Mια ευρεία από κοινού αντιμετώπιση των κινδύνων, από μέρους των χωρών της Ευρωζώνης, χωρίς έναν ενισχυμένο μηχανισμό ενιαίου ελέγχου, «θα αποτελούσε λανθασμένη πορεία» και δεν θα δημιουργούσε «ισχυρά κίνητρα για τον σεβασμό των κανόνων», δήλωσε χθες βράδυ από τη Ρώμη ο διοικητής Κεντρικής της Τράπεζας της Γερμανίας Γένς Βάιντμαν.
Ο Βάιντμαν υπογράμμισε ότι στο θέμα αυτό η άποψή του δεν συμπίπτει με εκείνη του Ιταλού υπουργού Οικονομικών Πιέρ Κάρλο Πάντοαν, τον οποίο και χαρακτήρισε «πιο αισιόδοξο». Τόνισε, πάντως, ότι «και η Γερμανία, κατά τη διετία 2003/2004, συνέβαλε στην εξασθένιση της δεσμευτικής δύναμης των κανόνων».
O επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ θέλησε να αναφερθεί αναλυτικά και στο θέμα του δημόσιου χρέους, τονίζοντας: «Για να κατανοήσουμε την αρχιτεκτονική του κοινού μας νομίσματος, θα πρέπει να προβληματισθούμε σχετικά με την τραγωδία των κοινών αγαθών. Το σχετικό παράδειγμα είναι εκείνο της υπερεκμετάλλευσης από μέρους ενός μοναδικού ψαρά που μειώνει τον πλούτο της θάλασσας για τους άλλους ψαράδες και απειλεί, μακροπρόθεσμα, τα αποθέματα ιχθύων. Και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ένα υψηλό δημόσιο χρέος μπορεί να φανεί ελκυστικό για μια μεμονωμένη χώρα. Παρά ταύτα είναι επιζήμιο για την Ευρωζώνη, διότι μπορεί να επιφέρει την αύξηση των μακροπρόθεσμων επιτοκίων για όλα τα κράτη μέλη της Νομισματικής Ένωσης.
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι αν το χρέος αυτό απειλήσει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, τα άλλα κράτη μέλη μπορεί να αναγκασθούν να αναλάβουν την ευθύνη των χρεών της εν λόγω χώρας, εγκαταλείποντας, με τον τρόπο αυτό, την αρχή της ευθύνης.
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα, η αναφορά αυτή του Γενς Βάιντμαν είχε ως ξεκάθαρο παραλήπτη την Ελλάδα, αλλά και την Ιταλία.
enikos.gr
Οι δομικές αδυναμίες του ασφαλιστικού συστήματος εξαιτίας των πολιτικών που ασκήθηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το έχουν καταστήσει άναρχο, κοινωνικά άδικο, αναποτελεσματικό και μη βιώσιμο.
Οι συνεχείς περικοπές συντάξεων από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της κρίσης επιδείνωσαν αντί να θεραπεύσουν τα προβλήματα.
Ακόμα και σήμερα η ΝΔ δια του Προέδρου της κ. Μητσοτάκη τάσσεται υπέρ νέων περικοπών στις συντάξεις, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του εξορθολογισμού του συστήματος, της ενιαίας αντιμετώπισης των ασφαλισμένων και της εξοικονόμηση δαπανών, χωρίς να πληγούν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, προχωρά στη συνολική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, ώστε όλοι οι πολίτες να έχουν σύνταξη, αξιοπρεπή διαβίωση και κοινωνική προστασία, με όρους ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αναδιανομής και αλληλεγγύης γενεών.
Όλοι οι πολίτες κατανοούν ότι, αν δεν υλοποιηθεί μια τέτοια μεταρρύθμιση, με σύνταξη και ασφάλιση για όλους, το ασφαλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει και η κοινωνία μας θα βρεθεί σε αδιέξοδο.
Τι ισχύει με το νέο ασφαλιστικό
• Ίδιοι κανόνες και ίσες απολαβές με τα ίδια κριτήρια για όλους. Τέλος στις αδικίες του παρελθόντος. Εθνική σύνταξη 384 ευρώ για 20 χρόνια ασφάλισης, στην οποία προστίθεται το αναλογικό κομμάτι της σύνταξης σύμφωνα με τις εισφορές κάθε ασφαλισμένου. Δημιουργείται έτσι ασπίδα κατά της φτώχειας και προστασία των μακροχρόνια ανέργων. Τη δικαιούνται όλοι, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια και διασφαλίζεται από το κράτος.
• Μεγαλύτερα ποσοστά αναπλήρωσης για τα χαμηλά εισοδήματα. Αυξημένο ποσοστό αναπλήρωσης στους χαμηλόμισθους και αυταπασχολούμενους με χαμηλά εισοδήματα για αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
• Αποτελεσματικός μηχανισμός προστασίας των χαμηλοσυνταξιούχων μέσω της εθνικής σύνταξης που συνδέεται με το διάμεσο εισόδημα και αυξάνεται με την άνοδο του ΑΕΠ.
• Ως επιπλέον μηχανισμός αναπλήρωσης θα λειτουργήσει και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, ώστε όλοι να ζουν με όρους αξιοπρέπειας.
• Ένα ταμείο με ενιαίους, δίκαιους κανόνες τόσο για τις εισφορές όσο και για τις παροχές. Τόσο για τον ιδιωτικό όσο και για τον δημόσιο τομέα.
Οι λύσεις που χρειαζόμαστε δεν μπορούν να προκύψουν από τις δυνάμεις και την λογική της “ελεύθερης αγοράς”, αλλά από τη στήριξη των κοινωνικών αναγκών, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.
Η αναγγελία της προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ από το Καστελόριζο ήταν η στιγμή που από πολλούς θεωρήθηκε και θεωρείται ως η αρχή της μνημονιακής περιπέτειας της χώρας, αν και το υπέρογκο χρέος της δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια πριν ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, επιλέξει το ακριτικό νησί για φόντο στην κορύφωση της κρίσης χρέους που αντιμετώπιζε η χώρα.
Τις τελευταίες ώρες που οδήγησαν στο Καστελόριζο περιγράφει στο βιβλίο του με τίτλο «Game Over», ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, το οποίο κυκλοφορεί το Σάββατο.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρεται στο τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε λέγοντας ότι «Κατά τη διάρκεια του πρωινού της 22ας Απριλίου του 2010 μου τηλεφώνησε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Γερμανία δίσταζε να συναινέσει στην ενεργοποίηση του μηχανισμού τόσο δημόσια όσο και σε ιδιωτικές συζητήσεις, έλεγαν ότι είναι ακόμα νωρίς.
Εκείνο το πρωινό όμως, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ήθελε να μου πει ότι εάν η Ελλάδα αποφάσιζε να ζητήσει την ενεργοποίηση, η Γερμανία δεν θα έφερνε αντίρρηση.
Είχαμε φτάσει στο σημείο "τελευταίας ευκαιρίας" - το περίφημο ultima ratio.
Μίλησα με συναδέλφους μου και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και με τον Ευρωπαίο επίτροπο. Όλοι θεωρούσαν πως είχαμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο όπου κάθε περεταίρω καθυστέρηση εγκυμονούσε μεγάλους κινδύνους».
Ακολούθως ο πρώην υπουργός Οικονομικών αναφέρεται στο κρίσιμο Υπουργικό Συμβούλιο της Πέμπτης 22 Απριλίου 2010, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Όλοι θεωρούσαν πως είχαμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο όπου κάθε περεταίρω καθυστέρηση εγκυμονούσε μεγάλους κινδύνους.
«Τόσο εκείνος (ΓΑΠ), όσο και εγώ παρουσιάσαμε την κατάσταση όπως είχε πλέον διαμορφωθεί. Η ανακοίνωση της Eurostat στην πραγματικότητα έθετε τέλος στις προσπάθειές μας να κρατηθεί η χώρα στις αγορές», γράφει ο κ. Παπακωνσταντίνου και συνεχίζει:
«Εξαιτίας της καθυστέρησης των εταίρων μας, η δημιουργία του μηχανισμού από μόνη της δε είχε τελικά λειτουργήσει αποτρεπτικά για να κατευνάσει τις αγορές και να τις πείσει ότι δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Η συζήτηση κράτησε ώρες. Η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης προέκυψε ως η μόνη επιλογή. Όλοι συμφωνούσαν, με επιμέρους διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς τον χρόνο. Οι περισσότεροι ήταν υπέρ της άμεσης ενεργοποίησης, κάποιοι ήθελαν να περιμένουμε μέχρι να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες ως προς τους όρους και τις προϋποθέσεις, όλοι όμως πίστευαν ότι κάθε μέρα που περνούσε έκανε το πρόβλημα ακόμα πιο δύσκολο».
Ποια ήταν η καταληκτική ημερομηνία
Σύμφωνα με τον κ. Παπακωνσταντίνου «Η καταληκτική ημερομηνία της 18ής Μαΐου, όταν θα έληγε ένα μεγάλο ομόλογο για το οποίο δεν υπήρχαν χρήματα, αναφέρθηκε επανειλημμένα. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένας υπουργός, ο μηχανισμός της ΕΕ και του ΔΝΤ αποτελούσε "ασφαλές λιμάνι" για την Ελλάδα. Η χώρα θα είχε τον χρόνο και τις δυνατότητες να ορθοποδήσει. Αλλά υπήρχε προφανώς αγωνία για τα επιπρόσθετα μέτρα που θα ζητούσαν οι επίσημοι πλέον, πιστωτές μας».
Το τηλεφώνημα του Γκάιτνερ
«Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η Μαίρη Μακριδάκη, υπεύθυνη του ιδιαίτερου γραφείου του πρωθυπουργού, μπήκε στην αίθουσα και μου πέρασε ένα σημείωμα. Με ζητούσε επειγόντως ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών.
Βγήκα από τη σύσκεψη για να του μιλήσω. Ο Τιμ Γκάιτνερ ήθελε να μου μεταφέρει τη στήριξη των ΗΠΑ. Είχαν μιλήσει με τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όλα ήταν έτοιμα αν αποφασίζαμε να ζητήσουμε την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Μου μετέφερε επίσης και ότι το ΔΝΤ θεωρούσε πως έπρεπε να προσφύγουμε στον μηχανισμό άμεσα. Το μήνυμα ήταν απλό και ερχόταν από παντού: "Έχει έρθει η ώρα"».
Πρωτόγνωρη κατάσταση
Σε αυτό το σημείο ο κ. Παπακωνσταντίνου γράφει ότι «Ο πρωθυπουργός έκλεισε τη σύσκεψη λέγοντας πως δεν υπάρχει διεθνής εμπειρία ή συνταγή γι αυτό που θα περνούσαμε. Θύμισε αυτό που ήταν αυτονόητο στο μυαλό όλων μας: είχαμε δύσκολα μπροστά μας, αλλά η ανάγκη να σώσουμε την πατρίδα ήταν μονόδρομος. Δεν χωρούσαν δεύτερες σκέψεις ούτε μικροπολιτικοί υπολογισμοί.
Ότι είχαμε καταφέρει μέχρι εκείνη τη στιγμή και ιδιαίτερα η δημιουργία του μηχανισμού που μπορούσε να αποτρέψει την άτακτη χρεοκοπία της χώρας, ήταν επειδή είχαμε δείξει αποφασιστικότητα και αξιοπιστία. Επέμεινε στην ανάγκη για εθνικό διάλογο και κοινωνική συμφωνία και ζήτησε να επισπεύσουμε τις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ».
Και ο πρώην ΥΠΟΙΚ επί ΓΑΠ καταλήγει:
«Όταν ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση τον ακολούθησα στο γραφείο του. Σταθήκαμε όρθιοι κοντά στην πόρτα "Πρόεδρε, πρέπει να ενεργοποιήσουμε τον μηχανισμό αύριο" του είπα "δεν μπορούμε να περιμένουμε περισσότερο". Ήταν της ίδιας άποψης. Σταθήκαμε για λίγο εκεί, σιωπηλοί. Ήταν μία ιστορική στιγμή και το αισθανόμασταν και οι δυο μας. Στη συνέχεια, έμεινε μόνος στο γραφείο του για να κάνει μια σειρά τηλεφωνημάτων στους κυριότερους Ευρωπαίους ηγέτες».
thetoc.gr
Για την περίοδο της πρωθυπουργίας του, την ένταξη της χώρας στο μνημόνιο, αλλά και το σήμερα, μίλησε ο Γιώργος Παπανδρέου, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο έξι χρόνων από το Καστελόριζο.
