Σημαντικές «παρενέργειες» από την κατάργηση του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.
Δεκέμβριος 18, 2014Ο κίνδυνος να βρεθούν υπόλογοι εντεταλμένοι για την είσπραξη του δημοτικού φόρου υπάλληλοι για σοβαρά ποινικά αδικήματα ελλοχεύει μετά την έκδοση των δύο αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε το φόρο αντισυνταγματικό!
Τη διάσταση αυτή δίνει με μια άκρως αποκαλυπτική γνωμοδότησή του ο έγκριτος δικηγόρος κ. Παντελής Αποστολάς, που εκφράζει επιπλέον την άποψη ότι δύνανται συγκεκριμένες κατηγορίες επιτηδευματιών να διεκδικήσουν την επιστροφή των καταβληθέντων φόρων σε βάθος 5 ετίας!
Στη γνωμοδότηση του κ. Αποστολά αναφέρονται συγκεκριμένα τα εξής:
«ΠΟΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ
Μετά την έκδοση των αποφάσεων 4504/2014 και 4505/2014 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (σε συνέχεια ομοίων αποφάσεων τμημάτων του με αριθμούς 3930/2013 και 3931/2013), με τις οποίες κρίθηκε αντισυνταγματικός ο ν. 2214/1994 (άρθρο 60), ο οποίος επέβαλε, υπέρ των Ο.Τ.Α., φόρο με την ονομασία “Δημοτικός Φόρος Δωδεκανήσου” (ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.), τίθενται επί τάπητος οι «παρενέργειές» τους και ήδη αρκετοί επιτηδευματίες υποβάλλουν εύλογα ερωτήματα και απαιτούν απαντήσεις.
Τι θα γίνει τελικά με όλα τα χρηματικά ποσά που έχουν καταβάλει; Μπορούν να αξιώσουν την επιστροφή τους;
Εκτός από την επιστροφή των χρημάτων που κατέβαλαν, διέπραξαν τα όργανα του Δήμου αδικοπραξίες ή αξιόποινες πράξεις;
Έχουν κατά του Δήμου αξιώσεις αποζημιώσεως για την κάθε είδους ζημία που υπέστησαν από τις επιβληθείσες αναγκαστικές κατασχέσεις, από την μη έκδοση πιστοποιητικών φορολογικής ενημερότητας κλπ;
Σε απάντηση αυτών των ερωτημάτων, επισημαίνω τα ακόλουθα:
Οι διατάξεις που αφορούν την παραγραφή απαιτήσεων κατά του Δημοσίου (και εφαρμόζονται και για τους Ο.Τ.Α.) είναι προνομιακές και επομένως περιορίζεται χρονικά (κατά τα κατωτέρω εκτιθέμενα) η διεκδίκηση των καταβληθέντων ποσών.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 140 του Ν. 4270/2014: Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης- εποπτείας (Οδηγ. 2011/85) ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ κλπ
1.Οποιαδήποτε απαίτηση κατά του Δημοσίου, πλην εκείνων για τις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013, Α΄ 170), παραγράφεται μετά την παρέλευση πενταετίας, εφόσον από άλλη γενική ή ειδική διάταξη δεν ορίζεται βραχύτερος χρόνος παραγραφής αυτής.
2.Η κατά του Δημοσίου απαίτηση προς επιστροφή αχρεωστήτως ή παρά το νόμο καταβληθέντος σ’ αυτό χρηματικού ποσού παραγράφεται μετά τρία (3) έτη, από την καταβολή. Για τα τελωνειακά έσοδα ισχύουν οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 32 του Τελωνειακού Κώδικα (ν.2960/2001).
Με τις διατάξεις των άρθρων 141 έως 144 καθορίζονται τα θέματα έναρξης, αναστολής και διακοπής της παραγραφής.
Με τη διάταξη του άρθρου 183 γ του άνω νόμου ορίζεται χρόνος ισχύος της άνω διάταξης του άρθρου 140 από 1-1-2015.
Τη διάσταση αυτή δίνει με μια άκρως αποκαλυπτική γνωμοδότησή του ο έγκριτος δικηγόρος κ. Παντελής Αποστολάς, που εκφράζει επιπλέον την άποψη ότι δύνανται συγκεκριμένες κατηγορίες επιτηδευματιών να διεκδικήσουν την επιστροφή των καταβληθέντων φόρων σε βάθος 5 ετίας!
Στη γνωμοδότηση του κ. Αποστολά αναφέρονται συγκεκριμένα τα εξής:
«ΠΟΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ
Μετά την έκδοση των αποφάσεων 4504/2014 και 4505/2014 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (σε συνέχεια ομοίων αποφάσεων τμημάτων του με αριθμούς 3930/2013 και 3931/2013), με τις οποίες κρίθηκε αντισυνταγματικός ο ν. 2214/1994 (άρθρο 60), ο οποίος επέβαλε, υπέρ των Ο.Τ.Α., φόρο με την ονομασία “Δημοτικός Φόρος Δωδεκανήσου” (ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.), τίθενται επί τάπητος οι «παρενέργειές» τους και ήδη αρκετοί επιτηδευματίες υποβάλλουν εύλογα ερωτήματα και απαιτούν απαντήσεις.
Τι θα γίνει τελικά με όλα τα χρηματικά ποσά που έχουν καταβάλει; Μπορούν να αξιώσουν την επιστροφή τους;
Εκτός από την επιστροφή των χρημάτων που κατέβαλαν, διέπραξαν τα όργανα του Δήμου αδικοπραξίες ή αξιόποινες πράξεις;
Έχουν κατά του Δήμου αξιώσεις αποζημιώσεως για την κάθε είδους ζημία που υπέστησαν από τις επιβληθείσες αναγκαστικές κατασχέσεις, από την μη έκδοση πιστοποιητικών φορολογικής ενημερότητας κλπ;
Σε απάντηση αυτών των ερωτημάτων, επισημαίνω τα ακόλουθα:
Οι διατάξεις που αφορούν την παραγραφή απαιτήσεων κατά του Δημοσίου (και εφαρμόζονται και για τους Ο.Τ.Α.) είναι προνομιακές και επομένως περιορίζεται χρονικά (κατά τα κατωτέρω εκτιθέμενα) η διεκδίκηση των καταβληθέντων ποσών.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 140 του Ν. 4270/2014: Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης- εποπτείας (Οδηγ. 2011/85) ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ κλπ
1.Οποιαδήποτε απαίτηση κατά του Δημοσίου, πλην εκείνων για τις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013, Α΄ 170), παραγράφεται μετά την παρέλευση πενταετίας, εφόσον από άλλη γενική ή ειδική διάταξη δεν ορίζεται βραχύτερος χρόνος παραγραφής αυτής.
