Βρίσκονται νυχθημερόν, 365 ημέρες τον χρόνο, σε επιφυλακή.
Καλούνται να αντιμετωπίσουν καθημερινά δύσκολα περιστατικά σε αντίξοες συνθήκες. Είτε πρόκειται για διάσωση προσφύγων είτε για διακομιδές ασθενών από ακριτικές περιοχές και αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας σε εμπόλεμες ζώνες, οι άνδρες της Πολεμικής Αεροπορίας δηλώνουν «πανέτοιμοι».
Με «ορμητήριο» τη βάση της Ελευσίνας, όπου βρέθηκε η «Κ», το προσωπικό της 384 Μοίρας Ερευνας και Διάσωσης και οι συνάδελφοί τους στην 356 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών βρίσκονται σε ετοιμότητα 15 λεπτών για την απογείωση, από τη στιγμή που θα λάβουν «σήμα κινδύνου».
«Εμάς μας δίνεται η εντολή από το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Ερευνας και Διάσωσης που βρίσκεται στον Πειραιά. Τα ελικόπτερα εδρεύουν στην Ελευσίνα και σε τρία νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, στη Ρόδο, τη Χίο και τη Λήμνο. Αναλόγως με την περιοχή που υπάρχει περιστατικό, απογειώνεται και το πιο κοντινό ελικόπτερο», εξηγεί στην «Κ» ο αντισμήναρχος Φώτης Λαχουβάρης, διοικητής της 384 Μοίρας Ερευνας και Διάσωσης.
Το πλήρωμα των Super Puma αποτελείται από τον κυβερνήτη, τον συγκυβερνήτη, δύο δύτες διασώστες, έναν μηχανικό, έναν σύνδεσμο του Λιμενικού και έναν γιατρό της Πολεμικής Αεροπορίας. Αν και τα μέλη του πληρώματος έχουν συνηθίσει να ζουν επιχειρησιακά με τον κίνδυνο, ομολογούν ότι φέτος, λόγω της ενίσχυσης των προσφυγικών ροών, το έργο τους έχει γίνει πιο απαιτητικό, πιο σύνθετο.
«Αν κοιτάξουμε τα στατιστικά στοιχεία της μοίρας και των περιστατικών που έχουμε πετάξει, βλέπουμε μια αύξηση σε σχέση με την περυσινή χρονιά ήδη γύρω στο 30%-40%», προσθέτει ο κ. Λαχουβάρης
Αντίπαλος ο καιρός
Ο πιο δύσκολος αντίπαλος σε κάθε επιχείρηση είναι ο καιρός. Καταιγίδες, περιοχές αναταράξεων και μια θάλασσα με 7-8 μποφόρ επηρεάζουν πολύ το ελικόπτερο και μπορούν να κάνουν ακόμα πιο απρόβλεπτη μια αποστολή. Το Super Puma έχει χωρητικότητα περίπου 12 ατόμων, εκτός των μελών του πληρώματος, και στο εσωτερικό του υπάρχει πάντα ένα φορείο και ένας σάκος με ρούχα, πετσέτες και κουβέρτες για τους ναυαγούς.
«Το πιο μεγάλο πρόβλημα ειδικά με τους πρόσφυγες είναι ο πολύ μεγάλος αριθμός. Μιλάμε για δεκάδες άτομα, τα οποία θα είναι ταυτόχρονα μέσα στο νερό και θα πρέπει να διασωθούν την ίδια στιγμή. Μια άλλη δυσκολία είναι η άγνοιά τους σε σχέση με τη θάλασσα. Αν κάποιος δεν ξέρει κολύμπι, είναι φυσιολογικό να πανικοβληθεί, να χάσει την ψυχραιμία του. Αν δεν έχει και σωσίβιο, τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται πάρα πολύ δύσκολα», εξηγεί στην «Κ» ο δύτης – διασώστης Γιάννης Γιαννίκος.
Τα εμπόδια, όμως, δεν σταματούν εδώ. Οπως λέει στην «Κ» ο κυβερνήτης των Super Puma σμηναγός Θεοδόσης Σφηναρολάκης, «ο ακριβής υπολογισμός της επάρκειας των καυσίμων παίζει καθοριστικό ρόλο όταν τα μέλη του πληρώματος καλούνται να επέμβουν πολύ μακριά από το αεροδρόμιο ανεφοδιασμού».
Εκτός από τα προβλήματα στις αποστολές, υπάρχουν και περιστατικά που σκορπούν χαρά στα μέλη του πληρώματος. Ο κ. Σφηναρολάκης, που «μετράει» 1.350 ώρες πτήσης, δεν ξεχνά τη μεταφορά εγκύου από τη Σίφνο, η οποία γέννησε τελικά μέσα στο Super Puma με… αποτέλεσμα ο κυβερνήτης να γίνει και ο νονός του παιδιού.
Εξίσου απαιτητικό είναι και το έργο των πληρωμάτων των C-130 καθώς έχουν κληθεί πολλές φορές να πραγματοποιήσουν αποστολές για να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια, όπως στην περίπτωση του τσουνάμι το 2004, και να απομακρύνουν Ελληνες από εμπόλεμες ζώνες (Λιβύη, Αφγανιστάν, Ιράκ).
Στη Λιβύη
«Ημασταν από τα πρώτα αεροσκάφη που πήγαν στη Λιβύη όταν ξεκίνησε ο πόλεμος και το στοιχείο της αβεβαιότητας ήταν έντονο, δεν γνωρίζαμε αν ήταν οι κυβερνητικές δυνάμεις ή οι αντίπαλες που ήλεγχαν τα αεροδρόμια στα οποία πηγαίναμε», λέει στην «Κ» ο σμηναγός, κυβερνήτης στα C-130, Νίκος Χρυσανθόπουλος.
Ο αντισμήναρχος διοικητής της 356 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών Γεώργιος Αμουργιανός προσθέτει τις δικές του αναμνήσεις. «Ημασταν αποκομμένοι από παντού, δεν υπήρχαν επικοινωνίες, δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε με κανέναν ούτε σε κινητά ούτε δορυφορικά, η κατάσταση στο αεροδρόμιο ήταν επικίνδυνη και χρειάστηκε να περιμένουμε δώδεκα ώρες μέχρι να καταφέρουν να αποδεσμευτούν οι Ελληνες που ήταν εγκλωβισμένοι στην πρεσβεία».
Οι ιπτάμενοι της Πολεμικής Αεροπορίας, εξάλλου, είναι γεννημένοι για τα δύσκολα και, όπως αναφέρει ο δύτης – διασώστης κ. Γιαννίκος, «ο φόβος είναι για να ξεπερνιέται».
Σαν ιπτάμενα «166»
Είναι συχνές οι περιπτώσεις που τα πληρώματα των C-130 αναλαμβάνουν να αναπληρώσουν τα κενά που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας των νησιών σε ιατρικό προσωπικό – ουσιαστικά γίνονται «ιπτάμενα 166».
«Σε ειρηνική περίοδο συνήθως παραλαμβάνουμε σε κάθε πτήση, και σε συνεργασία με το ΕΚΑΒ, έναν έως δύο ασθενείς από όλη την Ελλάδα για να τους φέρουμε στην Αθήνα, όπου έχουμε τα περισσότερα νοσοκομεία, και σε πολεμική περίοδο μπορούμε να μεταφέρουμε μέχρι 72 επιβάτες με τέσσερις συνοδούς ή 76 ασθενείς με δύο συνοδούς με τις κατάλληλες τροποποιήσεις του χώρου», εξηγεί στην «Κ» ο επόπτης φόρτωσης, υποσμηναγός Δημήτρης Πατσιώτης. Η ευθύνη της διακομιδής ασθενών είναι μεγάλη και για την επιτυχή έκβασή της «οι συναισθηματισμοί θα πρέπει να μείνουν έξω από το αεροσκάφος».
«Οταν έχουμε αεροδιακομιδές αρκετά σοβαρών περιστατικών και κινδυνεύει η ζωή ανθρώπων, αποφεύγω να έρχομαι σε επαφή με τους ασθενείς, κυρίως όταν πρόκειται για μικρά παιδιά. Μείζον μέλημα είναι να εκτελεστεί η αποστολή με ασφάλεια», συμπληρώνει ο σμηναγός, κυβερνήτης C-130 Νίκος Χρυσανθόπουλος.
Το C-130 είναι το πιο γρήγορο από τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τις αεροδιακομιδές ασθενών και διαθέτει συμπιεζόμενη καμπίνα, που σημαίνει ότι μπορεί να παραγάγει ατμοσφαιρική πίεση παρόμοια με αυτή του εδάφους, όταν οι γιατροί το κρίνουν αναγκαίο
Καθημερινή
Στη Μόσχα έφθασε η σορός του Ρώσου πιλότου Όλεγκ Πεσκόφ που έχασε τη ζωή του μετά την κατάρριψη του ρωσικού Σουχόι από τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη.
Ο Πεσκόφ έχασε τη ζωή του από πυρά τουρκομάνων ανταρτών κοντά στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία.
Ο ρώσος πιλότος ανακηρύχθηκε σε εθνικό ήρωα ενώ αναμένεται να κηδευτεί με όλες τις τιμές.
Λίγο μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι η Φρανσουά Ολάντ έδωσε το πράσινο φως στην γαλλική πολεμική αεροπορία να επιτεθεί σε θέσεις του ISIS στη Συρία.
Ο Γάλλος πρόεδρος από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε πως η επίθεση στο Παρίσι ήταν «μία πράξη πολέμου».
Ετσι η Γαλλία δήλωσε παρούσα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και του Ισλαμικού κράτους, ενώ σύμφωνα με τους στρατιωτικούς αριθμούς (στρατιώτες, μαχητικά, πολεμικά πλοία κλπ) μπορεί να χτυπήσει τους τζιχαντιστές.
Η Γαλλία διαθέτει στρατό σε πολλά σημεία της Γης. Ενδεικτικό ερί9βναι πως μόνο στην Αφρική υπηρετούν περίπου 3.000 στρατιώτες. Μάλιστα η Γαλλία είναι η μόνη χώρα, μετά από τις ΗΠΑ, που διαθέτει πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο και φυσικά είναι μία από τις εννέα χώρες παγκοσμίως που διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Η Γαλλία διαθέτει πάνω από 215.000 ετοιμοπόλεμους στρατιώτες
Εχει ένα μεγάλο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων σε όλη την Αφρική.
Η Γαλλία κατασκευάζει πολεμικά πλοία.
Διαθέτει ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο, το Charles de Gaulle, το οποίο βρίσκεται ήδη στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Γαλλία διαθέτει πυρηνικά όπλα. Το Παρίσι υποστηρίζει πως έχει έως και 300 πυρηνικές κεφαλές σε υποβρύχια, έτοιμες να πυροδοτηθούν.
Στο γαλλικό στρατό περιλαμβάνεται και η, μια ελίτ νεοσύλλεκτων από διάφορες χώρες. Οι στρατιώτες που υπηρετούν στη λεγεώνα προέρχονται από 150 χώρες και είναι πανέτοιμοι για να μπουν πρώτοι στο πεδίο της μάχης. Μάλιστα οι ξένοι που κατατάσσονται στη Λεγεώνα των Ξένων μπορούν μετά από τρία χρόνια υπηρεσίας να κάνουν αίτηση για τη γαλλική υπηκοότητα.
Στη πολεμική αεροπορία της Γαλλίας υπηρετούν 57.000 άνδρες και διαθέτει 600 αεροσκάφη.
Τα περισσότερα μαχητικά είναι Mirage και Rafale, τα οποία έχουν κατασκευαστεί στη Γαλλία
Υπενθυμίζεται όμως πως η Γαλλία έχει και ένα ακόμα ατού. Είναι μέλος της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο, του ΝΑΤΟ. Μπορεί από μόνη της να διαθέτει ένα πολύ ισχυρό στρατό, ωστόσο τα υπόλοιπα μέλη της υπερατλαντικής συμμαχίας, είναι υποχρεωμένα να την βοηθήσουν στρατιωτικά σύμφωνα με το άρθρο 5 του καταστατικού του ΝΑΤΟ .
"Οι επιδρομές της γαλλικής και της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας τις τελευταίες 72 ώρες, εναντίον αποθηκών με όπλα, στρατοπέδων και σημείων ελέγχου στη Ράκα και τα περίχωρα της πόλης προκάλεσαν τον θάνατο 33 τζιχαντιστών και τον τραυματισμό δεκάδων στις τάξεις του ΙΚ" δήλωσε ο διευθυντής του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ραμί Αμπντέλ Ραχμάν.
"Ο περιορισμένος αριθμός των νεκρών εξηγείται από το γεγονός ότι οι τζιχαντιστές είχαν λάβει προφυλάξεις. Δεν υπήρχαν παρά μόνο φρουροί γύρω από αποθήκες και στρατόπεδα και οι περισσότεροι σκοτώθηκαν πάνω στα οδοφράγματα ελέγχου».
«Σε κάθε περίπτωση, πολλές οικογένειες εγκατέλειψαν την πόλη για να καταφύγουν στη Μοσούλη του Ιράκ, άλλο προπύργιο του ΙΚ» δήλωσε ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου, το οποίο διαθέτει μεγάλο δίκτυο πηγών πληροφοριών σε όλη τη χώρα.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Τη μεγαλύτερη άσκησή του εδώ και μια δεκαετία, υπό την κωδική ονομασία Trident Juncture 2015- πραγματοποίησε το ΝΑΤΟ, εν μέσω της κρίσης των σχέσεων μεταξύ Δύσης και Ρωσίας λόγω των γεγονότων στην Ουκρανία και της επέμβασης στη Συρία.
Σημειώνεται πως o γγ της Συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ, τόνισε σχετικά ότι η άσκηση αποδεικνύει πως το ΝΑΤΟ είναι ικανό να υπερασπιστεί κάθε σύμμαχο απέναντι σε κάθε απειλή. Όπως προαναφέρθηκε, επρόκειτο για τη μεγαλύτερη άσκηση της Συμμαχίας εδώ και μια δεκαετία (από το 2002), και έλαβε κυρίως χώρα στην Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία (καθώς και τμήματά της σε Καναδά, Νορβηγία, Γερμανία, Βέλγιο και Ολλανδία), με τη συμμετοχή 36.000 στρατιωτικών από πάνω από 30 χώρες, με στόχο να δοκιμαστούν οι επιδόσεις των ενόπλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη συνεργασία για την αντιμετώπιση σειράς προκλήσεων ασφαλείας.
Εμμέσως πλην σαφώς, ο Στόλτενμπεργκ έστειλε μήνυμα προς τη ρωσική πλευρά, λέγοντας ότι «ενώ ο στόχος μας είναι η εκπαίδευση και η άσκηση, στέλνουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα, τόσο στις χώρες μας όσο και σε κάθε πιθανό αντίπαλο, ότι το ΝΑΤΟ δεν επιθυμεί αντιπαράθεση, αλλά είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε όλους τους συμμάχους μας».
Το κύριο εκπαιδευτικό σκέλος της άσκησης, η οποία άρχισε τις 19 Οκτωβρίου και τελείωσε στις 6 Νοεμβρίου, περιελάμβανε πάνω από 230 μονάδες, άνω των 140 αεροσκαφών και περισσότερα από 60 πλοία. Επίσης, συμμετείχαν διάφοροι φορείς και οργανισμοί, όπως η Ε.Ε. και η Αφρικανική Ένωση, καθώς και χώρες που δεν συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ.