Σε κατάσταση μηχανικής υποστήριξης βρίσκονται οι εγχώριες τράπεζες, αντλώντας ρευστότητα από τον έκτακτο μηχανισμό ρευστότητας, τον γνωστό ELA, ενώ οι καταθέσεις υποχωρούν, εξαιτίας της αβεβαιότητας για την έκβαση της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους εταίρους, στο χαμηλότερο επίπεδο από το ξέσπασμα της κρίσης.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών, οι καταθέσεις διαμορφώνονται σήμερα στα επίπεδα των 147 δισ. ευρώ, αισθητά χαμηλότερα από το επίπεδο των 150 δισ. ευρώ, σημείο όπου είχαν βρεθεί τον Ιούνιο του 2012, υπό την πίεση της διπλής εκλογικής αναμέτρησης και της αβεβαιότητας. Οι τράπεζες εκτιμούν ότι το δίμηνο Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου οι καταθέσεις έχουν μειωθεί κατά περίπου 16 δισ. ευρώ ενώ η «χαμηλή πτήση» συνεχίζεται και στο ξεκίνημα του Φεβρουαρίου. Την προηγούμενη εβδομάδα η ΕΚΤ επιφύλαξε μία εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη: ανακοίνωσε ότι από την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου τα ελληνικά ομόλογα δεν θα είναι, προσωρινά, αποδεκτά ως εγγυήσεις για την παροχή ρευστότητας. Η ΕΚΤ απαιτεί μια συμφωνία Ελλάδας - Ε.Ε. Με την απόφαση, περίπου 50 δισ. ευρώ (κρατικές εγγυήσεις, έντοκα γραμμάτια και ομόλογα) με βάση τα οποία έχει αντληθεί ρευστότητα, θα καταπέσουν στον ELA.

Στελέχη τραπεζών σημειώνουν στην «Κ» ότι η απόφαση της ΕΚΤ για τα ομόλογα δεν αλλάζει κάτι για την καθημερινότητα των καταθετών, ωστόσο, σημειώνουν, πλήττει την ψυχολογία και δημιουργεί ανησυχία πως οι εκροές καταθέσεων θα συνεχιστούν. Επιπλέον, το μεγαλύτερο μέρος του ποσού που αποκλείστηκε (οι κρατικές εγγυήσεις) ούτως ή άλλως θα μεταπηδούσε στον ELA, καθώς η ΕΚΤ έχει αποφασίσει εδώ και πολλούς μήνες να σταματήσει να κάνει δεκτές τις κρατικές εγγυήσεις όλων των κρατών-μελών. Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζών, η ΕΚΤ αποφάσισε να σκληρύνει τη στάση για να επιταχύνει τις πολιτικές διαπραγματεύσεις.

Εκτιμούν ότι η ΕΚΤ με την απόφαση αυτή ουσιαστικά διαμήνυσε στους πολιτικούς «βρείτε τα», διαφορετικά αναλαμβάνουν τον κίνδυνο των επακόλουθων. Οπως εκτιμούν το μήνυμα δεν είναι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και τις άλλες χώρες. Σημειώνεται πως η ΕΚΤ έχει κατηγορηθεί για εμπλοκή στα πολιτικά παίγνια, κάτι όμως που δεν την έχει επηρεάσει ιδιαίτερα: η ΕΚΤ επιμένει να παρεμβαίνει δυναμικά, κάνοντας αυτό που θεωρεί σωστό για τη διατήρηση της συνοχής της Ευρωζώνης.

Μετά τον, προσωρινό, αποκλεισμό των ελληνικών ομολόγων, ο ELA αποτελεί τη μοναδική πηγή ρευστότητας για τις εγχώριες τράπεζες, εκτός από τα EFSF ομόλογα που διαθέτουν και τα οποία γίνονται κανονικά αποδεκτά από την ΕΚΤ. Σύμφωνα με τις τράπεζες, ο εξοβελισμός στον ELA δεν αποτελεί το τέλος του κόσμου και θυμίζουν ότι το 2012 οι εγχώριες τράπεζες είχαν τεθεί σε καραντίνα και το σύνολο της ρευστότητας που είχε αντληθεί από το ευρωσύστημα είχε χορηγηθεί μέσω του ELA (130 δισ. ευρώ-Ιούνιος 2012).