2.Η κατά του Δημοσίου απαίτηση προς επιστροφή αχρεωστήτως ή παρά το νόμο καταβληθέντος σ’ αυτό χρηματικού ποσού παραγράφεται μετά τρία (3) έτη, από την καταβολή. Για τα τελωνειακά έσοδα ισχύουν οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 32 του Τελωνειακού Κώδικα (ν.2960/2001).
Με τις διατάξεις των άρθρων 141 έως 144 καθορίζονται τα θέματα έναρξης, αναστολής και διακοπής της παραγραφής.
Με τη διάταξη του άρθρου 183 γ του άνω νόμου ορίζεται χρόνος ισχύος της άνω διάταξης του άρθρου 140 από 1-1-2015.
Όμως και με το άρθρο 90 του Ν. 2362/1995 (ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ- ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ κλπ) υπάρχει ταυτόσημη διάταξη με αυτή του ως άνω άρθρου 140, ορίζουσα:
2. Η κατά του Δημοσίου απαίτηση προς επιστροφή αχρεωστήτως ή παρά το νόμο καταβληθέντος σ’ αυτά χρηματικού ποσού παραγράφεται μετά τρία έτη, από της καταβολής. Για τα τελωνειακά έσοδα ισχύουν οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 30 τουν. 1165/1918 του Τελωνειακού Κώδικα, όπως ισχύει….
Ενόψει του γεγονότος ότι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 5 του Ν. 3202/2003 (που προστέθηκε στο άρθρο 304 του Π.Δ. 410/1995) «Για την παραγραφή των αξιώσεων κατά των Ο.Τ.Α. έχουν εφαρμογή οι διατάξεις που διέπουν την παραγραφή αξιώσεων κατά του Δημοσίου», αλλά και την επαναληφθείσα με το άρθρο 276 του Ν. 3463/2006, δεν γίνεται καμία διαφοροποίηση από τα ισχύοντα για τις απαιτήσεις κατά των Ο.Τ.Α… από αυτές κατά του Δημοσίου.
Είτε λοιπόν με βάση τις διατάξεις της αδικοπραξίας είτε του αδικαιολόγητου πλουτισμού, η αξίωση επιστροφής των καταβληθέντων ποσών καθορίζεται χρονικά (3ετία) κατά τα προεκτεθέντα.
2].- Επειδή δεν υπάρχει άγνοια νόμου και μπορεί να αναζητηθεί ευθύνη του Δήμου για αμέλεια κατά την είσπραξη του δημοτικού φόρου και πριν την έκδοση των αποφάσεων 3930/2013 και 3931/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας, οπωσδήποτε όμως μετά την έκδοσή τους, ο Δήμος είναι υπόλογος για κάθε συγκεκριμένη ζημία που υπέστη ο κάθε επιτηδευματίας από την τέλεση σε βάρος του αδικοπραξίας (ΑΚ 914).
Για την αξίωση αυτή η παραγραφή δεν είναι τριετής αλλά πενταετής.
3].- Πριν την έκδοση των αποφάσεων 3930/2013 και 3931/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί δόλος σε όργανα του Δήμου για την αναζήτηση ποινικών ευθυνών κατά την είσπραξη του δημοτικού φόρου.
Μετά όμως την έκδοση των ανωτέρω αποφάσεων και κυρίως αυτών της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι αντικείμενο έρευνας, κατά πόσο, ενόψει της γνώσης του παράνομου πλέον χαρακτήρα του δημοτικού φόρου και επομένως της ύπαρξης δόλου, η απειλή αναγκαστικής κατάσχεσης, η επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης, η άρνηση χορήγησης πιστοποιητικού φορολογικής ενημερότητας και η συνέχιση είσπραξης δημοτικού φόρου από τους απειλούμενους επιτηδευματίες, με ζημία τους και προς όφελος του Δήμου, συνθέτουν την αντικειμενική υπόσταση, κατ’ εξακολούθηση (με συνολικό όφελος και ζημία τεράστια), συγκεκριμένων αξιόποινων πράξεων και μάλιστα στην κακουργηματική τους μορφή.
Παντελής Δ. Αποστολάς
Δικηγόρος».
2. Η κατά του Δημοσίου απαίτηση προς επιστροφή αχρεωστήτως ή παρά το νόμο καταβληθέντος σ’ αυτά χρηματικού ποσού παραγράφεται μετά τρία έτη, από της καταβολής. Για τα τελωνειακά έσοδα ισχύουν οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 30 τουν. 1165/1918 του Τελωνειακού Κώδικα, όπως ισχύει….
Ενόψει του γεγονότος ότι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 5 του Ν. 3202/2003 (που προστέθηκε στο άρθρο 304 του Π.Δ. 410/1995) «Για την παραγραφή των αξιώσεων κατά των Ο.Τ.Α. έχουν εφαρμογή οι διατάξεις που διέπουν την παραγραφή αξιώσεων κατά του Δημοσίου», αλλά και την επαναληφθείσα με το άρθρο 276 του Ν. 3463/2006, δεν γίνεται καμία διαφοροποίηση από τα ισχύοντα για τις απαιτήσεις κατά των Ο.Τ.Α… από αυτές κατά του Δημοσίου.
Είτε λοιπόν με βάση τις διατάξεις της αδικοπραξίας είτε του αδικαιολόγητου πλουτισμού, η αξίωση επιστροφής των καταβληθέντων ποσών καθορίζεται χρονικά (3ετία) κατά τα προεκτεθέντα.
2].- Επειδή δεν υπάρχει άγνοια νόμου και μπορεί να αναζητηθεί ευθύνη του Δήμου για αμέλεια κατά την είσπραξη του δημοτικού φόρου και πριν την έκδοση των αποφάσεων 3930/2013 και 3931/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας, οπωσδήποτε όμως μετά την έκδοσή τους, ο Δήμος είναι υπόλογος για κάθε συγκεκριμένη ζημία που υπέστη ο κάθε επιτηδευματίας από την τέλεση σε βάρος του αδικοπραξίας (ΑΚ 914).
Για την αξίωση αυτή η παραγραφή δεν είναι τριετής αλλά πενταετής.
3].- Πριν την έκδοση των αποφάσεων 3930/2013 και 3931/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί δόλος σε όργανα του Δήμου για την αναζήτηση ποινικών ευθυνών κατά την είσπραξη του δημοτικού φόρου.
Μετά όμως την έκδοση των ανωτέρω αποφάσεων και κυρίως αυτών της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι αντικείμενο έρευνας, κατά πόσο, ενόψει της γνώσης του παράνομου πλέον χαρακτήρα του δημοτικού φόρου και επομένως της ύπαρξης δόλου, η απειλή αναγκαστικής κατάσχεσης, η επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης, η άρνηση χορήγησης πιστοποιητικού φορολογικής ενημερότητας και η συνέχιση είσπραξης δημοτικού φόρου από τους απειλούμενους επιτηδευματίες, με ζημία τους και προς όφελος του Δήμου, συνθέτουν την αντικειμενική υπόσταση, κατ’ εξακολούθηση (με συνολικό όφελος και ζημία τεράστια), συγκεκριμένων αξιόποινων πράξεων και μάλιστα στην κακουργηματική τους μορφή.
Παντελής Δ. Αποστολάς
Δικηγόρος».
Πηγή:www.dimokratiki.gr
Σ.Γιαλλίζης: Δικαίωση για το επιμελητήριο η κατάργηση του ΔΗΦΟΔΩ (video-ρεπορτάζ)
Δεκέμβριος 17, 2014Ότι ο αγώνας που επί σειρά ετών έδωσε το Επιμελητήριο Δωδεκανήσου για να απαλλάξει την τοπική οικονομία από ένα χαράτσι μεσαιωνικού τύπου, δικαιώθηκε με τρόπο πανηγυρικό που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση ή παρερμηνεία αναφερει σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του εμπορικού τμήματος του επιμελητηρίου Στέργιος Γαλλίζης δηλώνοντας ότι ο ΔΗΦΟΔΩ ήταν συνώνυμο της πλήρους αδιαφάνειας όσον αφορά την διαχείρισή του, ενώ η ανταποδοτικότητα του ήταν ανύπαρκτη.
Μάλιστα ο κ.Γιαλλίζης ανακοίνωσε ότι στην υπόθεση θα παρέμβει και οικονομικός εισαγγελέας για να εξεταστεί η διαχείριση των εσόδων του φόρου όλα αυτά τα χρόνια από όλους τους δήμους της Δωδεκανήσου
dhras.gr
Συνέντευξη τύπου του Προέδρου του ΕΒΕΔ για το ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ
Δεκέμβριος 17, 2014Συνέντευξη τύπου για το θέμα της κατάργησης του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. παραχώρησε ο πρόεδρος του ΕΒΕΔ, Γιάννης Πάππου.
tvkosmos.gr
Τοποθέτηση Μ. Χατζηκαλύμνιου για την δωρεάν παραχώρηση δημοτικών ακινήτων σε ιδιώτες
Δεκέμβριος 17, 2014Ανάκληση της υπ’ αριθμ. 220/2012 Απόφασης του Δ.Σ. με θέμα: «Λήψη απόφασης για τη δωρεάν παραχώρηση της χρήσης δημοτικού ακινήτου στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση του Ν. 4019/2011, με την επωνυμία «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.».
Κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι γνωστό, το Δημοτικό Συμβούλιο της προηγούμενης δημοτικής περιόδου, προέβη με εισηγήσεις της πρώην Δημοτικής Αρχής στη δωρεάν παραχώρηση της χρήσης δημοτικών ακινήτων σε ιδιώτες (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.). Οι αποφάσεις αυτές πάρθηκαν κατά πλειοψηφία και σε εκτέλεσή τους ο Δήμος Κω υπέγραψε ιδιωτικά συμφωνητικά για τη σύναψη χρησιδανείου ορισμένου χρόνου.
Από τις αποφάσεις αυτές οι οποίες είναι παράνομες, όπως προκύπτει από όσα θα αναφέρω στην συνέχεια, προκαλείται από τότε μέχρι σήμερα σοβαρή οικονομική αιμορραγία και βλάβη στα συμφέροντα του Δήμου Κω, αφού δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τα συγκεκριμένα περιουσιακά του στοιχεία.
Αυτό το γεγονός όμως, έχει και μία άλλη παράμετρο: την υποχρέωση της νυν Δημοτικής Αρχής να διασφαλίσει τα συμφέροντα αυτά, διαφορετικά σε τυχόν αδράνεια της είναι πιθανό να εγερθεί και ζήτημα δικών της ευθυνών.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
Το ζήτημα της δωρεάν παραχώρησης δημοτικών ακινήτων ρυθμίζεται από τις διατάξεις του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων του 2006 (και συγκεκριμένα από το άρθρο 185 του Ν. 3463/2006 σύμφωνα με το οποίο):
«1. Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση δημοτικών ή κοινοτικών ακινήτων στο Δημόσιο ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, για την αντιμετώπιση έκτακτης και επείγουσας ανάγκης. Η παραχώρηση ανακαλείται με όμοια απόφαση, εφόσον οι λόγοι που την είχαν υπαγορεύσει έχουν εκλείψει.
2. Ομοίως με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση ακινήτων σε άλλα νομικά πρόσωπα, που ασκούν αποκλειστικά και μόνο δραστηριότητα, η οποία είναι κοινωφελής ή προάγει τα τοπικά συμφέροντα.
Όπως συνάγεται από τα ανωτέρω, σκοπός των προαναφερόμενων διατάξεων είναι να καλυφθούν οι ανάγκες των νομικών προσώπων που ασκούν αποκλειστικά και μόνο κοινωφελή δραστηριότητα ή προάγουν τα τοπικά συμφέροντα.
Αυτό σημαίνει ότι οι αρμοδιότητες των επωφελούμενων νομικών προσώπων, πρέπει να συμπίπτουν ή να είναι συναφείς με τις αρμοδιότητες των Ο.Τ.Α., όπως αυτές περιγράφονται στο άρθρο 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Ως τέτοια νομικά πρόσωπα μπορεί να θεωρηθούν το ΙΚΑ, η ΕΥΔΑΠ, το Π.Ι.Κ.Π.Α., η Εργατική Εστία, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, οι Παιδικές Κατασκηνώσεις, Καλλιτεχνικοί Οργανισμοί Δήμων ή Κοινοτήτων, κλπ (ΥΠ.ΕΣ. 74677/1977).
