O Ορφέας Αυγουστίδης μας μιλά για τις εντυπώσεις του από τη διεθνή συμπαραγωγή και για το φετινό του πρόγραμμα στο θέατρο και την TV.

Πόσο μεγάλες είναι τελικά οι διαφορές μεταξύ του ελληνικού μηχανισμού γυρίσματος ενός φιλμ και του φινλανδικού;

Τεράστιες. Οι Φινλανδοί έχουν γραφειοκρατία ακόμα και για πράγματα που εμείς θεωρούμε απλά. Και η απειροελάχιστη αλλαγή στο ημερήσιο πρόγραμμα, π.χ., πρέπει να ελεγχθεί από τρία άτομα. Ο Ελληνας έχει την ελευθερία να δημιουργεί ένα κλίμα οικειότητας μέσα στο συνεργείο. Δημιουργούμε σχέσεις στα πλατό, ακόμα κι αν κρατούν όσο τα γυρίσματα.

Πώς ήταν η διάδρασή σας με τη μικρή παρτενέρ σας, την Ιφιγένεια;

Δουλέψαμε πολύ καλά μαζί, κι όχι μόνο στις σκριπταρισμένες σκηνές, καθώς στις υποβρύχιες λήψεις είμαι εγώ που την κατευθύνω. Από μικρός κάνω καταδύσεις, έχω κι ένα αστέρι, βουτάω με μπουκάλες όποτε μπορώ. Οταν πρότεινα στους συντελεστές να την καθοδηγήσω εγώ, δέχτηκαν χωρίς δισταγμό.

Υπάρχει κοινό στην Ελλάδα για οικογενειακού προφίλ εγχώριες ταινίες;

Δεν ξέρω. Το τωρινό σινεμά για εφήβους, τύπου Twilight ας πούμε, χρησιμοποιεί μια πιο τραχιά αισθητική, που επιτρέπει μια βία γραφικότερη από ό,τι παλιότερα, και σεξουαλικές αναφορές πολύ πιο σαφείς και χοντροκομμένες. Δεν ξέρω αν μια τέτοια, εκπαιδευμένη με αυτές τις εικόνες αγορά «χωράει» ένα θέαμα καθαρά οικογενειακό.

Γενικώς στο ελληνικό σινεμά παράγονται 1-2 μονάχα εμπορικού προφίλ ταινίες ετησίως, δίπλα σε καμιά εικοσαριά καλλιτεχνικού, συνήθως δυσπρόσιτες στο ευρύ κοινό. Πώς βλέπετε τις εξελίξεις;

Εχουμε τα δύο άκρα, αλλά λείπει το ενδιάμεσο. Θα ήθελα να δω να έχει επίπεδα ένα φιλμ, αλλά να μπορεί να το βλέπει κι ο μέσος θεατής, χωρίς να χρειάζεται διατριβή στον Ταρκόφσκι! Δεν βλέπω, πάντως, να αποσαφηνίζεται το τοπίο άμεσα.

Το δικό σας άμεσο μέλλον, επαγγελματικά, τι επιφυλάσσει;

Είμαστε σε φουλ πρόβες για τον Αμλετ, που σκηνοθετεί ο Γιάννης Χουβαρδάς και ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών από τις 14/1. Από σινεμά, κουβέντες μόνο, τίποτα σίγουρο ακόμα. Κι από TV συμμετέχω στην «Εθνική Ελλάδος», που γράφει ο Γιώργος Καπουτζίδης και ξεκινά στις 13/1. Ωραίο κείμενο, όχι 100% κωμωδία, αλλά κάτι πιο αληθινό και οικείο. Εχει και κοινωνική γείωση, γιατί αφορά καταστάσεις που μας απασχολούν την τελευταία τριετία. ...

πηγη:ethnos.gr