Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας ήδη αποστείλει στην τρόικα, τις θέσεις της για την ατζέντα των διαπραγματεύσεων, αναμένει το «λευκό καπνό» από Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον, ευελπιστώντας πως οι επικεφαλής της τρόικας θα επιστρέψουν μέσα εβδομάδα. Ωστόσο, ο χρόνος πιέζει κι ενώ οι αρχικές προβλέψεις έκαναν λόγο για επάνοδο των δανειστών το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου.

 

Στόχος είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ει δυνατόν, έως το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου και να ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο στις σχέσεις με τους πιστωτές. Μεγάλος αστάθμητος παράγοντας παραμένει το εύρος της δεσμευτικότητας που θα συνοδεύει την προληπτική γραμμή πίστωσης, αλλά και το εάν οι Ευρωπαίοι θα τηρήσουν τη δέσμευσή τους για νέα ελάφρυνση του χρέους. Τομέας στον οποίο, τα μηνύματα που στέλνουν δεν είναι ενθαρρυντικά, καθώς, πρακτικά, αρνούνται να το συζητήσουν, στη φάση αυτή, σκληραίνοντας τη στάση τους και στέλνοντας ισχυρό πολιτικό μήνυμα σε περίπτωση πρόωρων εθνικών εκλογών.

 

Στο επίκεντρο φέρεται να παραμένει το δημοσιονομικό κενό του 2015, με την τρόικα πάντως να έχει προσμετρήσει θετικά, τις αλλαγές στη ρύθμιση των 100 δόσεων, που πέρασαν χθες από τη Βουλή.

 

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, αν και δεν αποδέχεται τις εκτιμήσεις των πιστωτών για το ύψος του δημοσιονομικού κενού, που φέρεται να το ανέβασαν στα 2,6 δισ. ευρώ ενσωματώνοντας δυσμενείς προβλέψεις από την εφαρμογή της ρύθμισης, έχει κτίσει γραμμή άμυνας, διαμορφώνοντας προτάσεις για περικοπές δαπανών, σε ΟΤΑ, ΔΕΚΟ και στο μη μισθολογικό κόστος του Δημοσίου.

 

Αρνητική εμφανίζεται η κυβέρνηση στη λήψη, οριζόντιων δημοσιονομικών μέτρων, στην εφαρμογή, στην παρούσα φάση, παραμετρικών αλλαγών στο ασφαλιστικό, στην κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ κατά 30% στα νησιά αλλά και στη διαμόρφωση ενιαίου συντελεστή, 19%, που θα οδηγούσε σε αύξηση τιμών σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Όχι λέει και στο θέμα των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, ενώ φέρεται να συζητά διοικητικού χαρακτήρα αλλαγές στα ταμεία. Παράλληλα στις θέσεις που απέστειλε στην τρόικα, φέρεται να ενσωματώνεται η συμφωνία των δύο κυβερνητικών εταίρων για το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο.

 

Από την πλευρά των πιστωτών, μέσω διαροών από διάφορα κέντρα εντός της τρόικα, διαφαίνονται κάποια «παράθυρα ανοχής» σχετικά με το ενδεχόμενο χρονικής μετάθεσης, της εφαρμογής μέτρων που δεν μπορούν για πολιτικούς ή άλλους λόγους να προχωρήσουν σε αυτή τη φάση, όπως η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού. Ωστόσο αυτό φέρεται να φέρει την προϋπόθεση, όσα καυτά ζητήματα συμφωνηθεί να πάρουν παράταση, να ενσωματωθούν, ως δεσμεύσεις στο νέο σύμφωνο μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών, που θα συνοδεύει την προληπτική γραμμή πίστωσης.

 

Πόσο αντέχουμε, ταμειακά;
Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, υπό προϋποθέσεις και οριακά, ταμειακά μπορούμε να φθάσουμε, χωρίς ουσιαστικό πρόβλημα, έως το Μάιο - Ιούνιο. Από εκεί και μετά ζορίζουν τα πράγματα, αφού εμφανίζονται, λήξεις ομολόγων. Σε κάθε περίπτωση η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, πριν από το τέλος του έτους και την εκπνοή του τρέχοντος προγράμματος, θα αποδεσμεύσει προς την Ελλάδα 3,6 δισ. ευρώ από την Ευρωζώνη, εφόσον η αξιολόγηση. Επιπλέον 3,5 δισ. αναμένονται φέτος από το ΔΝΤ.

 

Στο σκέλος αυτό, αρμόδιες πηγές, εκτιμούν πως, θεωρητικά, νομικά, τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να εκταμιευθούν, ακόμη και εάν υπάρχουν εκκρεμότητες ή αναβολές σε ορισμένα προαπαιτούμενα, εφόσον όμως οι δεσμεύσεις που θα παρασχεθούν στο δ.σ. του Ταμείου, κριθούν επαρκείς.

