«Περιπλέκεται» το θέμα της επαναχορήγησης της 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους, τουλάχιστον από κοινωνικοασφαλιστική και δημοσιονομική άποψη, μετά την απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ότι η περικοπή των επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και αδείας που έγινε με βάση το Μνημονιακό νόμο 3845/10 στους συνταξιούχους ηλικίας κάτω των 60 ετών,

με δεδομένα τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας, δεν αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 22 παρ. 5 του Συντάγματος, ούτε στην αρχή της ισότητας την οποία προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ (που ελήφθη κατά πλειοψηφία στις 23 Μαρτίου του ‘15 ύστερα από προσφυγή συνταξιούχων ηλικίας κάτω των 60 ετών και κοινοποιήθηκε σε όλους τους φορείς) «η περικοπή των επιδομάτων αυτών συνιστά ένα γενικό μέτρο δημοσιονομικής εξυγίανσης στο κανονιστικό πλαίσιο του γενικότερου πλέγματος μέτρων οικονομικής πολιτικής και όχι ζήτημα συνολικής μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης». Παράλληλα, όπως σημειώνεται, «το μέτρο εντάσσεται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας μέσω του οποίου επιδιώκεται η αύξηση των εσόδων και η μείωση των δαπανών για να καταστεί δυνατή η εξοικονόμηση των πόρων που είναι απαραίτητοι για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των κοινωνικοασφαλιστικών οργανισμών, καθώς και η επίτευξη των καθορισθέντων δημοσιονομικών στόχων και, ιδίως, της μείωσης του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα ελλείμματα των κοινωνικοασφαλιστικών ταμείων».

Μολονότι ο δικηγόρος και εκδότης του περιοδικού «νομοθεσία ΙΚΑ» Δημ. Μπούρλος υπογραμμίζει στην «Η» ότι «η απόφαση αυτή δεν προδικάζει αντίστοιχη κρίση για τις λοιπές περικοπές που έγιναν στις συντάξεις και για τις οποίες αναμένεται η έκδοση αποφάσεων», στελέχη της κοινωνικής ασφάλισης θεωρούν ότι η συγκεκριμένη απόφαση, επειδή αποσυνδέει τις παραπάνω παροχές από τις καταβολές εισφορών που έχουν γίνει, «νομιμοποιεί» τις περικοπές για δημοσιονομικούς λόγους και, επιπλέον, δημιουργεί νέα δεδομένα για την επαναχορήγηση, υπό τη μορφή «προνοιακού» επιδόματος, της 13ης σύνταξης.

Οπως, δηλαδή, συζητά και η κυβέρνηση έχοντας προαναγγείλει την καταβολή μόνο σε όσους λαμβάνουν εισόδημα από συντάξεις έως 700 ευρώ. Να σημειωθεί ότι με μεταγενέστερο νόμο, τα δώρα εορτών και το επίδομα αδείας «κόπηκαν» ανεξαρτήτως ηλικίας (εξαιρέθηκαν οι ανάπηροι εξ ιδίου δικαιώματος) για λόγους δημοσίου συμφέροντος (αδήριτη ανάγκη μείωσης των κοινωνικοασφαλιστικών ελλειμμάτων).

Aναστάτωση φέρνει η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που βάζει τέλος στην εισφορά αλληλεγγύης κρίνοντάς την αντισυνταγματική. Η απόφαση αφορά μονάχα στους συνταξιούχους και δεν έχει αναδρομική ισχύ, δεν έχουν να λάβουν κάποια χρήματα αναδρομικά, οι συνταξιούχοι.

Με βάση την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αργά χθες τη νύχτα, η επιβολή έκτακτης εισφοράς στους συνταξιούχους με εισόδημα άνω των 12.000 το χρόνο κρίθηκε αντισυνταγματική.

Με βάση την ίδια απόφαση το κράτος πρέπει άμεσα να παύση τη σχετική παρακράτηση. Ωστόσο η απόφαση δεν έχει αναδρομική ισχύ. Δεν έχουν να λάβουν κάποιο ποσό αναδρομικά οι συνταξιούχοι και αυτό καθώς το Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνώρισε ότι θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στα Ταμεία.

Επί της ουσίας η απόφαση αυτή η οποία είναι δεσμευτική για το κράτος οδηγεί σε αυξήσεις των συντάξεων κάθε μήνα καθώς δεν θα υπάρχει πλέον η παρακράτηση της έκτακτης εισφοράς.

Για το θέμα αυτό μίλησε το πρωί στο Mega και ο αντιπρόεδρος της Βουλής Αλέξης Μητρόπουλος ο οποίος επεσήμανε ότι η απόφαση είναι «δεσμευτική» και «αμετάκλητη» και δεν αποφασίστηκε αναδρομική κατάργηση της εισφοράς λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα ασφαλιστικά ταμεία.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η απόφαση αφορά όλους ανεξαιρέτως τους συνταξιούχους που λαμβάνουν από ένα ποσό και άνω, είτε προσέφυγαν οι ίδιοι είτε όχι. Τόνισε, επίσης, ότι εάν ήταν αναδρομική η εφαρμογή της απόφασης, το κόστος θα υπερέβαινε το 1 δισ.

Ο νόμος που κρίθηκε αντισυνταγματικος προέβλεπε ότι κάθε συνταξιούχος με σύνταξη 1.000-1.500 ευρώ θα κατέβαλε εισφορά 5% μηνιαίως, για ποσά από 1.500-2.000 ευρώ η εισφορά ήταν της τάξης του 10% ανά μήνα, για ποσά από 2.000-2.500 ήταν 15% ανά μήνα και για ποσά μεγαλύτερα των 2.500 ευρώ η εισφορά ήταν 20% το μήνα.

Η αναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την οποία κρίνονται αντισυνταγματικές όλες οι περικοπές που πραγματοποιήθηκαν σε κύριες και σε επικουρικές συντάξεις από το 2012 και μετά, είναι πιθανό να προκαλέσει μια επιβάρυνση που θα κυμανθεί από 500 εκατ. ευρώ έως 1,3 δισ. ευρώ.

Η δικαίωση των 15 συνταξιούχων που προσέφυγαν ενάντια στις τότε κυβερνητικές αποφάσεις, έχει προφανώς επίδραση στον προγραμματισμό για τις μελλοντικές συνταξιοδοτικές δαπάνες, καθώς θα πρέπει, για λόγους δικαίου, να αυξηθούν οι συντάξεις στα επίπεδα του 2012, για όλους τους συνταξιούχους.

Το ακριβές κείμενο της απόφασης, που ακόμα δεν έχει καθαρογραφεί και δεν αναμένεται άμεσα να δοθεί στη δημοσιότητα, θα κρίνει τελικά το ύψος της δαπάνης. Ο γγ Κοινωνικής Ασφάλισης, Γιώργος Ρωμανιάς επισημαίνει ότι τα ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαριστούν από την απόφαση του ΣτΕ είναι δύο:

Αρχικά εάν θα ισχύει η αναδρομικότητα και για ποιους συνταξιούχους (για όσους προσέφυγαν στα δικαστήρια ή για όλους) και εν συνεχεία εάν θα αποκαθίστανται εκτός από τις περικοπές και τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, που επίσης περικόπηκαν. Το υπουργείο Εργασίας, πάντως ήδη κάνει τον προγραμματισμό του, για να επαναφέρει σταδιακά και σε βάθος χρόνου, τις συντάξεις στην, προ των περικοπών, κατάσταση. Το ζήτημα της αναδρομικότητας, δεν φαίνεται να ανησυχεί τόσο πολύ τη γενική γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης, αφού όπως όλα δείχνουν, το ΣτΕ δεν φαίνεται διατεθειμένο να δώσει την ευκαιρία σε όλους τους συνταξιούχους να διεκδικήσουν τα ποσά που έχασαν από το 2012 και μετά.

Το γεγονός βέβαια ότι πρόκειται να υπάρξει μια θετική απόφαση, κατά τα φαινόμενα, για τους συνταξιούχους και καταδικαστική για την Πολιτεία, «ανοίγει την όρεξη» και σε όσους δεν είχαν προσφύγει να ακολουθήσουν την ίδια οδό.

Όμως οι περισσότεροι από αυτούς, τώρα πια δεν μπορούν να το πράξουν, αφού τίθεται θέμα υπέρβασης της χρονικής προθεσμίας που υπάρχει για την κατάθεση της οποιασδήποτε προσφυγής. Αλλά ακόμα και στο ενδεχόμενο που υπάρξει και νέος «γύρος» προσφυγών, η ολοκλήρωση αυτών των υποθέσεων θα απαιτήσει τουλάχιστον άλλη μια τριετία. Άρα, στο υπουργείο Εργασίας, θεωρούν ότι άμεση δημοσιονομική επιβάρυνση, δεν υφίσταται.

Η απόφαση του ΣτΕ ουσιαστικά καταδικάζει την πρόσθετη ειδική εισφορά, ύψους 5-20%, που επιβλήθηκε για το τμήμα εκείνο των συντάξεων που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ.

