Σίγουρα θα το έχετε παρατηρήσει, τόσο στον εαυτό σας, όσο και στους ανθρώπους γύρω σας, ειδικά τα τελευταία 20 χρόνια που οι ασύρματες τηλεφωνικές συσκευές στο σπίτι και τα κινητά τηλέφωνα γενικότερα μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας.
Όταν μιλάνε στο τηλέφωνο, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να βαδίζουν στον χώρο. Αν είναι στο σπίτι τους, τότε απλά βαδίζουν από δωμάτιο σε δωμάτιο, ενώ αν είναι στον δρόμο, τότε συνεχίζουν να βαδίζουν, αλλά συνήθως πιο αργά από πριν και με κάποιες στάσεις.
Αν και δεν έχει υπάρξει ακόμα κάποια επιστημονική απόδειξη για τον λόγο που γίνεται αυτό, πολλές μελέτες που σχετίζονται με το θέμα έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Είναι γνωστό ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος ενεργοποιείται και λειτουργεί καλύτερα, όταν είμαστε όρθιοι και όταν περπατάμε. Πολλοί επιστήμονες, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και συνθέτες υιοθετούν αυτή την μέθοδο για την παραγωγή ιδεών.
Όταν μιλάτε στο τηλέφωνο και επικεντρώνεστε στη συνομιλία σας, ο εγκέφαλός σας αλλάζει εστίαση και επικεντρώνεται στον “τόπο” όπου γίνεται το τηλεφώνημα. Αν παρακολουθήσετε ανθρώπους που είναι σε βαθιά συνομιλία, θα προσέξετε ότι συνήθως κοιτούν προς τα κάτω κινούνται αργά. Ως αποτέλεσμα οι εξωτερικές επιρροές από το περιβάλλον τους εκείνη τη στιγμή ελαχιστοποιούνται και υποσυνείδητα το σώμα τους, τους λέει να περπατήσουν για να μπορέσουν να σκεφτούν καλύτερα και να ανταποκριθούν πιο αποτελεσματικά στην συνομιλία.
Είναι το ίδιο όπως όταν οι άνθρωποι τρίβουν το πηγούνι ή το παίζουν με τα δάχτυλα των χεριών τους σε μια επαγγελματική συνάντηση (αν και αυτό είναι και μια μέθοδος ανακούφισης από το στρες).
Η βασική αρχή είναι ότι το περπάτημα μας βοηθάει να σκεφτούμε καλύτερα και να έχουμε καλύτερο διάλογο στο τηλέφωνο, ενώ όταν κοιτάμε και προς τα κάτω, περιορίζουμε τους οπτικούς ερεθισμούς από το περιβάλλον μας.
iatropedia.gr
Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που ζει χωρίς άγχος. Και δεν είναι μόνο οι ρυθμοί της σημερινής εποχής. Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι στο παρελθόν δεν αγχώνονταν για τίποτα; Ούτε καν!
Και σχολείο πήγαιναν και σπούδαζαν και δούλευαν και οι καλλιέργειές τους εξαρτώνταν από τον καιρό και ...και ...και. Για να μην γυρίσω ακόμα πιο πίσω τον χρόνο, τότε που ο άντρας πήγαινε στον πόλεμο κι άφηνε την οικογένειά του να αγχώνεται για το αν θα επιστρέψει ή όχι. Χωρίς κινητά, mail και λοιπές διευκολύνσεις επικοινωνίας.
Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι πως αγχωνόμαστε από ...πάντα γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Και η φύση, δε θα μπορούσε να φέρνει μόνο αρνητικά αποτελέσματα. Για αυτό και το στρες δε φέρνει μόνο τέτοια. Έχει και θετικές επιδράσεις, αρκεί να τις δούμε και να τις ξεχωρίσουμε. Κι αρκεί βέβαια, να μην ξεπερνά κάποια όρια. Όρια τα οποία πράγματι ...σκοτώνουν!
Εστιάζεις καλύτερα
Το άγχος έχει το εξής χαρακτηριστικό: αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης κι ανδρεναλίνης στον ανθρώπινο οργανισμό. Ουσίες και οι δύο, οι οποίες όταν δεν ξεπερνούν τα όρια, δρουν πολύ ευεργετικά στη λειτουργία του ανθρωπίνου εγκεφάλου και τον βοηθούν να λαμβάνει και να μεταφέρει μηνύματα, πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με την κατάσταση ηρεμίας. Ταυτόχρονα, ο αυξημένος ρυθμός με τον οποίο λειτουργεί η καρδιά μας σε αγχωτικά περιστατικά, βελτιώνει τη μεταφορά οξυγόνου από και προς τον εγκέφαλο. Συνεπώς, η συνολική λειτουργία του μυαλού μας κρίνεται κατά πολύ καλύτερη κι αποδοτικότερη. Ειδικότερα, το άγχος μας βοηθά να εστιάζουμε καλύτερα σε συγκεκριμένα πράγματα χωρίς να αποσπάται η προσοχή μας από τα γύρω ερεθίσματα. Εύκολα γίνεται αντιληπτό, πως πρόκειται για μια πολύ χρήσιμη ιδιότητα υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Καλό είναι να την εκμεταλλευτείς όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η απόδοσή σου βελτιώνεται
Θέλετε να πάρουμε παράδειγμα τους αθλητές; Πότε πιστεύεις ότι μία ομάδα έχει καλύτερη απόδοση, στα φιλικά προετοιμασίας με το στρες σε επίπεδα της τάξεως του 0% ή στον τελικό του Champions League με το άγχος να «χτυπάει» κόκκινο; Νομίζω η απάντηση είναι προφανής και καθόλου τυχαία. Το ανθρώπινο σώμα είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί υπό στρεσογόνες συνθήκες και να αποδίδει πολύ καλύτερα όταν κάτι «πρέπει» να γίνει. Η κατάσταση αυτή συνδέεται άμεσα με την εστίαση για την οποία γράψαμε πιο πάνω. Οι μύες μας ακολουθούν τις εντολές του εγκεφάλου και η γενικότερη απόδοση (μάθηση, δουλειά, αθλητισμός) κυμαίνεται σε πολύ πιο υψηλά στάνταρ.
Αυξάνεται η αυτοπεποίθησή σου
Είναι το μεγάλο στοίχημα της «πρώτης φοράς». Αν καταφέρεις να ανταπεξέλθεις για μία φορά στις απαιτήσεις μιας αγχωτικής κατάστασης , ξέρεις ότι μπορείς να το κάνεις ξανά και ξανά. Παίρνεις δύναμη και τα πάντα σου φαίνονται πιο εύκολα. Ταυτόχρονα, θεωρείς τον εαυτό σου ικανότατο να διαχειριστεί το άγχος και τους απίστευτους χτύπους της καρδιάς σου κι από εκεί κι έπειτα, φαντάζουν όλα πιο εύκολα, απλά και ήρεμα. Κερδίζεις την αυτοπεποίθηση κι ως γνωστόν, αυτή είναι που κάνει θαύματα και είναι το καλύτερο ...ρετούς των αδυναμιών και μειονεκτημάτων που ΚΑΘΕ άνθρωπος έχει.
Τελικά; Μήπως έχουμε παρεξηγήσει λίγο το στρες;
neopolis.gr
Οι άνθρωποι που είναι γενετικά επιρρεπείς σε χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας (ΣΚΠ), σύμφωνα με μια νέα μεγάλη μελέτη.
Τα ευρήματα, που βασίστηκαν στο προφίλ DNA από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους ευρωπαϊκής καταγωγής, έρχονται να προσθέσουν στους ήδη υπάρχοντες επιστημονικούς ισχυρισμούς ότι η συγκεκριμένη βιταμίνη παίζει ρόλο στην ΣΚΠ.
Η “ταυτότητα” της βιταμίνης D
-Είναι σημαντική για υγιή οστά
-Ο οργανισμός μας την παράγει όταν είμαστε εκτεθειμένοι στον ήλιο, αλλά ορισμένες μορφές βιταμίνης D προέρχονται από τη διατροφή μας
-Καλές διατροφικές πηγές της βιταμίνης D είναι τα λιπαρά ψάρια, τα αυγά, τα εμπλουτισμένα δημητριακά (για το πρωινό) και οι εμπλουτισμένα λιπαρές ουσίες για επάλειψη (βούτυρα, τυριά κλπ)
-Μερικοί άνθρωποι, όπως οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες, τα μωρά, τα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών και εκείνοι που δεν εκτίθενται αρκετά στον ήλιο, έχουν μειωμένη βιταμίνη D στον οργανισμό τους και χρειάζονται συμπληρώματα.
Τι έδειξαν οι έρευνες
Έρευνες σε όλο τον κόσμο δείχνουν ότι η ΣΚΠ εμφανίζεται συχνότερα σε ανθρώπους που κατοικούν σε κράτη με λιγότερη ηλιοφάνεια . Αλλά δεν είναι σαφές εάν η σχέση αυτή είναι αιτιώδης, ή υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες στην εξήγηση του φαινομένου.
Για να κατανοήσουν καλύτερα αυτήν τη σύνδεση, ερευνητές στο πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά συνέκριναν την συχνότητα εμφάνισης της ΣΚΠ σε μια μεγάλη ομάδα Ευρωπαίων πολιτών με και χωρίς γενετική προδιάθεση για χαμηλή βιταμίνη D.
Αυτό το είδος γενετικής ποικιλομορφίας είναι αρκετά τυχαίο και έτσι η υπόθεση είναι ότι η κάθε επιστημονική σύνδεση που βρέθηκε, πρέπει να είναι και αρκετά αξιόπιστη.
Τα ευρήματα της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στην έγκυρση επιστημονική επιθεώρηση PLoS Medicine, έδειξε ότι τα άτομα με χαμηλότερα επίπεδα στο αίμα τους από έναν δείκτη της βιταμίνης D, λόγω γενετικής προδιάθεσης, είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να έχουν ΣΚΠ από ό,τι τα άτομα χωρίς αυτά τα γονίδια.
Η δρ Susan Kohlhaas, από την MS Society, είπε: “Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα γύρω από το τι προκαλεί την ΣΚΠ, και έτσι αυτή η μεγάλης κλίμακας μελέτη κλίμακα είναι ένα συναρπαστικό βήμα για την καλύτερη κατανόηση σχετικά με την πολύπλοκη φύση των γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων που συμβάλλουν στην ΣΚΠ”.
http://www.bbc.com
Όταν καταναλώνετε αλκοόλ, αυτό περνάει στο αίμα και παραμένει εκεί μέχρι την αποβολή του από τον οργανισμό.
Το συκώτι είναι το κεντρικό όργανο που μεταβολίζει το αλκοόλ, το διασπά και το εξωθεί από το σώμα. Όλοι οι άνθρωποι μεταβολίζουν το αλκοόλ με τον ίδιο ρυθμό: 29 χιλιοστόλιτρα ανά ώρα. Ο ρυθμός με τον οποίο διασπάται το αλκοόλ δεν διαφέρει ανάλογα με το βάρος, το μέγεθος ή το φύλο, παρόλο που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει. Το αλκοόλ αποβάλλεται από το σώμα μέσω του ιδρώτα, της αναπνοής και των ούρων.
Τα κλασικά αλκοολούχα ποτά είναι 340-355 χιλιοστόλιτρα μπύρα, 44 χιλιοστόλιτρα ένα ποτηράκι λικέρ και 177 χιλιοστόλιτρα ένα ποτήρι κρασί. Όλα τα παραπάνω παρέχουν 29 χιλιοστόλιτρα αλκοόλ, που σημαίνει ότι ένα ποτό θα παραμείνει στο σύστημά σας για μία ώρα.
Έτσι, ανεξάρτητα από το αν πίνετε κρασί ή μπύρα, τα περισσότερα ποτά περιέχουν την ίδια ποσότητα καθαρής αλκοόλης που θα επηρεάσει το σώμα σας.
Πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχουν «κόλπα» για να ξεμεθύσει κάποιος γρηγορότερα. Πρόκειται για μύθο καθώς τίποτα δεν μπορεί να το πετύχει αυτό. Ούτε ο καφές, όσο δυνατός και αν είναι, ούτε το ντους, ούτε ακόμη ο εμετός.
Υπάρχουν ωστόσο διάφοροι τρόποι για να επιβραδύνετε το επίπεδο το αλκοόλ που εισέρχεται στο σώμα σας. Για παράδειγμα, αν τρώτε κάτι, ενώ πίνετε αλκοόλ, αυτό θα επιβραδύνει την πρόσληψη του αλκοόλ.
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η σόδα ή το νερό ανάμεσα στο αλκοόλ θα επιβραδύνουν το ρυθμό με τον οποίο το αλκοόλ εισέρχεται στο αίμα σας. Μια άλλη καλή ιδέα είναι να πίνετε το ποτό σας αργά.
Εν κατακλείδι, μπορείτε να επιβραδύνετε τα επίπεδα του αλκοόλ που εισέρχονται στον οργανισμό σας, αλλά δεν μπορείτε να επισπεύσετε την αποβολή του από αυτόν.
onmed.gr