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι κάτι περίπου φυσιολογικό. Ο ELA είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομά του: ένας έκτακτος μηχανισμός που χρησιμοποιείται σε μη κανονικές καταστάσεις. Αυτή η μη κανονικότητα πρέπει να τερματιστεί το συντομότερο δυνατό.

Στελέχη τραπεζών υπογραμμίζουν ότι το μεγάλο ζητούμενο είναι να εξαλειφθεί η αβεβαιότητα για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας μας από το ευρώ, ώστε η οικονομία και το τραπεζικό σύστημα να επιστρέψουν σε μια κατάσταση κανονικότητας. Η τρέχουσα αβεβαιότητα παρασύρει την οικονομία σε ένα πτωτικό σπιράλ: οι καταθέσεις μειώνονται, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξάνονται, οι χορηγήσεις νέων δανείων έχουν «παγώσει», οι επενδύσεις έχουν ανασταλεί και η οικονομία επιβραδύνει. Την προηγούμενη εβδομάδα, η Κομισιόν προχώρησε στην αναθεώρηση της εκτίμησής της για τον ρυθμό ανάπτυξης της εγχώριας οικονομίας στο 2,5% έναντι 2,9% εξαιτίας της αβεβαιότητας. Σύμφωνα με στελέχη τραπεζών, το σημαντικότερο όλων είναι να υπάρξει το συντομότερο μια κατ’ αρχήν συμφωνία της κυβέρνησης με την Ε.Ε. σε ένα βασικό πλαίσιο το οποίο θα βάλει τέλος στην αβεβαιότητα, επιτρέποντας την οικονομία να ανακτήσει τον βηματισμό της.

kathimerini.gr

 

Όπως αποκαλύφθηκε σήμερα, κατά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αθηναίων, καταγράφονται περιστατικά υποσιτισμού παιδιών σε σχολεία της πρωτεύουσας. Ένα από αυτά τα παιδιά, μάλιστα, είχε να φάει δύο ολόκληρες ημέρες. 

 

 

Οι σοβαρές καθυστερήσεις στο διεθνή διαγωνισμό προμήθειας τροφίμων - ύψους σχεδόν 1 εκατ. ευρώ - έχει στερήσει το Δημοτικό Βρεφοκομείο από τη δυνατότητα να προετοιμάζει καθημερινά 10.500 μερίδες φαγητού που διανέμονται στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στα σχολεία και στα συσσίτια του δήμου.

 

Ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο η τροφοδοσία του Δημοτικού Βρεφοκομείου γίνεται από χορηγίες, με αποτέλεσμα να προετοιμάζονται μόνον οι 4.500 μερίδες φαγητού για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Στα σχολεία δεν μοιράζονται μερίδες, ενώ τα συσσίτια του δήμου Αθηναίων έχει αναλάβει κέτερινγκ που έχει και στο παρελθόν διανείμει μερίδες στα συσσίτια.  Δυο εκπαιδευτικοί, η Ανδριανή Προκόπη από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών «Παρθενώνας» και ο Μαριόλης Δημήτρης από τον Α' Σύλλογο Εκπαιδευτικών «Αμπελόκηποι», αναφέρθηκαν σε περιστατικά υποσιτισμού παιδιών στα σχολεία. 

Οι δυο εκπαιδευτικοί χαρακτήρισαν την κατάσταση «δραματική», σημείωσαν, ότι καλούνται «να διδάξουν σε παιδιά που πεινάνε», ενώ ο κ. Μαριόλης αναφέρθηκε ειδικά στην περίπτωση «παιδιού που είχε να φάει δυο ημέρες». Κατά την περσινή σχολική χρονιά διανέμονταν από το δήμο 1.200 μερίδες σε παιδιά σχολείων, ενώ - όπως είπε ο κ. Μαριόλης - τη φετινή χρονιά τα αιτήματα αυξήθηκαν στην αρχή της σχολικής χρονιάς κατά 600.

 

Όπως εξήγησε, τα αιτήματα συμπληρώνονται από τους διευθυντές των σχολείων -οπότε δεν τίθεται θέμα μη αξιοπιστίας τους- και ο αριθμός τους είναι σταθερά αυξητικός. Ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης διαβεβαίωσε, ότι το πρόβλημα θα λυθεί έως το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας.