Επίσης, αναφέρεται και στην εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία, που επέφερε περικοπή κατά 5,2% στις επικουρικές συντάξεις που χορηγεί το ΕΤΕΑ, το περασμένο καλοκαίρι. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, όπως έχουν υπολογίσει συνδικαλιστικοί φορείς, οι περικοπές που έχουν γίνει σε συντάξεις από το 2010 έως σήμερα, έχουν στερήσει από τους συνταξιούχους ένα ποσό που υπερβαίνει τα 10 δισ. ευρώ.

www.dikaiologitika.gr

Νόμιμες και συνταγματικές είναι οι ρυθμίσεις του νέου νόμου 4178/2013 για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων σύμφωνα με την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Σύμφωνα με την Ολομέλεια του ΣτΕ ο νόμος για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης δεν προσκρούει σε καμία συνταγματική διάταξη.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν στην απόφασή τους ότι από την δέσμη μέτρων που θεσμοθετούνται προς αποτροπή συνέχισης της άνομης οικοδομικής δραστηριότητας για το μέλλον, κρίνεται ότι οι σχετικές ρυθμίσεις του νόμου 4178/2013 που αναφέρονται στα αυθαίρετα του παρελθόντος είναι συνταγματικά ανεκτές.

Η αυξημένη, 7μελής σύνθεση του ΣΤ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ’ αριθμ’ 819/2015 απόφασή της, έκρινε ότι είναι επιτρεπτή μεν η κατάσχεση κινητής περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου, όπως είναι τα χρήματα που υπάρχουν στα ταμεία των ΔΟΥ, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού.

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο (πρόεδρος Αθανάσιος Ράντος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Μαρία Καραμανώφ) έκρινε ότι ήταν νόμιμη η κατάσχεση του ποσού των 22.800 ευρώ που είχε επιδικαστεί στον πολίτη λόγω του τραυματισμού του από στρατιωτικό αυτοκίνητο.

Το εν λόγω ποσό επιδικάστηκε από το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης.

Στη συνέχεια ο πολίτης κοινοποίησε στο Δημόσιο την δικαστική απόφαση προς εκτέλεση, αλλά το Δημόσιο δεν συμμορφώθηκε.
Κατόπιν αυτού, ο πολίτης με έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητών πραγμάτων, κατάσχεσε μέσω δικαστικού επιμελητή το ποσό των 22.800 ευρώ από το ταμείο της ΔΟΥ Ενσήμων Αθηνών.

Αμέσως, το ελληνικό Δημόσιο άσκησε ανακοπή κατά της αναγκαστικής κατάσχεσης και πρόβαλε ότι ήταν παράνομη η κατάσχεση των εσόδων από τη διαχείριση ενσήμων, γιατί πρόκειται για δημόσια περιουσία αφιερωμένη στην εκπλήρωση δημοσίων σκοπών (κρατικός προϋπολογισμός).

Ωστόσο το ΣτΕ σημειώνει ότι «από το άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει τη συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις, σε περίπτωση εκδόσεως δικαστικής αποφάσεως η οποία υποχρεώνει το Δημόσιο σε συμμόρφωση και εφ' όσον η υποχρέωση αυτή συνίσταται στην καταβολή χρηματικού ποσού, ο ιδιώτης διάδικος δύναται, για την ικανοποίηση της απαιτήσεως του, να χρησιμοποιήσει τα μέσα αναγκαστικής εκτελέσεως κατά του Δημοσίου και, ειδικότερα, να προβεί στην αναγκαστική κατάσχεση ταμειακών διαθεσίμων, χρημάτων δηλαδή του Δημοσίου, στην οικεία οικονομική υπηρεσία».

Και αυτό γιατί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (νόμος 3068/2002) «στην περιουσία του Δημοσίου, στην οποία και μόνον επιτρέπεται να γίνει αναγκαστική κατάσχεση, περιλαμβάνονται και τα χρηματικά διαθέσιμα του Δημοσίου, ανεξάρτητα από την πηγή από την οποία προέρχονται».

Παράλληλα, το ΣτΕ επικύρωσε την εφετειακή απόφαση που έκρινε ότι δεν είναι ακατάσχετα το σύνολο των χρημάτων που βρίσκονται στα ταμεία των ΔΟΥ, επειδή αποσκοπούν στην πληρωμή των εγγεγραμμένων στο ετήσιο προϋπολογισμό δαπανών και ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας το οποίο εμφανίζεται με την μορφή αναγκαστική κατάσχεσης κινητής περιουσίας.

Όπως υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας για «να υπερκαμφθεί το συνταγματικά προστατευμένο συνταγματικό δικαίωμα της δικαστικής προστασίας απαιτείται επιπλέον να δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού ως προς την εκπλήρωση των δαπανών», όμως τον τελευταίο αυτό ισχυρισμό δεν τον προέβαλε το Δημόσιο. καταλήγει το ΣτΕ.

Τελικά, απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά της εφετειακής απόφασης και νομιμοποιήθηκε η κατάσχεση.

imerisia.gr