Την Παρασκευή 06 Μαρτίου 2015, πραγματοποιήθηκε στο χώρο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας εκδήλωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με θέμα: «Η έμφυλη εμπειρία των γυναικών στην πολιτική».

Στην εν λόγω εκδήλωση, η οποία ήταν πρωτοβουλία της Επικεφαλής του Τομέα Ισότητας της ΕΝ.Π.Ε. κυρίας Φωτεινής Βρύνα, χαιρετισμό απηύθυναν ο κύριος Κωνσταντίνος Αγοραστός, Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών και Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, η κυρία Βασιλική Κατριβάνου, εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και η κυρία Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε η δημοσιογράφος Πηνελόπη Γαβρά.

Εισηγήτριες ήταν η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου, π. Επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πρώην Υπουργός, οι δύο γυναίκες περιφερειάρχες, κυρία Ρένα Δούρου, περιφερειάρχης Αττικής, και η κυρία Χριστιάνα Καλογήρου, περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, και η κυρία Μαρία Αντωνιάδου, δημοσιογράφος και Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ. Οι εισηγήσεις των καταξιωμένων αυτών γυναικών εμπεριείχαν πολλά βιωματικά στοιχεία και εμπειρίες, ενώ παράλληλα δεν έλειψαν οι παραλληλισμοί με το εξωτερικό, οι αναφορές σε ρήσεις διακεκριμένων ανθρώπων που έχουν εντρυφήσει σε θέματα ισότητας των φύλων και η σημερινή κατάσταση στην αυτοδιοίκηση και γενικότερα στην πολιτική ζωή της χώρας.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν εκπρόσωποι της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης από πολλά μέρη της Ελλάδας, εκπρόσωποι Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και φορέων ισότητας, άνθρωποι ευαισθητοποιημένοι σε θέματα ισότητας των φύλων και διακεκριμένοι ο καθένας και η καθεμία στον τομέα του/της.

Κατακλείδα της συγκεκριμένης εκδήλωσης αποτέλεσε το γεγονός ότι οι γυναίκες συνεχίζουν αδιάκοπα τον αγώνα τους, ο οποίος όμως, όπως φαίνεται περίτρανα και από τις ομιλήτριες, δικαιώνεται, από τη στιγμή που υπάρχει ισχυρή θέληση, επιμονή και φυσικά οι προϋποθέσεις για διάκριση και αναγνώριση.

"Η 8 του Μάρτη είναι ημέρα για να τιμούμε τους αγώνες των γυναικών, να μαθαίνουμε από αυτούς και να σχεδιάζουμε τους αγώνες του σήμερα", επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στην ίδια ανακοίνωση τονίζεται πως: "Ο φετινός εορτασμός της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Ημέρας των Γυναικών, βρίσκει τη χώρα μας να έχει αλλάξει σελίδα, μετά την ιστορική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Γενάρη. Η Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τα εμπόδια, αγωνίζεται να βγάλει τη χώρα από την παγίδα της λιτότητας και του χρέους. Η ελπίδα, η αισιοδοξία, το αίσθημα αξιοπρέπειας ξαναγυρίζουν στο λαό μας.

Έξι χρόνια κρίσης και πολιτικών σκληρής λιτότητας είχαν δραματικές επιπτώσεις στις ζωές των γυναικών, αφού ανέκοψαν και αντέστρεψαν τη μακροχρόνια τάση για βελτίωση της θέσης τους στην εργασία και την κοινωνία. Η αύξηση της ανεργίας και οι απορρυθμίσεις του θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας και των συλλογικών διαπραγματεύσεων οδήγησαν στην εκθεμελίωση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη δραματική πτώση των αμοιβών, με τις γυναίκες να αποτελούν την πλειοψηφία στο πιο κακοπληρωμένο και ευάλωτο τμήμα της αγοράς εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες έφθασε στο 31,4%, έναντι 25% στους άνδρες.

Ειδικότερα στις νέες γυναίκες ξεπέρασε το 60%. Η ανασφάλιστη εργασία και οι γενικότερες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας αυξήθηκαν σε άνδρες και γυναίκες, με τις γυναίκες να υφίστανται επιπλέον διακρίσεις –εκβιασμούς, απολύσεις, άρνηση πρόσληψης– λόγω μητρότητας. Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους ξανάριξε στους ώμους τους τις ευθύνες για τη φροντίδα των εξαρτώμενων μελών, ενώ η περικοπή των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων πλήττει μεγάλο αριθμό γυναικών λόγω του βραχύχρονου ασφαλιστικού ιστορικού τους.

Στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι το φεμινιστικό κίνημα θα βρεθεί να παλεύει από καλύτερες θέσεις για τα θέματα που σχετίζονται με τη ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών. Η Κυβέρνηση με τις προγραμματικές της δηλώσεις δεσμεύτηκε να αντιμετωπίσει τα ζητήματα των έμφυλων διακρίσεων στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού (με έμφαση στις μονογονεϊκές οικογένειες), της έμφυλης βίας, της εκπαίδευσης, της οικογένειας.

Επίσης, δεσμεύτηκε να εκσυγχρονίσει το Εθνικό Σχέδιο Δράσης της Ισότητας των Φύλων και να προωθήσει προς κύρωση στη Βουλή τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), η υλοποίηση της οποίας θα ξεκινήσει με την ψήφιση ενιαίου νόμου για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Τέλος, δεσμεύτηκε ότι θα εξασφαλίσει τη συνέχιση και στήριξη των δομών αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών. Γιατί για τον ΣΥΡΙΖΑ οι εξουσιαστικές σχέσεις, οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και οι πολυποίκιλες διακρίσεις που συνδέονται με τα κοινωνικά φύλα, τους άνδρες και τις γυναίκες, συνιστούν σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα.

Στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται, οι γυναίκες αισιοδοξούν και συνεχίζουν να αγωνίζονται. Γνωρίζουν ότι η νομοθετική, θεσμική και κοινωνική κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους ήταν πάντοτε αποτέλεσμα μακρόχρονων αγώνων του γυναικείου κινήματος. Στις 8 Μάρτη θα βγουν στο δρόμο. Θα διαδηλώσουν ενάντια στη λιτότητα, την ανεργία, τη φτώχεια, την έμφυλη βία, και τις διακρίσεις σε βάρος τους. Όπως έγινε με τις καθαρίστριες και τις γυναίκες της Χαλκιδικής, θα δείξουν ξανά το δρόμο για τη νίκη και θα εμπνεύσουν την κοινωνία με τον αγώνα τους για ισότητα, αλληλεγγύη και ανθρώπινα δικαιώματα".

Γραφείο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κω

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αναδημοσιεύουμε άρθρο της επικεφαλής της παράταξης μας Ιωάννας Ρούφα.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Σταθμός το Μάρτιο του 2002 κατά τη διάρκεια της θητείας της ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δικαίου.

«ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΤΗΣ ΒΙΑΙΗΣ ΑΡΣΕΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ»

«Ψωμί και Τριαντάφυλλα» ήταν το μήνυμα της μεγαλύτερης μέχρι τότε κινητοποίησης του γυναικείου κινήματος (8 Μαρτίου 1908) που κυριάρχησε στους δρόμους της Νέας Υόρκης. “Bread and Roses” με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

...και από τον αγώνα ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς εκείνης της εποχής περάσαμε στην εποχή της Ισότητας και των Ποσοστώσεων. Ποιά ανάγκη οδήγησε στην καθιέρωση ποσοστιαίας συμμετοχής των γυναικών στα κοινά; Απλά το γεγονός τη μη συμμετοχής της (θα μπορούσε να ήταν η απάντηση).

Ποιές είναι όμως οι γενεσιουργές αιτίες που οδήγησαν σε αυτό το γεγονός;
Όλα συνέβαλαν για να δημιουργηθεί η συνείδηση ότι ο άντρας είναι το κατεξοχήν πολιτικό ον, ότι έχει αυτονόητο δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά και ότι μόνο αυτός μπορεί να τα καταφέρει. Έτσι δημιουργήθηκαν συνθήκες αποκλεισμού της Γυναίκας από τα κοινά (ποιός ο λόγος άλλωστε για υποχρεωτική συμμετοχή;)

Ο αποκλεισμός αυτός έγινε αργά, σταθερά και μεθοδευμένα από την ίδια την κοινωνία και με συνεργό την μοιρολατρική στάση των ίδιων των γυναικών η οποία συναίνεσε στον παθητικό αυτό ρόλο.

Ακόμα και σήμερα η λέξη “man” αρκετές φορές ταυτίζεται με την λέξη άνθρωπος - άντρας. Για να προσδοθεί δε, ρόλος στη Γυναίκα εφευρέθηκε το περίφημο «πίσω από έναν ισχυρό άντρα κρύβεται μια δυνατή Γυναίκα»!

Έτσι καθιερώθηκε η υπό σκιάν παρουσία της, ο υποστηρικτικός και βοηθητικός της ρόλος ενώ αναγκάστηκε να «αναγνωρίσει» ότι ο κόσμος ανδροκρατείται.

...και για να μην αποτελέσει κλειστή κοινωνική ομάδα συμμορφώθηκε και αποδέχτηκε τον παραδοσιακό και όποιον άλλον ρόλο το σύστημα της επέτρεψε. Σήμερα η επιβολή της ποσοστιαίας συμμετοχής της στα κοινά παρουσιάστηκε ως δώρο ή ως προνομιακή μεταχείριση!!!

Το παράδοξο είναι ότι αντί να δημιουργηθούν οι κατάλληλες, πολιτισμικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που να επιτρέπουν την αυτοδίκαιη και αυτόνομη πολιτική παρουσία της Γυναίκας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, αντί η ίδια η Γυναίκα να αντιπαλέψει τις λογικές του αποκλεισμού, αναγκάζεται να αποδεχτεί τις αντρικές αξίες, ακόμα χειρότερα, εκπαιδεύεται στη βίαιη εξίσωση με τον άντρα αρκετές φορές αποποιούμενη την γυναικεία της ιδιότητα. Ο δε άντρας θα συνεχίσει, γιατί έτσι θέλει το σύστημα, να κατέχει το 70% των αποφάσεων ουσιαστικά όμως με αυτήν την βίαιη αρσενικοποίηση, την υποταγή δηλαδή στην αρσενική φιλοσοφία, το 100%.

Είναι φύση και θέση αδύνατο να υπάρξει Ισότητα μέσα στην Ανισότητα με τη λογική των Ποσοστώσεων.

Ως Γυναίκα δεν πείθομαι!

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΡΑΜΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΩ

Αν και θεσμοθετήθηκε το 1977 όταν ο ΟΗΕ κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, η Παγκόσμια αυτή ημέρα ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ.

Στις ημέρες μας, σε πολλές περιοχές, η ημέρα αυτή, δυστυχώς, έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες, όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της Μητέρας και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Υπάρχουν όμως περιοχές που δεν διακρίνονται από βραχύχρονη μνήμη και η πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητας των γυναικών, διατηρείται αναλλοίωτη.

Και μπορεί στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, η γυναίκα αναμφιβόλως να έχει κατακτήσει διαφορετική θέση στην κοινωνική ζωή, όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να κοπάσουν, καθώς η βία και η κακοποίηση σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, παρουσιάζουν δραματικά ποσοστά.

Η βία που υφίστανται οι γυναίκες στον κόσμο κάθε μέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους και την υγεία τους. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ σε ορισμένες χώρες όπως η Ζάμπια το 59% των γυναικών θα βιώσουν σωματική βία στη ζωή τους. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μέχρι και το 50% των σεξουαλικών επιθέσεων συμβαίνουν σε κορίτσια που είναι κάτω των 16 ετών.

Υπολογίζεται ότι μόνο το 2002, 150 εκατομμύρια κορίτσια υπέστησαν σεξουαλική βία, ενώ 100 με 140 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων σε ολόκληρο τον κόσμο και κάθε χρόνο 3 εκατομμύρια κορίτσια κινδυνεύουν να τον υποστούν στην Αφρική μόνο.

Η ημέρα της γυναίκας θεσμοθετήθηκε για να αναδείξει τον ρόλο των γυναικών στην διαμόρφωση της ιστορίας και της κοινωνίας.

Σήμερα ο μόνος ίσως λόγος για να γιορτάζεται η ημέρα της γυναίκας, είναι η ανάγκη να εξαλειφθούν τα φαινόμενα φυλετικού ρατσισμού και κακοποίησης παγκοσμίως.
Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών αρχές του 20ου αιώνα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου.

Πλέον με την διαμόρφωση της κοινωνίας στα σημερινά πολιτικά-εργασιακά δεδομένα υπάρχει ελπίδα ότι “αύριο δεν θα χρειαζόμαστε πια ποσοστώσεις” για να προωθηθεί η ισότητα των δύο φύλλων, ότι τα νεαρά κορίτσια θα έχουν“παντού στον κόσμο πρόσβαση στην εκπαίδευση”και οι γυναίκες πλέον θα μπορούν να επιλέγουν τη ζωή που επιθυμούν.

Κατερίνα Μονογυιού
Πολιτευτής Κυκλάδων Νέας Δημοκρατίας