Την εκλογή του από τη βάση μετά το Συνέδριο του Φεβρουαρίου μεθοδεύει ο Αλέξης Τσίπρας, ενεργοποιώντας το plan Β σε περίπτωση που οι αντιδράσεις -όπως και συνέβη- ήταν περισσότερες και ισχυρότερες από ό,τι περίμενε.

Στη διπλή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να αποφορτίσει την ένταση που είχε δημιουργηθεί, βγάζοντας ο ίδιος από το τραπέζι την πρότασή του για εκλογή αρχηγού από τη βάση, που είχε ερεθίσει την εσωκομματική αντιπολίτευση που έβλεπε ότι ο πρόεδρος διαβάζει το 31,5% ως ποσοστό Τσίπρα και όχι ως ποσοστό ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρεί τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό κόμμα και θέλει να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση τα κομματικά όργανα για να αποδυναμώσει τη συλλογική λειτουργία.

Με το επιχείρημα ότι δεν χρειάζεται την εκλογή αρχηγού από τη βάση για να είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός, καθώς είναι αυτός που έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας από κόμμα του 3% και κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις στο παρελθόν, ο κ. Τσίπρας φέρεται να τους ενημέρωσε ότι δεν τον νοιάζει το θέμα.

Στην πραγματικότητα, τους ενημέρωσε ότι δεν θα επιδιώξει την εκλογή του από τη βάση μετά τη διαδικασία εγγραφής των νέων μελών και πριν από το Συνέδριο, όπως ήταν το αρχικό του σχέδιο, έτσι ώστε με νέα ισχύ από την πρόσφατη εκλογή του να πήγαινε στο Συνέδριο και να έβαζε όλες τις αλλαγές που επιδιώκει σε ψηφοφορίες (την κατάργηση των τάσεων, τη νέα διακήρυξη που θα στρέφει τον ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο, ακόμα και το νέο όνομα) με τη βεβαιότητα ότι θα τις περάσει και με μεγάλα ποσοστά.

Αυτό είναι το plan Α που εγκατέλειψε ο κ. Τσίπρας σε μία κίνηση τακτικής, μία «κίνηση Τσίπρα» όπως λένε και οι επιτελείς του. Δεν εγκατέλειψε όμως το plan Β και το plan Β προβλέπει εκλογή του κ. Τσίπρα από τη βάση μετά το Συνέδριο του Φεβρουαρίου και εφόσον βάλει την πρότασή του – μαζί με τις άλλες προτάσεις σε ψηφοφορία και περάσει, κάτι που στο επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν βέβαιο. Και εφόσον έχει ήδη δρομολογήσει, αποσπώντας τη σύμφωνη γνώμη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης για αλλαγές που επίσης συναντούσαν διαφωνίες, όπως η ηλεκτρονική εγγραφή νέων μελών, η ενοποίηση ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτικής Συμμαχίας, η συμμετοχή μελών της Προοδευτικής Συμμαχίας στις επιτροπές που θα δουλέψουν πριν από το Συνέδριο για την πολιτική φυσιογνωμία, τη νέα οργάνωση, την ανασύσταση της Νεολαίας, τη νέα διακήρυξη, τα πάντα. Γι’ αυτό που ακόμα ο κ. Τσίπρας δεν έχει πάρει το «ΟΚ» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης είναι η κατάργηση των τάσεων, θέμα που επίσης θα φέρει για ψηφοφορία στο Συνέδριο, καθώς ο ίδιος θεωρεί ότι η εκλογή αρχηγού από τη βάση και η κατάργηση των τάσεων είναι τα στρατηγικά βήματα για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα, στόχο που ο ίδιος θα παρουσιάζει στις παρεμβάσεις που θα ακολουθήσουν σε όλη την Ελλάδα ως αίτημα του 31,5% που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές.

Και όλα αυτά είναι κινήσεις που τις γνωρίζει η λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση, επειδή γνωρίζει τις πραγματικές προθέσεις του κ. Τσίπρα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς γνωρίζουν παράλληλα ότι δεν μπορούν να πάνε σε αντιπαράθεση εκ του συστάδην με τον κ. Τσίπρα και έχουν καταφύγει στον «κλεφτοπόλεμο» για να μπορέσουν να διεκδικήσουν ζωτικό χώρο και λόγο την επόμενη ημέρα.

Γνωρίζουν ότι ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι από τον Σεπτέμβριο του 2015 και μετά, το σημείο αναφοράς για τους ψηφοφόρους που στήριξαν και στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος και όχι το κόμμα του.

Γνωρίζουν ότι ο μόνος ρόλος που αναγνωρίζει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως αποτελεί το όχημα για την επίτευξη των προσωπικών, πολιτικών του στόχων, σε αυτήν τη φάση για τη γρήγορη επιστροφή του στην εξουσία.

