Αγνωστες και σοκαριστικές πτυχές της δράσης της οργάνωσης «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» (ΣΠΦ) -η οποία το 2014 σκόπευε, σε συνεργασία με τον φυγά, τότε, Χριστόδουλο Ξηρό,
να ανατινάξει τις Φυλακές Κορυδαλλού- έρχονται στο φως μέσα από το πολυσέλιδο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας, με το οποίο κάθονται στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων συνολικά 28 άτομα για το περίφημο σχέδιο «Γοργοπόταμος».
Η δίκη για το σχέδιο ανατίναξης των φυλακών, με την κωδική ονομασία «Γοργοπόταμος», έχει οριστεί για τις 15 Φεβρουαρίου. Αντιμέτωπα με βαρύτατες κατηγορίες θα βρεθούν 28 άτομα - ανάμεσά τους και ο Χριστόδουλος Ξηρός, με τον οποίο σήμερα τα μέλη της ΣΠΦ κάθε άλλο παρά φιλική και αγαστή σχέση διατηρούν, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πριν από μερικούς μήνες. Οπως αποκαλύφθηκε μετά τη σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού, τα μέλη της οργάνωσης σχεδίαζαν να «απολύσουν» τον «Μανώλη» της 17Ν με αφορμή δύο αποτυχημένες βομβιστικές επιθέσεις: μία στη ΔΟΥ Κορυδαλλού και μια άλλη στο Αστυνομικό Τμήμα Ιτέας. Το δικαστήριο που θα δικάσει την υπόθεση του σχεδίου «Γοργοπόταμος» θα συνεδριάσει μέσα στον Κορυδαλλό, σε διπλανή αίθουσα από αυτήν που διεξάγεται η δίκη για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια όσων παρακολουθούν τις δύο δίκες. Είναι ακόμη νωπό στις μνήμες το περιστατικό που είχε σημειωθεί κατά τις πρώτες συνεδριάσεις του δικαστηρίου που δικάζει την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, όταν μέλη της ΣΠΦ εισέβαλαν στην αίθουσα και πέταξαν μπουκάλια στους παρευρισκομένους. Εκείνη την ημέρα, τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης οδηγούνταν σε διπλανή αίθουσα των φυλακών, όπου δικάζονται για άλλες πράξεις της οργάνωσης.
Τώρα, στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, οι δικαστές με γλαφυρές περιγραφές που προκαλούν τρόμο μέσα από 585 σελίδες ξετυλίγουν καρέ-καρέ τα σχέδια των έγκλειστων μελών της οργάνωσης για ανατίναξη των φυλακών και αποκαλύπτουν τις σκέψεις τους και την εικόνα που έχουν για τη «Σέχτα», που έχει δολοφονήσει τον δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια αλλά και τον αστυνομικό Νεκτάριο Σάββα. Τα στοιχεία που επικαλούνται οι δικαστές προέρχονται από την αλληλογραφία των έγκλειστων μελών της οργάνωσης με τον Χριστόδουλο Ξηρό και την Αγγελική Σπυροπούλου, οι οποίοι βρίσκονταν τότε εκτός φυλακών και προετοίμαζαν με κάθε λεπτομέρεια το χτύπημα στον Κορυδαλλό, που ευτυχώς δεν πραγματοποιήθηκε. Από την αλληλογραφία αυτή, όπως παρατίθεται στο βούλευμα, Χρ. Ξηρός και μέλη της ΣΠΦ εμφανίζονται να συζητούν για ενδεχόμενη επανεμφάνιση των δύο πιστολιών της «παλιάς» εταιρείας, δηλαδή της 17Ν, ακόμη και για χτύπημα «στο κομβόι» του Αντώνη Σαμαρά ή του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Από το βούλευμα προκύπτει ότι τα μέλη της οργάνωσης ήταν «αγχωμένα και ήθελαν άρον άρον να υλοποιήσουν το σχέδιό τους», διότι «ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου είχε δώσει εντολές για μεταγωγές στις φυλακές Γ' Τύπου και ήδη μεταφερόταν εκεί το διάστημα εκείνο ο Νίκος Μαζιώτης».
