Μας είπαν ότι νομίζουμε πως τα ξέρουμε όλα.
Μας είπαν ανάλγητους, σκληρούς, αντικυβερνητικούς, υπερόπτες… Αυτά ήταν μερικά από τα “κοσμητικά επίθετα” που ακούσαμε όταν -σε μια κλασική επίδειξη λαϊκισμού από την κυβέρνηση- παρατάθηκαν υποχρεωτικά και διαδοχικά οι συμβάσεις των εποχικά εργαζομένων στην καθαριότητα σε όλους τους Δήμους της χώρας και βεβαίως και στον Δήμο μας.
Όλοι όσοι έχουμε μάθει να λέμε την αλήθεια και όχι να χαϊδεύουμε αυτιά, επισημάναμε ότι αυτή η ρύθμιση δεν μπορεί να σταθεί. Ότι είναι άδικο για άλλους συμπολίτες μας που εργάστηκαν ως εποχικοί παλαιότερα ή δεν έκαναν αίτηση την συγκεκριμένη χρονιά.
Από τότε δικαστήρια διαφόρων βαθμών αποφασίζουν το αυτονόητο, αυτό που λέγαμε δηλαδή εμείς από την αρχή, με κορυφαία την χθεσινή απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Όλοι μας πολίτες και πολιτικοί, πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Αυτοί που χτυπούν συμπονετικά στην πλάτη τους συμπατριώτες τους και τους λένε αυτό ακριβώς που θέλουν να ακούσουν, επιτυγχάνουν μόνο πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, αλλά στην πράξη υπονομεύουν την κοινωνική συνεργασία που είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε όλοι μαζί να πάμε μπροστά και να πετύχουμε αυτά που μας αξίζουν.
Ελεγκτικό Συνέδριο: Aντισυνταγματικές οι παρατάσεις στις συμβάσεις των υπαλλήλων των ΟΤΑ
Αντισυνταγματικές κρίθηκαν ομόφωνα από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι παρατάσεις στις συμβάσεις των συμβασιούχων για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με το σκεπτικό ότι το Σύνταγμα απαγορεύει ρητά τόσο τις παρατάσεις των εν λόγω συμβάσεων, όσο και τις μονιμοποιήσεις των επί συμβάσει υπαλλήλων.
Η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου, η οποία αποκλείει ουσιαστικά τη δυνατότητα παρατάσεων στις συμβάσεις των συμβασιούχων των ΟΤΑ –υπολογίζονται σε περίπου 15 χιλιάδες– που είχαν προβλεφθεί σε πρόσφατους νόμους (επί υπουργίας Γιώργου Κατρούγκαλου), παράγει συνέπειες για τους χιλιάδες συμβασιούχους των ΟΤΑ, καθώς απαγορεύει και την πληρωμή τους για όσο χρόνο κρίνεται ότι οι συμβάσεις τους παρατάθηκαν παράνομα.
Δηλαδή, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποφάσισε ότι δεν μπορούν καν να πληρωθούν όσοι συμβασιούχοι παρείχαν έργο με παράταση, έστω για έναν χρόνο, των συμβάσεών τους, κατά παράβαση του Συντάγματος, ενώ εμποδίζει τόσο την παράταση των συμβάσεών τους όσο και τη μονιμοποίησή τους.
Η κυβέρνηση με συνεχείς παρεμβάσεις προσπαθεί να υπερβεί τον σκόπελο των συμβασιούχων στους δήμους και να επιβάλει την ανανέωση των συμβάσεών τους. Πρόκειται για χιλιάδες συμβασιούχους, οι οποίοι είχαν προσληφθεί με οκτάμηνες συμβάσεις το 2015. Οταν έληξαν οι συμβάσεις δόθηκε παράταση, με κυβερνητική παρέμβαση, μέχρι τα τέλη του 2016. Στη συνέχεια η κυβέρνηση προχώρησε με νομοθετική ρύθμιση σε νέα παράταση μέχρι τα τέλη του 2017, παρά τις αντιδράσεις πολλών δημοτικών αρχών. Ηδη τα προβλήματα, όμως, είχαν εμφανιστεί και με επιμέρους συγκεκριμένες αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που έκρινε ως αντισυνταγματικές τις ρυθμίσεις, καθώς μετά την ολοκλήρωση διετίας δεν μπορούσε να υπάρξει ανανέωση εργασίας συμβασιούχου.