Γνωρίζουν επίσης ότι για την επίτευξη αυτού του στόχου ο κ. Τσίπρας είναι όχι απλά έτοιμος αλλά αποφασισμένος να κάνει ό,τι χρειαστεί, ανεξάρτητα αν θα έρθει σε σύγκρουση με τις αρχές, τη φυσιογνωμία και την ιδεολογία της Αριστεράς. Βλέπουν ότι κινείται ήδη σε αυτόν τον δρόμο από τον Ιούνιο του 2015 και μετά και ότι έχει πάψει να τους υπολογίζει όταν είναι να λάβει σημαντικές αποφάσεις. Είτε για να αποφασίσει να συγκυβερνήσει με τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝ.ΕΛ. είτε για να υπογράψει το 3ο Μνημόνιο είτε για να παραδοθεί στα «θέλω» των Βρυξελλών ή των ΗΠΑ επιδιώκοντας για τον ίδιο την εύνοιά τους.

Τα γνωρίζουν όλα αυτά και γι’ αυτό δεν του έχουν εμπιστοσύνη. Αλλά επειδή δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν ευθέως μαζί του διότι δεν έχουν την ισχύ, συμβιβάζονται με τον χώρο που τους παραχωρεί και τον χώρο που πρόκειται να τους παραχωρήσει και στο μέλλον. Κλασικό παράδειγμα ο Πάνος Σκουρλέτης στον οποίο προσωποποιήθηκε και η κρίση ηγεσίας.

ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΓΙΑ ΤΣΙΠΡΑ
Προσωρινή ανακωχή με Σκουρλέτη και Παππά σε μόνιμη επιφυλακή

Ο γραμματέας του κόμματος εμφανίστηκε από τις δυνάμεις στο κόμμα και στον Τύπο που πρόσκεινται στον κ. Τσίπρα ως ο κυρίως υπεύθυνος των πρόσφατων εκλογικών ηττών. Οταν έβλεπε δημοσιευμένα ρεπορτάζ και γνώμες σε φίλια Μέσα προς τον ΣΥΡΙΖΑ που έλεγαν ότι οι επιλογές των προσώπων που έκανε ο γραμματέας ήταν η αιτία της ήττας και απαντούσε με μία συνέντευξη ότι παρέλαβε εγκαταλελειμμένο κόμμα, μετά έβλεπε δημοσιευμένη γνώμη ότι έπρεπε ήδη να είχε παραιτηθεί για να διευκολύνει τον Τσίπρα.

Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Σκουρλέτης δηλώνει ικανοποιημένος σήμερα επειδή στην Πολιτική Γραμματεία ο κ. Τσίπρας τον στήριξε ενώπιον των μελών του οργάνου έναντι των επιθέσεων που δεχόταν και επειδή όταν προκάλεσε τα μέλη του οργάνου να του πουν κατά πρόσωπο αν δεν τον θέλουν για γραμματέα, δεν αντέδρασε κανείς. Και δηλώνει ικανοποιημένος γνωρίζοντας ότι οι επιθέσεις που δέχθηκε ενορχηστρώθηκαν από τον στενό πυρήνα του επιτελείου του κ. Τσίπρα.

Δηλώνει ικανοποιημένος επειδή άκουσε τον κ. Παππά μέσα στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας να λέει ότι ο δημοσιογράφος που επιτέθηκε στον κ. Σκουρλέτη γράφοντας άρθρο με τίτλο «Π. Σκουρλέτης: Ενας γραμματέας κατάλληλος για να τον έχει ο αντίπαλος» επιτέθηκε και στον ίδιο λίγες ημέρες μετά, άρα να η «απόδειξη» ότι οι δημοσιογράφοι γράφουν ό,τι θέλουν και δεν μπορούν να ελεγχθούν, όπως ήταν και η πρώτη απάντηση που του έδωσε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, όταν ο γραμματέας τού ζήτησε τον λόγο για αυτά που έγραφε στο άρθρο του ο Γ. Λακόπουλος. Για τον οποίο όλοι γνωρίζουν ότι έχει ισχυρή σχέση με τον κ. Τσίπρα και είναι θιασώτης του σχεδίου Τσίπρα για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης γνωρίζουν ότι είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής με μεγάλη εμπειρία, ισχυρή άποψη, την οποία πολλές φορές δεν διστάζει να την εκφράζει, ιδίως αν σκοπός του είναι να την προτείνει και να την επιβάλλει στο σύστημα που κάθε φορά στηρίζει.

Τα γνωρίζει όλα αυτά, όπως γνωρίζει πως το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας τού πρότεινε να αναλάβει την Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Ανασυγκρότησης δεν σημαίνει ότι έχει αλλάξει την ειλημμένη απόφασή του να τον αντικαταστήσει με στέλεχος της νεότερης γενιάς. Και αυτή η απόφαση του κ. Τσίπρα θα περάσει από την ψηφοφορία του Συνεδρίου.

Από την έντυπη έκδοση