Ο πνευμονιόκοκκος είναι ένα βακτήριο που ενοχοποιείται για επικίνδυνες για την υγεία ασθένειες.

Βρίσκεται στους βλεννογόνους της μύτης και του φάρυγγα πολλών ανθρώπων σε ποσοστό ως και 60%, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα νοσήσουν, είναι δηλαδή μόνο φορείς.

Ο πνευμονιόκοκκος μεταφέρεται μέσω μολυσμένων σταγονιδίων, όπως με το βήχα και το φτάρνισμα και μπορεί να προκαλέσει τις εξής λοιμώξεις:

Πνευμονία

Η πνευμονία είναι φλεγμονή του ιστού των πνευμόνων που μπορεί να προκληθεί από βακτήρια, ιούς, μύκητες, εισπνεόμενα χημικά ή ξένα σώματα.

Η κύρια αιτία της βακτηριακής πνευμονίας 2 είναι ο streptococcus pneumonia. Κατά την εκδήλωση της νόσου αναπτύσσεται φλεγμονή και συσσωρεύεται υγρό στους πνεύμονες προκαλώντας συμπτώματα όπως παραγωγικό βήχα, θωρακικό πόνο, δύσπνοια ή ταχύπνοια, πυρετό, ρίγη και γενική καταβολή. Μερικές φορές τα συμπτώματα μοιάζουν πολύ μ’ εκείνα που εμφανίζονται με το κοινό κρυολόγημα και μπορεί να δυσκολέψουν τη διάγνωση.

Η πνευμονία εμφανίζεται κυρίως σε βρέφη, μικρά παιδιά, και ενήλικα άατομα με αδύναμο ανοσολογικό σύστημα. Στα παιδιά κάτω των πέντε ετών ο πνευμονιόκοκκος ευθύνεται για τα δύο τρίτα των βακτηριακών πνευμονιών.

Η βακτηριαιμική πνευμονία, η συχνότερη μορφή διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής νόσου, είναι θανατηφόρος σε αναλογία έως και 1 στους 5 ενήλικες που την εμφανίζουν.

Μηνιγγίτιδα

Η μηνιγγίτιδα είναι φλεγμονή των μηνίγγων που καλύπτουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Οι πιο ευπαθείς ομάδες είναι τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι. Η μηνιγγίτιδα εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό, έντονους πονοκεφάλους και ανησυχία, αυχενική δυσκαμψία, ζάλη, ναυτία, έμετο, απώλεια προσανατολισμού και φωτοφοβία. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά παρουσιάζουν λιγότερο τυπικά συμπτώματα όπως υπνηλία, απάθεια, ανορεξία και κακοδιαθεσία.

H θνητότητα της πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας είναι μεγαλύτερη από όλα τα αίτια μηνιγγίτιδας και μπορεί να φθάσει εως 25% ανάλογα με το υλικό, την ηλικία και τη χώρα της μελέτης.
Οι ασθενείς με μηνιγγίτιδα από πνευμονιόκοκκο παρουσιάζουν συχνά (10-50%) νευρολογικές επιπλοκές, με κυριότερες την απώλεια ακοής, την επιληψία και τη διανοητική καθυστέρηση.

Οξεία μέση ωτίτιδα

Η οξεία μέση ωτίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου του μέσου ωτός, η οποία προκαλείται από βακτήρια ή ιούς και εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά και εφήβους. Η μέση ωτίτιδα είναι μια από τις συχνότερες λοιμώξεις της παιδικής ηλικίας. Η ευπαθέστερη ηλικιακή ομάδα είναι από 3 μηνών έως 3 ετών. Περίπου το 40% όλων των περιστατικών βακτηριακής μέσης ωτίτιδας οφείλεται στον πνευμονιόκοκκο.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως ξαφνικά και περιλαμβάνουν έντονο πόνο στο ένα ή και στα δύο αυτιά, αίσθημα παλμών στο αυτί, πυρετό, γενικό αίσθημα αδιαθεσίας, μείωση της ακοής και πονοκέφαλο. Τα βρέφη είναι ανήσυχα, ανόρεκτα, κλαίνε και πιάνουν συχνά το αυτί τους. Κάποιες φορές παρατηρείται ρήξη του τυμπάνου και έξοδος του πύου, γεγονός που ανακουφίζει από τους έντονους πόνους.

Αν η μέση ωτίτιδα δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Χωρίς επαρκή θεραπεία, η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί στις μήνιγγες ή τον εγκέφαλο. Οι επανειλημμένες φλεγμονές του μέσου ωτός μπορούν να οδηγήσουν σε βαρηκοΐα.

Σήψη

H σήψη είναι μια σοβαρή κατάσταση που προκαλείται από την αντίδραση του οργανισμού σε μια λοίμωξη και μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία πολλαπλών οργάνων και το θάνατο.

Οι μικροοργανισμοί και τα βακτήρια περνούν στο αίμα διαπερνώντας το δέρμα ή τους βλεννογόνους και από εκεί προσβάλλουν διάφορα όργανα. Η συνεχής ή περιοδική μετάδοση μικροοργανισμών και βακτηρίων μέσω του αίματος (βακτηριαιμία) που οδηγεί σε σήψη ονομάζεται σηψαιμία.

Η σηψαιμία μπορεί να οδηγήσει σε εξάπλωση της φλεγμονής και σε θρόμβωση. Η θρόμβωση κατά τη διάρκεια της σήψης προκαλεί μείωση της ροής του αίματος στα άκρα και σε ζωτικής σημασίας όργανα και μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια των οργάνων.

Τα μικρά παιδιά και οι ενήλικες και τα μεγάλης ηλικίας άτομα διατρέχουν υψηλό κίνδυνο λόγω του αδυνάμου ανοσολογικού τους συστήματος. Αυτό καθιστά αυτές τις ομάδες ευπαθείς σε πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις, οι οποίες συχνά οδηγούν σε βακτηριαιμία. Όσον αφορά στα παιδιά, το 85% των βακτηριαιμιών οφείλεται στον πνευμονιόκοκκο.

Στα τυπικά συμπτώματα της μόλυνσης του αίματος περιλαμβάνονται υψηλός πυρετός, έντονη αδιαθεσία, ανορεξία, εμφανής κατάπτωση, ταχυπαλμία, ταχύπνοια και συχνά χαμηλή αρτηριακή πίεση.

iator.gr

Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών είναι μία από τις κύριες αιτίες της ιικής ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά, μιας μείζονος απειλής για τη δημόσια υγεία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η αντιβίωση είναι μια θεραπευτική αγωγή που πρέπει να ακολουθείται μόνο με σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όταν είναι πραγματική ανάγκη και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού.

Στο πλαίσιο της όγδοης ετήσιας εβδομάδας “Get Smart About Antibiotics Week” που γίνεται είναι υπό την αιγίδα του αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων από 16 έως 22 Νοεμβρίου, ο δρ Saul Hymes, ειδικός στην παιδιατρική μολυσματικών ασθενειών στο νοσοκομείο Παίδων Stony Brook της Ν. Υόρκης, δήλωσε:

“Κάθε χρήση αντιβιοτικών οδηγεί, τελικά, σε ανθεκτικά βακτήρια, εφόσον τα εν λόγω αντιβιοτικά απλά δεν θα λειτουργούν πια. Και η υπερβολική και άσκοπη χρήση τους για ιούς ή κρυολογήματα επιταχύνει την εξελικτική διαδικασία αντίστασης των ιών στα αντιβιοτικά”.

Και πρόσθεσε: “Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι η αντιβίωση θεραπεύει βακτηριακές λοιμώξεις, ΟΧΙ ιογενείς λοιμώξεις, όπως το κοινό κρυολόγημα, ή η γρίπη”.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού, όπως ο πονόλαιμος, οι λοιμώξεις σε αυτιά και μύτη, τα κρυολογήματα και η βρογχίτιδα, μπορούν να μειωθούν με απλή ανάπαυση, πίνοντας αρκετά υγρά, αποφεύγοντας το κάπνισμα και παίρνοντας ακεταμινοφαίνη ή ιβουπροφένη για να ανακουφίσει τον πόνο ή τον πυρετό.

Μπορείτε να απαλύνετε τον πονόλαιμο με παστίλιες (μόνο για τα μεγαλύτερα παιδιά και τους ενήλικες), ζεστά ροφήματα, ή με γαργάρες με αλατόνερο.

Μια ζεστή κομπρέσα πάνω από τη μύτη και το μέτωπο μπορεί να σας βοηθήσει να ανακουφίσετε το μπούκωμα στην μύτη. Για τα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά και τους ενήλικες, άλλες επιλογές περιλαμβάνουν αποσυμφορητικό ή αλατούχο ρινικό σπρέι, ή εισπνοές ζεστού ατμού από το ντους ή από ένα μπολ με ζεστό νερό.

Επίσης, τα απλά φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν. Συμβουλευτείτε το γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας σχετικά με τη χρήση τους.

Εάν ο γιατρός σας, σας έχει συνταγογραφήσει αντιβίωση, είναι σημαντικό να ολοκληρώσετε κάθε κύκλο χρήσης της. Ποτέ μην μοιράζεστε τα αντιβιοτικά σας, ποτέ μην τα χρησιμοποιείτε χωρίς ιατρική συνταγή και ποτέ δεν μην κρατάτε επιπλέον αντιβιοτικά “για την επόμενη φορά”.

Μπορείτε να μειώσετε τις πιθανότητες της οικογένειάς σας να χρειάζεται αντιβίωση με τη λήψη προληπτικών μέτρων, όπως το να κάνετε τους συνιστώμενους εμβολιασμούς, να φροντίζετε για την καλή υγιεινή των χεριών και να καλύπτετε το στόμα και την μύτη σας, όταν βήχετε ή φτερνίζεστε.