Η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να περάσει τροπολογία σε άσχετο νόμο, η οποία καθόριζε πως «οι συμβάσεις παρατείνονται αυτοδικαίως μέχρι και τις 31.12.2017, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης»! Οταν μάλιστα εμφανίστηκαν αντιδράσεις από δημοτικές αρχές, ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης έστειλε εγκύκλιο προς τις αποκεντρωμένες διοικήσεις της χώρας, με την οποία υπογράμμιζε πως η παράταση των εν λόγω συμβάσεων των εργαζομένων στην καθαριότητα είναι υποχρεωτική. «Επειδή στην υπηρεσία μας έχουν περιέλθει ερωτήματα προφορικά και γραπτά σχετικά με την άρνηση εφαρμογής του άρθρου 16 του ν. 4429/2016, εκ μέρους των ΟΤΑ, που προβαίνουν είτε επιλεκτικά σε μερική παράταση των οικείων συμβάσεων είτε στη λήψη απόφασης περί μη παράτασης των συμβάσεων του συνόλου του απασχολουμένου στην καθαριότητα προσωπικού που έχει τις νόμιμες προϋποθέσεις, παρακαλούμε όπως μεριμνήσετε για τυχόν απαραίτητες ενέργειες στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σας», αναφερόταν χαρακτηριστικά.
Καθημερινή
Διαφορετικές είναι οι εκτιμήσεις των νομικών συμβούλων της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Ρόδου γύρω από την τύχη νέων προσφυγών ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, για την ακύρωση, ως αντισυνταγματικού, του νόμου με τον οποίο καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά.
Όπως απεκάλυψε η «δημοκρατική» μετά την έκδοση των «απορριπτικών» προηγούμενων προσφυγών αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ανοίγεται η δυνατότητα νέων και μάλιστα μαζικών προσφυγών για την ακύρωση πλέον του νόμου με τον οποίον καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά.
Από το διατακτικό των αποφάσεων προκύπτει συγκεκριμένα ότι:
1. Οσοι επιτηδευματίες έχουν καταβάλει ΦΠΑ με αυξημένο συντελεστή στο διάστημα από 11 Οκτωβρίου 2015 έως 27 Μαΐου 2016 δύνανται να αιτηθούν την επιστροφή του και σε περίπτωση αρνήσεως των οικείων ΔΟΥ να προσφύγουν ενώπιον των Διοικητικών Πρωτοδικείων.
2.Για το επόμενο διάστημα δύνανται να μην πληρώσουν τον αυξημένο ΦΠΑ και να προσβάλουν με πρότυπη δίκη το Νόμο 4389/2016, ο οποίος ακολούθησε την από 29.9.2015 υπουργική απόφαση με την οποίαν καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, η οποία είχε προσβληθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο προϊστάμενος της νομικής υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου κ. Θ. Παπαγεωργίου, εξέφρασε ωστόσο χθες με δήλωσή του, την απαισιοδοξία του για την ευδοκίμηση των νέων προσφυγών:
«Η άποψή μου για το σκεπτικό των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ, σχετικά με τη κατάργηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ, είναι ότι περιέχει αντινομίες και αντιφάσεις που δημιουργούν εξαιρετικά θολό τοπίο ευδοκίμησης νέων προσφυγών.
Στο δικονομικό μέρος από τη μια προβάλλεται ότι οι διατάξεις κατάργησης με υπουργικές αποφάσεις του καθεστώτος των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στη Ρόδο και μερικά άλλα νησιά του Αιγαίου, δεν έχουν σχέση με τις μεταγενέστερες διατάξεις του νόμου που επακολούθησε και σταδιακά κατάργησε το καθεστώς στα νησιά.
Ωστόσο από την άλλη κρίθηκε ότι με τις μεταγενέστερες αυτές διατάξεις, εφεξής έπαυσαν να ισχύουν οι υπουργικές αποφάσεις που κατάργησαν το καθεστώς των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στη Ρόδο κ.λ.π. .