Ο πρώην πρωθυπουργός σε μια αποκαλύπτική συνέντευξη χθες στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Ιστορίες», υποστήριξε ότι «το ΔΝΤ υπήρχε και συμβούλευε την Ελλάδα και την Ε.Ε. από το 2005», προσθέτοντας ότι το ΔΝΤ είχε προειδοποιήσει τότε την ελληνική κυβέρνηση πως χρειάζονται αλλαγές στο δημοσιονομικό πλαίσιο, για να μην εκτροχιαστεί η οικονομία. «Το ΔΝΤ είχε έρθει στην Ελλάδα το 2005. Εγώ το έμαθα αργότερα αυτό όταν γυρίζοντας ανά τον κόσμο στις ομιλίες σε ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής, συντονιστής ήταν ένας κύριος Μπάνετζι, ο οποίος ήταν τότε υπεύθυνος για την Ελλάδα στο ΔΝΤ» είπε ο κ. Παπανδρέου.
Σημείωσε ότι ο κ. Μπάνετζι του είχε πει πως πήγε στην Ελλάδα το 2005, προειδοποιώντας ότι «θα ξεφύγουν τα δημοσιονομικά σας». «Τους πρότειναν να αλλάξουν το δημοσιονομικό πλαίσιο, όχι σε θέματα συντελεστών, αλλά να λειτουργήσει πολύ καλύτερα το όλο σύστημα, ΣΔΟΕ, φορολογική δικαιοσύνη κλπ. Και μου έκανε το παράπονο ότι κατέθεσαν προτάσεις για την βελτίωση του φορολογικού συστήματος και αυτά πήγανε στον κάλαθο των αχρήστων. Άρα λοιπόν το ΔΝΤ υπήρχε και συμβούλευε την Ελλάδα και την Ε.Ε. εδώ και πολύ καιρό», είπε ο κ. Παπανδρέου.
Στην ερώτηση για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρώτο μνημόνιο, ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ επέμεινε ότι η Ε.Ε. ζήτησε «να υπάρχει μια τεχνική βοήθεια», ενώ επέρριψε ευθύνες στους Ευρωπαίους και ειδικότερα στη Γερμανία, καταλογίζοντάς τους ότι δεν παρείχαν σαφή στήριξη στην Ελλάδα, συντηρώντας τον φόβο των αγορών. «Δεν ήθελα εγώ το ΔΝΤ. Το ξέρουν όλοι πια και είναι γεγονός πια αυτός ο μύθος. Η Γερμανία ήθελε το ΔΝΤ», υπογράμμισε.
Μονόδρομος το Καστελόριζο
Ο Γιώργος Παπανδρέου περιέγραψε ως μονόδρομο και «αναγκαστική απόφαση για να μην πάμε στον γκρεμό» περιέγραψε την απόφαση για είσοδο της χώρας στο πρώτο μνημόνιο ο λέγοντας ότι ο προκάτοχός του στην πρωθυπουργία, Κώστας Καραμανλής, «ήξερε πολλά πράγματα, τα οποία δεν μας έλεγε». Επανέλαβε ότι πριν τις εκλογές του 2009, δεν γνώριζε το μέγεθος του προβλήματος. Έστρεψε τα «βέλη» στον Κώστα Καραμανλή, κατηγορώντας τον για «στατιστική απάτη», ενώ αναφέρθηκε και στον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Προβόπουλο, καταλογίζοντάς του ότι δεν αποκάλυψε το 2008 ότι υπήρχε έκθεση του ΔΝΤ, βάσει της οποίας το χρέος πιθανώς θα έφτανε μέχρι και 800%.
«Δεν το γνώριζα. Ουδείς γνώριζε αυτή την κατάσταση, όπως τουλάχιστον διαμορφώθηκε. Ξέραμε ότι υπήρχαν προβλήματα αλλά όλος αυτός ο μύθος ότι εμείς γνωρίζαμε κλπ. είναι απλώς ένας μύθος», είπε. Σημείωσε ότι η κυβέρνηση αντέδρασε γρήγορα, καταθέτοντας άμεσα προϋπολογισμό που είχε μέτρα 4% μείωσης του ελλείμματος. «Δεν έχει ξανακάνει καμία κυβέρνηση τέτοια μείωση τόσο γρήγορα», πρόσθεσε.
Για το «λεφτά υπάρχουν»
Αιτιολόγησε το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», σε ερώτηση για το πρόγραμμα του, το 2009, λέγοντας δεν περιλάμβανε παροχές, αλλά μεταρρυθμίσεις. «Και έλεγα λεφτά θα υπάρξουν -αυτό το παρεξηγημένο δυστυχώς, το οποίο γκεμπελικά κατάφεραν να περάσουν στον ελληνικό λαό ότι εγώ έλεγα για παροχές-, λεφτά υπάρχουν εάν. Το εάν το απέκρυψαν. Γιατί το απέκρυψαν; Διότι ουσιαστικά έλεγα για όλα τα αρνητικά, τα κατεστημένα, τις δυσκολίες που είχε η χώρα μας και θα έπρεπε να αλλάξουν. Έλεγα λεφτά θα υπάρξουν αν χτυπήσουμε την φοροδιαφυγή, αν βάλουμε διαφάνεια στο δημόσιο, αν συγχωνεύσουμε οργανισμούς, αν ανοίξουμε τα επαγγέλματα, αν χτυπήσουμε την γραφειοκρατία και φέρουμε ξένες επενδύσεις, διότι δεν έρχονται λόγω της γραφειοκρατίας», σημείωσε.
Αναφέρθηκε στη συνάντησή του με τον τότε γενικό διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, στην κουζίνα ενός ξενοδοχείου στο Νταβός, όπου –όπως σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός-, ο κ. Στρος Καν τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, χωρίς να είναι απαραίτητη η συμμετοχή του ΔΝΤ, πέρα από την ήδη υπάρχουσα τεχνική βοήθεια. Σημείωσε ότι βρήκε κλειστές πόρτες από τη Ρωσία, όταν αναζήτησε χρήματα, ενώ εκτίμησε ότι αν δεν υπήρχε ο μηχανισμός, η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει. Εξέφρασε επίσης της πεποίθηση ότι η όλη πορεία της χώρας αν είχαμε τρία πράγματα. Συναίνεση, αξιοπιστία και «να δούμε τα πραγματικά προβλήματα. Το χρέος και το έλλειμμα είναι το σύμπτωμα. Μπορεί να πεθάνεις και από τα συμπτώματα, όπως σε μια καρδιακή προσβολή είναι το σύμπτωμα από μια βαθύτερη κατάσταση. Αλλά τα πραγματικά προβλήματα στη χώρα μας είναι αυτή η πελατειακή λειτουργία του κράτους».
«Δεν είπα ποτέ πως οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι. Είπα πως αν νικήσουμε τη συστημική διαφθορά, ο Έλληνας θα δημιουργήσει», διευκρίνισε στη συνέχεια ενώ όπως είπε, τον Οκτώβριο του 2010 ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και η καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ έθεσαν θέμα τιμωρητικής απώλειας δικαιώματος ψήφου της χώρας. «Τους απάντησα: “πάρτε πίσω τα λεφτά”», συμπλήρωσε ο κ. Παπανδρέου. Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, κατηγορώντας τον ότι, ενώ τον κάλεσε στο τηλέφωνο για να επιτευχθεί συναίνεση, εκείνος διέρρευσε την συζήτηση και όξυνε την αντιπαράθεση.
«Το δημοψήφισμα ήταν απάντηση στα σενάρια περί Grexit»
Για το ενδεχόμενο Grexit o πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ επέρριψε ευθύνες στην Ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία και τον Σόιμπλε, για τη συντήρηση μίας συζήτησης περί του θέματος, τονίζοντας ότι το δημοψήφισμα θα ήταν η απάντηση. Σημείωσε ότι αν είχε διεξαχθεί, θα έληγε η συζήτηση και θα προχωρούσαν οι επενδύσεις. «Η κ. Μέρκελ με στήριξε για το δημοψήφισμα - το είχαμε συζητήσει. Ο κ. Σαρκοζί ήταν έξαλλος, του χαλάσαμε τη ‘γιορτή’ με τους G20», υποστήριξε ο κ. Παπανδρέου μιλώντας για τις Κάννες. Παραδέχθηκε επίσης ότι «στην επιστροφή από τις Κάννες, στο αεροπλάνο, υπήρξε μία ρωγμή που συνεχίστηκε μέχρι σήμερα και μαστίζει τον χώρο μας».
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ;
Για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου τόνισε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν είχε μια ευκαιρία, δεν ξέρω αν την έχει ακόμη, να μετεξελιχθεί σε ένα δημοκρατικό αριστερό κόμμα». Για την Κεντροαριστερά, είπε ότι έχει δώσει πολλά στην Ελλάδα. «Εμένα με τίμησε, εγώ ήμουν μέλος απλό, έφτασα πρόεδρος, έφτασα πρωθυπουργός, αλλά για να προχωρήσει αυτός ο χώρος πρέπει να βάλει το διακύβευμα καθαρά στη συνεργασία», τόνισε.
Κάλεσε όσους αρχηγούς κομμάτων ή κινήσεων ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν ένα βασικό πλαίσιο και να ανοίξει ο διάλογος για πιθανή συνεργασία. Είπε ότι δεν έχει διαμορφωθεί κάποια πλατφόρμα και εξέφρασε παράλληλα τη λύπη του που τελικά δεν είχε γίνει το δημοψήφισμα, όταν ήταν πρωθυπουργός.
Καταλήγοντας, εκτίμησε ότι αν η ΕΚΤ επί Τρισέ έλεγε το 2010 ό,τι είπε αργότερα ο κ. Ντράγκι για τα ελληνικά ομόλογα, «μπορεί να μην χρειαζόμασταν καν το πρόγραμμα». Σημείωσε επίσης ότι ο τέως υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης δεν υπήρξε ποτέ σύμβουλός του στο παρελθόν.
Χρειάζεται άλλη φιλοσοφία για το προσφυγικό
«Χρειάζεται μια άλλη φιλοσοφία. Ο πρόσφυγας και εγώ έχω ζήσει την προσφυγιά, ξέρω τι είναι, δεν πήγα με βάρκα βέβαια αλλά έζησα την εξορία, ο πατέρας μου δυο φορές, ο παππούς μου έξι. Ξέρω τι σημαίνει εξορία και θα έλεγα πολλοί στην Ελλάδα ξέρουν τι σημαίνει προσφυγιά», είπε ο κ. Παπανδρέου. «Ο πρόσφυγας στην Ελλάδα είναι εν δυνάμει δύναμη αλλαγής για τη χώρα του. Είναι όμως και εν δυνάμει και ένας ο οποίος είτε θα παθητικοποιηθεί είτε θα ριζοσπαστικοποιηθεί πολύ αρνητικά και θα είναι μια αρνητική εξέλιξη, όπως είδαμε με κάποιους τζιχαντιστές. Εγώ θέλω η Ευρώπη να επενδύσει στους πρόσφυγες και να τους δει ως μελλοντικούς αρχιτέκτονες, μηχανικούς, οικοδόμους αν θέλετε με την συμβολική έννοια αλλά και την ουσιαστική έννοια της νέας Συρίας αλλά και της νέας Μέσης Ανατολής», πρόσθεσε για το προσφυγικό.
imerisia.gr
Η κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για «μαξιλάρι» έξτρα μέτρων για να κλείσει η συμφωνία και με το ΔΝΤ, ξεκαθαρίζοντας πως «η τελική της θέση θα εξαρτηθεί από ολόκληρο το «πακέτο» που θα είναι στο τραπέζι και που, προφανώς, θα συμπεριλαμβάνει και την ελάφρυνση του χρέους».
Οπως αναφέρουν πηγές του Μαξίμου:
1. Η συζήτηση στην Ουάσιγκτον απέδειξε ότι υπάρχουν συγκλίσεις, αλλά και σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε όλα τα μέλη που μετέχουν στη διαπραγμάτευση. Σημαντικότερη σύγκλιση, είναι η επιθυμία όλων των πλευρών να υπάρχει καταρχήν συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων (staff level agreement) στην Αθήνα, μέχρι την συνεδρίαση του Eurogroup την ερχόμενη εβδομάδα.
2. Επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά η διαφορά ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για το πόσο εφικτό είναι να φτάσουμε σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018. Συγχρόνως, η γερμανική πλευρά φαίνεται να πιστεύει ότι είναι δυνατόν να κλείσει η συμφωνία με την συμμετοχή και του ΔΝΤ, χωρίς, όμως, καμία ελάφρυνση του χρέους -κάτι που αγνοεί την επαναλαμβανόμενη θέση του ΔΝΤ, που επισημάνθηκε πολλές φορές και στην Ουάσιγκτον, ότι χωρίς ουσιαστική απομείωση χρέους, το Ταμείο δεν μπαίνει στο πρόγραμμα.
3. Θετικό σημείο για την ελληνική πλευρά είναι η ενισχυμένη κατανόηση για τις «κόκκινες γραμμές» στο αφορολόγητο και τις συντάξεις. Παρά τα σχετικά, δηκτικά, σχόλια στον εγχώριο Τύπο, ούτε μια φορά, στις συζητήσεις στην Ουάσιγκτον, δεν αναφέρθηκε -πόσο μάλλον έγινε αντικείμενο κριτικής- η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να φέρει στη Βουλή το φορολογικό και το ασφαλιστικό.
4. Είναι προφανές ότι καθώς πλησιάζουμε το Eurogroup θα υπάρχουν διαδοχικές προτάσεις και προσεγγίσεις για να βρεθεί ένα «πακέτο» που όλες οι πλευρές θα μπορέσουν να το υποστηρίξουν με αξιοπρέπεια.
5. Είναι επίσης προφανές ότι οι διαφωνίες ανάμεσα στους θεσμούς για τα μακροοικονομικά μεγέθη δεν μπορούν να λυθούν σε βάρος της χώρας. Όπως είναι επίσης προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρχει συμφωνία που να παραβιάζει κάτι που συμφωνήθηκε πριν από δέκα μήνες.
6. Μέσα στις διαφορετικές προτάσεις που κατατέθηκαν προκειμένου να υπάρξει προσέγγιση ανάμεσα στους θεσμούς, είναι και αυτή για περαιτέρω μέτρα που θα αποφασιστούν μεν από τώρα αλλά θα εφαρμοστούν, εάν και μόνο εάν, δεν καλύψουμε το στόχο του 3,5%, το 2018. Με δυο λόγια, η συγκεκριμένη πρόταση προβλέπει να κλείσει η αξιολόγηση με τα μέτρα που υπολογίζουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και συμφωνούν και οι ελληνικές αρχές και, μόνο αν το 2018 δεν πιάσουμε το στόχο, να είμαστε υποχρεωμένοι, τότε, να εφαρμόσουμε και κάποια από τα μέτρα που προτείνει το Δ.Ν.Τ. Και είναι ξεκάθαρο ότι σ’ αυτή την πρόταση, τα περαιτέρω μέτρα προτείνεται να είναι ανάλογα με την απόκλιση από το στόχο. Για παράδειγμα, μια απόκλιση 0,3% (δηλαδή, να έχουμε 3,2% πρωτογενές πλεόνασμα και όχι 3,5%) θα οδηγούσε σε μέτρα ύψους μόνο 0,3%.
7. Σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά δεν έχει αποδεχτεί αυτή την πρόταση και η τελική της θέση θα εξαρτηθεί από ολόκληρο το «πακέτο» που θα είναι στο τραπέζι και που, προφανώς, θα συμπεριλαμβάνει και την ελάφρυνση του χρέους, η οποία, με βάση τη Συμφωνία του Ιουλίου, είναι προγραμματισμένο να αποφασιστεί αμέσως μετά την πρώτη αξιολόγηση.
Ανάμεσα σε αυτά τα μέτρα, περιλαμβάνονται αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ, αλλά και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου.
Συγκεκριμένα, οι δανειστές έχουν θέσει τα εξής:
αύξηση ΦΠΑ σε ρεύμα και νερό από το 13% στο 24%
περικοπές κύριων συντάξεων
απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων
περικοπές των μισθών στο Δημόσιο, με έμφαση στα εισαγωγικά κλιμάκια και στους υπαλλήλους χαμηλών προσόντων
«πάγωμα» των προσλήψεων
κατάργηση και του υπερμειωμένου ΦΠΑ 6% που ισχύει σε φάρμακα, βιβλία, θέατρα
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ακόμη και οι δανειστές αντιλαμβάνονται ότι αυτό το πακέτο μέτρων είναι ιδιαίτερα επώδυνο και δύσκολα διαχειρίσιμο από πολιτικής άποψης.
Την αποκάλυψη για τις προθέσεις των δανειστών δημοσίευσε η Wall Street Journal, το Σάββατο, αναφέροντας ότι η λύση των πρόσθετων μέτρων προκρίνεται ώστε να αρθεί το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, και συζητήθηκε στο περιβόητο Washington Club.