Σύμφωνα με το βούλευμα, τα μέλη των ΣΠΦ αποκαλούσαν «Κορώνα» τη «Σέχτα», η οποία, εκτός από τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια και του Νεκτάριου Σάββα, είχε προχωρήσει και σε δύο ένοπλες επιθέσεις, μία σε ΔΟΥ και άλλη μία σε τηλεοπτικό σταθμό. Τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης αναφέρονται συχνά στη δράση και το προφίλ της «Σέχτας». «Τα μέλη της οργάνωσης ΣΠΦ στις 6.5.2014 απευθυνόμενοι στον “Νίκο” (Ξηρό), μετά την αποστολή του πακέτου βόμβας στο αστυνομικό τμήμα Ιτέας, τον ενημερώνουν ότι το δέμα έφτασε στον προορισμό του, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ήθελαν», αναφέρει σχετικά το βούλευμα. Η αποτίμηση της ενέργειας αυτής, όπως αναφέρεται στο δικαστικό έγγραφο (που επικαλείται την αλληλογραφία των κατηγορουμένων) «ήταν θετική (σ.σ.: για τα μέλη της οργάνωσης) με μια δόση, ωστόσο, ανικανοποίητου, αφού στην απόλυτη περίπτωση (σ.σ. επιτυχίας) θα ήταν μια ενέργεια, πιθανότατα η πιο μαζική εκτέλεση μπάτσων και επίσης θα δινόταν η ευκαιρία στην “Κορώνα” (σ.σ.: ΣΕΧΤΑ) να επανεμφανιστεί δυναμικά κάτι που το ήθελαν διακαώς».
Τα τρία σχέδια της απόδρασης
Στο βούλευμα γίνεται αναλυτική περιγραφή των τριών σχεδίων απόδρασης από τον Κορυδαλλό, που «επεξεργάζονταν» τα μέλη της οργάνωσης, σε συνεργασία με τον Χρ. Ξηρό και την Αγγελική Σπυροπούλου. Το πρώτο σχέδιο, το οποίο απορρίφθηκε στις 8.4.2014, «θα πραγματοποιούνταν με ελικόπτερο και για το σκοπό αυτό έγινε δοκιμαστική πτήση από άνθρωπο που προσφέρθηκε για το σκοπό αυτό και μόνο». Ωστόσο, τα μέλη της οργάνωσης απέρριψαν το σχέδιο, καθώς οι εταιρείες που μίσθωναν τα ελικόπτερα «ζητούσαν πολλά στοιχεία, ταυτότητες όλων των επιβατών και έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους για μεταλλικά αντικείμενα».
Το δεύτερο σχέδιο που έβαλαν στο τραπέζι οι κατηγορούμενοι προέβλεπε τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου «να κρατήσουν όμηρο με ομοίωμα όπλου έναν από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και με εκρηκτικά που θα είχαν ήδη περάσει μέσα στη φυλακή να ανατίναζαν τις πόρτες». Εξω από τον Κορυδαλλό θα «είχαν την ανάλογη ένοπλη υποστήριξη» με τους Χρ. Ξηρό και Αγγ. Σπυροπούλου να τους περιμένουν οπλισμένοι, έχοντας χειροβομβίδες και οχήματα διαφυγής.
Το τρίτο ήθελε τον Χριστόδουλο Ξηρό, την Αγγ. Σπυροπούλου και δύο ακόμη πρόσωπα «μια Κυριακή που η φυλακή υπολειτουργεί» να παρκάρει έξω από τις φυλακές ένα βαν. Μέσα σε αυτό θα υπήρχε «ένα βαρέλι με 150 κιλά εκρηκτικής ύλης και προσαρμοσμένο μεταλλικό κώνο ώστε με το ωστικό κύμα της έκρηξης και την ταχύτητα που θα αναπτύσσονταν να πετύχαιναν διάτρηση του τοίχου της φυλακής». Στη συνέχεια ο Χρ. Ξηρός θα τοποθετούσε στο άνοιγμα του τοίχου μια τσάντα με καλάσνικοφ ώστε να εφοδιαστούν με αυτά τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης που θα δραπέτευαν.