 Πηγή: ΑΠΕ

Ελάχιστες μεταρρυθμίσεις και μεγάλη λιτότητα, ήταν το αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια συμφωνία για ριζικές μεταρρυθμίσεις, η οποία θα τηρηθεί πραγματικά.

Η ελληνική κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο, αλλά θα πρέπει να πείσει τους εταίρους ότι είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε αλλαγές. Αλλιώς θα πρέπει να φύγει, γράφουν οι FT.

Ο ελληνικός λαός υπέφερε αλλά εις μάτην. Οι αλλαγές στην πολιτική και στην οικονομία που χαρακτηρίζονται από πελατειακές σχέσεις και διαφθορά ήταν μετρημένες. Είναι πιο φτωχοί απ’ ότι πίστευαν ότι είναι. Αλλά παρά τις θυσίες δεν προέκυψε μια πιο παραγωγική Ελλάδα, γράφει ο M. Wolf στους FT.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για την χώρα είναι η ριζική αλλαγή, οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να υπάρξει εκσυγχρονισμός και σχετικές αλλαγές στην νομοθεσία. Σε αυτά τα ζητήματα πρέπει να εστιάσει η διαπραγμάτευση. Η συμφωνία πρέπει να είναι αυτή: βαθιές και ριζικές μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα για μια διαφυγή από τα δεσμά του χρέους.

Αυτή η συμφωνία δεν είναι ανάγκη να επιτευχθεί αυτό τον μήνα. Οι Έλληνες έχουν δίκιο που ζητούν χρόνο. Αλλά χρειάζεται να πείσουν τους εταίρους ότι αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τις μεταρρυθμίσεις.

Τι θα γίνει αν φανεί ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο; Η νομισματική ένωση είναι ένας «συνεταιρισμός» κρατών, όχι μια ομοσπονδιακή ένωση. Ένας τέτοιος συνεταιρισμός μπορεί να είναι αποτελεσματικός μόνο ως μια κοινότητα αξιών. Αν η Ελλάδα θέλει να γίνει κάτι τελείως διαφορετικό, είναι δικαίωμά της. Αλλά θα πρέπει να φύγει. Ναι, η ζημιά θα είναι αξιοσημείωτη και το αποτέλεσμα μη επιθυμητό. Αλά μια ανοιχτή πληγή θα ήταν χειρότερη, υποστηρίζει ο αρθρογράφος και προσθέτει:
«Οπότε ας ηρεμήσουμε και ας μιλήσουμε. Και τότε θα δούμε αν οι συζητήσεις μπορούν να γίνουν πράξεις».

Το να περιμένει κανείς να ακολουθήσει η Ελλάδα το πρόγραμμα άλλων χωρών της Ευρώπης είναι γελοίο, πιστεύει κανείς ότι θα ήταν πετυχημένη συνταγή; Δείτε το χρέος σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, όπου εφαρμόζονται τέτοιες πολιτικές: το χρέος διπλασιάστηκε υπό την ηγεσία των Τόρις (συντηρητικοί, η παράταξη του νυν πρωθυπουργού, Ντ. Κάμερον). Το όλο σύστημα καταρρέει εξαιτίας της διαφθοράς των φιλελεύθερων δημοκρατικών κυβερνήσεων από τις μεγάλες επιχειρήσεις που οδήγησε τις ηγεσίες να συναινούν σε φθηνά εργατικά χέρια, φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματίες κλπ.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Ένα σύστημα που αρπάζει τα χρήματα από τα έθνη, αυξάνοντας το κρατικό χρέος, ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες κερδίζουν μεγάλα ποσά και αγοράζουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία. Η Ελλάδα έχει δίκιο που λέει όχι σ’ αυτό…Αλλιώς οδεύουμε προς ένα μονοπάτι σκλαβιάς, ή κοντά στην σκλαβιά…

Προφανώς, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πλάνο διάσωσης ακόμη και συλλέγει ιδέες από τις συναντήσεις που πραγματοποιεί και στην συνέντευξη τύπου της επόμενης μέρας τις παρουσιάζει. Ακόμη και αν είχαν κάποια ιδέα, μέχρι σήμερα, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ποτέ εφαρμόσει αυτά που συμφώνησε με την διεθνή κοινότητα. Συνεπώς αυτή η εμπιστοσύνη πρέπει τώρα να κερδηθεί με πραγματική δράση. Μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αφήσουμε ένα περιθώριο αμφιβολίας για τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, συμπεραίνει ο Wolf.

dimokratiki.gr

Εκρηκτική αύξηση σημείωσε πέρυσι το συνολικό πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου της Γερμανίας (συμπεριλαμβάνονται αγαθά, υπηρεσίες κ.λπ.).

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ινστιτούτου Ifo τους οποίους δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της η εφημερίδα Die Welt, το πλεόνασμα άγγιξε πέρυσι τα 220 δισ. ευρώ (κάπου 285 δισ. δολάρια), ήταν δηλαδή μεγαλύτερο κατά σχεδόν 30 δισ. σε σχέση με το 2013 και, ούτε λίγο ούτε πολύ, έφτασε να αντιστοιχεί στο 7,5% του ΑΕΠ της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης.

Οι επιδόσεις της Γερμανίας προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση εάν συγκριθούν με εκείνες άλλων εξαγωγικών χωρών του πλανήτη που καταγράφουν θετικό ισοζύγιο. Κι αυτό διότι το περυσινό πλεόνασμά της είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των αντίστοιχων της Κίνας (150 δισ. δολάρια) και της Σαουδικής Αραβίας (100 δισ. δολάρια), δηλαδή των χωρών που βρίσκονται στη δεύτερη και τρίτη θέση του σχετικού πίνακα!

Αξίζει, μάλιστα, να σημειώσουμε ότι οι αναλυτές του Ifo εκτιμούν ότι το πλεόνασμα θα αυξηθεί περαιτέρω φέτος και πιθανότατα να ξεπεράσει το 8% του ΑΕΠ, βοηθούσης και της χαμηλής τιμής του πετρελαίου και της περαιτέρω υποχώρησης της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου. Έτσι, εκτός των άλλων, επιβεβαιώνονται οι πολύ καλές προοπτικές για τη γερμανική οικονομία, η οποία ούτως ή άλλως βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έναντι των υπόλοιπων χωρών-μελών της Ευρωζώνης.

Αποδεικνύοντας, για μια ακόμη φορά, ποια είναι η χώρα που έχει ωφεληθεί τα μέγιστα από την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση των προηγούμενων ετών -δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η Γερμανία κατέθεσε και ενέκρινε για το 2015 τον πρώτο απολύτως ισοσκελισμένο προϋπολογισμό της, ο οποίος τελικά δεν αποκλείεται να βγει και πλεονασματικός.

Αντιδράσεις 
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η εικόνα αυτή αναμένεται να εντείνει τις αντιδράσεις των εταίρων του Βερολίνου. Άλλωστε, επί της ουσίας, η περυσινή επίδοση της Γερμανίας μπορεί να είναι καλό νέο για την ίδια, συνιστά όμως μεγάλο κίνδυνο για τους υπόλοιπους και συνολικά για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Όπως έχει αναφερθεί επανειλημμένως, η ύπαρξη χωρών με μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα προϋποθέτει ότι ταυτόχρονα υπάρχουν άλλες που απορροφούν τις εξαγωγές τους μέσω ολοένα μεγαλύτερου δανεισμού.

Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, ότι η Κομισιόν (όπως επίσης ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και ΗΠΑ...) θεωρεί τα υπερβολικά μεγάλα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών -πρακτικά, αυτά που υπερβαίνουν το 6% του ΑΕΠ μιας χώρας- εξίσου επικίνδυνα με τα γιγαντιαία ελλείμματα.

Μάλιστα, τον Μάρτιο του 2014 η κυβέρνηση Μέρκελ δέχθηκε επίσημη παρατήρηση από τις Βρυξέλλες, που απαίτησαν να τονωθούν επειγόντως τόσο οι δημόσιες επενδύσεις όσο και η εσωτερική ζήτηση, απειλώντας μάλιστα ότι σε αντίθετη περίπτωση ενδέχεται να επιβληθούν κυρώσεις.

Το Βερολίνο αντιτείνει ότι από το 2007 το πλεόνασμα στο ισοζυγιο τρεχουσών συναλλαγών με τους εταίρους του στην Ευρωζώνη ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει μειωθεί πάνω από 50% και ότι στην παρούσα φάση η ανάπτυξη της γερμανικής «ατμομηχανής» στηρίζεται περισσότερο στην εγχώρια ζήτηση παρά στις εξαγωγές...

imerisia.gr