Η Αρχή ερευνώντας τις υποθέσεις αυτές διαπίστωσε παράνομες και παραπλανητικές πρακτικές από προφίλ που εμφανίζονται ως ηλεκτρονικά καταστήματα και καλούν τους καταναλωτές να καταβάλλουν χρηματικά ποσά για την αγορά αγαθών, χωρίς ωστόσο, είτε να τους παραδώσουν τα αγαθά αυτά, είτε παραδίδουν τελικώς αγαθά άλλα από τα παραγγελθέντα ή προϊόντα μαϊμού ή ελαττωματικά είδη χωρίς δυνατότητα επιστροφής.

«Σε άλλες περιπτώσεις, όπως αναφέρει στο Newpost η κ. Αθηνά Κοντογιάννη Αναπληρωτής «Συνήγορος του Καταναλωτή«, το ηλεκτρονικό κατάστημα παρέδιδε π.χ. τα παπούτσια που παρήγγειλε ο καταναλωτής σε εσφαλμένο νούμερο. Μετά από επικοινωνία μέσω messenger η εταιρεία καλούσε τον
καταναλωτή να επιστρέψει τα παπούτσια για να του στείλει το σωστό νούμερο και όταν γινόταν αυτό διακοπτόταν η επικοινωνία είτε έπεφτε η ιστοσελίδα είτε το κινητό τηλέφωνο που αναγραφόταν σε αυτή ήταν μονίμως εκτός λειτουργίας είτε έπεφτε το προφίλ στο fb. Τελικά ο καταναλωτής έχανε τα χρήματά του και η εταιρεία είχε εξαφανιστεί και ξαναλειτουργούσε υπό άλλη επωνυμία και με άλλο προφίλ στο fb, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα συσχετισμού των ηλεκτρονικών ιχνών της».

Κοινά στοιχεία σε όλες τις υποθέσεις εξαπάτησης τα οποία ωστόσο δεν έβαλαν σε υποψίες τους καταναλωτές ήταν, σύμφωνα με έρευνα του «Συνηγόρου του Καταναλωτή», τα εξής:

Η απουσία δήλωσης ταχυδρομικής διεύθυνσης του εμφανιζόμενου ως προμηθευτή στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ή σε κάποιες περιπτώσεις, η δήλωση ψευδούς διεύθυνσης στην Ελλάδα.
Η αδυναμία επικοινωνίας του καταναλωτή με τις προβαλλόμενες γραμμές επικοινωνίας (συνήθως σε κινητά τηλέφωνα της χώρας) ή η προβολή
τηλεφωνικών γραμμών που δεν αντιστοιχούν σε πραγματικούς τηλεφωνικούς αριθμούς της χώρας.
Η αποστολή των αγαθών μέσω εταιρειών ταχυμεταφορών, στα συνοδευτικά δελτία των οποίων δεν αναφέρεται η διεύθυνση επικοινωνίας του αποστολέα ή αναφέρεται ψευδής διεύθυνση.
Το «μπλοκάρισμα», αφού ολοκληρωθεί η συναλλαγή και παραληφθούν τα προϊόντα, του χρήστη-καταναλωτή από τον αποστολέα των αγαθών, ώστε να καθίσταται δυσχερής η άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχει η νομοθεσία στον καταναλωτή για αγορές από το διαδίκτυο.
Απέναντι στα παραπάνω φαινόμενα που υποδηλώνουν φαινόμενα εξαπάτησης και εκμετάλλευσης των καταναλωτών ο «Συνήγορος του Καταναλωτή» προτρέπει τους e-αγοραστές να προσέχουν ιδιαίτερα πριν αγοράσουν οτιδήποτε ηλεκτρονικά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης..

Την ταυτότητα του προμηθευτή (πρέπει να υπάρχει πλήρης εταιρική επωνυμία, έδρα προμηθευτή, τηλέφωνα επικοινωνίας, email, ταχυδρομική διεύθυνση, ΑΦΜ και αριθμό ΓΕΜΗ επιχείρησης)
Να ερευνούν αν περιγράφονται τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος και η συνολική τιμή του,
(συμπεριλαμβανομένων φόρων, επιβαρύνσεων, εξόδων αποστολής, τυχόν έξοδα σε περίπτωση επιστροφής κλπ.)
Να δίνουν προσοχή στον τρόπο πληρωμής και αποστολής και τη διαθεσιμότητα του προϊόντος
Η ιστοσελίδα πρέπει να αναφέρει υποχρεωτικά το δικαίωμα αναιτιολόγητης, αζήμιας υπαναχώρησης και επιστροφής του προϊόντος εντός 14 ημερών, καθώς και την πολιτική επιστροφής της επιχείρησης σε περίπτωση άσκησης του δικαιώματος αυτού
Επίσης, η νομοθεσία απαιτεί αναφορά στη δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης τυχόν διαφορών, αν ανακύψει πρόβλημα.
«Πρέπει να είμαστε επίσης επιφυλακτικοί με κακοσχεδιασμένες ιστοσελίδες στις οποίες δεν γίνεται καλή χρήση της ελληνικής γλώσσας, είναι σαν
μετάφραση μέσω google, ή με σελίδες όπου οι φωτογραφίες των προϊόντων είναι κακής ποιότητας, και μοιάζουν με φωτομοντάζ» συμπληρώνει η Αναπληρωτής «Συνήγορος του Καταναλωτή« Αθηνά Κοντογιάννη.

newpost.gr