«Μάνδρα και Ραφήνα συνολικά είναι οι ίδιες περιπτώσεις πολεοδομικής και χωροταξικής αυθαιρεσίας, οι οποίες επλήγησαν από δύο διαφορετικά φαινόμενα, από τις πλημμύρες η Μάνδρα και από τις φωτιές η Ανατολική Αττική» τόνισε ο καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας στο Τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας και της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας, Ευθύμιος Λέκκας, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».

«Είναι δεδομένο ότι είχαμε να κάνουμε με ένα ακραίο φαινόμενο. Το θέμα είναι πώς το αντιμετωπίζουμε και πώς από την άλλη πλευρά διαχρονικά έγιναν εγκληματικές ενέργειες και διαδικασίες σε ό,τι αφορά το στήσιμο των οικισμών μας, το στήσιμο των πόλεων, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με μία Μάνδρα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Λέκκας.

100 φορές μικρότερη η πυρκαγιά από την αντίστοιχη της Ηλείας το 2007

«Είναι οι επιπτώσεις και στις κατοικίες και στις υποδομές μεγάλες αλλά εκείνο που δημιουργεί τεράστια ανησυχία σ’ εμάς δεν είναι μόνο οι 1.500 κατασκευές που καταστράφηκαν, αυτές γίνονται με κάποιον τρόπο. Σ’ εμάς η μεγάλη πρόκληση είναι να διερευνήσουμε γιατί τόσοι άνθρωποι χάθηκαν σε μια τόσο μικρή πυρκαγιά, γιατί ήταν μικρή η πυρκαγιά από άποψη διαστάσεων. Είναι 100 φορές μικρότερη από την πυρκαγιά που είχε εκδηλωθεί στην Ηλεία το 2007» σημείωσε ο κ. Λέκκας.

Έτσι φτάσαμε στην πολύνεκρη τραγωδία
«Κατά μήκος της διαδρομής της πυρκαγιάς […] ήταν οι δρόμοι οι πολεοδομικοί, ήταν η ανάπτυξη των σπιτιών. Το έγκλημα που υπάρχει στην περιοχή που επλήγη ήταν ότι δεν υπήρχαν δίοδοι διαφυγής, δεν υπήρχαν εγκάρσιοι δρόμοι παρά μόνο δρόμοι- παγίδες. Κατά μήκος των δρόμων υπήρχαν αδιέξοδα είτε στην ακτογραμμή είτε σε άλλα σημεία και αυτό εγκλώβισε ουσιαστικά τους κατοίκους και είχαμε όλα αυτά τα θύματα» εξήγησε ο καθηγητής και πρόσθεσε πως «είναι δύσκολες οι στιγμές αλλά θέλει μεθοδικότητα και ψυχραιμία».

Σε μια χώρα διαχρονικά ανοχύρωτη…
Οι κάτοικοι των περιοχών είναι σε σοκ. Όμως, το Κράτος δεν θα έπρεπε να είναι σε σοκ. Έπρεπε από την πρώτη στιγμή να είναι εκεί, στιβαρό, σταθερό και οργανωμένο και να συντονίζει τα πράγματα. Η γύμνια του κρατικού μηχανισμού αποδείχθηκε και αποδεικνύεται περίτρανα κάθε λεπτό που περνάει.

Δεν γίνεται το Λιμενικό να διασώζει με υπεράνθρωπες προσπάθειες ανθρώπους, εκατοντάδες ανθρώπους που ήταν εγκλωβισμένοι στις ακτές και να μην είναι στο λιμάνι που τους αποβίβαζαν κρατικοί υπάλληλοι και να καταγράφουν τα στοιχεία τους. Δεν γίνεται! Δεν γίνεται να είναι τόσο υποτυπώδης η όποια καταγραφή έγινε και να έχει γίνει πάλι από το Λιμενικό. Είναι το αυτονόητο σε τέτοιες καταστάσεις. Δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση η Ελλάδα! Υποτίθεται ότι έχουμε ένα οργανωμένο κράτος δίπλα στον πολίτη. Όμως αυτό που βλέπουμε είναι η επιτομή της ανικανότητας! (διαβάστε εδώ τη συνέχεια)