 

Νέο κεφάλαιο στις σχέσεις
Στόχος και των δύο πλευρών, απο διαφορετικές αφετηρίες σκέψης και σκοπιμοτήτων, είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέσα στον Δεκέμβριο, ώστε να διευκολυνθεί η συζήτηση για το σχέδιο της επόμενης μέρας.

 

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να προσδιοριστούν και να συμφωνηθούν οι προβλεπόμενες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας τον επόμενο χρόνο, θέμα που οι πιστωτές συνδέουν και με την επίλυση του ζητήματος του δημοσιονομικού κενού, καθώς και να υπάρξει κοινά αποδεκτή λύση στους όρους και τις διατυπώσεις του νέου Συμφώνου. Εδώ μεγάλο «αγκάθι» είναι το ότι η ενισχυμένη προληπτική γραμμή πίστωσης που προσδιορίζουν οι Ευρωπαίοι ως τη φόρμουλα για την επόμενη μέρα, καταστατικά, συνοδεύεται από την υπογραφή νέου Μνημονίου, ζήτημα απαγορευτικό για την Ελλάδα.

 

Παράλληλα, μένει να προσδιοριστεί το ύψος της νέας γραμμής. Η Αθήνα στοχεύει στη χρήση 8 - 10 δισ. ευρώ από το ΤΧΣ. Το θέμα, είναι εάν το ποσό αυτό θα αποτελέσει ισχυρό σήμα για τις αγορές, και εάν οι Ευρωπαίοι επιμείνουν σε πιο ισχυρό κεφαλαιακό απόθεμα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η συζήτηση για τον ρόλο του ΔΝΤ Στο σχήμα της επόμενης μέρας, και εάν το Ταμείο εκτός από ρόλο τεχνικού συμβούλου, θα μπορούσε τελικά να ανοίξει και μια παράλληλη γραμμή πίστωσης, με τους Ευρωπαίους. Ζήτημα, που όπως εκτιμούν ξένοι αξιωματούχοι, θα ήταν θετικό για τις αγορές, και δεν θα απέρριπταν οι Ευρωπαίοι, αλλά δεν θα έβλεπε θετικά η Αθήνα, που είναι προσανατολισμένη στην απεμπλοκή από τα δάνεια του Ταμείου. Πάντως, παρά τις δυσκολίες η κυβέρνηση προχωρά σε ευνοϊκές ρυθμίσεις.

 

ΧΡΕΟΣ
Σκληραίνει η στάση της Ευρώπης

Πιο δύσκολα εμφανίζονται πλέον τα πράγματα στο κρίσιμο ζήτημα της διευθέτησης του χρέους, παράμετρος που θεωρείται πως θα μπορούσε να αποτελέσει καταλύτη για βελτίωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας, διευκόλυνσης επανόδου στις αγορές, και της σταδιακής απεξάρτησής της από την εποπτεία των πιστωτών.

Οι Ευρωπαίοι, και κυρίως το Βερολίνο, κρατούν καλά το συγκεκριμένο χαρτί, σκληραίνοντας τη στάση τους, υπό το βάρος και της ισχυρής πολιτικής αβεβαιότητας στη χώρα. Επικαλούνται δε... νέα αριθμητικά δεδομένα, για τη δυναμική και τη βιωσιμότητα του χρέους, καλύτερα από εκείνα που ίσχυαν τον Νοέμβριο του 2012, όταν είχαν αναλάβει τη δέσμευση για πρόσθετες ελαφρύνσεις.

 

Το θέμα είναι ότι χωρίς αυτόν τον καταλύτη, δύσκολα θα βελτιωθεί η θέση της Ελλάδας στις αξιολογήσεις των ξένων οίκων, με επιπλέον βαρίδι, την αβεβαιότητα που κυριαρχεί στην επενδυτική κοινότητα, για την πολιτική που θα ακολουθηθεί στην Ελλάδα σε περίπτωση αλλαγής σκυτάλης στην κυβέρνηση. Ήδη ο σχεδιασμός της κυβέρνησης να προχωρήσει σε εκδόσεις επταετούς ομολόγου φέτος, έχει «μπλοκάρει» από τη μεγάλη άνοδο των επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα, που παραμένουν σε απαγορευτικά επίπεδα. Κατάσταση που δυσχεραίνει σαφώς και τη διαπραγματευτική θέση της χώρας με τους πιστωτές για τους όρους, το εύρος και τη διάρκεια του νέου μηχανισμού εποπτείας.

imerisia.gr