Ρομπότ με γυναικεία μορφή είναι τόσο αληθοφανές, που κατάφερε να ξεγελάσει έναν στους δύο ανθρώπους που το είδαν, οι οποίοι όχι μόνο πίστεψαν ότι επρόκειτο για πραγματική γυναίκα, αλλά τη βρήκαν και σέξι.
Το Actroid F, όπως λέγεται το γυναικείων χαρακτηριστικών ανδροειδές ύψους 1,67 μ., ανοιγοκλείνει τα μάτια, κάνει επαφή μέσω του βλέμματος, ενώ αναγνωρίζει και τη γλώσσα του σώματος.
Δεδομένης της εξέλιξης στον τομέα της κατασκευής ρομπότ, που τα έχει σχεδόν εξανθρωπίσει, ο ερευνητής δρ. Ντέιβιντ Σιλβέρα Τάγουιλ θέλησε να διαπιστώσει μέσα από διάφορα πειράματα αν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει εύκολα. Από το 2010 έχει ανεβάσει βίντεο του ρομπότ που μοιάζει με γυναίκα στο YouTube, αλλά μόλις πρόσφατα οι χρήστες άρχισαν να εκφράζουν την άποψή τους για την ομοιότητα, με έναν μάλιστα να σχολιάζει:
«Μακάρι να την είχα γνωρίσει πριν παντρευτώ την πρώην γυναίκα μου». Κάποιοι όμως, μάλλον ταράχτηκαν από τη μεγάλη ομοιότητα του ρομπότ που σχεδίασε ο καθηγητής Γιόσιο Ματσουμότο του Ινστιτούτου Προηγμένης Βιομηχανικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Τόκιο με πραγματική γυναίκα. Η έρευνα του Τάγουιλ δεν έχει ολοκληρωθεί, καθώς, όπως λέει, το επόμενο βήμα θα είναι να βάλει ανθρώπους σε διάδραση με τα ανθρωποειδή, για να διαπιστώσει αν η μακροχρόνια επαφή θα μειώσει τον φόβο και το άγχος που προκαλούν αυτά.
Espresso
Μια απίστευτη, εξαιρετικά σπάνια αλλά επιστημονικά δυνατή, ιστορία πατρότητας ήρθε στο φως της δημοσιότητας στις ΗΠΑ, η οποία προκάλεσε «πονοκέφαλο» στους επιστήμονες για να αποδειχθεί στο τέλος ότι τα μυστήρια της ζωής είναι πολύ πιο περίπλοκα από αυτό που πιστεύουμε.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας ένας άνδρας στην Ουάσινγκτον που αφού αποκαλύφθηκε ότι το νεογέννητο παιδάκι του δεν ήταν δικό του, στη συνέχεια βίωσε το σοκ της ζωής του όταν αποδείχθηκε ότι το παιδί ήταξν του αγέννητου δίδυμου αδελφού του!
Το μωράκι γεννήθηκε με εξωσωματική γονιμοποίηση. Οταν όμως αποδειχθηκε ότι η ομάδα αίματος του δεν ταίριαζε ούτε με αυτή του πατέρα ούτε με της μητέρας, το ζευγάρι μπήκε σε σκέψεις, θεωρώντας ότι είχε γίνει λάθος στην κλινική όπου είχαν απευθυνθεί.
Και όμως, οι αρμόδιοι τους διαβεβαίωσαν ότι δεν έγινε κανένα λάθος με τγο σπέρμα που χρησιμοποιήθηκε, καθώς ο άνδρας ήταν και ο μοναδικός λευκός δότης εκείνη την ημέρα, ελαχιστοποιώντας έτσι τα περιθώρια σφάλματος.
Μετά από αμέτρητα τεστ και γενετικούς ελέγχους αποδείχθηκε κάτι που άφησε τους πάντες άφωνους: Το DNA στο σπέρμα του πατέρα δεν προερχόταν από τον ίδιο, αλλά από τον αγέννητο δίδυμο αδελφό του που είχε απορροφηθεί στη μήτρα της μητέρας τους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ορισμένες εγκυμοσύνες ξεκινούν με πολλαπλά έμβρυα και μερικές φορές το DNA από τον χαμένο αδελφό απορροφάται από το επιζών έμβρυο, αφήνοντας τμήματα του γενετικού του κώδικα σε αυτό που τελικά θα γεννηθεί.
Η σπάνια αυτή ανωμαλία όπου δύο γονιμοποιημένα ωάρια μπορούν να συγχωνευθούν σε ένα ονομάζεται χιμαιρισμός και οι οργανισμοί που αποτελούνται από γενετικά ανόμοιους ιστούς ονομάζονται χίμαιρες.
Στην πράξη, γιος και πατέρας είναι γενετικά συνδεδεμένοι, αν και ο πατέρας του παιδιού είναι ο... αγέννητος θείος του...
imerisia.gr
Σημάδια ζωής στον Κρόνο συνεχίζει να αναζητά η NASA με την αποστολή σε έναν από τους 62 δορυφόρους του.
Οι ειδικοί ελπίζουν πως η αποστολή Κασίνι θα ξεκλειδώσει τα μυστικά του μυστηριώδους Εγκέλαδου, φυσικού δορυφόρου του Κρόνου, στον οποίο ανακάλυψαν μια παγωμένη κρούστα, που πιθανότατα κρύβει έναν τεράστιο ωκεανό, πιθανώς φιλόξενο για ζωή.
Ο ανιχνευτής θα «κατέβει» στον δορυφόρο και θα λάβει δείγματα προς ανάλυση του μείγματος υδρατμών, κόκκων πάγου και πτητικών χημικών ουσιών.
«Αυτή η απίστευτη ''βουτιά'' στον Εγκέλαδο θα είναι μια καταπληκτική ευκαιρία για τη NASA και τους διεθνείς εταίρους της στην αποστολή Κασίνι να ρωτήσουν: ''Μπορεί οποιοδήποτε παγωμένο νερό στο σύμπαν να φιλοξενήσει συστατικά ζωής;», αναφέρει ο Δρ. Κέρτ Νίμπουρ.
Την Τετάρτη, στις 15:22 ώρα Αγγλίας, ο αισθητήρας Κασίνι θα βρεθεί στη νότια πολική περιοχή του Εγκέλαδου, κάνοντας ένα κοντινό πέρασμα μόλις 48 χιλιόμετρων από αυτόν.
Οι επιστήμονες θεωρούν πως κάτω από τον δορυφόρο κρύβεται ένας τεράστιος ωκεανός, που τον καλύπτει ολόκληρο κάτω από την παγωμένη επιφάνεια.
Το 2005 είχαν βρεθεί οι πρώτες ενδείξεις, όταν εντοπίστηκαν θερμοπίδακες στη νότια πλευρά του. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως τροφοδοτούνται από τη συμπύκνωση υδρατμών και τη συγκέντρωση θαλασσινού νερού πιθανότατα κάτω από την επιφάνεια.
Αυτά τα ηφαιστειακά ρήγματα στον πυθμένα του ωκεανού, όπου το θαλασσινό νερό διηθείται μέσω των ρηγμάτων θερμαίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες.
Η χημεία τους δημιουργεί περιοχές που σφύζουν από ζωή σε μερικές από τις βαθύτερες, πιο κρύες και σκοτεινές γωνιές των ωκεανών.
Πηγή: mirror.co.uk