Περαιτέρω, σύμφωνα με την παρ. 4 του υπ’ αριθ.πρωτ. 70194/9.9.1977 εγγράφου του Υπουργείου Εσωτερικών, ορίζεται ότι «κοινωφελής σκοπός είναι εκείνος που συνδέεται με τις γενικότερες υποχρεώσεις του κράτους, όπως η προστασία των απόρων τάξεων, η εκπαίδευση, η σωματική αγωγή, η ίδρυση ασύλων, η ίδρυση και η συντήρηση ορφανοτροφείων, νοσοκομείων, κ.λ.π.»
Το ίδιο ισχύει και για τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Και στην περίπτωση αυτή αναγκαία προϋπόθεση για τη δωρεάν παραχώρηση δημοτικού ακινήτου είναι αυτά να ασκούν αποκλειστικά και μόνο, δραστηριότητα που είτε είναι κοινωφελής, είτε προάγει τα τοπικά συμφέροντα (ΣτΕ 2111/1998, ΣτΕ 3391/1976).
Το κριτήριο για να χαρακτηριστεί ο σκοπός του ΝΠΙΔ ως κοινωφελής είναι αφενός μεν να μην είναι κερδοσκοπικός (να μην αποβλέπει δηλ. στην επίτευξη κέρδους) και να διαθέτει τα όποια έσοδα έχει για την πραγματοποίηση των κοινωφελών σκοπών του, αφετέρου δε να τείνει στην επιδίωξη εξυπηρέτησης όχι ορισμένου προσώπου ή ορισμένου κύκλου προσώπων, αλλά του κοινού γενικά, δηλαδή στην εξυπηρέτηση γενικότερης ανάγκης.
Το τελευταίο συμβαίνει όταν με την εκπλήρωση του σκοπού παρέχεται ωφέλεια που καλύπτει ανάγκες ευρύτερης του ατόμου ομάδας, ώστε η εκπλήρωση του σκοπού να ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο και το είδος της παρεχόμενης ωφέλειας να είναι όχι μόνο υλικό, αλλά και ηθικό. Επίσης είναι προφανές ότι ο καταστατικός κοινωφελής σκοπός πρέπει να επιβεβαιώνεται και από την πραγματική δραστηριότητα.
Επίσης η προαγωγή των τοπικών συμφερόντων από την άσκηση της δραστηριότητας του νομικού προσώπου είναι ζήτημα πραγματικό που συνδέεται με τους σκοπούς του, όπως προκύπτουν από το καταστατικό και εξετάζεται κάθε φορά κατά περίπτωση (Γνωμ. ΝΣΚ 472/2008, 334/2001, 311/1995 443/1992).
Στο σημείο αυτό θέλω να υπογραμμίσω ότι άλλη σχετική απόφαση του Δ.Σ., η 410/2012 που αφορούσε δωρεάν παραχώρηση ακινήτου (με ΚΜ 3087 Γαιών Αντιμάχειας), επιφάνειας 15.000 τ.μ, στην «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΩ ΚΟΙΝΣΕΠ» για 25 χρόνια, κατά της οποίας έγινε προσφυγή, ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 58406/7255/27-12-2012 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου.
Κατά της απόφασης αυτής ο Δήμος Κω είχε ασκήσει τη με αριθμ. πρωτ. 21/19-02-2013 προσφυγή του, η οποία απερρίφθη, με την υπ’ αριθμ. 15/2013 απόφασης της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Ν. 3643/2006. Ως εκ τούτου, ισχύει η απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία ακυρώθηκε η υπ’ αριθμ. 410/2012 απόφαση του Δ.Σ.
Από τις αποφάσεις αυτές οι οποίες είναι παράνομες, όπως προκύπτει από όσα θα αναφέρω στην συνέχεια, προκαλείται από τότε μέχρι σήμερα σοβαρή οικονομική αιμορραγία και βλάβη στα συμφέροντα του Δήμου Κω, αφού δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τα συγκεκριμένα περιουσιακά του στοιχεία.
Αυτό το γεγονός όμως, έχει και μία άλλη παράμετρο: την υποχρέωση της νυν Δημοτικής Αρχής να διασφαλίσει τα συμφέροντα αυτά, διαφορετικά σε τυχόν αδράνεια της είναι πιθανό να εγερθεί και ζήτημα δικών της ευθυνών.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
Το ζήτημα της δωρεάν παραχώρησης δημοτικών ακινήτων ρυθμίζεται από τις διατάξεις του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων του 2006 (και συγκεκριμένα από το άρθρο 185 του Ν. 3463/2006 σύμφωνα με το οποίο):
«1. Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση δημοτικών ή κοινοτικών ακινήτων στο Δημόσιο ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, για την αντιμετώπιση έκτακτης και επείγουσας ανάγκης. Η παραχώρηση ανακαλείται με όμοια απόφαση, εφόσον οι λόγοι που την είχαν υπαγορεύσει έχουν εκλείψει.
2. Ομοίως με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση ακινήτων σε άλλα νομικά πρόσωπα, που ασκούν αποκλειστικά και μόνο δραστηριότητα, η οποία είναι κοινωφελής ή προάγει τα τοπικά συμφέροντα.
Όπως συνάγεται από τα ανωτέρω, σκοπός των προαναφερόμενων διατάξεων είναι να καλυφθούν οι ανάγκες των νομικών προσώπων που ασκούν αποκλειστικά και μόνο κοινωφελή δραστηριότητα ή προάγουν τα τοπικά συμφέροντα.
Αυτό σημαίνει ότι οι αρμοδιότητες των επωφελούμενων νομικών προσώπων, πρέπει να συμπίπτουν ή να είναι συναφείς με τις αρμοδιότητες των Ο.Τ.Α., όπως αυτές περιγράφονται στο άρθρο 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Ως τέτοια νομικά πρόσωπα μπορεί να θεωρηθούν το ΙΚΑ, η ΕΥΔΑΠ, το Π.Ι.Κ.Π.Α., η Εργατική Εστία, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, οι Παιδικές Κατασκηνώσεις, Καλλιτεχνικοί Οργανισμοί Δήμων ή Κοινοτήτων, κλπ (ΥΠ.ΕΣ. 74677/1977).
Περαιτέρω, σύμφωνα με την παρ. 4 του υπ’ αριθ.πρωτ. 70194/9.9.1977 εγγράφου του Υπουργείου Εσωτερικών, ορίζεται ότι «κοινωφελής σκοπός είναι εκείνος που συνδέεται με τις γενικότερες υποχρεώσεις του κράτους, όπως η προστασία των απόρων τάξεων, η εκπαίδευση, η σωματική αγωγή, η ίδρυση ασύλων, η ίδρυση και η συντήρηση ορφανοτροφείων, νοσοκομείων, κ.λ.π.»
Το ίδιο ισχύει και για τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Και στην περίπτωση αυτή αναγκαία προϋπόθεση για τη δωρεάν παραχώρηση δημοτικού ακινήτου είναι αυτά να ασκούν αποκλειστικά και μόνο, δραστηριότητα που είτε είναι κοινωφελής, είτε προάγει τα τοπικά συμφέροντα (ΣτΕ 2111/1998, ΣτΕ 3391/1976).
Το κριτήριο για να χαρακτηριστεί ο σκοπός του ΝΠΙΔ ως κοινωφελής είναι αφενός μεν να μην είναι κερδοσκοπικός (να μην αποβλέπει δηλ. στην επίτευξη κέρδους) και να διαθέτει τα όποια έσοδα έχει για την πραγματοποίηση των κοινωφελών σκοπών του, αφετέρου δε να τείνει στην επιδίωξη εξυπηρέτησης όχι ορισμένου προσώπου ή ορισμένου κύκλου προσώπων, αλλά του κοινού γενικά, δηλαδή στην εξυπηρέτηση γενικότερης ανάγκης.
Το τελευταίο συμβαίνει όταν με την εκπλήρωση του σκοπού παρέχεται ωφέλεια που καλύπτει ανάγκες ευρύτερης του ατόμου ομάδας, ώστε η εκπλήρωση του σκοπού να ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο και το είδος της παρεχόμενης ωφέλειας να είναι όχι μόνο υλικό, αλλά και ηθικό. Επίσης είναι προφανές ότι ο καταστατικός κοινωφελής σκοπός πρέπει να επιβεβαιώνεται και από την πραγματική δραστηριότητα.
Επίσης η προαγωγή των τοπικών συμφερόντων από την άσκηση της δραστηριότητας του νομικού προσώπου είναι ζήτημα πραγματικό που συνδέεται με τους σκοπούς του, όπως προκύπτουν από το καταστατικό και εξετάζεται κάθε φορά κατά περίπτωση (Γνωμ. ΝΣΚ 472/2008, 334/2001, 311/1995 443/1992).
Στο σημείο αυτό θέλω να υπογραμμίσω ότι άλλη σχετική απόφαση του Δ.Σ., η 410/2012 που αφορούσε δωρεάν παραχώρηση ακινήτου (με ΚΜ 3087 Γαιών Αντιμάχειας), επιφάνειας 15.000 τ.μ, στην «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΩ ΚΟΙΝΣΕΠ» για 25 χρόνια, κατά της οποίας έγινε προσφυγή, ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 58406/7255/27-12-2012 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου.
Κατά της απόφασης αυτής ο Δήμος Κω είχε ασκήσει τη με αριθμ. πρωτ. 21/19-02-2013 προσφυγή του, η οποία απερρίφθη, με την υπ’ αριθμ. 15/2013 απόφασης της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Ν. 3643/2006. Ως εκ τούτου, ισχύει η απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία ακυρώθηκε η υπ’ αριθμ. 410/2012 απόφαση του Δ.Σ.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
Όπως προκύπτει από το υπ’ αριθμ. πρωτ. 42526/8-12-2014 έγγραφο της κας Ευαγγελίας Τσάμπαλα από την Υπηρεσία Νομικής Υποστήριξης του Δήμου Κω, ισχύουν τα εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 2690/1999 (Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, ΦΕΚ 45 Α), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει: «1. Αρμόδιο για την ανάκληση ατομικής διοικητικής πράξης όργανο είναι εκείνο που την εξέδωσε ή που είναι αρμόδιο για την έκδοσή της. 2. Για την ανάκληση δεν είναι απαραίτητο να τηρείται η διαδικασία που προβλέπεται για την έκδοση της πράξης, εκτός αν ανακαλείται πράξη νόμιμη ή πράξη παράνομη ύστερα από εκτίμηση πραγματικών περιστατικών».
Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτουν τα εξής:
Αρμόδιο όργανο για την ανάκληση είναι εκείνο που έχει εκδώσει την πράξη.
Ως προς την τηρητέα διοικητική διαδικασία της ανάκλησης, ως κανόνας ισχύει ότι αν η πράξη είναι παράνομη, δεν απαιτείται η τήρηση της αρχικής διαδικασίας που προβλέπεται για την έκδοσή της.
Όταν η Διοίκηση διαπιστώνει την παρανομία πράξεως που εξέδωσε, δεν έχει διακριτική ευχέρεια, αλλά υποχρέωση να την ανακαλέσει, προς αποκατάσταση της τρωθείσας νομιμότητας. Η ως άνω υποχρέωση της Διοίκησης αφορά κάθε παράνομη πράξη της, ανεξάρτητα του λόγου παρανομίας και της τυχόν δικαστικής ή μη διαπιστώσεώς της, δεδομένου ότι η έννοια της νομιμότητας είναι ενιαία. Εντούτοις, η ανάκληση πρέπει να λαμβάνει χώρα εντός ευλόγου χρόνου, ο οποίος κατά τη νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων προσδιορίζεται στην πενταετία.
Η ανάκληση των παράνομων διοικητικών πράξεων, λειτουργεί αναδρομικά με συνέπεια όποιες ενέργειες και πράξεις έχουν γίνει σε συνέχεια της ανακληθείσας απόφασης να είναι και αυτές άκυρες.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά την άποψή μου και την άποψη της δημοτικής αρχής είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι η απόφαση 220/2012 του Δημοτικού Συμβουλίου την ανάκληση της οποίας συζητάμε σήμερα και η οποία αφορά την δωρεάν παραχώρηση της χρήσης του ισογείου του κτιριακού συγκροτήματος που βρίσκεται στην Πλ. Ελευθερίας με Κ.Μ. 492 Οικοδομών πόλεως Κω, στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση με την επωνυμία ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ «ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» είναι παράνομη και πρέπει να ανακληθεί.
