Οι γενετικές διαφορές ανάμεσα στα διάφορα είδη της εν λόγω λευχαιμίας εξηγούν και τις παρατηρούμενες διαφορές στην επιβίωση των ασθενών. Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να βελτιώσει τις κλινικές δοκιμές, τη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου στο μέλλον.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Έλλη Παπαεμμανουήλ του βρετανικού Ινστιτούτου Wellcome Trust Sanger και του Αντικαρκινικού Κέντρου Memorial Sloan Kettering της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine", μελέτησαν γενετικά 1.540 ασθενείς, εστιάζοντας σε πάνω από 100 γονίδια που προκαλούν λευχαιμία.

Η μελέτη βρήκε ότι οι ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία χωρίζονται σε τουλάχιστον 11 μεγάλες ομάδες, η κάθε μία από τις οποίες εμφανίζει διαφορετικό γενετικό και κλινικό «προφίλ». Παρόλο που μεταξύ τους οι 11 ομάδες έχουν κοινά χαρακτηριστικά, οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν ένα σαφώς διακριτό και μοναδικό συνδυασμό γενετικών μεταλλάξεων, που ευθύνονται για τη λευχαιμία.

Ανάλογα με το «προφίλ» κάθε ασθενούς, οι επιστήμονες μπορούν πλέον να προβλέψουν καλύτερα κατά πόσο θα θεραπευθεί με τις υπάρχουσες θεραπείες. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την ευρύτερη χρήση των γενετικών τεστ στην κλινική πρακτική.

«Μπορεί δύο ασθενείς να φαίνεται στο μικροσκόπιο ότι έχουν την ίδια λευχαιμία, όμως σε γενετικό επίπεδο υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις δύο λευχαιμίες. Αυτό εξηγεί γιατί ο ένας ασθενής θα θεραπευθεί και ο άλλος όχι, παρόλο που κάνουν την ίδια θεραπεία. Δείξαμε ότι η ΟΜΛ είναι τελικά ένας όρος-ομπρέλα για τουλάχιστον 11 διαφορετικούς τύπους λευχαιμίας», δήλωσε ο ερευνητής δρ Πίτερ Κάμπελ.
«Η λευχαιμία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα με άσχημη έκβαση για τους περισσότερους ασθενείς. Συνδυάσαμε λεπτομερή γενετική ανάλυση με πληροφορίες για την υγεία των ασθενών, προκειμένου να κατανοήσουμε τις θεμελιώδεις αιτίες της ΟΜΛ. Για πρώτη φορά ξεδιαλύναμε τη γενετική πολυπλοκότητα που παρατηρείται στα περισσότερα γονιδιώματα με καρκίνο ΟΜΛ και διακρίναμε διαφορετικά εξελικτικά 'μονοπάτια', που όλα οδηγούν στην ΟΜΛ. Κατανοώντας αυτά τα μονοάτια, μπορούμε να αναπτύξουμε πιο κατάλληλες θεραπείες για κάθε ξεχωριστό ασθενή με ΟΜΛ. Ήδη επεκτείνουμε αυτού του είδους την έρευνα και σε άλλες λευχαιμίες», δήλωσε η δρ Παπαεμμανουήλ.

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι ένας επιθετικός καρκίνος του αίματος που εμφανίζεται στα κύτταρα του μυελού των οστών, πλήττει ανθρώπους όλων των ηλικιών και συχνά απαιτεί μήνες εντατικής χημειοθεραπείας σε νοσοκομείο. Κάθε μέρα ο άνθρωπος παράγει περίπου δέκα δισεκατομμύρια νέα κύτταρα αίματος. Η όλη διαδικασία ελέγχεται από γονίδια και αν σε κάποια αυτά υπάρξουν λάθη, τότε τα κύτταρα γίνονται καρκινικά. Παγκοσμίως πάνω από 350.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι πάσχουν από ΟΜΛ.
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις συνδύασαν βλαστοκύτταρα ανθρώπου και χοίρου και παρήγαγαν έμβρυα-«χίμαιρες», τα οποία άφησαν να ωριμάσουν για 28 ημέρες, πριν τερματίσουν το πείραμα και ξεκινήσουν την ανάλυση των ιστών.

Σκοπός τους είναι η παραγωγή ανθρώπινων οργάνων μέσα σε χοίρους και σε άλλα παρόμοια ζώα που θα μπορούσαν στο μέλλον να αποτελέσουν πηγή για μοσχεύματα που θα σώσουν ζωές.
Για τη δημιουργία των εμβρύων ανθρώπων - χοίρων οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την τεχνική επεξεργασίας γονιδίων Crispr για να αφαιρέσουν ένα τμήμα του DNA του χοίρου που είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη παγκρέατος. Στη συνέχεια εισήγαγαν στο έμβρυο του χοίρου επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα (iPS) από άνθρωπο, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσονται σε κάθε τύπο ιστού και που, αν και είναι ξένα, δεν απορρίπτονται από το έμβρυο, καθώς δεν είναι ανεπτυγμένο το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ετσι το έμβρυο καταφέρνει να αναπτύξει πάγκρεας από ανθρώπινα κύτταρα, αν και μένει να διερευνηθεί αν η διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί και για άλλα όργανα. Σημειώνεται ότι οι χοίροι θεωρούνται από πολλούς επιστήμονες ως τα ιδανικά «εκκολαπτήρια» ανθρώπινων οργάνων.

Η μέθοδος προκαλεί μεγάλες ανησυχίες στους ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων που φοβούνται αφενός ότι η παρουσία ανθρώπινων βλαστοκυττάρων θα επηρεάσει τον εγκέφαλο των γουρουνιών κάνοντάς τον πιο «ανθρώπινο», κάτι το οποίο αποκλείουν οι επιστήμονες, και αφετέρου ότι μπορεί να ανοίξει ένας νέος κύκλος εκμετάλλευσης των ζώων. «Ας πείσουμε πρώτα τους ανθρώπους να γίνουν δότες οργάνων», δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΜΚΟ «Compassion in World Farming», Πίτερ Στίβενσον.

ethnos.gr

Στις Ηνωμένες Πολιτείες περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από χρόνια ηπατική νόσο, ίνωση και κίρρωση, που πλήττει κυρίως τους αλκοολικούς. Η ρηξικέλευθη μέθοδος των Αμερικανών επιστημόνων στοχεύει συγκεκριμένα στην ηπατική ίνωση, που είναι η σταδιακή καταστροφή του συκωτιού που, με τη σειρά της, προκαλεί χρόνια ηπατική νόσο.

Η ίνωση προκαλείται όταν συγκεκριμένα κύτταρα του συκωτιού, τα ηπατοκύτταρα, αδυνατούν να αναγεννηθούν με τέτοια ταχύτητα ώστε να μπορούν να αναπληρώσουν τη ζημιά που προκαλείται από το αλκοόλ, από ασθένειες όπως η ηπατίτιδα C ή από λιπώδη νόσο του ήπατος που είναι αποτέλεσμα της παχυσαρκίας. Οταν συμβαίνει αυτό, δημιουργούνται «μπαλώματα» στον ηπατικό ιστό, μη λειτουργικά τμήματα του ιστού του συκωτιού, και όταν συγκεντρώνονται πολλά από αυτά οδηγούν σε ηπατική ανεπάρκεια.

Συνεργαζόμενοι με ερευνητές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Χαϊδελβέργης, ο Δρ Χόλγκερ Ουίλενμπρινγκ και η ομάδα του από το University College του Σαν Φρανσίσκο ανακάλυψαν έναν τρόπο να μετατρέπουν αυτά τα «μπαλώματα» στον ηπατικό ιστό σε νέα και υγιή ηπατικά κύτταρα.

Κατόπιν πολυετών ερευνών οι επιστήμονες ταυτοποίησαν έναν αδενοσχετιζόμενο ιό (AAV) ο οποίος μπορεί να προσβάλλει στοχευμένα αυτά τα κατεστραμμένα τμήματα ιστού. Διαπίστωσαν μάλιστα ότι τροφοδοτώντας τον ιό αυτόν με ένα συγκεκριμένο «κοκτέιλ» ουσιών, τότε ο ιός αυτός αποκτά την ικανότητα να μετατρέπει τα κατεστραμμένα τμήματα του ιστού του συκωτιού σε κύτταρα που είναι πλήρως λειτουργικά.

Αναγέννηση
«Αυτή η μέθοδος εν μέρει λειτουργεί επειδή το συκώτι είναι ένα φυσικά αναγεννητικό όργανο, που σημαίνει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει πολύ καλά σε νέα κύτταρα. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι τα τροποποιημένα κύτταρα δεν προσαρμόζονται απλώς στον ηπατικό ιστό, αλλά και διαιρούνται και διαστέλλονται δημιουργώντας τμήματα νέου ηπατικού ιστού» ανέφερε ο Δρ Ουίλενμπρινγκ.
Το συκώτι έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται, ωστόσο όταν η συνολική λειτουργία του πέφτει κάτω από το κρίσιμο όριο του 20% ο ασθενείς συνήθως πεθαίνει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Η νέα μέθοδος θεραπείας δίνει περισσότερο χρόνο ζωής στους ασθενείς και στα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να αποτρέψει μια μεταμόσχευση συκωτιού. «Η μεταμόσχευση ήπατος παραμένει η καλύτερη θεραπεία, αλλά αν με τη νέα μέθοδο μπορέσει να ενισχυθεί η ηπατική λειτουργία έστω και κατά 2%, αυτό θα μπορεί να είναι αρκετό για να τη διατηρήσει πάνω από το όριο του 20% και να αποβεί σωτήριο για τους ασθενείς, μεταφραζόμενο σε περισσότερες δεκαετίες ζωής» τόνισε ο Δρ Ουίλενμπρινγκ.

Μια γυναίκα μπορεί να κόλλησε τον ιό Ζίκα από τον σύντροφό της κατά τη διάρκεια στοματικού σεξ, ή ίσως ακόμη και μέσω φιλιών, προειδοποιούν οι γιατροί.

Η εν λόγω 24χρονη από τη Γαλλία, χτυπήθηκε από την ασθένεια αφότου ο σύντροφός της επέστρεψε από τη Βραζιλία, όπου υπάρχει έξαρση του ιού. Υπό το φως του νέου αυτού και ιδιαίτερα ανησυχητικού γεγονότος, οι γιατροί ζήτησαν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την πιθανότητα μετάδοσης του ιού από το στόμα μέσω του σπέρματος.

Η μεγάλη εξάπλωση της επιδημίας Ζίκα που ξεκίνησε στη Βραζιλία, προκάλεσε παγκόσμιο συναγερμό, μετά από χιλιάδες περιπτώσεις μικροκεφαλίας σε μωρά, συνδέονται με γυναίκες που μολύνθηκαν με τον ιό ενώ ήταν έγκυες. Η μικροκεφαλία προκαλεί τα μωρά να γεννηθούν με ασυνήθιστα μικρά κεφάλια και γενετικές ανωμαλίες. Ο ιός έχει επίσης συνδεθεί με το σύνδρομο Guillain-Barre, μια σοβαρή κατάσταση του περιφεριακού νευρικού συστήματος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μυϊκή αδυναμία και παράλυση. 

Τώρα, οι γιατροί από το Institut National de la Santé et de la Recherche Médicale, Γαλλικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας, στο Παρίσι, έχουν γράψει μια επιστολή προς το περιοδικό New England Journal of Medicine περιγράφοντας την υπόθεση. 

Λένε ότι η 24χρονη γυναίκα ανέπτυξε πυρετό, μυϊκούς πόνους, πόνους στις αρθρώσεις και ένα εξάνθημα με φαγούρα, στις 20 Φεβρουαρίου. Το εξάνθημα απλώθηκε στην κοιλιά, τα χέρια και τα πόδια της - και ήταν άρρωστη για περίπου μια εβδομάδα. Η γυναίκα ποτέ δεν είχε ταξιδέψει σε περιοχή όπου υπήρχε έξαρση του Ζίκα - ούτε είχε κάνει μετάγγιση αίματος - έναν ακόμα γνωστό τρόπο να μεταδοθεί ο ιός.

Αλλά ο 46χρονος σύντροφός της είχε μόλις επιστρέψει από το Ρίο ντε Τζανέιρο - όπου ο Ζίκα είναι σε επικίνδυνα επίπεδα. Κατά την τελευταία εβδομάδα του στη Βραζιλία, είχε πυρετό, κεφαλαλγία και εξάνθημα -γνωστά συμπτώματα του ιού- αλλά η ασθένειά του είχε περάσει όταν γύρισε στη Γαλλία στις 10 Φεβρουαρίου. Μεταξύ 11 και 20 Φεβρουαρίου, το ζευγάρι έκανε σεξ επτά φορές, στις οποίες κάθε φορά η εκσπερμάτωση γινόταν μέσω στοματικού σεξ.

Κατόπιν η γυναίκα αρρώστησε και οι γιατροί υποπτεύθηκαν Ζίκα και έτσι το ζευγάρι παραπέμφθηκε άμεσα για εξετάσεις. Ο άντρας βρέθηκε να έχει υψηλά επίπεδα του ιού στο σπέρμα και το σάλιο του. Η γυναίκα είχε Ζίκα στα ούρα και το σάλιο της, και τα αντισώματα στο αίμα της. Αλλά ένα δείγμα αίματος από τον κόλπο της ήταν αρνητικό. 

Στην επιστολή, οι γιατροί είπαν ότι τα δεδομένα υποστηρίζουν τη θεωρία ότι ο ιός μεταδόθηκε σεξουαλικά - είτε δια στόματος είτε κατά τη συνουσία.

Πρόσθεσαν ότι μπορεί να έχει περάσει από τον άνδρα στη γυναίκα ακόμα και μέσω φιλιών.
Έγραψαν: «Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ότι δεν συνέβη μετάδοση μέσω του σπέρματος αλλά μέσω άλλων βιολογικών υγρών, όπως προ-σπερμάτικές εκκρίσεις ή σάλιο που ανταλλάσσεται μέσω φιλιών».

Υπό το φως της ιστορίας αυτού του ζευγαριού, οι γιατροί ζήτησαν καλύτερες συμβουλές σχετικά με τη μετάδοση Ζίκα στους ανθρώπους που είναι σεξουαλικά ενεργοί.

Πρόσθεσαν: «Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το πόσο καιρό χρειάζονται οι άνδρες που επιστρέφουν από μια περιοχή όπου μαστίζεται από Ζίκα, για να δραστηριοποιηθούν σεξουαλικά χωρίς προφυλακτικό, είναι τουλάχιστον απαραίτητες»  

parapolitika.gr

Ένα πολύ θετικό βήμα για την ανάπτυξη ενός καθολικού αντικαρκινικού εμβολίου, με τη βοήθεια νανοσωματιδίων, έκανε μια διεθνής επιστημονική ομάδα, βρίσκοντας ένα τρόπο να ωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να επιτίθεται στον καρκίνο, σαν να ήταν παθογόνος μικροοργανισμός.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον τουρκικής καταγωγής καθηγητή Ουγκούρ Σαχίν του Πανεπιστημίου Γιοχάνες Γκούτενμπεργκ της Γερμανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", χρησιμοποίησαν τμήματα του γενετικού κώδικα RNA του καρκίνου, τα οποία εισήγαγαν σε λιπώδη νανοσωματίδια. Αυτά, στη συνέχεια, εισήχθησαν στο αίμα τριών καρκινοπαθών προχωρημένου σταδίου.Το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών αντέδρασε θετικά, παράγοντας αμυντικά Τ-κύτταρα που επιτέθηκαν στα καρκινικά κύτταρα. Στον ένα ασθενή ο όγκος στον λεμφαδένα συρρικνώθηκε, στον δεύτερο -από τον οποίο είχε γίνει χειρουργική αφαίρεση όγκων προηγουμένως- δεν είχαν επανεμφανισθεί ίχνη καρκίνου επτά μήνες μετά τον εμβολιασμό, ενώ στον τρίτο ασθενή παρέμειναν κλινικά σταθεροί τρεις όγκοι που από το δέρμα του είχαν κάνει μετάσταση στους πνεύμονες.

Πειράματα σε ποντίκια επιβεβαίωσαν ότι το εμβόλιο ήταν αποτελεσματικό στην καταπολέμηση επιθετικών όγκων. Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, «τέτοια εμβόλια είναι φθηνά και εύκολο να παραχθούν και μπορούν να αφορούν οποιονδήποτε όγκο». Όπως επεσήμαναν, «η ανοσοθεραπεία RNA μέσω νανοσωματιδίων μπορεί να θεωρηθεί μια κατηγορία νέων εμβολίων καθολικής εφαρμογής για την αντικαρκινική ανοσοθεραπεία».

Η ανοσοθεραπεία του καρκίνου αποτελεί ένα πεδίο που γνωρίζει εκρηκτική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, γεγονός που έχει κάνει την ιατρική κοινότητα να τρέφει μεγάλες προσδοκίες. Ήδη έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται με επιτυχία σε μερικές μορφές καρκίνου, ενώ στα θετικά της είναι και ότι προκαλεί λιγότερες και πιο ελαφρές παρενέργειες (τύπου γρίπης), σε σχέση με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία.

Το μεγάλο ζητούμενο παραμένει ένα καθολικό εμβόλιο για οποιαδήποτε μορφή καρκίνου. Όπως όμως επεσήμαναν και άλλοι επιστήμονες, είναι ακόμη πρόωρο κάτι τέτοιο. Θα χρειασθούν περισσότερες έρευνες σε περισσότερους ασθενείς και περισσότερα είδη καρκίνου, προτού μπορεί να μιλήσει κανείς για ένα πραγματικό καθολικό αντικαρκινικό εμβόλιο

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)