Η 17Ν και τα πιστόλια
Τόσο στο βούλευμα όσο και στην πρόταση του εισαγγελέα Εφετών, Δημήτρη Ασπρογέρακα, προς το Δικαστικό Συμβούλιο, παρατίθενται αυτούσιες περιγραφές από τις συνομιλίες των εγκλείστων για συμμετοχή στην οργάνωση και του Χριστόδουλου Ξηρού, ο οποίος τότε είχε παραβιάσει τους όρους της άδειάς του και δεν είχε επιστρέψει στον Κορυδαλλό. Τα μέλη της οργάνωσης, στην προσπάθειά τους να προμηθευτούν οπλισμό, απευθύνονται στο Χρ. Ξηρό, -στον οποίο έχουν δώσει την κωδική ονομασία «Νίκος». Ο Χρ. Ξηρός «τους είχε ρωτήσει με γράμματά του για τα δυο πιστόλια που βρίσκονται στο συρτάρι της παλιάς εταιρείας (17Ν)». Το ερώτημα του Χρ. Ξηρού προς τους πάλαι ποτέ... συντρόφους του ήταν «αν το “σηκώνουν” » (σ.σ.: να κάνουν προφανώς χρήση των όπλων αυτών) και εκείνοι του απαντούν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Στην αλληλογραφία των κρατουμένων γίνεται αναφορά και σε πρωταγωνιστές της υπόθεσης της 17Ν που σήμερα εκτίουν πολυετείς καθείρξεις στον Κορυδαλλό, αλλά και στον Νίκο Μαζιώτη. Αναφέρει χαρακτηριστικά το βούλευμα: «Αναφέρονται στην περίπτωση του Πειραιά, με την εταιρεία του “Νίκου” (σ.σ.: 17Ν), τονίζοντας ότι ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, γι’ αυτό όλο το σχέδιο (της δικής τους απόδρασης) θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένο...».
Σύμφωνα με το βούλευμα, κατηγορούμενοι-μέλη της οργάνωσης και Χρ. Ξηρός «σχολιάζουν τον “Αθωόπουλο” (Γιωτόπουλο) και τον “αχυράνθρωπο” (Τζωρτζάτο)», αφήνοντας ξεκάθαρες αιχμές για τον καταδικασμένο ως αρχηγό της 17Ν Αλέξανδρο Γιωτόπουλο ότι «πούλησε» την οργάνωση. Υποδεικνύουν δε στον Ξηρό ότι «δεν είναι λάθος να γράψει ένα γράμμα για τις βρομιές που λένε (σ.σ.: οι Γιωτόπουλος και Τζωρτζάτος)». Του συστήνουν «το γράμμα να είναι καθαρά πολιτικό και να μην κάνει καμία αναφορά που μπορεί έστω να υπονοήσει ότι ο Αθωόπουλος συμμετείχε και πούλησε την οργάνωση, έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο να υπερασπιστεί (ο Ξηρός) την τιμή της οργάνωσης, αλλά και να δείξει το αόρατο νήμα που συνδέει τον “Νίκο” με τον “Μ” (Μαζιώτη) παρ’ όλες τις διαφορές σας...».