Ενώ δε έκρινε ότι εφεξής δηλαδή από της θέσπισης του νόμου, καταργήθηκαν οι υπουργικές αποφάσεις άρα προηγουμένως παρήγαγαν φορολογικά δυσμενή αποτελέσματα, παρά ταύτα ούτε για την περίοδο αυτή το Δικαστήριο θέλησε να κρίνει τις υποθέσεις.
Στο ουσιαστικό μέρος της αντισυνταγματικότητας και της κατά της γνώμης μου άλλης μιας φοράς «ταφής» των διατάξεων του άρθρου 106 παρ. 1 του Συντάγματος περί νησιωτικότητας, επίσης από τη μια το ανώτατο δικαστήριο σε ολομέλεια έκρινε ότι οι διατάξεις του νόμου για σταδιακή κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά δεν είναι αντισυνταγματική.
Ωστόσο και στην περίπτωση αυτή από την άλλη, άφησε την πόρτα των δικαστηρίων ανοικτή, κρίνοντας ότι μπορούν να ασκούνται ξεχωριστά από κάθε επαγγελματία προσφυγές – ατομικές πράξεις ακύρωσης για τις περιόδους πριν την ψήφιση του νόμου που ίσχυαν οι υπουργικές αποφάσεις, ώστε οι προσφεύγοντες υπομένοντας το κάθε είδους κόστος να περιμένουν να κριθεί το συνταγματικό κύρος των υπουργικών διατάξεων, όταν ήδη το δικαστήριο έκρινε με δεσμευτικότητα νομολογίας ολομέλειας ότι η σταδιακή κατάργηση του καθεστώτος των μειωμένων συντελεστών στα νησιά δεν είναι αντισυνταγματική…..
Με όλα αυτά και γνωρίζοντας ύστερα από την προηγηθείσα από το 2012 μείζονος σημασίας απόφαση 668/2012 της Ολομελείας του ΣτΕ, ότι η όλη περιρρέουσα «ατμόσφαιρα» είναι πλήρως διαπερασμένη από τη «κλιματική αλλοίωση» του «μνημονιακού δημόσιου συμφέροντος», που όλα τα επιτρέπει φτάνει να εξασφαλίζονται τύποις έσοδα, έχω τη προσωπική θέση-πεποίθηση ότι νέες ατομικές πλέον προσφυγές-ατομικές πράξεις στα εθνικά δικαστήρια, κάθε άλλο παρά θα έχουν ρόδινο μέλλον».
Ο νομικός σύμβουλος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου κ. Γ. Φιλιππάκος από την άλλη δήλωσε τα εξής:
«Οι απορριπτικές αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έχουν και δεύτερη ανάγνωση. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θεώρησε συγκεκριμένα τις προσφυγές που ασκήθηκαν για την ακύρωση της Υπουργικής Απόφασης, με την οποία αυξήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα νησιά καταργημένες, γιατί ακολούθησε μεταγενέστερη ρύθμιση με νόμο πλέον και συγκεκριμένα με το άρθρο 52 του Ν. 4389/2016 με έναρξη ισχύος από την 27η Μαΐου 2016. Η Ολομέλεια του ΣτΕ με τις αποφάσεις της ούτε καταργεί, ούτε απορρίπτει, ούτε κάνει δεκτούς τους ισχυρισμούς των προσφευγόντων διότι με τον νόμο που ακολούθησε εισήχθη νέα ρύθμιση.
Πρακτική συνέπεια αυτού είναι ότι με βάση και τη σκέψη των αποφάσεων περί αυτοτελούς δικαιώματος των προσφευγόντων, δύναται να προσβάλουν την συνταγματικότητα σε νέες δίκες είτε μετά από αίτημα επιστροφής του αυξημένου ΦΠΑ που καταβλήθηκε μέχρι τον Μαϊο του 2016 είτε με αίτημα να κριθεί αντισυνταγματικό το άρθρο 52 του Ν. 4389/2016, στα πλαίσια νέας πρότυπης δίκης.
Φρονώ ότι ο έλεγχος συνταγματικότητας είναι διάχυτος και ασκείται με παρεμπίπτουσα αγωγή στα τακτικά Διοικητικά Δικαστήρια. Επιπλέον οι προσφεύγοντες μπορούν να ασκήσουν τις αγωγές τους στο καθ’ύλην διοικητικό δικαστήριο και να αιτηθούν να εισαχθεί απευθείας η υπόθεσή τους ενώπιον του ΣτΕ λόγω του γενικότερου ενδιαφέροντος».
Ο κ. Φιλιππάκος δήλωσε μάλιστα ότι ο ίδιος θα εισηγηθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο να συνεχίσει ο δικαστικός αγώνας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου για να κριθεί αντισυνταγματικός ο νόμος για την αύξηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά.
Πηγή:www.dimokratiki.gr
Tην δυνατότητα νέων και μάλιστα μαζικών προσφυγών για την ακύρωση πλέον του νόμου με τον οποίον καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά «ανοίγουν» οι υπ’ αρίθμ. 1231, 1232, 1233, 1234, 1235 και 1236/2017 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας!!
Μπορεί συγκεκριμένα η πρώτη μάχη για την κατάργηση του επαίσχυντου νόμου να χάθηκε ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως απεκάλυψε την Παρασκευή η «δημοκρατική», πλην όμως από το διατακτικό των αποφάσεων που εκδόθηκαν από την Ολομέλεια του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, δίδονται πλέον δύο δυνατότητες:
1. Οσοι επιτηδευματίες έχουν καταβάλει ΦΠΑ με αυξημένο συντελεστή στο διάστημα από 11 Οκτωβρίου 2015 έως 27 Μαΐου 2016 δύνανται να αιτηθούν την επιστροφή του και σε περίπτωση αρνήσεως των οικείων ΔΟΥ να προσφύγουν ενώπιον των Διοικητικών Πρωτοδικείων.
2.Για το επόμενο διάστημα δύνανται να μην πληρώσουν τον αυξημένο ΦΠΑ και να προσβάλουν με πρότυπη δίκη το Νόμο 4389/2016, ο οποίος ακολούθησε την από 29.9.2015 υπουργική απόφαση με την οποίαν καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, η οποία είχε προσβληθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο καθηγητής διοικητικού δικαίου κ. Πάνος Λαζαράτος, της δικηγορικής εταιρείας «Λαζαράτος και Συνεργάτες», που επιμελήθηκε των προσφυγών, χθες με δηλώσεις του στη «δημοκρατική» κατέστησε σαφές ότι η έκδοση των αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις οποίες κρίθηκαν ως καταργηθείσες οι δίκες (οι αποφάσεις είναι στο στάδιο της καθαρογραφής) δεν απεμπολούν τα δικαιώματα των νησιωτών καθώς ανοίγουν ουσιαστικά δύο δυνατότητες, οι οποίες και μνημονεύονται σ’ αυτές.
Εξήγησε συγκεκριμένα ότι με τις αποφάσεις της Ολομελείας ούτε απορρίπτονται ούτε γίνονται δεκτοί οι ισχυρισμοί των προσφευγόντων (τις προσφυγές άσκησαν επιχειρηματίας της Μυκόνου, Επιμελητήρια των νησιών, συμπεριλαμβανομένου κι αυτού της Δωδεκανήσου, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ο Δήμος Μυκόνου και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Σύρου και Νάξου) αλλά της εκδόσεως της υπουργικής αποφάσεως, που είχε προσβληθεί, ακολούθησε η ψήφιση του άρθρου 52 του Νόμου 4389/2016, που ούτε κυρώνει ούτε και καταργεί την Υπουργική Απόφαση.
Αποτελεί συγκεκριμένα νέα αυτόνομη ρύθμιση, που ισχύει μετά την ψήφισή της και έχει το ίδιο αποτέλεσμα δηλαδή της αύξησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά.
Για το ενδιάμεσο διάστημα όμως από την 11η Οκτωβρίου 2015 από την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης έως την 27η Μαΐου 2016, που ψηφίστηκε ο ως άνω νόμος, υφίσταται αυτοτελές δικαίωμα, το οποίο αναγνωρίζεται από τις αποφάσεις της Ολομέλειας με εισηγήτρια την πρόεδρο κ. Ευαγγελία Νίκα.
Θυμίζουμε ότι στις προσφυγές που ασκήθηκαν έγινε επίκληση 7 λόγων ακυρώσεως της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ σε 6 μόνο νησιά από την 1η Οκτωβρίου 2015.
Θυμίζουμε ακόμη ότι οι προσφυγές κατατέθηκαν αρχικά στο 7μελούς σύνθεσης Β΄ Τμήμα του ΣτΕ και εκείνο με την σειρά του, λόγω της εξαιρετικής σοβαρότητας του θέματος, το παρέπεμψε απευθείας στην Ολομέλεια.
Με τις προσφυγές ζητήθηκε να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η σχετική υπουργική απόφαση σύμφωνα με την οποία από 1.10.2015 ισχύει αυξημένος συντελεστής ΦΠΑ σε Ρόδο, Σαντορίνη, Μύκονο, Νάξο, Πάρο και Σκιάθο.
Καταγγέλλεται η επίμαχη υπουργική απόφαση ως παράνομη και υποστηρίζεται ότι αντίκειται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ισότητας των πολιτών καθώς «ο φόρος δεν μπορεί να βαρύνει ορισμένο μόνο κύκλο προσώπων και να πλήττει ορισμένη μόνο κατηγορία φορολογουμένων», ενώ υπογραμμίζεται ότι «η επιβολή αυξημένου ΦΠΑ σε ορισμένα μόνο νησιά, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια, ισοδυναμεί με επιβολή νέου φόρου στα νησιά αυτά».
Υποστηρίζεται ακόμη ότι παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας αφού οι κάτοικοι των 6 αυτών νησιών βαρύνονται με αυξημένο ΦΠΑ σε σχέση με τους κατοίκους των άλλων νησιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Τέλος, υποστηρίζεται ότι παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/112/ΕΚ που καθορίζει κοινό σύστημα ΦΠΑ μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με το άρθρο 120 αυτής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας –όπως υπογραμμίζεται στις προσφυγές- καθιερώνεται μικρότερος συντελεστής ΦΠΑ στους νομούς Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και στα νησιά Θάσος, Βόρειες Σποράδες, Σαμοθράκη και Σκύρος.
Είχαν επισημάνει επίσης ότι παραβιάζονται και τα άρθρα 43 και 78 του Συντάγματος καθώς ο συντελεστής του ΦΠΑ στα επίμαχα νησιά καθορίστηκε με υπουργική απόφαση και όχι με νόμο ή με Προεδρικό Διάταγμα όπως προβλέπουν οι συνταγματικές επιταγές.
ΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ ΤΩΝ
ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ
Στο διατακτικό των ακαθαρόγραφων αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ, αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Επειδή στην προκειμένη περίπτωση η διάταξη της παραγράφου 6Α που προσετέθη στο άρθρο 21 του ν. 2859/2000 με την παρ. 3 του άρθρου 52 του ν. 4389/2016 δεν αντιβαίνει κατά το μέρος που υποκατέστησε την ρύθμιση της προσβαλλόμενης αποφάσεως στις προαναφερθείσες συνταγματικές συντάξεις. Τούτο δε, διότι η διάταξη αυτή ούτε κυρώνει την προσβαλλόμενη πράξη ούτε την καταργεί αλλά εισάγει πάγια και απρόσωπη γενικής εφαρμογής νομοθετική ρύθμιση, η οποία ολοκληρώνει σε επίπεδο τυπικού νόμου την ρύθμιση των συναφών προεκτεθεισών διατάξεων των νόμων 4334 και 4336/2015 για την σταδιακή κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά του Αιγαίου, δίχως να προκύπτει είτε από το κείμενο του νόμου είτε από την σχετική εισηγητική έκθεση ότι ο σκοπός της θεσπίσεώς της, που άλλωστε έλαβε χώρα μετά την κατ’ επανάληψη αναβολή της συζητήσεως της κρινόμενης αιτήσεως – και άλλων παρομοίων- λόγω των διαδοχικών αποχών των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους ήταν η νομοθετική επίλυση της συγκεκριμένης ένδικης εκκρεμούς ενώπιον του Συμβουλίου της διαφοράς. Υπό τα δεδομένα αυτά, η προσβαλλόμενη απόφαση μετά την θέση πλέον σε ισχύ της ως άνω νεώτερης διατάξεως (27.5.2016), δεν απέβαλε μεν τον χαρακτήρα της ως εκτελεστής διοικητικής πράξεως, έπαυσε, όμως, σε κάθε περίπτωση να ισχύει εφεξής, υποκατασταθείσα από την ρύθμιση του νέου νόμου.