Και αυτό γιατί από το 26 Απριλίου 2012 Καταστατικό της «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» προκύπτει με σαφήνεια και χωρίς περιθώριο παρερμηνείας επιχειρηματική δραστηριότητα με σκοπό την επίτευξη κέρδους και τη διανομή του μεταξύ των μελών της.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 1 αναφέρεται ότι η ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. «είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με περιορισμένη ευθύνη των μελών του και έχει εμπορική ιδιότητα».
Επίσης στο άρθρο 3 αναφέρεται ότι «για την ευόδωση των σκοπών του ο Συνεταιρισμός μπορεί να ασκήσει οποιασδήποτε μορφής οικονομική δραστηριότητα παραγωγικού, καταναλωτικού, εμπορικού, μεταφορικού, τουριστικού, οικοδομικού, αναπτυξιακού, κοινωνικού, εκπαιδευτικού ή πολιτιστικού χαρακτήρα».
Επίσης στο άρθρο 14 αναφέρεται ότι «τα κέρδη διατίθενται ετησίως κατά ποσοστό 5% για το σχηματισμό αποθεματικού, κατά ποσοστό έως 35% διανέμονται στους εργαζομένους μέλη της επιχείρησης ως κίνητρο παραγωγικότητας. Το υπόλοιπο διατίθεται για δραστηριότητες της επιχείρησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».
Επίσης από όλα όσα έχουμε υπόψη μας, δεν προκύπτει με κάποιο σαφή τρόπο ότι η δραστηριότητα της «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» προάγει τα τοπικά συμφέροντα. Στο καταστατικό της υπάρχουν μόνο γενικές και αόριστες αναφορές σε αυτό το θέμα.
Με βάση όλα τα παραπάνω σας καλώ να αποφασίσουμε την ανάκληση της 220/2012 απόφασης του Δημοτικού μας Συμβουλίου γιατί δεν συντρέχουν οι τασσόμενες προϋποθέσεις για τη δωρεάν παραχώρηση (σύμφωνα με το άρθρο 185 παρ. 2 του Ν. 3463/2006) και πιο συγκεκριμένα γιατί η δραστηριότητα της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικά κοινωφελής ή κατευθυνόμενη στην προαγωγή των τοπικών συμφερόντων, αφού πρόκειται για νομικό πρόσωπο που διαθέτει εκ του Νόμου την εμπορική ιδιότητα και τα πραγματοποιούμενα από αυτήν έσοδα, στο πλαίσιο άσκησης της οικονομικής της δραστηριότητας, δεν διατίθενται αποκλειστικώς για την πραγματοποίηση του σκοπού της, αλλά προς επίτευξη κέρδους.
Όπως προκύπτει από το υπ’ αριθμ. πρωτ. 42526/8-12-2014 έγγραφο της κας Ευαγγελίας Τσάμπαλα από την Υπηρεσία Νομικής Υποστήριξης του Δήμου Κω, ισχύουν τα εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 2690/1999 (Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, ΦΕΚ 45 Α), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει: «1. Αρμόδιο για την ανάκληση ατομικής διοικητικής πράξης όργανο είναι εκείνο που την εξέδωσε ή που είναι αρμόδιο για την έκδοσή της. 2. Για την ανάκληση δεν είναι απαραίτητο να τηρείται η διαδικασία που προβλέπεται για την έκδοση της πράξης, εκτός αν ανακαλείται πράξη νόμιμη ή πράξη παράνομη ύστερα από εκτίμηση πραγματικών περιστατικών».
Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτουν τα εξής:
Αρμόδιο όργανο για την ανάκληση είναι εκείνο που έχει εκδώσει την πράξη.
Ως προς την τηρητέα διοικητική διαδικασία της ανάκλησης, ως κανόνας ισχύει ότι αν η πράξη είναι παράνομη, δεν απαιτείται η τήρηση της αρχικής διαδικασίας που προβλέπεται για την έκδοσή της.
Όταν η Διοίκηση διαπιστώνει την παρανομία πράξεως που εξέδωσε, δεν έχει διακριτική ευχέρεια, αλλά υποχρέωση να την ανακαλέσει, προς αποκατάσταση της τρωθείσας νομιμότητας. Η ως άνω υποχρέωση της Διοίκησης αφορά κάθε παράνομη πράξη της, ανεξάρτητα του λόγου παρανομίας και της τυχόν δικαστικής ή μη διαπιστώσεώς της, δεδομένου ότι η έννοια της νομιμότητας είναι ενιαία. Εντούτοις, η ανάκληση πρέπει να λαμβάνει χώρα εντός ευλόγου χρόνου, ο οποίος κατά τη νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων προσδιορίζεται στην πενταετία.
Η ανάκληση των παράνομων διοικητικών πράξεων, λειτουργεί αναδρομικά με συνέπεια όποιες ενέργειες και πράξεις έχουν γίνει σε συνέχεια της ανακληθείσας απόφασης να είναι και αυτές άκυρες.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά την άποψή μου και την άποψη της δημοτικής αρχής είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι η απόφαση 220/2012 του Δημοτικού Συμβουλίου την ανάκληση της οποίας συζητάμε σήμερα και η οποία αφορά την δωρεάν παραχώρηση της χρήσης του ισογείου του κτιριακού συγκροτήματος που βρίσκεται στην Πλ. Ελευθερίας με Κ.Μ. 492 Οικοδομών πόλεως Κω, στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση με την επωνυμία ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ «ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» είναι παράνομη και πρέπει να ανακληθεί.
Και αυτό γιατί από το 26 Απριλίου 2012 Καταστατικό της «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» προκύπτει με σαφήνεια και χωρίς περιθώριο παρερμηνείας επιχειρηματική δραστηριότητα με σκοπό την επίτευξη κέρδους και τη διανομή του μεταξύ των μελών της.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 1 αναφέρεται ότι η ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. «είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με περιορισμένη ευθύνη των μελών του και έχει εμπορική ιδιότητα».
Επίσης στο άρθρο 3 αναφέρεται ότι «για την ευόδωση των σκοπών του ο Συνεταιρισμός μπορεί να ασκήσει οποιασδήποτε μορφής οικονομική δραστηριότητα παραγωγικού, καταναλωτικού, εμπορικού, μεταφορικού, τουριστικού, οικοδομικού, αναπτυξιακού, κοινωνικού, εκπαιδευτικού ή πολιτιστικού χαρακτήρα».
Επίσης στο άρθρο 14 αναφέρεται ότι «τα κέρδη διατίθενται ετησίως κατά ποσοστό 5% για το σχηματισμό αποθεματικού, κατά ποσοστό έως 35% διανέμονται στους εργαζομένους μέλη της επιχείρησης ως κίνητρο παραγωγικότητας. Το υπόλοιπο διατίθεται για δραστηριότητες της επιχείρησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».
Επίσης από όλα όσα έχουμε υπόψη μας, δεν προκύπτει με κάποιο σαφή τρόπο ότι η δραστηριότητα της «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» προάγει τα τοπικά συμφέροντα. Στο καταστατικό της υπάρχουν μόνο γενικές και αόριστες αναφορές σε αυτό το θέμα.
Με βάση όλα τα παραπάνω σας καλώ να αποφασίσουμε την ανάκληση της 220/2012 απόφασης του Δημοτικού μας Συμβουλίου γιατί δεν συντρέχουν οι τασσόμενες προϋποθέσεις για τη δωρεάν παραχώρηση (σύμφωνα με το άρθρο 185 παρ. 2 του Ν. 3463/2006) και πιο συγκεκριμένα γιατί η δραστηριότητα της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης «ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.» δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικά κοινωφελής ή κατευθυνόμενη στην προαγωγή των τοπικών συμφερόντων, αφού πρόκειται για νομικό πρόσωπο που διαθέτει εκ του Νόμου την εμπορική ιδιότητα και τα πραγματοποιούμενα από αυτήν έσοδα, στο πλαίσιο άσκησης της οικονομικής της δραστηριότητας, δεν διατίθενται αποκλειστικώς για την πραγματοποίηση του σκοπού της, αλλά προς επίτευξη κέρδους.
Ο Αντιδήμαρχος
Προγραμματισμού, Συντονισμού
& Δημοτικής Περιουσίας
Προγραμματισμού, Συντονισμού
& Δημοτικής Περιουσίας
Μιχάλης Χατζηκαλύμνιος
ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, κ. ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΚΑΛΥΜΝΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Δ.Σ.
ΠΕΡΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΣΕ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.
Κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα θέματα που κατέχουν -και δικαίως- σημαντική θέση στην τοπική πολιτική ατζέντα.
Για τα θέματα αυτά μπορεί να έχουν ακουστεί πολλά και είμαι σίγουρος ότι και απόψε θα ακουστούν πολλά και διάφορα, εγώ όμως πιστεύω ότι αν ασχοληθούμε μόνο με τον πυρήνα, δηλαδή την ουσία του θέματος, θα δούμε ότι το δίλλημα είναι πολύ απλό, για να μην πω ότι δεν υπάρχει δίλλημα.
Θα το πω λοιπόν ευθύς εξαρχής, το θέμα μας δεν είναι οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. και όλα όσα σχετίζονται με αυτές, δηλαδή η λειτουργία τους, η νομοθεσία, το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο, οι ιστορικές καταβολές, ο αριθμός τους ή το αντικείμενο τους, το θέμα μας είναι ο τρόπος αξιοποίησης της δημοτικής περιουσίας.
Υπάρχουν στον τοπικό δημόσιο διάλογο δύο απόψεις επί του θέματος:
Αυτή που αναφέρει η σχετική νομοθεσία και ασπάζεται και η δημοτική μας αρχή και αυτή που πρεσβεύει η παράταξη του ΟΡΑΜΑΤΟΣ και ως προηγούμενη δημοτική αρχή και ως μείζων μειοψηφία σήμερα.
Τι λένε συνοπτικά οι δύο απόψεις;
Πρώτη άποψη (νομοθεσία και δημοτική αρχή):
Παραχώρηση δωρεάν της χρήσης των δημοτικών ακινήτων σε νομικά πρόσωπα που ασκούν πραγματική κοινωφελή δράση και αξιοποίηση όλων των υπολοίπων με την εκμίσθωση σε τρίτους μέσω ανοικτών διαγωνιστικών διαδικασιών. Από την εκμίσθωση σε τρίτους προκύπτουν σημαντικά έσοδα για τον Δήμο, ενισχύοντας έτσι τις δυνατότητές του για μεγαλύτερο και καλύτερο αριθμό παρεμβάσεων υπέρ του συνόλου των δημοτών.
Δεύτερη άποψη (παράταξη ΟΡΑΜΑ):
Δωρεάν παραχώρηση της χρήσης των δημοτικών ακινήτων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) χωρίς καμιά διαγωνιστική και ανοικτή διαδικασία, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα για τον Δήμο και με δυνατότητα της χρήσης του ακινήτου για παραγωγή κέρδους που θα μένει εξ΄ολοκλήρου στα μέλη αυτών των επιχειρήσεων.
Είναι νομίζω προφανές σε όλους που δεν φορούν παρωπίδες ποια άποψη είναι η σωστή.
Δεν περιμένω βέβαια -έστω και τώρα- από αυτούς οι οποίοι ευτέλισαν και υποβίβασαν στην τοπική πρωτοτυπία των Συνεργατικών, ένα νέο και πρωτοποριακό για τα δεδομένα της Ελλάδας θεσμό (δηλ. τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) να αναγνωρίσουν το σωστό. Γιατί στην ουσία αυτό που έκαναν ήταν να οδηγήσουν έναν μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας στην πλήρη εξάρτηση από την παράταξή τους προς εξασφάλιση ψήφων.
Με τις σημερινές μας αποφάσεις και αυτές που θα ακολουθήσουν θέλουμε να είμαστε ρητοί και κατηγορηματικοί.
Η δημοτική περιουσία που μπορεί να παράγει έσοδα για τον Δήμο, όπως δεσμευθήκαμε προεκλογικά και σε αυτό ανταποκρίθηκαν οι συμπατριώτες μας δίνοντάς μας τη σχετική εντολή στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, θα αξιοποιηθεί με διάφανες και ανοικτές διαδικασίες.