Ο Βλαστός και η «φάση των Τρικάλων»
Τον Σεπτέμβριο του 2014 τα μέλη της οργάνωσης ΣΠΦ επικοινωνούν με Χρ. Ξηρό και Α. Σπυροπούλου («Κώστα») και αναφέρονται στο σχέδιο της απόδρασής τους. Επισημαίνουν ότι «είναι απαραίτητο να είναι γρήγοροι και όχι βιαστικοί», διότι «έχουν μόνο μια ευκαιρία (σχέδιο απόδρασης) και λένε ότι η προηγούμενη ιστορία με τον Παναγιώτη Βλαστό απέτυχε γιατί ήταν βιαστικός και δεν υπολόγισε κάποιες λεπτομέρειες». Οι λεπτομέρειες αυτές, όπως επισημαίνουν, «τελικά τους κρατάνε ακόμη κλειδωμένους, γι’ αυτό τώρα όλα πρέπει να γίνουν σωστά συντονισμένα και μεθοδικά». Αναφέρονται ακόμη «στη φάση των Τρικάλων» και την απόδραση το 2013 «11 Αλβανών» από το εν λόγω σωφρονιστικό κατάστημα. Οπως λένε, η απόδραση αυτή «ενώ πέτυχε στο επιχειρησιακό κομμάτι της, τελικά απέτυχε στο “μετά”, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι μισοί και οι άλλοι μισοί να πιαστούν».
Το πολυσέλιδο βούλευμα αναφέρεται, όμως, και στους τρόπους τους οποίους είχε ανακαλύψει ο Χρ. Ξηρός για να στέλνει δώρα και μηνύματα στην ερωτική του σύντροφο. Οπως αναφέρεται, ένα πρόσωπο με την κωδική ονομασία «Κράσπεδος» παίζει τον ρόλο αγγελιοφόρου. Στο γραφείο του προσώπου αυτού εργάζεται ανιψιά του Χρ. Ξηρού και μέσω αυτής ο «Νίκος» (δηλαδή ο Ξηρός) μεταφέρει γράμματα και δώρα στην Σ.Μ. «με την οποία διατηρούσε αισθηματική σχέση». Σε άλλη επικοινωνία του με τους έγκλειστους για συμμετοχή στην οργάνωση ΣΠΦ ο Χρ. Ξηρός στέλνει συγχαρητήρια στον «σύντροφο-ξάδελφο “Μ” που βρήκε το κανόνι (πιθανόν το RPG)», το οποίο χαρακτηρίζει «ιδανικό πακέτο για τον “Γοργοπόταμο” και για να χτυπήσουμε πρεσβείες, βίλες μεγαλοσχημόνων, εργοστάσια, αντιπροσωπίες μέχρι και το κομβόι του Σαμαρά ή του χοντρο-Μπένι».
Ποιοι παραπέμπονται
Με το βούλευμα παραπέμπονται σε δίκη για την υπόθεση του σχεδίου «Γοργοπόταμος» οι Χριστόδολος Ξηρός, Παναγιώτης Αργυρού, Γεώργιος Πολύδωρος, Ολγα Οικονομίδου, Χρήστος Τσάκαλος, Γεράσιμος Τσάκαλος, Χαρίλαος Χατζημιχελάκης, Θεόφιλος Μαυρόπουλος, Γεώργιος Νικολόπουλος, Μιχαήλ Νικολόπουλος, Damiano Bolano, Hari Koka, Mema Bujar, Αγγελική Σπυροπούλου, Χρήστος Ροδόπουλος, Χρήστος Πατουχέας, Fabjo Dushku, Αθηνά Τσάκαλου, Ευαγγελία Στατήρη, Μάριος Αρσάκ Μουραγιάν, Γεώργιος Γιαννόπουλος, Χρίστος Πολύδωρος, Christian Zacaj, Cela Nimete, Μαρία Τρυπολιά, Cela Ernest, Νικόλαος Ρουμπέας, Πιέρρος Τσατσούλης. Οι κατηγορούμενοι καλούνται να λογοδοτήσουν για σωρεία κακουργηματικών πράξεων και κατά περίπτωση για: συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης, διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, απόπειρα ανθρωποκτονίας με πρόθεση από κοινού και κατά συρροή, κατασκευή, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών βομβών, παράνομη κατοχή πολεμικών τυφεκίων κ.ά.