Μετά δε την κατά τα ανωτέρω παύση ισχύος της προσβαλλομένης πράξεως, σε χρόνο μεταγενέστερο της ασκήσεως της κρινόμενης αιτήσεως και προ της συζητήσεως της υποθέσεως στο ακροατήριο, η συνέχιση της ανοιγείσης δίκης και ο ακυρωτικός έλεγχος της εν λόγω αποφάσεως από το Συμβούλιο της Επικρατείας τελεί υπό την προϋπόθεση, που θέτει η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 32 του π.δ. 18/1989, ότι ο αιτών επικαλείται και αποδεικνύει ιδιαίτερο έννομο συμφέρον για να συνεχιστεί η δίκη, συνιστάμενο στην αποτροπή δυσμενών συνεπειών που έχουν επέλθει εις βάρος του από την προσβαλλόμενη πράξη και που διατηρούνται και μετά την παύση ισχύος της και δεν δύνανται να αρθούν παρά μόνο με την ακύρωσή της (ΣτΕ 6066-7/1996 Ολομ. 2158/1998 Ολομ. 4362, 4365/1997 Ολομ.)
Επειδή με το από 23.8.206 υπόμνημά του κατατεθέν προ της συζητήσεως, ο αιτών υποστηρίζει ιδιαίτερο έννομο συμφέρον που δικαιολογεί κατ’ άρθρο 32 παρ. 2 του π.δ. 18/1989 την συνέχιση της παρούσας δίκης προβάλλοντας ότι «βάσει της προσβαλλομένης εκδόθηκαν σωρεία ατομικών διοικητικών πράξεων, εξαιτίας των οποίων (ο αιτών) επιβαρύνθηκε για το χρονικό διάστημα από της εκδόσεως της προσβαλλομένης (1.10.2015) έως τη δημοσίευση του Ν. 4389/2016 (27.5.2015) με αυξημένο συντελεστή ΦΠΑ ως προς όλες τις συναλλαγές του». Ο ισχυρισμός όμως αυτός ανεξαρτήτως της αοριστίας του, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι η χρηματική ζημία που τυχόν επήλθε στον αιτούντα από την εφαρμογή της προσβαλλόμενης κανονιστικής πράξεως καθ’ ο διάστημα ίσχυσε δεν στοιχειοθετεί ιδιαίτερο έννομο συμφέρον, υπό την προεκτεθείσα έννοια για την συνέχιση της δίκης δεδομένου ότι η ανάρθωση της εν λόγω ζημίας μπορεί να επιδιωχθεί με την άσκηση των κατάλληλων ενδίκων βοηθημάτων κατά των ατομικών πράξεων εφαρμογής της ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, τα οποία θα κρίνουν παρεμπιπτόντως και περί του κύρους της πράξεως αυτής. Ομοίως δεν στοιχειοθετεί ιδιαίτερο έννομο συμφέρον, υπό την ανωτέρω έννοια από την επίκληση από τον αιτούντα αντισυνταγματικότητας της νεώτερης διατάξεως του άρθρου 52 του ν. 4336/2015 για σειρά λόγων που εκτίθενται στο ανωτέρω υπόμνημα και αποτελούν εν πολλοίς επανάληψη αντιστοίχων λόγων αντισυνταγματικότητας που έχουν προβληθεί με το κύριο δικόγραφο σε σχέση με την διάταξη της εξουσιοδοτικής διατάξεως της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 κατ’ επίκληση της οποίας είχε εκδοθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η δίκη πρέπει σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του π.δ. 18/1989 να κηρυχθεί κατηργημένη.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Κηρύσσει την δίκη κατηργημένη
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου».
Εξαιρετικά δυσμενείς είναι οι εξελίξεις στην μάχη των νησιωτών, ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ακύρωση της από 29.9.2015 υπουργικής απόφασης με την οποίαν καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ.
Την Παρασκευή δημοσιεύθηκαν συγκεκριμένα οι υπ’ αρίθμ. 1231, 1232, 1233, 1234, 1235 και 1236/2017 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της καθαρογραφής, σύμφωνα με τις οποίες οι ισάριθμες προσφυγές που ασκήθηκαν θεωρούνται “καταργηθείσες”.
Το περιεχόμενο των αποφάσεων δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, πλην όμως εικάζεται ότι η Ολομέλεια του ΣτΕ δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης γιατί της Υπουργικής Απόφασης ακολούθησε η έκδοση Νόμου, ο οποίος δεν προσβλήθηκε με αποτέλεσμα να θεωρούνται οι δίκες καταργηθείσες.
Σε κάθε περίπτωση μένει να διαπιστωθεί εάν η μάχη ενώπιον του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έχει χαθεί οριστικά ή αν συντρέχουν ακόμη οι προϋποθέσεις και εξακολουθούν να ισχύουν οι προθεσμίες για την υποβολή νέων προσφυγών.
Σε κάθε περίπτωση το τοπίο αναμένεται να ξεκαθαρίσει την προσεχή Δευτέρα (αύριο).
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε εξετάσει συγκεκριμένα την 16η Σεπτεμβρίου 2017 τις προσφυγές που άσκησαν επιχειρηματίας της Μυκόνου, Επιμελητήρια των νησιών, συμπεριλαμβανομένου κι αυτού της Δωδεκανήσου, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ο Δήμος Μυκόνου και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Σύρου και Νάξου.
Στις προσφυγές που ασκήθηκαν έγινε επίκληση 7 λόγων ακυρώσεως της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ σε 6 μόνο νησιά από την 1η Οκτωβρίου 2015.
Παράγοντες του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, που παρακολουθούσαν από κοντά την υπόθεση, εξέφραζαν τις επιφυλάξεις τους για την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας που καταβάλλεται για την ακύρωση της καταστροφικής για τα νησιά διάταξης.
Όπως ανέφεραν, εξαιτίας των συνεχών αναβολών, λόγω της αποχής των δικηγόρων από την άσκηση των καθηκόντων τους, ένα από τα ισχυρά επιχειρήματα των προσφυγών περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου, που εφαρμόστηκε σε συγκεκριμένα νησιά έχει πλέον εκλείψει αφού με τα νέα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ έχουν πλέον καταργηθεί για το σύνολο των νησιών.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν νοείται διαφορετική μεταχείριση, που αντίκειται στο Σύνταγμα και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά δύσκολο ο συγκεκριμένος λόγος προσφυγής να ευδοκιμήσει.
Θυμίζουμε ότι οι προσφυγές κατατέθηκαν αρχικά στο 7μελούς σύνθεσης Β΄ Τμήμα του ΣτΕ και εκείνο με την σειρά του, λόγω της εξαιρετικής σοβαρότητας του θέματος, το παρέπεμψε απευθείας στην Ολομέλεια.
Για την άσκηση της προσφυγής, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, επελέγη η δικηγορική εταιρεία «Λαζαράτος και Συνεργάτες» του κ. Παναγιώτη Λαζαράτου, καθηγητή του Διοικητικού Δικαίου. Ο κ. Λαζαράτος μαζί με τον δικηγόρο κ. Αλέξανδρο Λυκουρέζο, είχαν ασκήσει εξάλλου κατ’ εντολή και για λογαριασμό του πελάτη τους κ. Λ. Σικινιώτη, επιχειρηματία, κατοίκου Μυκόνου, την πρώτη προσφυγή για την ακύρωση της υπουργικής απόφασης.
Με τις προσφυγές ζητήθηκε να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η σχετική υπουργική απόφαση σύμφωνα με την οποία από 1.10.2015 ισχύει αυξημένος συντελεστής ΦΠΑ σε Ρόδο, Σαντορίνη, Μύκονο, Νάξο, Πάρο και Σκιάθο.
Καταγγέλλεται η επίμαχη υπουργική απόφαση ως παράνομη και υποστηρίζεται ότι αντίκειται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ισότητας των πολιτών καθώς «ο φόρος δεν μπορεί να βαρύνει ορισμένο μόνο κύκλο προσώπων και να πλήττει ορισμένη μόνο κατηγορία φορολογουμένων», ενώ υπογραμμίζεται ότι «η επιβολή αυξημένου ΦΠΑ σε ορισμένα μόνο νησιά, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια, ισοδυναμεί με επιβολή νέου φόρου στα νησιά αυτά».
