Αγαπητοί μας φίλοι γονείς,

Ως γονείς και εμείς απευθυνόμαστε σε εσάς μέσα από την καρδιά μας, διότι πιστεύουμε ότι μπορείτε να νοιώσετε την απόγνωσή μας και την ψυχολογική πίεση τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών μας του δημοτικού, από την οδύσσεια και την απίστευτη ταλαιπωρία που τραβάμε εδώ και ένα μήνα.
Γνωρίζετε πως τελείως ξαφνικά μία μέρα πριν τον αγιασμό αιφνιδιαστήκαμε για να μετεγκατασταθούμε προσωρινά, άγνωστο που. Γνωρίζετε καλά τον αγώνα μας να παραμείνουμε στο σχολείο μας , επιμένoντας να τηρηθεί η μελέτη και η σύμβαση για τμηματικές εργασίες με παράλληλη συλλειτουργία του σχολείου στο πλαινό κτίριο.

Αναγκαζόμαστε παρά την θέλησή μας να φύγουμε, μετά το ξήλωμα όλης της μόνωσης στην ταράτσα του κτιρίου που λειτουργούσε το σχολείο, που έχει σαν αποτέλεσμα να ΣΤΑΖΟΥΝ ΝΕΡΑ στο κτίριο μετά τη βροχή .

Μέχρι τώρα δεν είχαμε κάνει δηλώσεις, όμως πλέον έχει περάσει ένας μήνας, και ενώ από την αρχή η μοναδική πρόταση των τεχνικών υπηρεσιών ήταν συστέγαση σε απομονωμένο και μικρό μέρος του κτιρίου του 1ου Γυμνασίου που ανήκει σε όλους τους Κώους δημότες, και ενώ τα παιδιά μας είναι οι μελλοντικοί μαθητές του και εμείς τα μελλοντικά μέλη του συλλόγου γονέων, με κατάπληξη και πίκρα βλέπουμε ένα μέρος του συλλόγου διδασκόντων και ένα μέρος των γονέων να μην μας θέλουν, με αποτέλεσμα το 7ο Δημοτικό στην κυριολεξία να μένει άστεγο.

Με λύπη ακόμα διαπιστώνουμε από τα μεγαλύτερα παιδιά μας όταν επιστρέφουν το μεσημέρι από το Γυμνάσιο, οτι τους έχει μεταφερθεί το πρόβλημα από μερίδα διδασκόντων (!), ( το οποίο θεωρούμε τελείως αντιπαιδαγωγικό) και δείχνουν αρνητικότητα στα μικρότερα αδέρφια τους , του δημοτικού! Αντί να διδάσκουμε στα παιδιά μας την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, τα ωθούμε σε έναν άκρατο ατομικισμό!

Εκλιπαρούμε λοιπόν από εσάς που είστε οι μόνοι που μπορείτε να μας καταλάβετε, την κατανόηση και την βοήθειά σας. Ελάτε και εσείς στην θέση μας που έχουμε χάσει τον ύπνο μας και έχουμε διαλυθεί ψυχικά , ενώ τα μικρά παιδιά μας γεμάτα ανασφάλεια και αναστάτωση , με απορία μας ρωτάνε « γιατί δεν μας θέλουν στο γυμνάσιο;» ( Τα παιδιά δηλαδή νοιώθουν ανεπιθύμητα από το σχολείο που θα φοιτήσουν σε λίγα χρόνια και που τωρινοί μαθητές του θα είναι μελλοντικοί συμμαθητές τους….).
ΕΣΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΝΟΙΩΘΑΤΕ ΑΝ ΜΕΝΑΤΕ ΑΣΤΕΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ Η ΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΣΑΣ ΕΚΛΕΙΝΑΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ «ΧΑΛΑΣΕΤΕ» ΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΤΟΥΣ…..

Επειδή πιστεύουμε ότι είστε θύματα ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ , τονίζουμε ότι ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΕ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓHΣΟΥΜΕ. Δε θα χρησιμοποιήσουμε κανένα ζωτικό χώρο διδασκαλίας , ούτε τα εργαστήρια, ούτε την δεύτερη έξοδο κινδύνου, ούτε την ίδια αυλή, όπως κάποιοι λένε, αλλά ένα πολύ μικρό μέρος το οποίο θα είναι εντελώς απομονωμένο ακόμα και στην αυλή. Οι μόνες αίθουσες που θα κάνουν τα παιδιά μάθημα είναι στην Παλληκαρίδη και στην Τεχνολογίας.
Επεξηγηματικό είναι το σχεδιάγραμμα:

Άλλωστε αυτό θα είναι προσωρινό για αυτή τη σχολική χρονιά, και ο Δήμος έχει δεσμευτεί ότι ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ το σχολείο , ΕΝΩ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ αφού και τα παιδιά μας πολύ σύντομα θα είναι μαθητές του 1ου Γυμνασίου.
Αν δεν βρεθεί ικανοποιητική λύση διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη του 70υ Δημοτικού.
Αν η δυναμικότητα του μειωθεί σημαντικά θα είμαστε το μόνο μέρος στην Ελλάδα που
για τοπικούς λόγους θα καταργήσουμε ένα ιστορικό σχολείο.

Κάνουμε έκκληση να υπάρξει αυτοσυγκράτηση από όλους.
Να γίνει ότι, προβλέπουν οι νόμοι του κράτους. Δεν θέλουμε νικητές και ηττημένους.
Θέλουμε μια απόφαση που θα μας ενώνει και δεν θα μας διχάζει. Βασική αρχή μας πρέπει να είναι ότι πάνω από τα υλικά αγαθά πρέπει να είναι οι άνθρωποι και μάλιστα τα παιδιά.

Ελπίζοντας στην αλληλεγγύη σας,
Με εκτίμηση
Για το ΔΣ
Η πρόεδρος