε τελείως ο καρκίνος και ο πρόωρος θάνατος. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή αναπτυξιακής βιολογίας Χουάν Κάρλος Ιζπιζούα Μπελμόντε του Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών Salk στην Καλιφόρνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό κυτταρικής βιολογίας "Cell" (Κύτταρο). «Δεν διορθώσαμε την μετάλλαξη που προκάλεσε την πρόωρη γήρανση. Αλλάξαμε τη διαδικασία της γήρανσης, αλλάζοντας χημικά το επιγονιδίωμα, δείχνοντας έτσι ότι η γήρανση είναι μια πλαστική διαδικασία. Η γήρανση δεν είναι ανάγκη να προχωρά μόνο προς μια κατεύθυνση», δήλωσε ο Μπελμόντε.
«Δεν πιστεύουμε ότι με την τεχνική μας θα φθάσουμε στην αθανασία. Υπάρχουν πιθανώς όρια που θα αντιμετωπίσουμε, αν επιχειρήσουμε μια πλήρη αναστροφή της γήρανσης. Ο στόχος μας δεν είναι μόνο η επέκταση της διάρκειας ζωής, αλλά κάτι ακόμη πιο σημαντικό, η υγιής ζωή», πρόσθεσε.

Ο πλήρης κυτταρικός αναπρογραμματισμός μετατρέπει τα εξειδικευμένα ενήλικα κύτταρα, όπως του δέρματος, σε αρχέγονα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα. Οι αμερικανοί ερευνητές προχώρησαν σε έναν ευρέος φάσματος (συστημικό) αλλά μόνο μερικό αναπρογραμματισμό. Έτσι, για παράδειγμα, τα δερματικά κύτταρα δεν κατέληξαν σε βλαστικά, παρέμειναν δερματικά μεν, αλλά «φρεσκαρίσθηκαν», καθώς έγιναν πιο νεανικά.

Ο μερικός αναπρογραμματισμός μείωσε τις συσσωρευμένες βλάβες στο DNA πολλών διαφορετικών κυττάρων του σώματος. Με αυτό τον τρόπο, αρκετά όργανα -όπως διαπιστώθηκε στο μικροσκόπιο- εμφάνισαν βελτίωση και αντιστροφή της γήρανσης, όπως το δέρμα, η σπλήνα, τα νεφρά και το στομάχι. Αλλά και το καρδιαγγειακό σύστημα εμφάνισε ενδείξεις αντιγήρανσης και καλύτερης λειτουργίας.

Οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι «προφανώς τα ποντίκια δεν είναι άνθρωποι». Ο Μπελμόντε δήλωσε: «Γνωρίζουμε ότι θα είναι πολύ πιο πολύπλοκο να ξανανιώσουμε έναν άνθρωπο. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι η γήρανση είναι μια πολύ δυναμική και πλαστική διαδικασία, συνεπώς είναι πιο δεκτική σε θεραπευτικές παρεμβάσεις από ό,τι νομίζαμε προηγουμένως». Όπως είπε, τέτοιες πειραματικές θεραπείες μπορεί να χρειαστούν έως δέκα χρόνια, εωσότου δοκιμασθούν κλινικά σε ηλικιωμένους. Προηγούμενες μελέτες σε ανθρώπους έχουν δείξει ότι ο μεγαλύτερος παράγων κινδύνου για τις συχνότερες χρόνιες παθήσεις (καρδιοπάθειες, καρκίνους, νευροεκφυλιστικές νόσους) είναι απλώς τα γηρατειά. Αν αυτά «θεραπευθούν», τότε και πολλές ασθένειες θα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανισθούν.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