Υποστηρίζεται ακόμη ότι παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας αφού οι κάτοικοι των 6 αυτών νησιών βαρύνονται με αυξημένο ΦΠΑ σε σχέση με τους κατοίκους των άλλων νησιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Τέλος, υποστηρίζεται ότι παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/112/ΕΚ που καθορίζει κοινό σύστημα ΦΠΑ μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με το άρθρο 120 αυτής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας –όπως υπογραμμίζεται στις προσφυγές- καθιερώνεται μικρότερος συντελεστής ΦΠΑ στους νομούς Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και στα νησιά Θάσος, Βόρειες Σποράδες, Σαμοθράκη και Σκύρος.
Είχαν επισημάνει επίσης ότι παραβιάζονται και τα άρθρα 43 και 78 του Συντάγματος καθώς ο συντελεστής του ΦΠΑ στα επίμαχα νησιά καθορίστηκε με υπουργική απόφαση και όχι με νόμο ή με Προεδρικό Διάταγμα όπως προβλέπουν οι συνταγματικές επιταγές.
Η διαδικασία ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε εξελιχθεί σε «σφυροκόπημα» συνταγματικού επιπέδου.
Οι νομικοί εκπρόσωποι διαφόρων παραγωγικών και επαγγελματικών φορέων αλλά και μεμονωμένων κατοίκων (επιχειρηματιών) της πρώτης ομάδας νησιών, όπου εφαρμόστηκε από 1-10-15 ο αυξημένος ΦΠΑ (23%), «διασταύρωσαν τα ξίφη τους» με τον νομικό εκπρόσωπο του Δημοσίου, που ζήτησε από το ΣτΕ να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των αιτούντων ότι η αύξηση αυτή παραβιάζει σωρεία διατάξεων του Συντάγματος και του ενωσιακού δικαίου.
Στη «μάχη» που δόθηκε ενώπιον 22 ανώτατων δικαστών στην Ολομέλεια ΣτΕ υπό τον πρόεδρό του Ν. Σακελλαρίου, οι νομικοί εκπρόσωποι νησιωτικών ομάδων της αρχικής εφαρμογής (Θήρας, Μυκόνου, Πάρου, Νάξου, Ρόδου, Σκιάθου) υποστήριξαν ότι τα σχετικά νομοθετικά μέτρα είναι επαχθέστατα, επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό τους νησιώτες και παραβιάζουν κατάφωρα τις συνταγματικές επιταγές και την ενωσιακή κατευθυντήρια γραμμή για λήψη ενισχυτικών μέτρων ανάπτυξης στα νησιά.
Στις σχετικές προσφυγές, ακολούθησαν κι άλλες παρόμοιες για τη μεταγενέστερη αύξηση του ΦΠΑ σε άλλα 11 νησιά (Σύρο, Θάσο, Ανδρο, Σκύρο, Τήνο, Μήλο, Κάρπαθο, Αλόννησο, Σίφνο, Τζια, Αντίπαρο)
Ο εκπρόσωπος του Δημοσίου υποστήριξε ότι οι νόμοι 4336/15 και 4389/16 δεν παραβιάζουν τις διατάξεις του Συντάγματος (και διεθνών συμβάσεων) για τη φορολογική ισότητα και αναλογικότητα, χαρακτηρίζοντας αβάσιμες τις αιτιάσεις που πρόβαλαν οι αιτούντες, που ζήτησαν να γίνει και προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Η εισηγήτρια της υπόθεσης, Σύμβουλος Επικρατείας Ευ. Νίκα, σημείωσε ότι τίθεται και ζήτημα συνταγματικότητας του ν. 4389/16 (για αναδρομική κατάργηση φορολογικών ελαφρύνσεων), ενώ ο εκπρόσωπος του Δημοσίου υποστήριξε ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί σε αυτήν τη δίκη τέτοιο θέμα, προσθέτοντας ότι η αρχική απόφαση για τον ΦΠΑ αναβαθμίστηκε και ανυψώθηκε σε επίπεδο νόμου και ότι δεν προκύπτει πως η Σύρος και η Πάρος μπορεί να έχουν μειωμένους συντελεστές, έναντι π.χ. της Γαύδου.
Πηγή:www.dimokratiki.gr