Τα έσοδα αυτά μπορούν να φθάσουν ετησίως τις 150.000 – 200.000 ευρώ με αύξηση με την πάροδο του χρόνου καθώς θα εντάσσονται και άλλα ακίνητα σε αυτή τη διαδικασία.
Είναι επιτακτική ανάγκη μετά και την κατάργηση του ΔΗΦΟΔΩ, η αξιοποίηση κάθε δυνατότητας για αύξηση των εσόδων του Δήμου και αυτό θα πράξουμε.
Προφανώς σε αυτές τις διαδικασίες θα μπορούν να συμμετάσχουν όλοι. Λέγοντας όλοι, εννοούμε όλοι, δηλαδή και οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. εφόσον το επιθυμούν. Στις σχετικές διακηρύξεις θα περιληφθούν όλοι οι απαραίτητοι όροι ώστε τα δημοτικά κτίρια να προστατεύονται, να αναδεικνύονται και να προσθέτουν αξία στο νησί μας σε όλα τα επίπεδα. Είναι επίσης προφανές ότι στον Δήμο μας πρέπει να υπάρχει κινηματογράφος και γι’ αυτό τα κτίρια του ΟΡΦΕΑ θα εκμισθωθούν γι΄ αυτό τον σκοπό.
Να σημειώσω επίσης ότι στις συνεδριάσεις των συμβουλίων των δημοτικών κοινοτήτων Πυλίου και Κω, στις οποίες λήφθηκαν αντίστοιχες αποφάσεις, έγινε αναλυτική συζήτηση και ακούσθηκαν όλες οι απόψεις.
Κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Όλη αυτή η συζήτηση που γίνεται όπως είπα και πριν, είναι μια συζήτηση για τα αυτονόητα. Έστω και έτσι όμως πρέπει να την ολοκληρώσουμε και να προχωρήσουμε στα επόμενα θέματα που απασχολούν την κοινωνία μας και όλους εμάς και όπως όλοι ξέρουμε είναι και πολλά και σημαντικά.
Απάντηση Δήμου Κω στην επιστολή της Ι. Ρούφα
Δεκέμβριος 16, 2014Από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Κω, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: ‘’ Η σημερινή συνάντηση των επικεφαλής των παρατάξεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος που ανέκυψε με την απώλεια των εσόδων από το ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ ήταν χρήσιμη και εποικοδομητική.
Οι συναντήσεις αυτές θα συνεχιστούν και δεν αποτελούν πλέον είδηση.
Όπως και οι λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά, στις οποίες πρέπει και οφείλουν να συμμετέχουν όλες οι παρατάξεις.
Το θέμα αλλά και οι προτάσεις που κατατέθηκαν θα συζητηθούν εκ νέου, η πρόθεση της Δημοτικής Αρχής είναι να υπάρξει συμφωνία και συναίνεση, να καταλήξουμε σε μια συνθετική πρόταση αντιμετώπισης του προβλήματος.
Στη συνάντηση δεν συμμετείχε η κ.Ρούφα, με υπόδειξη προφανώς του ‘’κηδεμόνα’’ της. Φαίνεται ότι κάποιοι αισθάνονται άβολα απέναντι στις δημοκρατικές διαδικασίες, προσπαθούν να εμποδίσουν την οικοδόμηση ενός κλίματος συνεννόησης για τα μεγάλα και σημαντικά ζητήματα.
Προφανώς θα αισθάνθηκαν σε δύσκολη θέση από την αποκάλυψη ότι δεν βεβαιώνονταν οφειλές από το ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ κατά τη διάρκεια της θητείας της προηγούμενης δημοτικής αρχής, 4 ολόκληρα χρόνια. Αποτέλεσμα, αυτά τα έσοδα του Δήμου να θεωρούνται πλέον χαμένα.
Εμάς δεν μας αφορά το χθες. Οι ευθύνες καταλογίστηκαν από τους πολίτες, το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από σαφές.
Εμάς μας ενδιαφέρει το αύριο και η αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων που ανακύπτουν, όπως η απώλεια των εσόδων από το ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. Για αυτό το σκοπό έγινε η συνάντηση.
Οφείλουμε επίσης να κάνουμε 4 παρατηρήσεις σχετικά με το περιεχόμενο της ανακοίνωσης του ‘’Οράματος’’:
1ον. Με πολλές από τις επισημάνσεις που αφορούν το ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ, η Νέα Δημοτική Αρχή συμφωνεί. Αποτελούν και δικές μας θέσεις τις οποίες καταθέσαμε από πριν.
2ον. Η δικαιολογία της κ.Ρούφα ότι ενημερώθηκε από τα ΜΜΕ είναι φαιδρή. Την αναζητούσε ο ίδιος ο Δήμαρχος και η Γραμματεία του Δήμου στο κινητό της αλλά δεν απαντούσε ενώ της εστάλη και γραπτή πρόσκληση με e-mail. Παράλληλα ειδοποιήθηκε και ο δημοτικός σύμβουλος του Οράματος κ.Καλούδης.
3ον. Είναι δεδομένο ότι το θέμα θα συζητηθεί και στο Δημοτικό Συμβούλιο άμεσα. Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για να μην συναντιώνται και να μην συζητούν οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων. Να υπενθυμίσουμε επίσης στην κ.Ρούφα και κυρίως στον υποβολέα της ότι είχαν αρνηθεί την πρόταση του Γιώργου Κυρίτση από τις 5 Μαρτίου 2013, για να συζητηθεί το θέμα των αλλαγών στο ΔΗΦΟΔΩ, στο δημοτικό συμβούλιο, με τη συμμετοχή επιχειρηματιών και φορέων του νησιού. Τα σχόλια και οι συγκρίσεις περιττεύουν…
4ον) Αν το πρόβλημα της κ.Ρούφα είναι η εμφάνιση της στη δημοτική τηλεόραση, έχει το δικαίωμα να ζητήσει χρόνο και προβολή. Να πει ότι θέλει. Η δημοτική τηλεόραση είναι πλέον ανοιχτή σε όλους και σύντομα θα δοθεί τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός χρόνος σε όλες τις παρατάξεις για να τον χρησιμοποιήσουν όπως νομίζουν. Ασκώντας κριτική στη Νέα Δημοτική Αρχή ή καταθέτοντας προτάσεις.
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS