Οι FT υπενθυμίζουν ότι έρευνα που διεξήχθη το 2017 στο Λονδίνο και την Ολλανδία που έδειξε ότι λιγότερο από το 10% των Ελλήνων μεταναστών σχεδιάζουν να επιστρέψουν μέσα στα επόμενα τρία χρόνια και μόνο 20% σχεδιάζουν να κάνουν μια τέτοια κίνηση μακροπρόθεσμα.

Όπως σημειώνεται στο άρθρο μέχρι και πριν το 2000 η φυγή στο εξωτερικό για σπουδές ήταν ένας τρόπος για τους μικρομεσαίους Έλληνες να προχωρήσουν στη ζωή τους. Μετά το 2000 και την άνοδο της οικονομίας και την αύξηση των ευκαιριών για νεαρούς επαγγελματίες οι Έλληνες έγιναν οι λιγότερο κινητικοί σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. «Η κρίση διέλυσε τις ελπίδες ότι η εγχώρια αγορά εργασίας θα συνεχίσει να επεκτείνεται. "Η μετανάστευση έγινε μια υπαρκτή επιλογή και οι συγγενείς και φίλοι αντιδρούν πιο θετικά σε όσους εκφράζουν την επιθυμία τους να φύγουν" λέει ο κ. Πρατσινάκης» σύμφωνα με τους FT.

Αν και από το 2013 που θεωρείται η χρονιά με τη μεγαλύτερη φυγή Ελλήνων στο εξωτερικό, η τάση φυγής έχει μειωθεί , ωστόσο, σημειώνουν οι FT, ένας μικρός αριθμός μεταναστών έχει επιστρέψει. «Οι οικονομίες που έχουν κάνει και η εμπειρία που έχουν αποκτήσει τους επιτρέπουν να ετοιμάσουν τον επαναπατρισμό τους με καλύτερους όρους» λέει ο κ. Πρατσινάκης.

Ένας από τους τομείς που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας καθώς υπάρχει έλλειψη της τάξης των 8.000 γιατρών όπως σημειώνει ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργος Πατούλης. «Η χώρα έχει χάσει περισσότερους από 18.000 γιατρούς, όχι μόνο νέους απόφοιτους ιατρικής αλλά και επιφανείς ειδικούς και για την ώρα υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι θα τους πάρουμε πίσω» σημειώνει ο κ. Πατούλης.

«Η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφέρει μισθούς ή εργασιακές συνθήκες που να μπορούν να ανταγωνιστούν τα κρατικά συστήματα υγείας στην βόρεια Ευρώπη ενώ πλήγμα έχουν δεχθεί και τα ιδιωτικά νοσοκομεία» εξηγεί ο κ. Πατούλης.

Στους FT μιλούν και Έλληνες του εξωτερικού που περιγράφουν το σκεπτικό της μη επιστροφής στην Ελλάδα. «Έφυγα το 2010 γιατί το μέλλον ήταν τόσο αβέβαιο στην Ελλάδα. Στην αρχή πίστευα ότι θα έλειπα για δύο χρόνια, ότι τότε θα τελείωνε η κρίση. Αλλά δεν εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα και τώρα δεν ξέρω πότε θα σταθεροποιηθούν ξανά τα πράγματα στην Ελλάδα» δηλώνει η 33χρονηη Αγγελική Τζιάκα που εργάζεται ως ψυχίατρος στο βρετανικό ΕΣΥ.

«Μου αρέσει η δουλειά μου, υπάρχουν ευκαιρίες ανέλιξης και νίωθω ότι έχω τακτοποιηθεί στο Λονδίνο. Θα ήθελα τελικά να εργαστώ στην Ελάδα, πιθανότατα στην οικογενειακή επιχείρηση που έχουμε, αλλά δεν βιάζομαι» λέει από την πλευρά της η Τόνια Στούμπο που εργάζεται στον τομέα της τροφοδοσίας στο Λονδίνο.

www.protothema.gr