Η Δήμητρα Βουλγαράκη γεννήθηκε το 1959 στον Πειραιά από Ανωμερίτες γονείς, τον Παναγιώτη Ι. Λοΐζο («Λωλάδα») και την Ειρήνη (της Λίζας). Μεγάλωσε όμως στη Μύκονο και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της εδώ. Τελειώνοντας το Λύκειο παντρεύτηκε τον Χρήστο Βουλγαράκη από τη Δράμα και απέκτησαν δυο γυιους, τον Θανάση και τον Παναγιώτη. Για μια δεκαετία μόνο άφησαν το αγαπημένο νησί για την όμορφη Θεσσαλονίκη (1985-1995).
Από το 1995 η Δήμητρα ζει μόνιμα πια με την οικογένειά της στην Άνω Μερά. Έκτοτε είναι συχνή η παρουσία της σε πολιτιστικές δράσεις και φορείς του νησιού μας: στον Πολιτιστικό-Λαογραφικό Σύλλογο Γυναικών Μυκόνου, στην Κινηματογραφική Λέσχη Μυκόνου, στον Σύλλογο Γυναικών «Ανωμερίτισσες», στα μαθήματα Ιστορίας του αρχαιολόγου Παναγιώτη Χατζηδάκη και σε αρκετά ακόμη εκπαιδευτικά σεμινάρια. Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Αστικού Συνεταιρισμού για την ανακύκλωση Μ-ΟΙΚΟ-ΝΟΣ. Στις Δημοτικές Εκλογές του 1998 στήριξε με τη συμμετοχή της το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού Μυκονιάτικη Κίνηση Πολιτών Μυκόνου (Μ.Κ.Π.).
Ωστόσο, είναι περισσότερο γνωστή και οικεία σε μας από την παρουσία της στη Δημοτική Στέγη Μελέτης Πολιτισμού και Παράδοσης. Εκεί, από τον Φεβρουάριο του 2000 έως και τον Αύγουστο του 2013 (με ένα μόνο μικρής διάρκειας διάλειμμα), προσέφερε ευδόκιμα τις υπηρεσίες της στην οργάνωση και καταγραφή των βιβλίων της Βιβλιοθήκης και συνετέλεσε δημιουργικά στην έκδοση των «Μυκονιάτικων παραμυθιών» του Λουδοβίκου Ρουσέλ.
Το ενδιαφέρον της για τα παιδιά και η ικανότητά της να τα φροντίζει και να τα περιβάλει με αγάπη την οδήγησαν στο να είναι σήμερα μια πολυαγαπημένη φίλη τους, πέρα από τροφός τους.
Αυτή την περίοδο ασχολείται ερευνητικά με τα Μεταλλεία της Μυκόνου. Πρόκειται για ένα ερευνητικό σχέδιο που η ίδια έχει βάλει ως στόχο να το ολοκληρώσει και να το παραδώσει στην τοπική κοινωνία, εμπλουτίζοντας την κοινωνική της μνήμη, την τοπική εργασιακή/εργατική ιστορία και τη γνώση για πλευρές του Μυκονιάτικου παρελθόντος που δεν είναι γνωστές και επισήμως καταγεγραμμένες.
Στηρίζει τον συνδυασμό της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Μυκόνου, γιατί εμπιστεύεται τους ανθρώπους της –με αρκετούς από τους οποίους γνωρίζεται ή/και συνδέεται φιλικά εδώ και δεκαετίες– και τους θεωρεί ικανούς να φέρουν την ΑΛΛΑΓΗ στον τόπο μας.