Το νησί της Τήλου επισκέφθηκε, ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, Παναγιώτης Κουνάκης, στο πλαίσιο των περιοδειών που πραγματοποιεί στα νησιά της Δωδεκανήσου.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε ο κ. Κουνάκης με τη Δήμαρχο Τήλου, Μαρία Καμμά-Αλειφέρη, επισημάνθηκαν οι τραγικές ελλείψεις που αντιμετωπίζουν τα νησιά σε ιατρικό προσωπικό και η ανάγκη διαμόρφωσης των προϋποθέσεων για την παροχή διευρυμένων οικονομικών κινήτρων, με στόχο την προσέλκυση γιατρών στις μικρές και απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές.

Με αφορμή την ελλιπή ακτοπλοϊκή σύνδεση της Τήλου , με τα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου και την ενδοχώρα, η κα. Καμμά-Αλειφέρη υπογράμμισε την υποχρέωση εκ μέρους της πολιτείας, της αναβάθμισης της συγκοινωνίας με πρόσθετα δρομολόγια, προκειμένου να καλυφθούν επείγουσες κοινωνικές ανάγκες.

Ο Παναγιώτης Κουνάκης αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες που επιφέρει η ανεπαρκής ακτοπλοική συγκοινωνία, επισήμανε την αδήριτη ανάγκη πρόσθετων υπηρεσιών θαλάσσιας ενδομεταφοράς αλλά και τη θέσπιση ενός διευρυμένου πλαίσιου κινήτρων που δεν θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τη μετακίνηση ιατρών στη νησιωτική χώρα και θα εξασφαλίζει την υγειονομική θωράκιση των νησιών.

Επιπλέον, επισημάνθηκε η πάγια θέση του για εφαρμογή μηδενικού ΦΠΑ στα μικρά νησιά που θα βοηθήσει στην ανάπτυξή τους, τονίζοντας ότι θα πρέπει επιτέλους η κεντρική κυβέρνηση να ασχοληθεί με τα σοβαρά θέματα που έχουν τα Δωδεκάνησα και να σταματήσουν τα έργα εντυπωσιασμού.

Ανακοίνωση με τίτλο "ποιά αυτοδυναμία κ. Μητσοτάκη" εξέδωσε ο υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Παναγιώτης Κουνάκης. Ο κ. Κουνάκης, στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

Κατά πόσον είναι εφικτό άραγε να γίνει πράξη το "αφήγημα" της αυτοδυναμίας της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, στον απόηχο μάλιστα των τραγικών γεγονότων με τη σύγκρουση των αμαξοστοιχιών, στα Τέμπη;
Οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού για αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου και αποτροπής παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον, μπορούν να πείσουν τους ψηφοφόρους που ακόμα προσπαθούν να αντιληφθούν πώς χάθηκαν με τέτοιο τρόπο τόσες ανθρώπινες ζωές;
Αυτά και ένα σωρό ακόμα ερωτήματα, φαίνεται να απομακρύνουν οριστικά , το σενάριο της αυτοδυναμίας του επιτελικού κράτους του Κ. Μητσοτάκη. Η αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του συστήματος στο σύνολό του, δεν ήρθε όπως την περίμεναν οι πολίτες, με δάφνες και επευφημίες, επιτεύγματα και επαίνους, ήρθε με θρήνο και οδύνη. Αυτά που έπρεπε να γίνουν δεν έγιναν ποτέ.
Ανυπέρβλητα προβλήματα που δεν ξεπεράστηκαν ποτέ και οι προσπάθειες για επίλυσή τους, σκόνταφταν συνεχώς στην έλλειψη κονδυλίων. Ένα ΕΣΥ που αιμορραγεί ασταμάτητα και δεν κατάφερε ποτέ να ορθοποδήσει, πάρα μόνον με μερικές δωρεές και φθηνά "μπαλώματα" από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Το "story" της δημόσιας υγείας που μετατρέπεται σε ιδιωτική, προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το ακτινοθεραπευτικό κέντρο της Ρόδου που φαντάζει μακρινό όνειρο πλέον, με τη λειτουργία του συνεχώς να αναβάλλεται και να ανακοινώνεται με φτηνές δικαιολογίες, δια στόματος της Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας.

Η καθολική διάλυση του κοινωνικού κράτους, προκειμένου να ισχύσει ο νόμος του ισχυρού και όχι του δικαίου, με κωμικές παρεμβάσεις, όπως το καλάθι του νοικοκυριού, που ακόμα και ο πολυδιαφημιζόμενος αυξημένος κατώτατος μισθός του μέσου καταναλωτή, δεν μπορεί να το καλύψει. Αναμφισβήτητα και πρέπει να συμπεριληφθεί σε όλο αυτό τον εμπαιγμό, η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, που αποτελεί ταφόπλακα για την νησιωτικότητα και για την επιβίωση των κατοίκων των νησιών. Μία ταφόπλακα που έπρεπε χρόνια τώρα με επιμονή και συλλογικές δράσεις, να σηκώσουν από τις πλάτες των πολιτών, οι Δωδεκανήσιοι Βουλευτές, απαιτώντας την άμεση επαναφορά τους.

Το πολυτιμότερο αγαθό για τον άνθρωπο, το νερό. Η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας επιχείρησης ήταν μονόδρομος, όταν στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται το βαθύ κράτος του Κ. Μητσοτάκη. Χωρίς κανέναν ενδοιασμό και προφανώς δίχως να αναλογιστεί το μέγεθος των συνεπειών που θα επιφέρει το συγκεκριμένο εγχείρημα, η κυβέρνηση άνοιξε και πάλι την πόρτα στις μνημονιακές δεσμεύσεις.
Ένας μεγάλος στρατός "κολλητών" και "άριστων" λυμαίνεται ως λάφυρο την εξουσία, αφήνοντας στο περιθώριο κάθε εργαζόμενο που προσπαθεί να βρει το δίκιο του, κάθε μικρομεσαίο που προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές υποχρεώσεις, κάθε νέο και νέα που το μόνο που ονειρεύεται πλέον είναι μια καλύτερη ζωή εκτός Ελλάδας. Για αυτό ακριβώς τον λόγο αναζητά την αυτοδυναμία η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Άραγε, σε ποια αυτοδυναμία αναφέρεται ο Κ. Μητσοτάκης; Εκείνη που έφερε την ευημερία στη χώρα με τα άδεια πορτοφόλια στις τσέπες των Ελλήνων ή εκείνη της ανάπτυξης που βασίζεται σε πρωτοβουλίες της τοπικής αυτοδιοίκησης και καρπώνεται την επιτυχία της, η κυβέρνηση; Ή μήπως σε εκείνη της αντιμετώπισης της πανδημίας με γιατρούς να εργάζονται ώρες ατελείωτες με πενιχρούς μισθούς; Ίσως μιλάει για εκείνη που ο κόσμος εξακολουθεί να πεθαίνει, είτε σε τρένα, είτε σε μη εξοπλισμένα νοσοκομεία, είτε από την οικονομική εξαθλίωση.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ, Παναγιώτης Κουνάκης, αναφέρει τα εξής:

Η καταστροφική πολιτική της ΝΔ εις βάρος των νησιωτών συνεχίζεται και από το στόχαστρό της δεν γλύτωσαν ούτε οι αλιείς που παλεύουν για το μεροκάματο, που αντί να τους στηρίξει τους οδηγεί στην καταστροφή.

Η σπουδαιότητα της αλιείας για την τοπική οικονομία, για εμάς τους νησιώτες είναι αδιαπραγμάτευτη. Οφείλουμε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα της πραγματικής κατάστασης και να μην υιοθετούμε σχέδια τα οποία είναι μη ρεαλιστικά και μη εφαρμόσιμα στις μικρές νησιωτικές μας κοινωνίες. Κι αυτή είναι η εικόνα αλλά και η αντίληψη που έχουν οι συμπατριώτες μας αλιείς οι οποίοι αγωνιούν για την επιβίωσή τους, ότι τους έχουν περιθωριοποιήσει με ευθύνη της κυβέρνησης και στην πραγματικότητα απώτερος σκοπός τους είναι να τους κάνουν να αλλάξουν επάγγελμα.

Τα τελευταία χρόνια, ιδίως με τη γενική αστάθεια που έχει προκληθεί στην αγορά λόγω της πανδημίας και της οικονομικής ύφεσης που αυτή προκάλεσε σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες ακατανόητες αποφάσεις τις κυβέρνησης, όσον αφορά στην αλιεία και τους βιοπαλαιστές ψαράδες, απαξιώνει το επάγγελμα με αποτέλεσμα η αλιευτική βιομηχανία να υποφέρει και να οδηγούνται σε απόγνωση οι άνθρωποι που παλεύουν για αυτό το πολύ δύσκολο και αβέβαιο μεροκάματο.

Η κυβέρνηση επιχειρεί δήθεν να καλύψει το κενό αυτό με την χορήγηση «εξευτελιστικών» αποζημιώσεων, για ορισμένα αλιευτικά σκάφη τα οποία πρέπει να ακολουθούν όμως κάποιες συγκεκριμένες προδιαγραφές. Οι αποζημιώσεις δίνονται σε σκάφη τα οποία χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τα μέτρα της Ελλάδας και της Ένωσης, όμως λόγος δεν γίνεται για την προστασία των μικρότερων αλιέων, των οποίων τα σκάφη δεν περιλαμβάνονται στις διατάξεις που έχουν θεσμοθετηθεί.

Η συντηρητική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει» επιλέγει να εξαφανίσει οποιονδήποτε μικρό αυτοαπασχολούμενο επιχειρηματία, πόσο μάλλον τους βιοπαλαιστές ψαράδες της Δωδεκανήσου οι οποίοι χρειάζονται μια ισχυρή φωνή μέσα στο κοινοβούλιο που να θυμίζει το δικαίωμα τους να επιλέγουν να ζουν από την θάλασσα ακόμα και με την μικρή τους βάρκα.

Σε θέματα αλιείας, αυτή η πολιτική άμπωτη δεν πρέπει να αφήνει τόσο κόσμο έξω από το νερό. Οι μικρότεροι ψαράδες αξίζουν της ίδιας μεταχείρισης με τους μεγαλύτερους. Πρέπει να προστατευτούν από μια πολιτική η οποία ουσιαστικά οδηγεί στην εξαφάνισή τους, ευνοώντας μόνο τους μεγάλους και τους ισχυρούς παρότι οι μικροί αλιείς αποτελούν μέρος της ιστορίας του τόπου μας και κρίκο της ήδη ταλαιπωρημένης αλυσίδας των νησιωτικών κοινωνιών.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσου με το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ κ. Παναγιώτης Κουνάκης, αναφέρει τα εξής:

Το κράτος είναι ψευδεπίγραφα επιτελικό. Στην ουσία, δεν είναι.

Δεν είναι το κέντρο ενός οργανισμού ο οποίος λειτουργεί συντεταγμένα. Λειτουργεί, δυστυχώς, ως μια συγκεντρωτική υποκατάσταση όλων των επιμέρους λειτουργιών που θα ‘πρεπε να ήταν αποκεντρωμένες (αυτοτελείς, αυτόνομες, με μέσα, πόρους και παρεμβατική αρμοδιότητα).

Είναι αναμενόμενο ότι δεν μπόρεσε μία κατά τα άλλα προοδευτική φιλοδοξία (το κεντρικό κράτος-στρατηγείο που πρώτο το ΠΑΣΟΚ το απαγγέλθηκε) να υπηρετηθεί από μια παράταξη από τη φύση της συντηρητική και επομένως πίστη στον κρατισμό.

Το επιτελικό κράτος, δηλαδή αυτό που χαράζει τα πλαίσια των πολιτικών, απαιτεί κόμμα έτοιμο να απαρνηθεί αρμοδιότητες προς όφελος της αποκέντρωσης αυτοδιοίκησης και άρα της κοινωνίας, κόμμα έτοιμο να απεμπολήσει τα εργαλεία της πελατειακής λειτουργίας απ' το "οπλοστάσιο" του...

Απαιτεί κόμμα που την δημοκρατική διαδικασία την έχει διακηρυγμένη και την υπηρετεί διαχρονικά με συνέπεια....

Εδώ απέτυχε η σημερινή κυβέρνηση...

Δεν κατάφερε να δομήσει κράτος πραγματικά επιτελικό. Είναι άλλο πράγμα η συνειδητή και συνεπής αποψίλωση της κεντρικής εξουσίας από πελατειακά εργαλεία προς όφελος της αποκεντρωμένης δημοκρατικά συμμετοχικής διαδικασίας, με αποσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων σε αυτοδιοίκηση και ανεξάρτητες αρχές και άλλο πράγμα ο συγκεντρωτισμός και η αναγέννηση του παλαιοκομματικού πελατειακού «κατόπιν ενεργειών μου»...

Γιατί αυτό τελικά μόνο πέτυχε.

Το ανάλγητο κοινωνικό κράτος της ΝΔ που το υπηρετούν πιστά τα συναρμόδια Υπουργεία, αφήνει στο έλεος της γραφειοκρατίας και της αδιαφορίας τους εργαζόμενους σε ευαίσθητες δομές, όπως στο Κέντρο Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης Ρόδου (Ιδρυμα Κολυμπίων), στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Παίδων Αγιος Ανδρέας, στον Οίκο Ευγηρίας «Χαραλάμπειο Γηροκομείο», στο Παράρτημα Προστασίας του Παιδιού Δωδεκανήσου (πρώην Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Θηλέων Ρόδου – Ορφανοτροφείο Ρόδου) οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι για δυο και τρεις μήνες.

Δεν εννοούν να αντιληφθούν οι κύριοι της κυβέρνησης ότι οι εργαζόμενοι, άνθρωποι της προσφοράς με υψηλό αίσθημα ευθύνης που με αυταπάρνηση παρέχουν τις υπηρεσίες τους πρέπει να πληρώνονται στην ώρα τους όπως ορίζει ο νόμος.

Η καθυστέρηση ενός, δύο ακόμα και τριών μηνών στην καταβολή των δεδουλευμένων τους, τους στερεί την αξιοπρέπειά τους αφού δεν μπορούν να καλύψουν τις οικογενειακές υποχρεώσεις παρότι εργάζονται και υπηρετούν σε ευαίσθητες δομές.

Το κράτος φροντίζει η ελίτ των χρυσοπληρωμένων μετακλητών και κολλητών να πληρώνεται στην ώρα της αλλά όταν μιλάμε για βιοπαλαιστές, πρέπει υπομένουν αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, αδιαφορία και αναλγησία μέχρι να δουν να πιστώνονται οι λογαριασμοί τους.

Ένα κράτος που προτιμά να κρατά όμηρους τους αδύναμους, για να τους εξαναγκάσει να στηρίζουν το σύστημα πουλώντας τους φρούδες ελπίδες μονιμοποίησης μόνο και μόνο για να τους ελέγχει, να τους εξουσιάζει και τους χρησιμοποιεί. Αυτό είναι το «κράτος δικαίου» της ΝΔ, αυτό ήταν και αυτό θα παραμείνει.